กล่องจักรวาล (Universe Storage Box) - บทที่ 307-308

บทที่ 307 ซุ่มโจมตี
ในทางกลับกันผู้ที่เกี่ยวข้องนั้นฮวงเฟิงไม่ได้พบของพิเศษใดๆ เพราะตอนนี้โฟกัสส่วนใหญ่ของเขาอยู่ที่กล่องจักรวาลและเขาไม่เหลือพลังงานมากนัก ดังนั้นเขาจึงมุ่งเน้นไปที่ธุรกิจของตัวเอง ดังนั้นตอนนี้เขาจึงไม่ได้ใส่ใจกับความรู้สึกของตัวเองมากนัก
ฮวงเฟิงที่กลับมาคนเดียวลงจากรถแท็กซี่เพราะว่าเขาไม่มีรถยนต์ส่วนตัวดังนั้นเขาจึงไม่ต้องคิดถึงเรื่องนี้อีก ดังนั้นเมื่อเขายังอยู่ห่างจากย่านที่อยู่อาศัยเขาจึงลงจากรถและเตรียมที่จะเดินกลับบ้าน
ในอดีตตอนที่เขาไม่มีกล่องจักรวาลฮวงเฟิงจะอดทนและฝึกฝนทุกเช้า อย่างไรก็ตามหลังจากที่เขาได้รับกำลังภายในและเวทมนตร์ เขาก็มุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนทั้งสองสิ่งนี้มากขึ้นซึ่งทำให้ร่างกายของเขาสงบลงได้มาก แต่วันนี้จู่ๆ เขาก็มีอารมณ์ที่จะทำเช่นนั้นและเตรียมพร้อมจะวิ่งกลับบ้าน
แต่แล้วฮวงเฟิงก็ต้องรู้สึกเสียใจอย่างรวดเร็วเพราะเขาต้องการทีแค่ที่จะเดินในสถานที่ที่มีผู้คนน้อยๆ และไม่ได้รับผลกระทบจากรถคันอื่นในขณะที่กำลังวิ่ง อยู่ๆ เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
ตอนนี้ฮวงเฟิงอยู่ในตรอกเล็กๆที่ค่อนข้างมืดและมีไฟถนนล้อมรอบตัวเขา อย่างไรก็ตามมันมืดมากและก็ไม่ได้ส่องสว่างสักเท่าใดนัก หากเขาไม่ได้ฝึกฝนกำลังภายในและมีสายตาที่ดีกว่าคนปกติอยู่แล้ววิสัยทัศน์ของเขาก็อาจจะแย่ลงไปอีก
ดวงตาของฮวงเฟิงมองไปที่มุมหนึ่งโดยไม่รู้ตัวซึ่งเขารู้สึกได้ถึงกลิ่นอายของอันตรายราวกับว่าสัตว์ร้ายกำลังซุ่มโจมตีอยู่ที่นั่น
ฮวงเฟิงอยากจะหันหลังกลับและหนีไปแต่เขารู้สึกได้ว่าเขาได้ตกเป็นเป้าหมายแล้ว ถ้าเขาหันหลังกลับก็เท่ากับเขาได้หันหลังให้อีกฝ่าย
ดังนั้นฮวงเฟิงจึงเลือกที่จะเดินหน้าต่อไปเพียงแค่เสียงฝีเท้าของเขาเบาลงและความเร็วของเขาก็ช้าลง
เพียงแค่นั้นไม่ว่าเขาจะช้าแค่ไหนเขาก็ยังไปถึงมุมนั้นได้เมื่อเขาเข้าใกล้มุมนั้นกล้ามเนื้อทั้งหมดในร่างกายของฮวงเฟิงก็เกร็งขึ้นและเขาก็มีสมาธิมากขึ้น พร้อมที่จะตอบสนองต่อสถานการณ์ที่กะทันหัน
ตามที่คาดไว้เมื่อฮวงเฟิงก้าวเข้ามาในสถานที่นั้นมีดสั้นสีดำก็ปรากฏขึ้นจากที่ไหนสักแห่งและเลยไปที่หน้าท้องของเขา ฮวงเฟิงเตรียมพร้อมไว้อยู่แล้ว เขาจึงเตะข้อมือที่ถือมีดสั้นนั้นและอยากจะเตะอีกฝ่ายให้ถอยออกไป แต่การเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายนั้นก็ไม่ช้าเลย
และในเวลานี้มันเป็นเรื่องยากสำหรับฮวงเฟิงที่จะหดขากลับแต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาไม่เตรียมพร้อม ตั้งแต่ตอนที่พวกเขาเริ่มต่อสู้กันเขาก็ได้เตรียมพร้อมสำหรับการใช้เวทมนตร์ ดังนั้นเมื่อคู่ต่อสู้ของเขาแทงไปที่ต้นขาของเขาใบมีดลมก็ได้ตัดไปที่ข้อมือของคู่ต่อสู้แล้ว
คู่ต่อสู้ของเขาไม่ได้คาดคิดถึงการโจมตีเช่นนี้แม้ว่ามีดสั้นในมือของเขาจะไม่ตกลงถึงพื้น แต่มันก็หยุดเคลื่อนไหวเนื่องจากการโจมตีและทิศทางที่เขากำลังเคลื่อนเข้ามาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
ในเวลานี้ฮวงเฟิงสามารถมองเห็นภาพเงาของอีกด้านหนึ่งได้แล้วภาพเงาของอีกด้านหนึ่งนั้นพร่ามัวเล็กน้อย และเนื่องจากแสงไฟทำให้ฮวงเฟิงไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนนัก แต่จริงๆ แล้วเท้าของเขากำลังเหยียบลงบนหน้าอกของอีกฝ่าย
เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่สามารถตอบสนองต่อการเตะของฮวงเฟิงได้และได้เตะเข้าที่ศีรษะของอีกฝ่ายอย่างจังเขาปล่อยเสียงครวญครางออกมาทันทีและร่างของเขาก็ลอยถอยหลังออกไปอย่างไม่สามารถควบคุมได้ แต่ฮวงเฟิงยังคงได้เปรียบ หลังจากที่เตะศีรษะของอีกฝ่ายแล้วเขาก็เตะเข้าที่ศีรษะของอีกฝ่ายอีกครั้งและทำให้เขาล้มลงกับพื้น
หลังจากนั้นฮวงเฟิงก็ก้าวไปข้างหน้าและกดคู่ต่อสู้ของเขาลงกับพื้นจากนั้นก็คว้ามีดสั้นในมือของเขาออกไป
อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงรู้สึกได้อย่างรวดเร็วว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขารู้สึกว่าร่างกายท่อนบนของอีกฝ่ายนั้นออกจะใหญ่เกินไปสักหน่อยและยังให้ความรู้สึกที่นุ่มนวลและอ่อนนุ่มทำให้เขารู้สึกสบายมากเมื่อนอนหงาย
ฮวงเฟิงตอบสนองอย่างรวดเร็วเขาเงยหน้าขึ้นทันทีและมองไปที่คู่ต่อสู้ของเขาและด้วยแสงสลัวและสายตาที่ดีของเขา เขาก็เห็นใบหน้าที่สวยงาม แต่บนใบหน้าที่สวยงามนั้นมีความเสียใจอยู่ มีคราบเลือด ความเหนื่อยล้า และโคลน ในขณะนี้คู่ต่อสู้ของเขานั้นเบิกตากว้างและมองไปที่ฮวงเฟิงด้วยความสิ้นหวังและความโกรธราวกับว่าเธออยากจะกินฮวงเฟิงเข้าไปเสีย
”เฮ้ยขอโทษผมไม่รู้ว่าคุณเป็นผู้หญิง” ฮวงเฟิงขอโทษโดยสัญชาตญาณ แต่แล้วเขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ “เฮ้อ ไม่สิคุณซุ่มโจมตีผมก่อน ผมก็แค่ป้องกันตัว แล้วทำไมคุณถึงได้มองผมแบบนั้นล่ะ?”
คำพูดของฮวงเฟิงทำให้อีกฝ่ายตกใจแล้วเธอก็ถามว่า:”คุณไม่ใช่หนึ่งในนั้นงั้นเหรอ?” เสียงนั้นชัดเจนและไพเราะราวกับสกายลาร์ค เมื่อพิจารณาจากรูปลักษณ์และน้ำเสียงของเธอแล้วคนธรรมดาจะไม่เคยคิดเลยว่าบุคคลดังกล่าวมีฝีมือค่อนข้างมาก
”คนของพวกเขาหรือคนของใครผมแค่เดินผ่านมา”ฮวงเฟิงกล่าว ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจว่าอีกฝ่ายดูเหมือนจะลอบโจมตีผิดคนซะแล้ว
ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้นเธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วเธอก็ขมวดคิ้วและเริ่มเหงื่อออก ใบหน้าของเธอซีดลง
ฮวงเฟิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นกับอีกฝ่ายแต่แน่นอนว่าเขาไม่กล้าปล่อยเธอไป เป็นไปได้มากว่าอีกฝ่ายพยายามหลอกล่อเขาและตอนนี้เขาไม่สามารถเชื่อคำพูดของอีกฝ่ายได้ทั้งหมด
ผู้หญิงคนนั้นไม่ตอบเขาแต่เธอพูดว่า “ถ้าคุณไม่อยากตายก็รีบออกไปจากที่นี่ซะ”
เมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายฮวงเฟิงก็รู้สึกกังวลเล็กน้อยราวกับว่าเขากังวลเล็กน้อย อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงกำลังรู้สึกสับสนกับเหตุการณ์ต่างๆ อยู่ ว่าเกิดอะไรขึ้น?
เช่นเดียวกับที่ฮวงเฟิงต้องการที่จะถามอะไรบางอย่างผู้หญิงคนนั้นก็ปิดปากของเขา ฮวงเฟิงคิดว่าเธอกำลังพยายามลอบโจมตีเขาอีกครั้ง แต่ในขณะที่เขากำลังจะปัดป้องเขาก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นกระซิบว่า: “อย่าส่งเสียง มันอาจจะเป็นพวกนั้นก็ได้!”
”พวกนั้น?”ฮวงเฟิงรู้สึกสงสัยในใจ เขายังคงสงสัยเกี่ยวกับ “พวกนั้น” ที่กล่าวออกมาจากปากของผู้หญิงคนนี้มากกว่าหนึ่งครั้ง
อย่างไรก็ตามเขายังได้ยินเสียงฝีเท้าที่ดังมาจากท้ายซอยมันฟังดูยุ่งเหยิง แต่เสียงก็นุ่มนวลเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าผู้ชายคนนั้นต้องตั้งใจทำ; เพราะมันไม่ใช่เสียงเดินของคนปกติ
ฮวงเฟิงมองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ข้างใต้ตัวเขาอีกครั้งเขาเห็นว่าใบหน้าของเธอเป็นกังวลเล็กน้อย แต่ก็มีความแน่วแน่ “ปล่อยฉันไปก่อนเถอะ ฉันจะรั้งพวกมันไว้ให้”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอบอกฮวงเฟิงเกี่ยวกับอันตรายของสถานที่นี้ฮวงเฟิงดูเหมือนจะเข้าใจบางสิ่งบางอย่าง เห็นได้ชัดว่าคนที่ตามหาเธอนั้นเป็นศัตรูกันทั้งสองฝ่าย
บทที่ 308 จนมุม
ถึงแม้ว่าฮวงเฟิงจะยังคาใจอยู่หลายอย่างแต่เขาก็ปล่อยคู่ต่อสู้ของเขาและปีนออกจากตัวของเธอ อย่างไรก็ตามเขาก็ยังไม่เชื่อเธออย่างสนิทใจเพราะอย่างนี้เขาถึงยังคงตั้งการ์ดเอาไว้อยู่
เป็นเพียงเพราะว่าตอนนี้ฮวงเฟิงเพิ่งตระหนักได้ว่าเธอได้รับบาดเจ็บแขนของเธอมีเลือดออกและที่ท้องก็มีเลือดออกเช่นกัน เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้นคิ้วของฮวงเฟิงก็ขมวดเข้าหากัน และเขาก็ค่อยๆ เข้าใจได้ว่า “ถ้าคุณยังไม่อยากตายล่ะก็ก็รีบไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด” เธอกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ อีกฝ่ายเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เรื่องล้อเล่น สถานที่แห่งนี้มีอันตรายจริงๆ
อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงหัวเราะออกมาอย่างขื่นๆ ถึงแม้ว่าเขาจะอยากออกไปจากที่นี่ แต่มันก็คงจะเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะเพราะ “พวกนั้น” ได้มาถึงที่นี่แล้ว และกำลังมองดูผู้หญิงคนที่ได้รับบาดเจ็บ เขาคงจะดูโหดเหี้ยมมากแน่ๆ ถ้าเขาจะหนีไปตอนนี้ อีกฝ่ายคงคิดว่าเขาอยู่กับผู้หญิงคนนี้และทำร้ายเธอด้วย
ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อฮวงเฟิงห็นว่าผู้หญิงคนนี้กำลังอดทนต่อความเจ็บปวดและกำลังจะลุกขึ้นยืนและเตรียมที่จะต่อสู้ความรู้สึกเห็นอกเห็นใจมากมายก็เกิดขึ้นในใจของเขา
”เป็นไปตามที่คาดไว้ผู้หญิงสวยย่อมได้เปรียบ”ฮวงเฟิงคิดในใจ ผู้หญิงคนนั้นเคยทำร้ายเขามาก่อน แม้ว่ามันจะดูเหมือนเป็นเรื่องเข้าใจผิด แต่อีกฝ่ายก็ได้ลงมือทำไปแล้ว
อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงยังไม่ได้คิดไปไกลขนาดนั้นเพราะเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆเห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายรู้ว่าผู้หญิงคนนี้อยู่ที่นี่ แต่แน่นอนว่าอีกฝ่ายไม่รู้ว่านอกจากผู้หญิงคนนี้แล้วยังมีเขาอยู่ที่นี่เช่นกัน
ในเวลานี้ผู้หญิงคนนั้นไม่สนใจฮวงเฟิงอีกต่อไปแล้วเธอจับมีดสั้นเอาไว้แน่น เธอจ้องตรงไปข้างหน้า ร่างกายของเธออยู่ในสภาวะเตรียมพร้อมเหมือนกับเสือดาวตัวเมียที่กำลังล่าสัตว์
ในที่สุดร่างแรกก็ปรากฏขึ้นต่อสายตาของฮวงเฟิงและในเวลานี้ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขาก็เริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน
ผู้หญิงคนนั้นดึงมีดสั้นออกมาและกำลังจะโจมตีอีกฝ่ายอย่างไรก็ตามเธอก็ถูกเตะลอยกลับมาทั้งๆที่เธอไม่อยาก ท้ายที่สุดเธอก็ไม่อาจที่จะเคลื่อนไหวได้ เห็นได้ชัดว่าเธอถูกล้มโดยใครบางคน
ฮวงเฟิงมองไปที่ร่างที่กำลังลอยมาหาเขาและคว้าตัวเธอเอาไว้อย่างช่วยไม่ได้ในตอนนี้เขานั่งยองๆ อยู่ที่พื้นและกำลังอุ้มร่างของผู้หญิงคนนั้นเอาไว้
”คนสวยจงยอมมอบตัวซะดีๆ เถอะน่า” ในตอนนี้มีอีกสองสามคนได้ปรากฏตัวขึ้น คนที่นำมาพูดภาษาจีนแบบแปร่งๆ
เมื่อมองผ่านช่องว่างระหว่างร่างกายของผู้หญิงคนนั้นเขาสามารถเห็นได้ว่ายังมีพวกนั้นอยู่อีกห้าหรือหกคนและพวกเขาก็ดูคล้ายกับคนจีนมาก อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงรู้สึกได้ว่าพวกเขาไม่ใช่คนจีน
”ฝันไปเถอะ!”เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังคิดอะไรอยู่และไม่ได้คิดที่จะดิ้นรนออกจากวงแขนของฮวงเฟิงเลย เธอขยับตัวเล็กน้อยและบังฮวงเฟิงเาไว้ข้างหลังเธออย่างมิดชิ และเนื่องจากพวกเขาอยู่ในที่มืดและอีกฝ่ายอยู่ในที่ที่มีแสงสว่าง พวกนั้นจึงไม่สังเกตเห็นว่าฮวงเฟิงอยู่ที่นั่นด้วย
อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงรู้ว่ามันก็เพียงชั่วคราวทันทีที่พวกนั้นคุ้นเคยกับแสง พวกนั้นก็จะสามารถมองเห็นความผิดปกติข้างผู้หญิงคนนั้นได้ จากนั้นพวกนั้นก็จะมองเห็นฮวงเฟิงได้ และด้วยสถานการณ์ปัจจุบันเมื่ออีกฝ่ายพบเขา ไม่ว่าเขาจะอธิบายอย่างไรว่าเขาไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้นอีกฝ่ายก็คงจะไม่มีทางเชื่อเขา
ดังนั้นฮวงเฟิงจึงเตรียมรับมือเช่นกัน
”ฝันไปเถอะงั้นเหรอ?ฮ่าๆๆ นี่เธอกำลังจะบอกฉันว่ามันสายไปแล้วงั้นเหรอ? ฉันอยู่จีนมาก็สักพักแล้วและฉันก็จีบสาวจีนมาแล้วหลายคน แต่ว่าฉันยังไม่เคยได้เชยชมเจ้าหน้าที่พิเศษของจีนเลยนะ!” คนๆ นั้นหัวเราะเบาๆ และพูดกับหญิงสาวคนนั้น
ฮวงเฟิงสามารถรู้สึกได้ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นตัวสั่นเทิ้มแต่ไม่ใช่เพราะเธอกลัวแต่เป็นเพราะว่าเธอโกรธต่างหาก แต่ตอนนี้เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสและเพียงแค่การลอบโจมตีอย่างกะทันหันก็ใช้กำลังของเธอไปมากแล้ว และหลังจากนั้นเมื่อถูกเตะเข้าอีกครั้งเธอไม่เหลือพละกำลังอีกแล้ว เธอไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้นยืนนับประสาอะไรกับการโจมตีฝ่ายตรงข้าม
“ถ้าเธอไม่พูดอะไรงั้นฉันก็จะถือว่าเธอยินยอมโดยปริยายงั้นก็ไปล้างเนื้อล้างตัวแล้วไปนอนกันเถอะคนสวย” ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาผู้หญิง
”ฆ่าฉันซะเถอะ!”จู่ๆ ผู้หญิงก็พูดขึ้น
”ฆ่าเธองั้นเหรอ?ได้ฉันจะจัดให้ แต่ต้องหลังจากที่ฉันได้เธอจนพอใจแล้ว” ถ้าหากสาวสวยขนาดนี้ตายไปง่ายๆ จริงๆ แล้วเขาเองก็ไม่อยากอ้อมค้อม ถึงแม้ว่าเขาจะคิดอยู่ในใจแต่เขาก็ยังต้องการที่จะหาประโยชน์จากอีกฝ่าย ไม่ว่าเธอจะมีเพื่อนที่มาด้วยกัน หรือหลักฐานอื่นใดหรือไม่ แต่เขาก็ไม่อาจที่จะปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้ตายไปตอนนี้
อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงที่ยืนอยู่ข้างหลังของผู้หญิงคนนี้รู้ว่าผู้หญิงคนไม่ได้พูดคำเหล่านั้นกับคนที่อยู่ตรงหน้าเธอแต่เธอพูดกับเขา เขาไม่เพียงแต่รู้สึกอย่างนั้น แต่เธอยังเอียงศีรษะเล็กน้อยเมื่อพูดถ้อยคำเหล่านั้นออกมา
ฮวงเฟิงรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ต้องการที่จะถูกจับได้และนั่นคือเหตุผลที่เธอพูดคำเหล่านั้นกับเขาอย่างไรก็ตามฮวงเฟิงก็ไม่สามารถทำได้
นอกจากนี้จากคำพูดไม่กี่คำที่เธอพูดออกมาแม้ว่าฮวงเฟิงจะไม่รู้จักตัวตนของอีกฝ่าย แต่เขาก็รู้เกี่ยวกับร่างกายของผู้หญิงคนนี้ คนไม่กี่คนที่จะมาฆ่าเธอนั้น เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คนดีและไม่ใช่คนจีนเสียด้วยซ้ำ!
ฮวงเฟิงได้ตัดสินใจแล้วและการตัดสินใจนี้เป็นเรื่องธรรมดาที่จะไม่ฆ่าผู้หญิงคนนี้
เมื่อคนที่นำคนพวกนั้นตรงหน้าเข้ามาเพื่อพาผู้หญิงคนนั้นออกไปฮวงเฟิงก็ขยับผู้หญิงคนนั้นออกจากร่างกายของเขาเล็กน้อยและกระแทกด้วยกำปั้นของเขา
หมัดฟ้าผ่าเจ็ดดาวเคราะห์!นี่เป็นเคล็ดลับวิชาหมัดเพียงอย่างเดียวที่ฮวงเฟิงได้เรียนมา แม้ว่าเขาจะไม่คุ้นเคยกับมันมากนัก แต่เขาก็ได้เตรียมมันไว้ล่วงหน้า ดังนั้นอีกฝ่ายจึงไม่ทันระวังตัวและเขาก็สามารถแสดงพลังของมันได้เพียงเล็กน้อย นอกจากนี้พลังงานภายในร่างกายของฮวงเฟิงยังสามารถเพิ่มความสามารถของเคล็ดลับวิชาหมัดนี้ได้มาก!
เห็นได้ชัดว่าคนที่อยู่ตรงข้ามกับเธอไม่คิดว่าจะมีใครซ่อนอยู่ข้างหลังของผู้หญิงคนนี้เขาจึงไม่ได้เตรียมใจเลย