กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 935
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 935
ในเวลานี้ แคลร์ที่เป็นกังวลอย่างมาก เธอกำลังรีบไปที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิง
เธอรู้สึกกังวลเพราะเธอได้ยินว่าขาของแม่หัก เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม่ของเธอในช่วงสองวันที่ผ่านมา
หลังจากที่เอเลนวางสายจากจาค็อบ เธอจับขาขวาของเธอ เธอเหงื่อท่วมตัวเพราะความเจ็บปวด
ในเวลานี้ เอเลนกรีดร้อง เธอสั่งคนขับด้วยสีหน้าหงุดหงิด “แกช่วยขับรถพัง ๆ นี่ให้เร็วขึ้นหน่อยได้ไหม? ทำไมแกขับรถช้าจัง รู้ไหมว่าตอนนี้ฉันเจ็บ?”
คนขับรถแท็กซี่ตอบอย่างเฉยเมยว่า “มีการจำกัดความเร็วเมื่อขับอยู่ในเมืองและผมต้องปฏิบัติตาม ผมต้องปฏิบัติตามกฎการจำกัดความเร็วอย่างเคร่งครัด ถ้าผมขับเร็ว ผมจะไม่เพียงแต่ถูกหักคะแนนเท่านั้น แต่การขับรถโดยประมาทจะเป็นอันตรายต่อความปลอดภัยของคนเดินถนนด้วยเช่นกัน”
“แกขู่ใคร?” เอเลนโกรธจัด เมื่อเธอได้ยินคำพูดของคนขับรถแท็กซี่ เธอเริ่มดุเขาอย่างโกรธจัด “แกขับให้เร็วกว่านี้ได้ไหม? ฉันเจ็บมากตอนนี้! แกกำลังเอาเงินเพิ่มจากฉันใช่ไหม? นี่เป็นสาเหตุว่าทำไมแกขับรถช้า ใช่ไหม? ถ้าฉันต้องพิการเพราะแกนะ ฉันจะจัดการกับแก!”
คนขับรถแท็กซี่ตอบอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ผมขับรถคันนี้เร็วพอแล้ว! ถ้าคุณคิดว่าผมขับรถช้าเกินไป คุณก็ลงรถแล้วเรียกแท็กซี่คันอื่นแทน!”
เอเลนไม่สนใจแม้แต่จะคิดคำพูดของเขา และเธอก็โพล่งออกมา “นี่มันทัศนคติอะไรกัน? แกเชื่อไหมว่าฉันจะฟ้องแก? แกเชื่อไหมว่าฉันจะทำให้แกตกงานในวันนี้?”
คนขับรถแท็กซี่ตอบอย่างโกรธเคืองว่า “ผมปฏิบัติตามกฎจราจรและผมกำลังขับรถอย่างปลอดภัย คุณต้องฟ้องร้องอะไรเกี่ยวกับผม? คุณจะฟ้องว่าผมไม่เร่งความเร็วตามที่คุณสั่งให้ผมทำเหรอ?”
เอเลนกัดฟันของเธอขณะที่เธอสาปแช่ง “ฉันจะฟ้องและบอกนายจ้างของแก ว่าแกทำตัวไม่เหมาะสมและล่วงละเมิดทางเพศฉัน!”
คนขับรถแท็กซี่เริ่มหัวเราะเสียงดัง ในเวลานี้ เขามองเอเลนผ่านกระจกมองหลังก่อนจะพูดอย่างดูถูกว่า “วันนี้คุณส่องกระจกดูตัวเองแล้วหรือยัง? คุณรู้ไหมว่าคุณดูน่าเกลียดแค่ไหน? คุณไม่มีฟันหน้าสองซี่ แล้วคุณยังกล้าและมีหน้ามาบอกว่าผมล่วงละเมิดทางเพศคุณเหรอ? ผมจะต้องจุดธูปบูชาเพื่อขอบคุณพระเจ้า ที่คุณไม่ได้ล่วงละเมิดทางเพศผมมากกว่า!”
เอเลนหมดคำพูด เธอไม่คิดว่าคนขับแท็กซี่จะพูดกลับหรือเยาะเย้ยความอัปลักษณ์ของเธอ ตอนนี้เอเลนโกรธมากขึ้น และเธอก็ตะโกนอย่างเย็นชาว่า “แกชื่ออะไร? แกทำงานให้กับบริษัทไหน? แกเชื่อไหมว่าฉันจะโทรหาบริษัทของแก ร้องเรียนเรื่องของแกในตอนนี้”
เมื่อคนขับแท็กซี่ได้ยินคำพูดของเอเลน เขาก็อารมณ์เสียในทันที และเขาก็จอดรถข้างถนนก่อนจะพูดอย่างดูถูกเหยียดหยามว่า “ถ้าคุณต้องการร้องเรียน คุณก็ร้องเรียนไปเลยเท่าที่คุณต้องการ ผมไม่อยากบริการคุณแล้ว ลงจากรถของผมเดี๋ยวนี้!”
เอเลนเริ่มดุด่า “แกกำลังบอกให้ฉันลงไปตอนนี้เหรอ? แกคิดว่าแกเป็นใคร? แกควรรีบขับตอนนี้เลย แกได้ยินฉันไหม? ถ้าการรักษาขาหักของฉันล่าช้าเพราะแก ฉันจะเอาเรื่องกับแกจนถึงที่สุด!”
คนขับดับรถของเขาลง ก่อนจะเย้ยหยันและพูดว่า “ผมขอโทษ แต่รถของผมเสีย และผมไม่สามารถขับมันได้ในขณะนี้ ถ้าคุณไม่อยากลงจากรถ คุณก็รออยู่ที่นี่กับผมแล้วกัน”
เอเลนไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะไม่รู้สึกถึงคำขู่ของเธอเลย เธออยากจะโมโหคนขับแท็กซี่คนนี้ต่อไป แต่คนขับเพียงแค่เปิดประตูรถของเขาออก ก่อนที่เขาจะก้าวลงออกไปสูบบุหรี่
ชาร์ลีซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งคนขับร่วมอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขบขันเล็กน้อย
แม่ยายของเขาไม่เคยรู้วิธีปฏิบัติตัว ไม่ว่าจะในสถานการณ์ไหนก็ตาม
เธอเป็นคนขาหักและเธอเป็นคนที่ต้องการการรักษาโดยเร็วที่สุด คนขับแท็กซี่ไม่ได้ทำให้ขาของเขาหักและเขาก็ไม่รีบร้อนสำหรับการรักษาใด ๆ เลย เธอจะได้อะไรจากการทำตัวดูถูกและตวาดใส่คนขับรถแท็กซี่?
ตอนนี้คนขับแท็กซี่ปฏิเสธที่จะส่งเธอไปโรงพยาบาลแล้ว ไม่ใช่ว่าเธอเป็นคนทำให้การรักษาขาของเธอล่าช้าเองหรอกเหรอ?
อย่างไรก็ตาม ชาร์ลีไม่ได้สนใจเลย เขาจงใจถามว่า “แม่ครับ ตอนนี้เราจะทำอย่างไร? แม่ต้องการที่จะนั่งที่นี่ต่อไปจริง ๆ เหรอ?”
เอเลนกำลังจะระเบิดความโกรธ แต่เธอรู้ว่าเธอต้องรีบไปโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุดเพื่อรับการรักษาขาหักของเธอ ไม่อย่างนั้น คงจะไม่ดีถ้าเธอทนต่อความเจ็บปวดต่อไป มันคงจบลงด้วยการเป็นคนพิการในอนาคต
ดังนั้นเธอจึงรีบบอกชาร์ลีว่า “ลงไปเรียกแท็กซี่อีกคันให้ฉัน!”
ชาลีพยักหน้าก่อนจะก้าวลงจากรถ หลังจากนั้นก็เดินไปที่ข้างถนน เขารออยู่สักครู่ก่อนจะเรียกแท็กซี่อีกคัน