กับดักรักในรอยแค้น - ตอนที่ 240 ใครเป็นคนจัดผู้หญิงคนนั้นม

ประโยคที่เรียบง่ายตรงตัวไร้ซึ่งความรู้สึกใด กลับทำให้ผู้คนในที่นั้นได้ยินอย่างชัดเจน สายตาแหลมคมกวาดมองนักข่าวเหล่านั้น อากาศเยือกเย็นขึ้นมาฉับพลัน ทุกคนต่างรู้สึกถึงความหนาวเหน็บนั้น ร่างกายสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้

บุคคลที่ไม่ใส่ใจมีเพียงสามคนเท่านั้น บนใบหน้าของฉู่เจียเสวียน กงจวิ้นฉือและถังถังมีรอยยิ้มจางๆ ตลอดเวลา ไม่แยแสกับคำพูดของเผยหนานเจวี๋ยโดยสิ้นเชิง

พวกบอดี้การ์ดรีบไล่นักข่าวออกไป บรรดาแขกเหรื่อได้ยินว่างานแต่งยกเลิกก็จากไปทีละคน เนื่องด้วยหญิงตั้งครรภมาก่อกวนในงาน พิธีแต่งงานก็สิ้นสุดลงเช่นนี้

และในขณะนี้หญิงตั้งครรภ์ก็อาศัยช่วงชุลมุนจากไปแล้ว หายไปโดยไม่ทิ้งร่องรอย

ในห้องพักผ่อน เผยหนานเจวี๋ยมีสีหน้าโมโห หน้าอกกระเพื่อมไม่หยุด ความเยือกเย็นเป็นประกายอยู่ในดวงตา

“สืบให้ละเอียด ว่านี่มันเรื่องอะไร!” เอ่ยปากเยือกเย็น บุคลิกองอาจน่ากลัวของเผยหนานเจวี๋ยเผยให้เห็นความเย็นยะเยือก

กวาดตาไปที่ฉู่อีอีที่นิ่งเงียบอยู่บนโซฟา เห็นใบหน้าของเธอซีดขาว เขารู้สึกปวดใจ เหยียดยื่นแขนออกไปดึงฉู่อีอีมากอดไว้ในอ้อมแขน

“อีอีขอโทษนะ” เผยหนานเจวี๋ยเอ่ยขอโทษ ในใจยิ่งรู้สึกผิดต่อเธอ

แม้ว่าเขาไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้น แต่ว่าถูกผู้หญิงคนนั้นก่อกวนขนาดนั้น ฉู่อีอีจะต้องถูกมองเป็นตัวตลกแน่นอน เธอจะต้องรู้สึกอึดอัดใจ ในใจยิ่งรู้สึกเวทนาฉู่อีอีมากขึ้น

“หนานเจวี๋ย ผู้หญิงคนนั้นไม่เกี่ยวกับคุณจริงเหรอ?” เอ่ยปากสงสัย ฉู่อีอีเงยหน้ามองเขาตาไม่กระพริบ

ที่จริงในใจของเธอโกรธจัด แต่ว่าตอนนี้เธอจำเป็นต้องเข้าใจถึงสถานการณ์โดยรวมถึงจะถูก โวยวายไม่ได้ ไม่เช่นนั้นจะทำให้เผยหนานเจวี๋ยต่อต้านเธอ

เผยหนานเจวี๋ยรู้สึกว่าถูกคนกลั่นแกล้ง เขาประพฤติตัวดีมาตลอด จะไปมีเล็กมีน้อยข้างนอกเมื่อไรกัน

“คุณไม่เชื่อผมเหรอ” เผยหนานเจวี๋ยขมวดคิ้วเอ่ย

ฉู่อีอียิ้มเก้ๆ กังๆ จากนั้นพูดอย่างอ่อนโยน “หนานเจวี๋ย ฉันเชื่อคุณ นี่จะต้องเป็นมุขตลกแน่ๆ พวกเรากลับกันก่อนเถอะ ฉันเหนื่อยแล้ว”

พูดจบ ฉู่อีอีพิงบนตัวเผยหนานเจวี๋ยด้วยความอ่อนแอ โอบเอวของเขาไว้

เผยหนานเจวี๋ยนวดคลึงกลางหว่างคิ้ว “งั้นพวกเรากลับกัน”

พูดพลาง เผยหนานเจวี๋ยก็พาฉู่อีอีเดินออกไปจากโบสถ์ทันที

หลังจากงานแต่งเสร็จสิ้น พวกฉู่เจียเสวียนสามคนกลับไปที่ร้านชุดแต่งงาน ในร้าน ฉู่เจียเสวียนนึกถึงฉากเมื่อครู่ นึกถึงคำพูดประหลาดของถังถังในโบสถ์เมื่อครู่ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกผิดปกติ

ตั้งแต่ที่เผยหนานเจวี๋ยอยู่ด้วยกันกับฉู่อีอี ก็ไม่เคยได้ยินข่าวว่าคบหากับผู้หญิงคนอื่น อีกอย่าง เขารัก

ฉู่อีอีมากขนาดนั้น จะอยู่กับผู้หญิงคนอื่นได้อย่างไร

เรื่องนี้เห็นได้ชัดว่ามีคนตั้งใจจัดฉาก จะใช่เธอหรือเปล่า

หลังจากกงจวิ้นฉือส่งฉู่เจียเสวียนกลับถึงร้านชุดแต่งงานเขาก็จากไปแล้ว เพราะว่าที่บริษัทยังมีงานที่เขาต้องจัดการ ดังนั้นในเวลานี้ก็มีเพียงฉู่เจียเสวียนกับถังถังที่อยู่ในออฟฟิศ

“ถังถัง ผู้หญิงคนนั้นเธอเป็นคนจัดมาใช่ไหม?” น้ำเสียงที่สดใสดุจไข่มุกดังขึ้น ดวงตาของฉู่เจียเสวียนจ้องเธอไม่กระพริบ

เธอหวังว่าถังถังจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เธอรู้ว่าเธอเป็นเดือดเป็นร้อนในความอยุติธรรมแทนเธอ แต่ว่าเรื่องของเธอกับเผยหนานเจวี๋ยก็ผ่านมาสามปีแล้ว

“เธอรู้แล้วเหรอ” ถังถังไม่ปิดบังเลยสักนิด มองฉู่เจียเสวียน เอ่ยปากยอมรับอย่างสบายอารมณ์

เพราะเธอเห็นเผยหนานเจวี๋ยกับฉู่อีอีแล้วไม่พอใจไม่ได้เหรอ ใครสั่งให้พวกเขาสองคนทำเหมือนกับว่าคนอื่นเป็นหนี้พวกเขาล่ะ

อีกอย่าง สิ่งที่พวกเขาทำกับฉู่เจียเสวียนเมื่อสามปีก่อน ทำร้ายเธอสาหัสแบบนั้นจนสุดท้ายก็ต้องจากไป เธอเพียงแค่โมโหจนทนไม่ได้ ไม่อยากให้พวกเขาแต่งงานกันอย่างราบรื่น ต้องการจะไว้หน้าสุนัขคู่นั้นจึงต้องทำแบบนี้ ที่เธอทำทั้งหมดนี้ก็เพื่อออกหน้าแทนฉู่เจียเสวียน