กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 830
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 830
“ไม่เลยครับ” ชาร์ลีแสร้งทำเป็นแปลกใจขณะที่เขาถามว่า “ทำไมเหรอ? มีอะไรหรือเปล่า? แม่ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ?”
“เปล่าค่ะ” แคลร์ตอบว่า “ฉันคิดว่าแม่คงออกไปกับเพื่อนของแม่ แต่เพื่อนคนหนึ่งของแม่เพิ่งโทรหาฉันก่อนหน้านี้และบอกฉันว่าพวกเขาไม่สามารถติดต่อแม่ได้เลยตั้งแต่ช่วงบ่าย
พวกเขารอแม่เพื่อยืนยันว่าพวกเขาจะรับประทานอาหารเย็นด้วยกันหรือเปล่า แต่พวกเขาหาแม่ไม่เจอเลย ฉันก็ถามพ่อเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย แต่เขาบอกฉันว่าเขาไม่รู้ว่าแม่อยู่ไหน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงตัดสินใจถามคุณแทนค่ะ”
ชาร์ลีตอบอย่างเฉยเมยว่า “ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าแม่อยู่ที่ไหน แม่ขอเงินผมในตอนบ่าย บอกว่าอยากออกไปทานข้าวเย็นกับเพื่อน แต่เนื่องจากตอนนี้พ่อเป็นคนดูแลเงินของครอบครัวเรา
ผมก็เลยบอกแม่ว่าผมต้องขอความยินยอมจากพ่อก่อน ผมไม่ได้ให้เงินแม่ของคุณเพราะพ่อของคุณไม่ยินยอมในเรื่องนี้ ผมเลยคิดว่าแม่ของคุณคงจะโกรธสักหน่อยแหละ”
แคลร์พยักหน้าพลางครุ่นคิดก่อนจะพูดว่า “นั่นก็ค่อนข้างแปลก แม่ไม่ได้อยู่ที่บ้านและแม่ก็ไม่ได้ไม่เจอกับเพื่อน ๆ แล้วตอนนี้แม่อยู่ที่ไหนกันนะ?”
ชาร์ลียักไหล่ก่อนจะพูดว่า “บางทีเธออาจจะออกไปเล่นไพ่นกกระจอกแทนก็ได้นะครับ”
แคลร์ตอบว่า “แต่ทำไมแม่ถึงปิดโทรศัพท์มือถือของแม่ล่ะ? ไม่มีใครสามารถติดต่อเธอได้เลย แม่ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนนะคะ”
“บางทีมือถือของเธอแบตหมดก็ได้นะ?” ชาร์ลีตอบกลับ “ไม่ต้องกังวลนะแม่เป็นผู้ใหญ่แล้ว แม่ควรจะสามารถดูแลตัวเองได้แล้ว”
แคลร์ถอนหายใจก่อนจะพูดว่า “ถึงเธอจะเป็นผู้ใหญ่ แต่เธอก็ทำตัวเหมือนเด็กอยู่เสมอ ฉันกลัวจริง ๆ ว่าเธอจะสร้างปัญหาที่ไหนสักแห่งในตอนนี้”
ลอเรนถามด้วยความประหลาดใจ “นี่เธอไม่เจอคุณป้าที่ไหนเลยเหรอ?”
“ใช่” แคลร์ตอบอย่างกังวลว่า “ฉันไม่ติดต่อผ่านโทรศัพท์มือถือของแม่ไม่ได้เลย นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าวันนี้ไม่มีใครเจอเธอเลยด้วยซ้ำ”
ในเวลาเดียวกันนี้ จาค็อบโผล่หัวเข้าไปในครัวและถามด้วยความประหลาดใจ “ทำไมทุกคนมารวมกันที่ครัวทันทีที่กลับถึงบ้านกันล่ะ? พ่อแค่คิดว่าจะชวนมาดื่มชากับพ่อสักหน่อย”
แคลร์ถามว่า “พ่อคะ แม่ติดต่อมาบ้างหรือเปล่า? ทำไมเธอไม่กลับบ้านทั้ง ๆ ที่มันดึกแล้วนะ?”
จาค็อบตอบด้วยความหงุดหงิดว่า “ใครจะไปรู้ล่ะ? ปล่อยเธอไปเถอะ พ่อพนันได้เลยว่าแม่คงอยู่ข้างนอกและกำลังสร้างปัญหาให้กับพวกเราทุกคนอยู่ไงล่ะ”
นับตั้งแต่จาค็อบพบว่าเอเลนทำเงินทั้งหมดของครอบครัวสูญเสียไป จาค็อบก็ไม่สามารถซ่อนความไม่พอใจของเขากับเอเลนได้อีกต่อไป
ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาเห็นเอเลน เขาจะนึกถึงเรื่องที่เธอทำเงินของครอบครัวสูญสียไปทั้งหมด เขาเลยอยากให้เอเลนออกไปจากบ้านจริง ๆ เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องเห็นหน้าเธอ
แคลร์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ก่อนจะพูดว่า “พ่อคะ หนูรู้ว่าแม่ทำอะไรผิด แต่แม่ก็ขอโทษสำหรับความผิดพลาดของแม่แล้ว เธอรู้ดีว่าสิ่งที่เธอทำมันผิด ดังนั้นอย่าไปโกรธแม่อีกเลยนะคะ จะเป็นยังไงถ้าแม่ตัดสินใจหนีออกจากบ้านเพราะพ่อปฏิบัติกับแม่แบบนี้ล่ะคะ?”
“หนีออกจากบ้านงั้นเหรอ?” จาค็อบหัวเราะเยาะก่อนจะพูดอย่างดูถูกว่า “ถ้าแม่หนีออกจากบ้านจริง ๆ พ่อจะรีบไปที่วัดเพื่อเผาเครื่องหอมและสวดมนต์ต่อพระเจ้าในคืนนี้เลย อันที่จริงมันคงจะดีที่สุดถ้าเธอจะหายไปจากโลกนี้ เหมือนกับฮันนาห์! พ่อคงจะรู้สึกโล่งใจและเป็นอิสระจริง ๆ เสียที!”
แคลร์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสิ้นหวังเมื่อเธอได้ยินคำพูดของพ่อของเธอ เธอไม่เข้าใจว่าความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่ของเธอจะจบลงอย่างเลวร้ายได้อย่างไร
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง และแม่ก็อยู่ด้วยกันมายี่สิบกว่าปีแล้ว พ่อช่วยลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นและให้อภัยกันแทนได้ไหมคะ?”
จาค็อบโบกมือก่อนจะพูดว่า “ยกโทษให้แม่เนี่ยนะ? ไม่มีทาง! พ่อจะไม่ยกโทษให้แม่ของลูกไปตลอดชีวิต!”
หลังจากที่เขาพูดจบ จาค็อบก็ค่อย ๆ เดินออกจากห้องครัว
แคลร์ทำได้เพียงถอนหายใจก่อนจะพูดว่า “ชาร์ลี คุณรู้จักคนในโอลรัส ฮิลล์ เยอะนี่คะ? ดอน อัลเบิร์ตดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณ คุณช่วยขอให้เขาช่วยคุณ ให้เขาเป็นหูเป็นตาดูว่ามีใครเห็นแม่ของฉันได้ไหมคะ?”
ชาร์ลีตอบว่า “ภรรยาที่รักของผม แม้แต่เด็ก ๆ ก็กลับบ้านดึกเป็นบางครั้งหลังจากออกไปเล่นนอกบ้าน แม่ออกไปแค่ในตอนบ่ายวันเดียว ทำไมคุณถึงกังวลมากนักล่ะ? แม่เคยเล่นไพ่นกกระจอกเป็นเวลานานกว่านี้ด้วยซ้ำ! ถ้าแม่เล่นไพ่นกกระจอกที่บ้านเพื่อนของแม่จริง ๆ เราอาจไม่สามารถหาเธอเจอได้เลยด้วยซ้ำแม้ว่าเราจะหาจนทั่วโอลรัส ฮิลล์แล้วก็ตาม!”
แคลร์เม้มริมฝีปากแน่นก่อนจะพูดว่า “ก็ได้ค่ะ งั้นลองรอดูแล้วกัน ถ้าแม่ไม่กลับมาตอนสี่ทุ่ม ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ!”
“โทรแจ้งตำรวจ?” ชาร์ลีตอบอย่างเชื่องช้า “คุณจำเป็นต้องทำอย่างนั้นจริง ๆ เหรอครับ? เจ้าหน้าที่ตำรวจคงจะยุ่งมากอยู่แล้ว ผมรู้สึกว่าเราไม่ควรรบกวนพวกเขาด้วยเรื่องธรรมดาแบบนี้”
“แล้วฉันจะปล่อยให้มันเป็นไปแบบนี้ได้ยังไงกันคะ” แคลร์ตอบอย่างจริงจังว่า “เรายังไม่สามารถหาป้าฮันนาท์ได้ด้วยซ้ำหลังจากที่เธอหายตัวไป แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันเกิดขึ้นกับแม่ของฉันด้วย? ถ้าฉันยังไม่เจอหรือได้ยินเสียงจากแม่ของฉันตอนสี่ทุ่มคืนนี้ ฉันต้องการให้คุณพาฉันไปที่สถานีตำรวจทันที!”