กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 937
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 937
แคลร์รู้ดีว่าแม่ของเธอจะโกรธมากอย่างแน่นอน ถ้าแม่รู้ว่าพ่อออกไปพบปะสังสรรค์กับมาทิลด้าและเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขา
ในเวลานี้ เอเลนมีอารมณ์ขุ่นเคืองอยู่แต่เดิมแล้ว ดังนั้น แคลร์จึงไม่ต้องการพูดอะไรที่จะเติมเชื้อเพลิงให้กับเปลวไฟเพิ่ม
ดังนั้นแคลร์จึงกล่าวว่า “หนูคิดว่าพ่อกำลังเข้าพบปะกับเพื่อนร่วมชั้นของเขา หนูไม่ได้รู้ข้อมูลลึก ๆ บางทีอาจเป็นกลุ่มเดียวกับการรวมตัวครั้งสุดท้าย”
“มีบางอย่างไม่ถูกต้อง!” เอเลนตอบด้วยใบหน้าสีอึมครึม “เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขาแทบจะไม่ได้เจอกันเลยช่วงในสองสามปี เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะรวมตัวกันอีกในระยะเวลาสั้น ๆ แบบนี้ ต้องมีเหตุผลอื่นอยู่เบื้องหลังการพบปะครั้งนี้แน่!”
แคลร์ทำได้เพียงโกหก เพราะเธอไม่อยากให้แม่โกรธ “หนูไม่ค่อยมั่นใจเกี่ยวกับเรื่องนี้”
เอเลนกัดฟันด้วยความโกรธ ขณะที่เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “ไอ้แก่สารเลวนั่น! ฉันทุกข์ทรมานมากในศูนย์กักกัง แต่แล้วมันยังมีอารมณ์ที่จะออกไปสังสรรค์กับเพื่อน ๆ ของมันอีก มันช่างไร้หัวใจจริง ๆ !”
แคลร์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูดแทนพ่อของเธอ “แม่คะ ในช่วงสองวันที่ผ่านมา พ่อก็กังวลมากเช่นกัน ตอนแม่หายตัวไป ที่พ่อไปเข้าร่วมการพบปะเพื่อน ๆ ในวันนี้ เพราะพ่อไม่สามารถปฏิเสธพวกเขาได้ค่ะ”
“ฉันไม่เชื่อ!” เอเลนตอบอย่างเคร่งขรึมว่า “ไอ้แก่ชั่วนั่น มันบอกฉันเมื่อสองวันก่อน ว่ามันอยากแยกทางกับฉัน! ฉันถูกขังก่อนที่จะแยกทางกัน ฉันพนันได้เลยว่ามันต้องมีความสุขจริง ๆ !”
แคลร์รีบพูดว่า “แม่ หยุดตำหนิพ่ออย่างไร้เหตุผลแบบนี้เสียที…”
ขณะที่พวกเขากำลังพูด จาค็อบกำลังขับรถบีเอ็มดับเบิลยู 530 ของเขาไปโรงพยาบาล
จาค็อบตกตะลึงเมื่อเห็นสภาพเลวร้ายที่เอเลน
แม้ว่าเขาจะไม่มีความรู้สึกต่อเอเลน แต่เขาเคยอยู่ภายใต้การควบคุมของเอเลนมาหลายปี ดังนั้นเขาจึงรู้สึกกลัวมาก เมื่ออยู่ต่อหน้าเอเลน
นี่จึงเป็นเหตุผลหลัก ว่าทำไมจาค็อบจึงมาที่นี่ทันทีที่เขาได้รับโทรศัพท์จากเอเลน
เอเลนโกรธมากในทันทีที่เห็นจาค็อบ
ไม่มีเหตุผลอื่น เหตุผลหลักก็คือเพราะจาค็อบแต่งตัวดีมาก เขาสวมสูทดี ๆ เนคไทดี ๆ และเขายังทำผมอย่างพิถีพิถัน สามารถบอกได้เลยว่าเขาคงจะใช้เวลาแต่งตัวนาน
เอเลนไม่ใช่คนโง่ เธอรู้ทันทีว่าจาค็อบไม่ได้แต่งตัวให้ตัวเอเลน แต่เพื่องานนัดพบนั่น
มันทำให้เธอตื่นตัวอย่างที่สุดในทันที
เธอเริ่มสงสัย ปาร์ตี้นี้มีอะไรสำคัญ? ทำไมวันนี้จาค็อบถึงแต่งตัวหล่อจัง
ตั้งแต่วันที่เธอแต่งงานกับเขา นอกจากวันแต่งงานของเธอ เธอไม่เคยเห็นเขาแต่งตัวดีขนาดนี้มาก่อน!
เมื่อจาค็อบมาถึง เขาก็ถามว่า “เธอไปไหนมา? ทำไมเธอถึงมาลงเอยแบบนี้?”
เอเลนจ้องมาที่เขาอย่างเย็นชาก่อนเธอจะโพล่งออกมา “แก ที่มีนามสกุลวิลสัน บอกความจริงกับฉันเดี๋ยวนี้ แกไปนัดเจอกับใครมา?”
สีหน้าของจาค็อบดูไม่เป็นธรรมชาติเล็กน้อย และเขาพูดอย่างติดขัด “ฉันแค่นัดเจอกลุ่มกับเพื่อน ๆ กลุ่มเดิมจากครั้งก่อน เธอก็รู้จักพวกเขา”
เอเลนถามว่า “วันก่อนพวกแกเพิ่งจะมีการนัดเจอกันไม่ใช่เหรอ? ทำไมแกถึงนัดเจอกันอีก?”
จาค็อบตอบ “เมื่อวันก่อนมีพวกเราแค่ยี่สิบคนเท่านั้น วันนี้มีคนมาร่วมงานมากขึ้น”
“โอ้?” เอเลนขมวดคิ้วก่อนจะถามอย่างฉุนเฉียว “จาค็อบ ให้ฉันถามแกหน่อยเถอะ มาทิลด้าอยู่ที่งานด้วยใช่ไหม?”
จาค็อบตื่นตระหนกทันที
เขาไม่ได้คาดหวังให้เอเลนถามถึงมาทิลด้าในทันใด สัญชาตญาณของผู้หญิงคนนี้แม่นยำเกินไปหรือเปล่า?
อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าบอกอะไรเอเลนเกี่ยวกับมาทิลด้า ดังนั้นเขาจึงพูดเท็จว่า “ไม่ เธอไปจากที่นี่กว่ายี่สิบปีแล้ว และเธอไม่ได้มา”