กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 745
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 745
โดนัลรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะพังทลาย!
ตอนนี้เฮลิคอปเตอร์กำลังบินอยู่เหนือหัวของพวกเขา ถ้าไอแซคยอมให้เฮลิคอปเตอร์ลงจอดที่นี่ คนที่อยู่ข้างในก็สามารถมาช่วยทั้งพ่อ และลูกชายรวมถึงเหล่าบรรดาชายผู้ไร้ความสามารถทั้งห้าคนขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปกับพวกเขาได้เลย
หลังจากนั้น พวกเขาจะสามารถมุ่งหน้ากลับไปที่ซัดเบอร์รี่ได้ในเวลาไม่ถึงสิบนาที! เขาก็จะสามารถพาลูกชายกลับบ้านได้แล้ว
อย่างไรก็ตาม ไอแซคก็ไม่ได้เต็มใจที่จะให้สิทธิพิเศษนี้แก่เขาเลย!
ในเวลาเดียวกันนี้ โดนัลด์รีบอ้อนวอนว่า “คุณคาเมรอน ลูกชายของผมและผมต่างก็อยู่ในสถานะที่น่าสังเวชมากพอแล้ว โปรดเมตตาและกรุณา ได้โปรดเถอะครับ
คุณอนุญาตให้เฮลิคอปเตอร์ลงจอดเพื่อเราจะได้ขึ้นเฮลิคอปเตอร์และกลับไปที่ซัดเบอร์รี่ทันทีได้ไหมครับ? ผมจะไม่ลืมความเมตตาของคุณเลย!”
ไอแซคพูดอย่างเย็นชา “แกคิดว่าแกสนิทกับฉันมากนักเหรอ? แกคิดว่าคนอย่างแกคู่ควรกับความเมตตาจากฉันจริง ๆ เหรอ?”
หลังจากที่เขาพูดเสร็จแล้ว ไอแซคก็โบกมือและพูดว่า “ฉันพูดในสิ่งที่ฉันต้องการจะพูดแล้ว ตราบใดที่เฮลิคอปเตอร์ลงจอดในพื้นที่ของฉัน ฉันจะทำให้แน่ใจว่าฉันจะลากนักบินลงมาจากเฮลิคอปเตอร์และหักขาของเขาด้วย! หลังจากนั้นฉันจะทำลายเฮลิคอปเตอร์ก่อนที่ฉันจะทำลายลูกชายและขาอีกข้างของแก!”
โดนัลด์รู้สึกสิ้นหวังและหมดหนทางอย่างมาก
เขารู้ว่าไอแซคมีความคิดที่แน่วแน่และเป็นไปไม่ได้เลยที่ไอแซคจะไว้หน้าเขา
ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงถอนหายใจขณะที่เขาร้องออกมาว่า “คุณคาเมรอน กรุณารอสักครู่ ผมจะรีบโทรหานักบินทันที…”
ทันทีที่เขาพูด โดนัลด์ก็เดินกะโผลกกะเผลกไปด้านข้างก่อนจะโทรหาบริษัทการบินเพื่อขอข้อมูลติดต่อของนักบิน
หลังจากได้รับโทรศัพท์ นักบินก็รีบพูดว่า “สวัสดีครับคุณเวบบ์ ตอนนี้ผมกำลังเตรียมที่จะลงจอดแล้ว กรุณารอสักครู่!”
โดนัลด์ตอบอย่างรวดเร็วว่า “ไม่! คุณไม่สามารถลงจอดที่นี่ได้! ทางโรงแรมแชงกรีลาไม่อนุญาตให้เฮลิคอปเตอร์ลงจอดที่นี่”
หลังจากที่เขาพูดจบ โดนัลด์ก็ถามว่า “มีที่อื่นที่คุณสามารถลงจอดเฮลิคอปเตอร์ของคุณที่นี่ไหม? ลูกชายของฉันและฉันได้รับบาดเจ็บที่ขาของเรา มันไม่สะดวกสำหรับเราที่จะเดินทางไกลเกินไป!”
“เอ่อ…” นักบินตอบอย่างช่วยไม่ได้ “คุณเว็บบ์ครับ ด้วยความที่นี่เป็นเมือง นอกจากลานด้านหน้าของโรงแรมแชงกรีลา ที่อื่นที่เราสามารถลงจอดเฮลิคอปเตอร์ได้ก็คือที่ด้านบนสุดของตึกแชงกรีลานะครับ”
“นั่นก็เป็นไปไม่ได้เหมือนกัน!” โดนัลด์ ได้ตอบกลับ “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณไม่สามารถลงจอดใกล้กับแชงกรีลาได้”
ในเวลาเดียวกันนี้ นักบินตอบว่า “มีโรงเรียนประถมอยู่ห่างออกไปประมาณสองกิโลเมตร เราสามารถขอลงจอดฉุกเฉินที่สนามเด็กเล่นของโรงเรียนประถมได้ นั่นควรเป็นสถานที่ที่ใกล้ที่สุด”
“ห่างออกไปสองกิโลเมตร?” โดนัลด์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
ทั้งเขาและลูกชายเดินกะเผลกเพราะขาขวาหัก ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับพวกเขาที่จะขับรถ
มันคงไกลเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะเดินไปที่นั่นใช่ไหม?
นอกจากนี้พวกเขาจะต้องลากพวกคนไร้ประโยชน์ทั้งห้าคนไปด้วย!
ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ โดนัลด์ก็ถามอย่างเร่งรีบว่า “บนเฮลิคอปเตอร์มีกี่คน?”
“สามคนครับ”
โดนัลด์ตอบว่า “ฉันจะให้เงินคุณคนละหมื่นเหรียญ หลังจากลงเครื่องที่โรงเรียนประถม พวกคุณช่วยหารถมารับเราที่โรงแรมแชงกรีลาหน่อยได้ไหม? มีพวกเราเจ็ดคนที่นี่และพวกเราทุกคนต่างก็เดินลำบากกันมากในเวลานี้”
อีกฝ่ายครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “ได้ครับ คุณเวบบ์ กรุณารอสักครู่ ทางเราจะมารับคุณทันทีที่เราลงจอดนะครับ”
เฮลิคอปเตอร์ลอยอยู่เหนือหัวของพวกเขาครู่หนึ่งก่อนที่มันจะลอยขึ้นไปในอากาศและบินจากไป
โดนัลด์ปาดน้ำตาออกจากใบหน้าก่อนจะกล่าวว่า “คุณคาเมรอน คุณพอใจรึยัง?”
ไอแซคมองโดนัลด์อย่างรังเกียจก่อนจะพูดว่า “พาลูกชายของแกไปด้วยและออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด! อย่ามาปรากฏตัวต่อหน้าฉันเหมือนแมลงวัน มันน่ารำคาญ!”