กล่องจักรวาล (Universe Storage Box) - ตอนที่ 59

USB:บทที่ 59 สถานการณ์ล่อแหลม

“ต้องขอบคุณผู้อำนวยการหลี่มาก สำหรับความตั้งใจดีของคุณ อย่างไรก็ตามบริษัทของเรานั้น สามารถจัดการกับสถานการณ์ปัจจุบันได้” หากว่าเราพบปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้จริงๆ ฉันคงจะต้องขอความช่วยเหลือจากคุณแน่นอน ซูหยูโม่กล่าวอย่างสงบนิ่ง แต่แววตาของเธอนั้น เต็มไปด้วยความรังเกียจการกระทำของอีกฝ่าย มันทำให้เธอเห็นแล้วรู้สึกขยะแขยงอย่างมาก

ในบรรดาบริษัทยักษ์ใหญ่ในตอนนี้ มักจะมีผู้หญิงที่ทั้งสวยและฉลาด โดยเฉพาะผู้หญิงอย่างซูหยูโม่ ที่ทั้งสวยและมีความสามารถ ทำให้เธอเป็นศูนย์กลางของความสนใจอของผู้คนในแวดวงธุรกิจ โดยปกติแล้ว จะมีคนที่ต้องการใช้ประโยชน์จากเรื่องงานเพื่อเอาเปรียบเธอ แต่เธอก็สามารถแก้ไขมันได้อย่างง่ายดาย เพราะความแข็งแกร่งของบริษัทของเธอนั้นไม่ธรรมดา

อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ในตอนนี้คือ บริษัทของพวกเขาประสบปัญหาบางอย่าง และ ซูหยูโม่และ เซี่ยเมิ่งเจียว ผู้หยิ่งทะนง และหยิ่งผยอง ไม่คิดที่จะใช้ภูมิหลังของครอบครัวของตน

ในการจัดการกับเรื่องนี้ ดังนั้นซูหยูโม่จึงรู้สึกกังวลมากขึ้น และทำให้คนอื่นฉวยโอกาสนี้ในการรุกรานเธอ

“แน่นอนว่าผู้หญิงสวย ๆ อย่างผอ. ซู นั้นต้องทำหน้าบึ้งตึงอยู่ตลอดเวลา นั่นเป็นเรื่องแย่ที่สุด ที่ฉันทำได้แค่เฝ้าดูอยู่ข้างๆ” ผู้อำนวยการหลี่กล่าว แต่เมื่อเขาพูดเช่นนั้น

เขาก็เตรียมที่จะเข้าหาซูหยูโม่อีกครั้ง เขายื่นมือออกไป ราวกับต้องการที่จะตบไหล่ของซูหยูโม่ เพื่อให้กำลังใจ

ซูหยูโม่นั้นมีความกังวลอยู่ในใจ แต่ฮวงเฟิงในตอนแรกนั้นมองไม่เห็น ดังนั้นเมื่อฮวงเฟิงเห็นฉากนี้ เขาก็หักรถเลี้ยวขวา ทันใดนั้น ซูหยูโม่ที่นั่งอยู่ข้างประตู ก็หันไปจับด้านข้างแน่นอน

เพื่อไม่ให้ตัวเองล้มคะมำลงไปในรถ

“ ผลั่ก!” ศีรษะของผู้อำนวยการหลี่นั้น กระแทกเข้ากับกับประตูรถอีกฝั่ง ทำให้มีเสียงดังขึ้นเล็กน้อย

“ฮวงเฟิง คุณขับรถแบบไหนกัน! ทำไมคุณถึงประมาทแบบนี้?” เมื่อเห็นสภาพที่น่าสังเวชของผู้อำนวยการหลี่ มุมปากของซูหยูโม่ ก็ยกยิ้มขึ้น อย่างไรก็ตาม มันจางหายไปอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่เธอทำท่าพูดคุยกับ ฮวงเฟิงอย่างจริงจัง

“ ผู้อำนวยการหลี่ คุณเป็นอย่างไรบ้าง?” ซูหยูโม่ร้องถามด้วยความกังวล อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้มีความตั้งใจแม้แต่น้อย ที่จะช่วยพยุงเขา และเธอยังคงจับประตูรถให้แน่น

“ขอโทษด้วยครับ ผู้อำนวยการซู ผู้อำนวยการหลี่ ผมพบว่ามีรถตัดหน้าผมในระยะกระชั้นชิด ผมเลยต้องตัดสินใจแบบกระทันหัน” ฮวงเฟิงขอโทษทันที

“ไม่เป็นไร ๆฉันสบายดี” ผู้อำนวยการหลี่ที่มีความผิดอยู่แล้วนั้น ไม่กล้าจะพูดอะไร ซูหยูโม่นั้นก็ไม่สนใจที่จะดึงเขากลับขึ้นไป ผู้อำนวยการหลี่ต้องตะเกียกตะกายกลับขึ้นไปยังที่นั่งด้วยตัวเอง

“ อย่างไรก็ตาม คุณต้องระมัดระวังให้มากในการขับรถ ในฐานะคนขับรถของผู้อำนวยการซู ไม่ควรจะขับรถด้วยความประมาท นี่ยังไม่เกิดอุบัติเหตุร้ายแรง ก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเกิดรถชนกันขึ้นมา

มันจะทำให้เขาเสียเวลาและไม่ปลอดภัย ” เห็นได้ชัดว่า ผู้อำนวยการหลี่คิดว่าฮวงเฟิง เป็นคนขับรถของ ซูหยูโม่ ด้วยฐานะผู้อำนวยการ จึงไม่แปลกที่ ซูหยูโม่จะมีคนขับรถเป็นของตัวเอง

“ ผู้อำนวยการหลี่พูดถูกแล้ว ผมจะจำใส่ใจเอาไว้ ขอโทษด้วยนะครับ ผู้อำนวยการหลี่” ฮวงเฟิงกล่าวด้วยความจริงใจ

“ไม่เป็นไร…ไม่เป็นไร ขับรถให้ดีๆ เถอะ” ฮวงเฟิงไม่เพียงแต่ทำให้เขาหัวกระแทก ทั้งยังทำลายโอกาสอันดีงามของ

เขากับซูหยูโม่ไปอีกด้วย อย่างไรก็ตามเพื่อรักษาภาพลักษณ์ของเขาต่อหน้า ซูหยูโม่

มันจะไม่ดีหากว่าเขาดุด่าคนขับรถของเธอโดยตรง เนื่องจากฮวงเฟิงเป็นคนของซูหยูโม่ แม้ว่าเขาจะขับรถประมาทไป แต่อย่างน้อย ซูหยูโม่ก็ตักเตือนเขาไปแล้ว

ระหว่างทางผู้อำนวยการหลี่นั้นก็สงบนิ่งมากขึ้น และไม่กล้าที่จะขยับตัวมั่วซั่ว เขาไม่แน่ใจว่า ฮวงเฟิงนั้นตั้งใจหรือไม่? แต่เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองต้องเจ็บปวด เขาจึงเลือกที่จะนั่งนิ่งๆ

ในระหว่างที่เขาคุยกับซูหยูโม่ เขาไม่ได้ขยับเข้าหาเธออีกต่อไป หลังจากนั้นรถก็ขับเข้ามาถึงโรงแรมที่พักของผ็อำนวยการหลี่ จากนั้นซูหยูโม่ก็ส่งผู้อำนวยการหลี่เข้าที่พัก

“ผู้อำนวยการหลี่ คุณไปพักผ่อนให้ดี ฉันจะมารับคุณ ในตอนกลางคืน” ที่โรงแรม ซูหยูโม่พูดกับผู้อำนวยการหลี่ หลังจากส่งผู้อำนวยการหลี่เสร็จ ผู้อำนวยการหลี่จึงเอ่ยกับซูหยูโม่ว่า

ผอ.ซู คุณเกรงใจเกินไปแล้ว ผมจะไปพักผ่อนก่อน….ฉันเหนื่อยมาก จากการเดินทางในครั้งนี้” ผู้อำนวยการหลี่กล่าว

“ผอ. ซู เราจะไปไหนกันต่อ?” ในรถฮวงเฟิงเอ่ยถามกับ ซูหยูโม่

“ยังพอมีเวลา คุณส่งฉันไปที่บริษัทก่อน ฉันจะไปเอาของบางอย่าง แล้วคุณก็สามารถกลับบ้านได้เลย” ซูหยูโม่ซึ่งนั่งอยู่เบาะหน้ากล่าว เนื่องจากไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เธอจึงเปลี่ยนที่นั่งมานั่งข้างหน้า

“ได้เลย” ฮวงเฟิงตอบ

เมื่อขับรถไปถึงบริษัท ฮวงเฟิงมองไปที่ซูหยูโม่ ที่กำลังจะลงจากรถ เขาลังเลสักครู่แล้วพูดว่า: “ผู้อำนวยการซู ให้ผมไปส่งคุณไปคืนนี้ดีมั้ย?”

ฮวงเฟิงรู้สึกกังวลเล็กน้อย เกี่ยวกับซูหยูโม่ เพราะเขารู้ว่า ผู้อำนวยการหลี่ไม่ใช่คนดี เขาต้องการเอาเปรียบซูหยูโม่ แม้ในขณะที่พวกเขาอยู่ในรถก็ตาม

“ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ คุณทำตัวให้ว่าง บอกแฟนคุณด้วย “ซูหยู่โม่พูดขึ้น ขณะที่เขามองไปที่ฮวงเฟิง

“ผมโสด ยังไงคืนนี้ผมก็ว่างๆไม่มีอะไรทำ” ฮวงเฟิงกล่าว

“ได้เลย งั้นรอฉันอยู่ในออฟฟิทรักษาความปลอดภัย ฉันจะโทรหาคุณเมื่อฉันจะไป” ซูหยูโม่คิดถึงเรื่องนี้ และบอกฮวงเฟิง นอกจากนี้เธอยังรู้สึกว่า การพาฮวงเฟิงไปด้วยนั้น

ไม่เลวร้ายอะไรนัก และในงานเลี้ยงอาหารค่ำ เธอไม่สามารถรับประกันได้ว่า เธอจะไม่ดื่ม หลังจากดื่มแล้ว เธออาจจะไม่มีสติ

“โอ้ใช่ คืนนี้คุณทำงานล่วงเวลาด้วย ดังนั้นคงจะไม่ยุ่งอะไร” เมื่อเปิดประตูรถ ซูหยูโม่ที่กำลังจะลงจากรถ จากนั้นก็จำอะไรบางอย่างได้ และหันมายิ้มให้ ฮวงเฟิง

ฮวงเฟิงรู้สึกอายเล็กน้อย ดูเหมือนในใจของ ซูหยูโม่ตอนนี้ เขาเป็นคนเห็นแก่เงิน แต่เขาก็ไม่ปฏิเสธ ยังไงก็ตาม เพราะตอนนี้เป็นเวลาที่เขาต้องการเงิน แม้ว่า ซูหยูโม่จะไม่ได้หมายความอย่างนั้น

แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร เพราะมันคือความจริง

หลังจากที่ ฮวงเฟิงจอดรถแล้ว จากนั้นเข้าก็เข้าไปอยู่ในออฟฟิท ถึงแม้ว่าวันนี้จะเป็นวันเสาร์ แต่ออฟฟิทก็ยังคนมีคนอยู่

ในสำนักงานความปลอดภัย มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยประมาณสองสามคน และพูดคุยกันจนกระทั่งเวลาถึงหกโมงเย็น เมื่อซูหยูโม่ปรากฏตัวอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้เธอไม่ได้มาคนเดียว แต่มีผู้หญิงอยู่ข้างๆเธอ เป็นผู้หญิงที่สวยไม่แพ้กัน

ภายในรถ ซูหยูโม่ไม่ได้แนะนำพวกเขาให้รู้จักกันเป็นพิเศษ เพราะฮวงเฟิงเป็นแค่คนขับรถ ดังนั้นซูหยูโม่จึงไม่จำเป็นต้องแนะนำพวกเขาให้รู้จักกัน แต่จากการสนทนาของพวกเขา ฮวงเฟิงสามารถสรุปได้ว่า บุคคลที่เขาสงสัยนั้น น่าจะเป็นรองผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ และผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ ดูเหมือนว่าเขาจะเดินทางไปกับหัวหน้าคนอื่น ๆ ของกลุ่ม และยังคงไม่ได้มาถึงที่งานเลี้ยงพร้อมๆกัน

หลังจากมาถึงโรงแรม เขาก็เข้าไปรับผู้อำนวยการหลี่ และมุ่งตรงไปยังพื้นที่รับประทานอาหาร ซูหยูโม่ใช้ความพยายามเล็กน้อย เพื่อหาสถานที่ที่ตกแต่งหรูหรา และยังมีเอกลักษณ์เฉพาะ และแน่นอนว่าฮวงเฟิงไม่มีโอกาสได้ลิ้มรสมื้ออาหารนี้ เนื่องจากเขาเป็นเพียงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย และควบตำแหน่งคนขับรถ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถมานั่งร่วมโต๊ะอาหารได้