กล่องจักรวาล (Universe Storage Box) - บทที่ 331-332

บทที่ 331 ออกจากกิลด์เพื่อโจมตี
อย่างไรก็ตามสมาชิกของทั้งสองฝ่ายต่างก็ไม่เกรงกลัวซึ่งกันและกันแม้ว่าในช่วงไม่กี่ครั้งที่ผ่านมาพวกเขามักจะถูกกดขี่โดยคนของแซมซารา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าความแข็งแกร่งของพวกเขาจะไม่ดีเท่าของอีกฝ่าย เพียงแค่ขนาดของคู่ต่อสู้นั้นใหญ่ขึ้นและมียอดฝีมือมากกว่า ในขณะที่สมาชิกในระดับกลางและระดับล่างไม่มีความแตกต่างกันมากนักในด้านความแข็งแกร่ง
ในช่วงเวลานี้พวกเขาถูกฆ่าตายเสมอประการแรกเนื่องจากหัวหน้ากิลด์ของพวกเขาร้องขอไม่ให้พวกเขาขัดแย้งกันและประการที่สองเนื่องจากพวกเขาส่วนใหญ่ถูกซุ่มโจมตี หากตัวเลขของพวกเขาเท่ากันและพวกเขากำลังต่อสู้กันอยู่พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องกลัวพวกเขา
อย่างไรก็ตามพวกเขามีคำถามอีกอย่างหนึ่ง
“มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับเราที่จะซุ่มโจมตีกันแต่นั่นจะไม่ทำให้ความขัดแย้งระหว่างทั้งสองกิลด์ของเรามากขึ้นหรือเปล่า?”เย่ซิ่วกล่าว เมื่อมีบางคนถามอย่างเป็นห่วง
คนอื่นๆก็ลังเลเช่นกัน ถ้าพวกเขาไม่กลัวเรื่องนี้พวกเขาคงจะต่อต้านเขาในเรื่องอื่นๆ ไปแล้ว นี่เป็นเพราะพวกเขาไม่สามารถปะทะกับคนของแซมซาราดยตรงได้ในตอนนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องอดทนต่อไปอีกสักชั่วระยะเวลาหนึ่ง
“แต่ฉันทนดูพวกเขาสู้บอสแบบนี้ไม่ได้”มีบางคนกล่าว
ใช่พวกเขาจะเต็มใจได้ยังไงกัน? คงจะดีถ้าพวกเขาไม่รู้ แต่ตอนนี้พวกเขารู้แล้วและอีกฝ่ายก็ไม่ได้มีระดับสูงขนาดนั้น พวกเขาคงไม่อยากที่จะยอมแพ้แบบนั้นแน่ๆ
”แม่งเอ้ยฉันต้องยอมแพ้แบบนี้งั้นเหรอ ฉันไม่มีความสุขเลย ฉันออกจากกิลด์นี้ก่อนดีกว่า แล้วหลังจากที่มันจบลง ฉันค่อยเพิ่มเข้าทีหลัง ยังไงก็ตามพวกนั้นก็ไม่รู้หรอกว่าฉันเป็นสมาชิกกิลด์ของพวกเขา” มีบางคนแนะนำ
พวกเขาเป็นเพียงสมาชิกกิลด์สามัญระดับต่ำดังนั้นแซมซาราจึงไม่ได้ยึดติดกับพวกเขามากนัก มีผู้คนมากมายในระดับล่างสุดและเป็นไปไม่ได้เลยที่แซมซาราจะจำพวกเขาทั้งหมดได้เช่นกัน ดังนั้นหากพวกเขาออกจากกิลด์แล้วและตราของกิลด์หายไป คนของแซมซาราก็จะไม่รู้ว่าพวกเขามาจากหุบเขาหลิงเซียว
ก่อนอื่นไม่ว่าพวกเขาจะยังสามารถเข้าร่วมได้หรือไม่หลังจากออกจากกิลด์ไปแล้วนั้นก็ยังคงเป็นปัญหายิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่พวกเขาเข้าร่วมกิลด์แล้วพวกเขาจะได้รับคะแนนสะสมสำหรับเควสหรือกิจกรรมอื่นๆ ที่กิลด์จัดขึ้นและคะแนนสมทบเหล่านี้สามารถเพิ่มตำแหน่งของพวกเขาในกิลด์รวมทั้งแลกเปลี่ยนกับวัสดุและอุปกรณ์ต่างๆ จากคลังของกิลด์ได้
ตราบใดที่พวกเขาออกจากกิลด์คะแนนสมทบของพวกเขาจะเป็นศูนย์ แม้ว่าจะสามารถเพิ่มได้ในภายหลัง แต่ก็จะไม่สามารถกู้คืนได้อีกและสามารถเริ่มคำนวณใหม่ได้ก็เท่านั้น
ดังนั้นสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่การสูญเสียเพียงเล็กน้อยสำหรับพวกเขา
อย่างไรก็ตามแม้ว่าทุกคนจะเข้าใจถึงการสูญเสียนี้แต่หลังจากที่คนแรกแนะนำแล้วคนอื่น ๆ ก็เห็นด้วยเช่นกัน จะเห็นได้ว่าพวกเขาเกลียดแซมซารามากแค่ไหนแม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าพวกเขาจะต้องสูญเสียครั้งใหญ่ก็ตาม
”ฉันเอาด้วยฉันไม่ชอบพวกมันมานานแล้วคราวนี้ฉันจะเอาชนะพวกมันให้เป็นผุยผง!”
“ถูกต้องฆ่าพวกมันให้หมด! พวกเราสูญเสียไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ”
”เราจะออกจากกิลด์นี้อย่างแน่นอนแต่ก่อนอื่นพวกเราจะต้องหาอัพเลเวลระดับกลางหรือสูงกว่าของกิลด์เพื่อหารือกับพวกเขาแล้วเราจะเพิ่มพวกเขากลับได้หลังจากจบเรื่องนี้แล้ว”
”ถูกต้องพวกเราควรทำเช่นนั้น”
หัวใจของทุกคนมีความรู้สึกลึกซึ้งต่อหุบเขาหลิงเซียวหากไม่เป็นเช่นนั้นพวกเขาจะไม่เพิ่มพวกเขาหลังจากที่รู้ว่าพวกเขาจะถูกฆ่าโดยคนของแซมซารา พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากถอนตัวออกจากกิลด์
และในตอนนี้ในแง่ของการยอมรับผู้คนทุกๆ กิลด์นั้นไม่ได้สบาย ๆ เหมือนที่เคยเป็นมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหุบเขาหลิงเซียว สำหรับกิลด์ที่อยู่ในระดับที่เหมาะสม ข้อกำหนดในการรับผู้คนจึงสูงขึ้นเป็นธรรมดาดังนั้นพวกเขาจึงกลัวว่าจะไม่สามารถเพิ่มพวกเขากลับได้ในภายหลัง
ด้วยเหตุนี้ทุกคนจึงไปหาผู้อาวุโสของกิลด์และบอกเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ที่นี่รวมถึงการตัดสินใจของพวกเขา พวกเขาหวังว่าพวกเขาจะสามารถเข้าร่วมกิลด์ได้อีกครั้งหลังจากที่เรื่องนี้จบแล้ว
ทุกคนพากันประหลาดใจหลังจากผู้อาวุโสท่านนั้นรู้เรื่องนี้เขาไม่เพียงแต่ตกลงที่จะรับพวกเขาเข้ากิลด์อีกครั้งเท่านั้น แต่เขาจะชดเชยคะแนนสมทบก่อนหน้านี้ให้กับพวกเขาด้วย ในความเป็นจริงหลังจากเรื่องนี้จบลงพวกเขาก็จะได้รับคะแนนสมทบเพิ่มเติม
ข่าวนี้ทำให้ทุกคนตื่นเต้นมากความกังวลในใจของพวกเขาได้หายไปและความกระตือรือร้นของพวกเขาไม่ท่วมท้นขนาดนี้
หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็ออกจากกิลด์ทีละคนหลังจากนั้นภายใต้การแนะนำของโจรคนนั้น พวกเขาก็มุ่งหน้าไปยังกองทหารของเแซมซารา
หลังจากเดินไปได้เพียงห้านาทีในที่สุดฝูงชนก็ได้ยินเสียงการต่อสู้ ดังนั้นพวกเขาจึงชะลอฝีเท้าและกระชับเข้าหากันอย่างช้าๆ
“แค่พยายามให้มากขึ้นบอสแมงมุมกำลังจะตายแล้ว”
“คุณพระคุณเจ้าช่วยด้วย!”
”เหล่านักรบช้าก่อน! เราต้องตรึงกำลังไว้!”
กองกำลังของแซมซาราภายใต้การบังคับบัญชาของผู้เล่นคนเดียวได้เข้าโจมตีเจ้าแห่งแมงมุมอย่างเป็นระบบสำหรับเจ้าแห่งแมงมุมนั้นพลังชีวิตยังคงลดลงอย่างต่อเนื่อง
ผู้เล่นของแซมซาราไม่ได้มาที่นี่เพื่อต่อสู้กับบอสตัวนี้ดังนั้นพวกเขาจึงมีเพียงไม่กี่คน ต้องบอกว่าบอสทุกตัวค่อนข้างแข็งแกร่ง และแน่นอนว่าบอสทั้งหลายได้ดรอปเครื่องมือดีๆ เอาไว้
เดิมทีพวกเขามาที่นี่เพื่อฆ่ามอนสเตอร์และเพิ่มเลเวลเหมือนกับคนอื่นๆในหลิงเซียว อย่างไรก็ตามหากพวกเขาค้นพบบอสตัวนี้โดยบังเอิญและมักจะตามล่าเพื่อฆ่ามัน แล้วพวกเขาจะปล่อยพวกมันไปง่ายๆ ได้ยังไงกัน?”ไอรีนโนเวล
นอกจากนี้ทุกคนยังมั่นใจในความสามารถของพวกเขามากและเสริมว่าการประสานงานของพวกเขาดีมากพวกเขามีความสามารถในการต่อสู้กับบอสแมงมุม ดังนั้นทุกคนจึงเริ่มโจมตี บอสแมงมุมอย่างไม่ลังเลและเมื่อโจรจากหุบเขาหลิงเซียวเห็นพวกเขา พวกเขาก็เพิ่งจะเริ่มต่อสู้กับบอสแมงมุม เมื่อไม่นานมานี้เอง
“เราจะทำยังไงดี?”ในอีกด้านหนึ่งผู้คนจากหุบเขาหลิงเซียวที่ซุ่มอยู่มองเห็นคนจากแซมซาราต่อสู้กับบอสอยู่ไม่ไกลนักและยังพูดคุยกันด้วยเสียงเบา ต้นไม้และวัชพืชที่นี่เขียวชอุ่มมากและสามารถปกคลุมร่างของคนทั้งหลายได้อย่างง่ายดาย
”เดี๋ยวก่อนแมงมุมตัวนี้ยังไม่แสดงพลังเลยนะ”มีบางคนกล่าวออกมา บอสแมงมุมตรงหน้าพวกเขานี้เป็นเพียงการต่อสู้กลับด้วยวิธีปกติบางครั้งก็ใช้ทักษะเล็กๆ น้อยๆ แต่พวกเขาไม่เห็นทักษะที่ทรงพลังใดๆ ตราบใดที่มันเป็นบอสพวกเขาทุกคนก็จะมีทักษะที่ทรงพลังและเห็นได้ชัดว่าบอสแมงมุมที่อยู่ตรงหน้าพวกเขานี้ยังไม่จนมุม ดังนั้นพวกเขาจึงยังไม่ได้ใช้ทักษะที่ทรงพลังใดๆ
ในความเป็นจริงตราบเท่าที่มีเงื่อนไขบางอย่างบอสแมงมุมนี้จะเปิดใช้งานได้อย่างแน่นอน ในตอนนั้นแม้ว่าผู้เล่นของ แซมซาราจะเตรียมพร้อมและแข็งแกร่งเพียงพอ แต่ก็ต้องเกิดการสูญเสียอย่างแน่นอน
บทที่ 332 แย่งบอส
ดังนั้นทุกคนจึงพยักหน้าเห็นด้วยและเฝ้ามองดูจากด้านข้าง
ผู้คนจากหุบเขาหลิงเซียวรู้ว่าบอสนี้ยังคงมีฝีมือทางด้านอื่นที่ทรงพลังอีกเพียงแค่ยังไม่ได้ใช้เท่านั้นดังนั้นผู้คนจากแซมซาราจึงต้องไม่ลืมเรื่องนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงได้ต่อสู้ด้วยความระมัดระวัง เพราะว่าพวกเขาไม่รู้ว่าทักษะประเภทใดที่บอสมีและมันจะทำให้เกิดดาเมจอะไรขึ้นบ้าง
ค่าการโจมตีของบอสแมงมุมนั้นได้ลดลงอย่างต่อเนื่องภายใต้การจับตามองของทั้งคนจากหุบเขาหลิงเซียวและแซมซาราถึงแม้ว่ามันจะเหลือค่าการโจมตีเพียงแค่สามส่วนอยู่ๆ มันก็ยกหัวขึ้นมา อ้าปากออกและพ่นเส้นไหมสีขาวออกมาเป็นจำนวนมาก เส้นไหมเหล่านี้เกิดเป็นรูปร่างของใยแมงมุมอย่างรวดเร็วและพันอยู่โดยรอบผู้คนจากแซมซารา
“เร็วเข้าเมจไฟ ใช้ไฟสิ” เมื่อเห็นว่าใยแมงมุมนั้นกำลังพันตัวพวกเขาทั้งกลุ่มเอาไว้ หัวหน้าทีมจึงได้ตะโกนออกมาทันที
ด้านเมจไฟเองก้ไม่ได้ลังเลเลยแม้แต่น้อยและรีบใช้ทักษะของเขาในทันที่ใยแมงมุมกลุ่มใหญ่นั้นก็ได้ถูกเผาจนมอดไหม้ไปในทันทีแต่ผู้เล่นอีกฝ่ายนั้นก็ตกอยู่สภาพที่ไม่ดีนัก มือและเท้าของพวกเขายังติดอยู่ในใยแมงมุมทำให้การเคลื่อนไหวของพวกเขาช้าลงและยากที่จะแสดงฝีมือของพวกเขาได้
อย่างไรก็ตามในบรรดาพวกเขาประมาณสิบคนนั้นมีเพียงห้าหรือหกคนเท่านั้นที่เป็นพวกเมจและในบรรดาพวกเมจเหล่านั้นก็มีเมจไฟเพียงแค่สองคนเท่านั้น จึงต้องใช้เวลาพอสมควรเพื่อที่จะเผาใยแมงมุมที่อยู่บนร่างกายของพวกเขาให้หมดไป
ในขณะที่มันก็ยังคงพ่นใยแมงมุมออกมาอย่างต่อเนื่องส่วนท้องของมันก็สั่นอย่างต่อเนื่องและเริ่มขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย จากนั้นเพียงไม่นานแมงมุมตัวเล็กๆ จำนวนมากก็วิ่งกรูกันออกมาจากหน้าท้องของมัน และมุ่งหน้าไปยังกลุ่มคนของแซมซารา
ยิ่งไปกว่านั้นแม้ว่าทัพของแซมซาราจะถูกล้อมรอบไปด้วยใยแมงมุมและไม่สามารถที่จะโจมตีเจ้าแมงมุมได้ พวกเขาก็ยังคงสามารถที่จะป้องกันตัวเองได้อยู่บ้าง นั่นเพียงเพราะว่าแมงมุมนั้นมีจำนวนมากและร่างกายของพวเขาก็ค่อยๆ ล้าลงเช่นกัน
อย่างไรก็ตามตราบใดที่ไฟยังคงเผาไหม้ใยแมงมุมบนร่างกายของพวกเขาและมือของพวกเขายังคงเป็นอิสระพวกเขาก็จะสามารถโจมตีได้อย่างอิสระ
“ตอนนี้ล่ะ!”คนจากหุบเขาหลิงเซียวที่กำลังเฝ้ามองสถานการณ์อยู่ตลอดเวลาดังนั้นพวกเขาจึงรู้ว่าตอนนี้ที่นั่นกำลังเกิดอะไรขึ้นบ้าง
“คนพวกนั้นขยับเขยื้อนไม่ได้แล้วและทำได้แค่โจมตีศัตรูจากระยะไกลระวังอย่าไปเข้าไปติดในใยแมงมุมล่ะ” คนจากหุบเขาหลิงเซียวพากันลุกขึ้นยืนและมีคนหนึ่งสั่งการ
ผู้คนจากหุบเขาหลิงเซียวพยักหน้าจากนั้นพวกเขาก็คลานออกไปเพื่อเข้าโจมตีแซมซาราจากระยะไกล
พลังเวทย์ได้โจมตีเข้าใส่คนของแซมซาราทีละคนๆอย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้สนใจพวกแมงมุมตัวเล็กๆ และใยแมงมุมเลย เพราะอย่างน้อยที่สุดในตอนนี้เหล่าแมงมุมตัวน้อยนั้นก็เป็นพันธมิตรของพวกเขา
“มีคนกำลังมา!”
คนของแซมซาราสังเกตเห็นคนที่โจมตีพวกเขาในทันทีแต่เนื่องจากคนของหุบเขาหลิงเซียวไม่ได้มีเครื่องหมายใดๆ บนร่างกาย คนของแซมซาราจึงไม่รู้ว่าคนที่ทำร้ายพวกเขาคือใคร อย่างไรก็ตามตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะสืบสวนเรื่องนี้ในเชิงลึก
คนของแซมซาราจึงเปลี่ยนเป้าหมายและเล็งไปที่คนที่โจมตีพวกเขาแต่เจ้าแมงมุมนั้นยังไม่สามารถที่จะบรรลุเป้าหมายของมันได้อย่างง่ายดาย ใยแมงมุมในปากของมันยังคงพ่นออกมาพันไปรอบๆ ตัวของผู้คนของแซมซารา ราวกับว่ามันไม่มีที่สิ้นสุด
เป็นผลให้กองกำลังของแซมซารานั้นอ่อนแอลงและสามารถเฝ้าดูได้อย่างไร้ประโยชน์ในขณะที่ผู้โจมตีเข้ามาใกล้พวกเขาและเริ่มการโจมตีของพวกเขา
คนจากหุบเขาหลิงเซียวย่อมไม่ปล่อยโอกาสนี้ไปเมื่อทักษะทุกอย่างที่มีได้ถูกปล่อยออกไปอย่างต่อเนื่องราวกับว่าเขาไม่ต้องการเงินและผู้คนของแซมซาราก็พากันล้มตายลงทีละคนๆ และแสงสีขาวที่แสดงถึงความตายก็เปล่งออกมาอย่างต่อเนื่อง ผู้บัญชาการคนนั้นทำได้แค่รู้สึกกังวลแต่ก็ไม่มีทางออกใด
“พวกแกเป็นใครกัน?พวกเรามาจากแซมซารา นี่พวกแกอยากจะสู้กับกิลด์ของพวกเราจริงๆ ใช่ไหม?” ผู้บัญชาการไม่มีทางเลือกอื่นจึงทำได้แค่ขู่ออกไปเสียงดังหวังว่าจะหยุดการกระทำของคนพวกนี้ได้
แซมซารานั้นค่อนข้างที่จะมีชื่อเสียงในอดีตนั้นเมื่อประกาศชื่อกิลด์ของพวกเขาออกไป คู่ต่อสู้ธรรมดาๆ จะไม่กล้าทำอะไรพวกเขาเลย และต้องทำอะไรที่ไว้หน้าพวกเขาบ้าง และผู้บัญชาการคนนี้ก็คิดว่าคนที่กำลังโจมตีพวกเขาอยู่นี้เป็นเพียงคู่ต่อสู้ธรรมดา
เขาไม่คิดว่าคนที่โจมตีพวกเขาจะเป็นผู้เล่นที่มีความเชี่ยวชาญแต่เป็นเพียงแค่ศัตรูก็เท่านั้น พวกเขาจึงได้ทำเช่นนั้นเพราะรู้ว่าแซมซาราได้มาถึงแล้ว
ดังนั้นหลังจากที่ได้ยินคำพูดของคนๆนั้นไม่เพียงแต่ผู้คนจากหุบเขาหลิงเซียวจะไม่หยุดแต่พวกเขากลับเร่งความเร็วขึ้นอีกเล็กน้อยด้วย
อย่างไรก็ตามขณะที่พวกเขาฆ่าคนของแซมซาราในที่สุดแมงมุมตัวเล็ก ๆ ที่ปล่อยออกมาจากบอสแมงมุมนั้นก็เบนความสนใจไปที่พวกเขา มีแมงมุมตัวเล็กๆ จำนวนมหาศาลคลานมาหาพวกเขา
โชคดีที่วิญญาณแมงมุมไม่ได้โจมตีพวกเขาแต่มันก็ไม่ได้ส่งผลต่อการเคลื่อนไหวของพวกเขาเลย
“เร็วเข้านักเวทย์ทุกคนจงใช้เวทย์มนต์เพื่อกำจัดแมงมุมตัวเล็กๆ พวกนี้เสีย ส่วนที่เหลือยังคงโจมตีกองกำลังของแซมซารา ต่อไป” ผู้บัญชาการชั่วคราวจากหุบเขาหลิงเซียวกล่าวขึ้นเสียงดัง
แม้ว่าแมงมุมที่อยู่ที่นี่จะมีอยู่ไม่ใช่น้อยแต่การโจมตีและการป้องกันของพวกมันก็ต่ำมาก ในทางกลับกันเมจทั้งหลายที่มีเวทมนตร์จะรู้วิธีที่เหมาะสมที่สุดที่จะจัดการกับแมงมุมเหล่านี้
ในขณะที่พวกเขาติดกับอยู่ในใยแมงมุมในเวลาเดียวกันพวกเขาก็ต้องอดทนต่อการโจมตีของหุบเขาหลิงเซียวมากจนพวกเขาแทบจะไม่สามารถตอบโต้ได้ เมจไฟสองคนที่หลบหนีไปได้เป็นคนแรกก็ได้รับการดูแลทันทีโดยคนของหุบเขาหลิงเซียวและพวกเขาก็ไปที่จุดฟื้นฟูก่อนเพื่อฟื้นคืนชีพ
คนที่เหลือจึงทำได้แค่เป็นเป้าจนกว่าพวกจะถูกฆ่าจนหมดในเวลานี้เวลาของบอสแมงมุมดูเหมือนว่าจะหมดลงแล้ว ไม่มีแมงมุมตัวเล็กโผล่ออกมาอีกแล้วและก็ไม่มีใยแมงมุมให้เห็นอีกเลย
”ทุกคนมารวมตัวกันเราจะฆ่าบอสซะ!” ผู้บัญชาการชั่วคราวกล่าวเสียงดัง
”มันคือบอสที่เราแย่งมาจากมือของแซมซารา!”มีคนกล่าวเสริม
”เจ๋งไปเลย!เจ๋งไปเลย!” ทุกคนอารมณ์ดีมากอย่างเห็นได้ชัด ไม่เพียงเพราะพวกเขาได้บอสมาเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะพวกเขาขโมยมันจากผู้เล่นของแซมซาราอีกด้วย พวกเขารู้สึกถึงความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่
อย่างไรก็ตามบอสแมงมุมนี้ดูเหมือนจะใช้ความสามารถทั้งหมดที่มีจนหมดแล้วต่อมาเมื่อผู้เล่นของหุบเขาหลิงเซียวเข้าโจมตีมันก็เพียงแค่ใช้การโจมตีปกติไม่ใช่เพียงแค่ทักษะเดียวจนกว่ามันจะระเบิด
เมื่อพวกเขาเห็นไอเท็มที่หล่นลงมาหลังจากที่บอสแมงมุมตายไปแล้วรอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคนก็ยิ่งกว้างขึ้น อย่างไรก็ตามในขณะที่พวกเขากำลังชื่นชมยินดีพวกเขาไม่ทันได้สังเกตว่าหลังจากที่เกิดแสงระเบิดขึ้นไอเท็มชิ้นหนึ่งบนพื้นได้หายไปและถูกแทนที่ด้วยสิ่งอื่น