กล่องจักรวาล (Universe Storage Box) - บทที่ 112 มาช้า

บทที่ 112 มาช้า
พี่เปียวชอบชีวิตปัจจุบันของเขามากและไม่ต้องการที่จะสูญเสียมันไป
ด้วยเหตุนี้เขาจึงรู้ว่าเขายังต้องการใครสักคนเช่นเทียนจุ้นที่สามารถยึดพื้นที่ของเขาและมีทักษะเช่นเทียนจุ้นได้
ดังนั้นเขาจึงรับฟังคำแนะนำในการจับตัวเทียนหลินมา
และชายหนุ่มที่ให้ข้อเสนอแนะนั้นกับพี่เปียวในวันนั้นก็อยู่ที่นี่ด้วย
เธอสวยกว่าผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างๆเขาอย่างไม่ต้องสงสัย
เพียงแค่ว่าเทียนหลินพิการทางสายตามองไม่เห็นและขาของเธอก็ไม่สามารถขยับได้
อย่างไรก็ตามในขณะที่เธอนั่งลงเธอก็ดูไม่ต่างจากคนธรรมดา
พี่เปียวมองไปที่เทียนหลินอย่างตะกละตะกราม
เขากำลังคิดว่าเขาไม่เคยคิดถึงสาวงามแบบนี้มาก่อนถ้าเขาได้นอนกับเธอก่อนหน้านี้ เทียนจุ้นก็คงจะไม่ทิ้งเขาไป
”แกต้องการอะไร?พี่ชายของฉันกำลังมาช่วยฉันแล้วนะ” ท้ายที่สุด เทียนหลินซึ่งเป็นเพียงเด็กสาวอายุยี่สิบปี ในใจของเธอนั้น เธอหวาดกลัวอย่างมากกับสถานการณ์แบบนี้ ตอนนี้เทียนจุ้น เป็นความหวังเดียวของเธอ
”เทียนจุ้นงั้นเหรอ?ดีมากถ้าเขามาที่นี่!” พี่เปียวหัวเราะและพูดว่า: “ครั้งนี้ฉันจับตัวเธอมาก็เพราะมัน เด็กคนนั้นฉันไม่เคยใจร้ายกับมันแต่ในที่สุดมันก็จากฉันไปอย่างไม่เหลียวหลังเลยแม้แต่น้อย”
ฉันจะบอกว่าวันนี้ไม่เพียงแต่ฉันจะนอนกับเธอเท่านั้น แต่ฉันยังจะปล่อยให้ไอ้เด็กนั่นมาหาฉันและขอโทษขอร้องให้ฉันรับมันไว้อีกครั้งด้วย!”
ในเรื่องที่เทียนจุ้นไม่ยอมไว้หน้าพี่เปียวเขาจึงโกรธมาก
ดังนั้นถึงแม้ว่าเขาจะตัดสินใจรับเทียนจุ้นเอาไว้เพื่อใช้หนี้แต่เขาก็ต้องทำให้เขาทรมานไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ให้มันเข้าใจว่าเขาไม่ใช่คนที่จะทำตัวไร้สาระด้วยได้
“พี่ชายของฉันจะไม่ติดตามคนเลวอย่างแกหรอก!”เทียนหลินผวาและขู่ สำหรับพี่เปียวแล้วเธอไม่มีความประทับใจใดๆ เลยสำหรับเธอแล้วพี่เปียวก็เป็นแค่คนเลวคนหนึ่ง!
”ไม่ใช่กับฉันงั้นเหรอ?”“หลังจากที่ฉันนอนกับเธอแล้ว มันก็จะได้ตำแหน่งพี่เมียของฉันไป ฉันอยากจะดูสิว่ามันจะยังอยากมาติดตามฉันอยู่ไหม!”
”ยิ่งไปกว่านั้นอีกไม่นานเธอจะเข้าใจว่าฉันเป็นคนร้ายแบบไหน ฉันเลวมากบนเตียง แต่เธอจะต้องชอบสิ่งเลวร้ายเช่นฉัน!” พี่เปียวตะคอกและในขณะเดียวกันก็จ้องไปที่ร่างกายของเทียนหลินอย่างไม่ยับยั้งชั่งใจ
”จะทำอะไรน่ะ?ถ้าแกรังแกฉันพี่ชายฉันจะไม่ปล่อยแกไว้แน่!” เทียนหลินกระเถิบถอยหลังไปด้วยความกลัว แต่เธอเองก็รู้ว่าเธอจะไม่สามารถหนีจากที่นี่ได้ ดังนั้นเธอจึงยิ่งกังวลมากขึ้น
”ฮึ่มจะไม่ปล่อยฉันไปงั้นหรือ ก็ลองดูสิถ้ามันกล้า!” พี่เปียวตะคอกอย่างเย็นชาและพูดว่า “ถ้ามันมีเหตุผลกว่านี้การเป็นพี่เมียของฉันก็คงจะไม่เป็นไร แต่ถ้ามันไม่ทำฉันจะทำให้มันพิการเอง!”
พี่เปียวได้ตัดสินใจไว้แล้ววันนี้เขาจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย ไม่ว่าจะนำเทียนจุ้นกลับไปใช้งานต่อหรือทำให้เขาพิการไปซะ
พี่เปียวมีความคิดเช่นนี้และแน่นอนว่าเป็นเพราะชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆเขา
แน่นอนว่าชายหนุ่มคนนั้นไม่ยอมให้พี่เปียวกำจัดเทียนจุ้นและแน่นอนว่าเขาจะต้องขัดขวางเอาไว้
เทียนหลินยิ่งหวาดกลัวแม้ว่าเธอจะรู้ว่าพี่ชายของเธอมีทักษะบางอย่าง
แต่เมื่อมีคนมากมายอยู่รอบตัวและเห็นได้ชัดว่าพี่ชายของเธอจะต้องติดกับดัก
และอีกฝ่ายหนึ่งก็มีความคิดที่จะทำให้พี่ชายของเธอพิการดังนั้นถ้าพี่ชายของเธอมา เขาก็จะเป็นอันตราย
ตอนนี้เทียนหลินหวังว่าพี่ชายของเขาจะไม่มาเพราะถ้าเขาเห็นว่าเธอต้องทนทุกข์ทรมานเขาคงจะไม่สามารถอดทนที่จะไม่ตอบโต้ได้อย่างแน่นอน
และหากเป็นเช่นนั้นคนที่จะต้องทนทุกข์ทรมานก็คือพี่ชายของเธอและเขาก็จะเป็นคนพิการไปอีกคน
“พี่ใหญ่อย่ามานะ อย่ามาเลย!” เทียนหลินกล่าวเสียงดัง แน่นอนว่าเธอต้องการใช้โทรศัพท์เพื่อส่งข้อความนี้ถึงพี่ชายของเธอ
อย่างไรก็ตามไม่มีใครในที่นั้นสังเกตเห็นโทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอ
พวกเขาไม่ได้คิดว่าโทรศัพท์จะยังคงเชื่อมต่ออยู่
ในทางกลับกันดวงตาของเทียนจุ้นนั้นแดงก่ำและหมัดของเขากำแน่นดังแสดงถึงความโกรธในใจของเขา
”เอาล่ะทุกคนไปได้แล้ว ฉันจะใช้ห้อง!” พี่เปียวกล่าวกับคนในห้องส่วนตัว เขาไม่สามารถรออีกต่อไปที่จะได้ลิ้มรสความงามนี้
แน่นอนว่าชายหนุ่มจะไม่ปล่อยให้พี่เปียวทำได้สำเร็จ
ไม่ใช่เพราะเทียนจุ้นและน้องสาวของเขาแต่เพื่อตัวเขาเอง
เขากลัวว่าหลังจากที่พี่เปียวได้เทียนหลินแล้วเทียนจุ้นก็จะต้องมาพึ่งพาพี่เปียว มิฉะนั้นแผนของเขาจะล้มเหลว
นอกจากนี้เขายังแอบส่งข้อความถึงเทียนจุ้นเมื่อเช้านี้เพื่อบอกเขาว่าเทียนหลินจุถูกจับตัวมาที่นี่เพื่อให้เขารีบไปหาพี่เปียวก่อนที่พวกเขาจะจับตัวเขาได้
ถ้าเป็นเช่นนั้นด้วยอารมณ์ของเทียนจุ้นแน่นอนว่าจะต้องมีความขัดแย้งระหว่างเขากับพี่เปียว
หากเป็นเช่นนั้นเขาก็จะสามารถใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ในการกำจัดเทียนจุ้นซะและกำจัดความเป็นไปได้ที่เขาจะกลับมาได้อย่างสมบูรณ์
ดังนั้นเขาจึงต้องถ่วงเวลาไว้ก่อนที่เทียนจุ้นจะมาถึง
“อย่าเพิ่งรีบร้อนสิพี่เปียวยังมีเวลาอีกตั้งมากวันนี้เป็นวันที่พีเปียวมีความสุขมากกับสาวสวยและสมาชิกอีกคนที่กำลังจะได้รับการโหวตนี่เป็นโอกาสที่ดีจริงๆ ขอดื่มฉลองให้กับพี่เปียว!” ชายหนุ่มกล่าวกับพี่เปียว
“ใช่แล้ววันนี้เป็นวันแห่งการเฉลิมฉลองที่ยิ่งใหญ่!” เขาอารมณ์ดีมาก
ในใจของเขานั้นตราบใดที่เขาได้เทียนจุ้นมาความเป็นไปได้ที่ เทียนจุ้นจะยอมจำนนต่อเขานั้นสูงมาก
แน่นอนว่าถ้าเขามีความคิดของตัวเองจริงๆก็สามารถกำจัดเขาได้เช่นกัน
แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของชายหนุ่มแต่เขายังคงดื่มและสนทนากับพี่เปียวอย่างประจบประแจง
เขาทำให้พี่เปียวอารมณ์ดี
”ฉันทำไม่ได้ฉันทำไม่ได้ เราดื่มไวน์อีกไม่ได้แล้วล่ะคืนนี้ ฉันจะดื่มอีกแก้วและตอนนี้ฉันต้องการไปที่ห้องเจ้าสาวแล้ว!” พี่เปียวรู้สึกแล้วว่าเขาเมาเล็กน้อยและไม่อยากดื่มอีกต่อไปแล้ว
แม้ว่าการดื่มไวน์จะดีแต่เขาก็ชอบต่อสู้กับความงามมากกว่าดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการดื่มอีกต่อไป
”เทียนจุ้นคนนี้ทำไมมันยังไม่มานี่มันจะทำตามน้ำเพื่อที่จะได้เป็นพี่เมียของพี่เปียวใช่ไหม?” ในใจเขามีความคิดที่มุ่งร้าย ในความคิดของเขาความเป็นไปได้นี้ไม่ได้มีอยู่จริง หากเขากลายเป็นพี่เมียของพี่เปียวแล้วสิ่งต่างๆ คงจะดีกว่าสำหรับพวกเขาในอนาคต
ถ้าเป็นเขาเขาก็คงเลือกเช่นนี้เหมือนกัน แต่ก็น่าเสียดายที่เขาไม่มีน้องสาวที่สวยงามเช่นนี้