กำเนิดใหม่ทายาทจอมมาร (Lucifer’s Descendant System) - ตอนที่ 46

หลังจากโนอาห์เข้าสู่การต่อสู้มันไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นการต่อสู้อีกต่อไป แต่เรียกได้ว่ามันเป็นการสังหารหมู่มากกว่า ทุกครั้งที่โนอาห์เคลื่อนย้ายไปยังสถานที่อื่นศัตรูจะถูกกำจัด นอกจากลูกหมูตัวน้อยที่แม้ว่าเขาจะประหลาดใจ แต่เขาก็ใช้ความว่องไวที่มีอยู่เพื่อให้สามารถต่อสู้ต่อไปได้

ผู้ถูกเลือกคนอื่นๆไม่ทำอะไรอีกต่อไป พวกเขาทำแค่เพียงยืนดูปีศาจประหลาดที่ฆ่าบอทที่เหลืออยู่ และนั่นเป็นบอทที่พวกเขาต้องใช้ความพยายามในการต่อสู้กับมันเป็นอย่างมาก

การฆ่าบอทพวกนี้สำหรับโนอาห์เป็นอะไรที่ง่ายมาก เพราะทุกครั้งที่พวกมันปรากฏตัวโนอาห์ก็จะเทเลพอร์ตไปข้างหลังของมันและตัดคอของพวกมันทุกตัวทิ้ง

การต่อสู้นี้มันไม่สมดุลอีกต่อไป เพราะนอกจากหมูตัวน้อยแล้วผู้ถูกเลือกอีกสามคนก็เก็บอาวุธและนั่งลงบนพื้นเพื่อดูการสังหารหมู่แปลกๆที่เกิดขึ้นต่อหน้าพวกเขาในขณะที่พวกเขาคุยกัน

“ความแข็งแกร่งของเขาจริงๆอยู่ที่ระดับไหนกันแน่?” วัยรุ่นในชุดสูทสีม่วงถามอีกสองคนขณะที่พวกเขาเฝ้าดูการต่อสู้จากระยะไกล

เมื่อได้ยินคำถามนี้ชายยที่มีหัวแมวก็วางมือไว้บนคางของเขาด้วยท่าทางครุ่นคิดและตอบว่า

“ด้วยความสบายในการสังหารพวกบอท ฉันสามารถบอกได้ว่าลูกหมูคนนั้นน่าจะเป็นผู้ถูกเลือกอย่างน้อยระดับ E และผู้ถูกเลือกที่เป็นปีศาจคนนั้นน่าจะเป็นระดับ D หรืออาจจะถึงระดับ C เลยก็ได้ เพราะถ้าดูจากพรที่ใช้ในการเทเลพอร์ตของเขามันมีประโยชน์มากในการต่อสู้ แม้ว่าตอนนี้จะเป็นพรเพียงระดับ F แต่พลังในการต่อสู้ของเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าผู้ถูกเลือกระดับ D เลย”

อีกสองคนประหลาดใจกับการประเมินที่แม่นยำของชายหัวแมว เชียร์ลีดเดอร์ถึงกับแสดงความคิดเห็นว่า

“นั่นเป็นเรื่องจริง แต่ถ้าเป็นพรนี้เป็นพรระดับ F ฉันสงสัยว่าทำไมเขาถึงเทเลพอร์ตได้บ่อยขนาดนั้น ถ้าพรของเขาอ่อนแอเขาก็จะสามารถเทเลพอร์ตได้มากที่สุดประมาณสี่ครั้ง ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งที่ได้รับพรจากเทพเจ้าแห่งเงา แต่เนื่องจากพรของเธออยู่ในระดับ F เธอจึงเข้าสู่ร่างเงาได้เพียงหนึ่งวินาทีและมากที่สุดสิบครั้งต่อวัน แล้วดูปีศาจคนนี้สิเขาเทเลพอร์ตได้กี่ครั้ง จากที่ฉันเห็นเขาเทเลพอร์ตมาแล้วกว่ายี่สิบครั้ง”

“นั่นก็จริง…” เด็กวัยรุ่นในชุดสูทสีม่วงตอบเห็นด้วย

สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือโนอาห์พยายามอย่างเต็มที่ที่จะเทเลพอร์ตต่อไปเรื่อยๆ ทักษะของเขามีเงื่อนไขว่ายิ่งเขาไปไกลเท่าไหร่พลังงานก็จะยิ่งถูกใช้ไปมากขึ้น แต่มันก็จะเป็นตรงข้ามเหมือนกันยิ่งเข้าเทเลพอร์ตใกล้มากเท่าไหร่ เขาก็จะใช้พลังงานน้อยลงเท่านั้น

โนอาห์ได้เทเลพอร์ตไปแล้ว 23 ครั้งและร่างกายของเขาก็รู้สึกเมื่อยล้าเป็นอย่างมาก ปริมาณพลังที่เขาใช้ไปนั้นเยอะมาก แต่ในตอนนี้เขาอยู่ในเกมโนอาห์ต้องการทดสอบขีดจำกัดของตัวเองเพื่อที่จะได้ไม่ต้องทำเช่นนั้นในสถานการณ์ที่สิ้นหวังในชีวิตจริง เพราะการไม่รู้ขีดจำกัดของตัวเองนั่นอาจจะทำให้เขาตายได้

เมื่อเขาฆ่าบอทตัวสุดท้ายที่ปรากฏขึ้นเสร็จเวลาของเกมก็สิ้นสุดลงเช่นกัน

[ชนะ!]

โนอาห์ต้องควบคุมตัวเองอย่างมากไม่ให้ล้มลงไปกองกับพื้น เขาหายใจหอบและเหนื่อยมากๆ มีเพียงเขาและหมูน้อยเท่านั้นที่พลิกคะแนนกลับมาจากก่อนหน้านี้คือ 21 – 5 จนกลายเป็น 21 – 32 เมื่อมองไปที่คู่หูตัวน้อยที่เขามี โนอาห์ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าแม้จะมีรูปร่างหน้าตาแปลกและมีขนาดเล็ก แต่หมูน้อยตัวนี้ก็มีประโยชน์และมีทักษะพอสมควร โนอาห์เห็นดวงตาของลูกหมูขณะที่เขานั่งหอบอยู่บนพื้นซึ่งเขาก็ได้รับความเคารพจากผู้ชายตัวเล็กคนนั้นเช่นกัน

โนอาห์ไม่ได้มองไปที่ผู้ถูกเลือกอีกสามคนและกดที่ตัวเลือกเพื่อออกจากการแข่งขัน ทันทีที่เขากดออกจากการแข่งขัน ประตูวาปก็ปรากฏขึ้นข้างใต้เขาและพาเขากลับไปที่ล็อบบี้ในพลาซ่าใต้ดินอันยิ่งใหญ่

โชคดีที่หลังจากจบการแข่งขันในแต่ละครั้ง เกมจะคืนสภาพผู้เล่นให้กลับสู่สภาพสูงสุดเหมือนเดิม ดังนั้นผู้เล่นจึงไม่ต้องพักผ่อนเป็นเวลาหลายชั่วโมงเพื่อเล่นเกมต่อไป ตอนนี้เกมนี้ได้พิสูจน์ให้โนอาห์เห็นแล้วว่าเขาคิดผิดขนาดไหนที่เขาไม่ลองเข้ามาในเกมตั้งแต่เมื่อก่อน

เกมนี้ไม่ใช่แค่เกม แต่เป็นแพลตฟอร์มการฝึกอบรมที่สมบูรณ์แบบ มันเป็นแพลตฟอร์มที่ผู้ถูกเลือกสามารถต่อสู้และพาตัวเองไปสู่ขีดจำกัดเพื่อให้สามารถฝึกการต่อสู้ กลยุทธ์ และการมองภาพรวม โดยไม่ต้องกังวลว่าจะตายจากมอนสเตอร์จริงๆ เนื่องจากเมื่อเราตายภายในเกมเราก็จะสามารถฟื้นคืนชีพได้ไม่จำกัดเพียงแค่รอไม่กี่วินาทีเท่านั้น

ถ้าเขาใช้เกมนี้เพื่อฝึกฝนตัวเอง โนอาห์มั่นใจว่าระดับการควบคุมมีดสั้นของเขาจะสูงกว่าที่เป็นอยู่ในตอนนี้อย่างแน่นอน เพราะปกติแล้วเขาจะต้องฝึกมันในป้อมปราการและเสี่ยงชีวิตของเขาเอง และนั่นยังอยู่ในเงื่อนไขที่ว่าเขาจะต้องทำอะไรโดยไม่ประมาทอีกด้วย

‘อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้สร้างนิสัยที่ไม่ดีที่นี่ละนะ’ โนอาห์คิดในขณะที่เขาจำได้ว่าผู้เล่นไม่ไยดีต่อบอทในการต่อสู้ หากมีคนคุ้นเคยกับการทำสิ่งที่พวกเขาทำที่นี่ในเกมและพยายามที่จะทำแบบเดียวกันในป้อมปราการจริงชะตากรรมเดียวของบุคคลนั้นก็คือความตาย สำหรับโนอาห์ผู้ซึ่งทำกระบวนการย้อนกลับโดยที่เขาไปที่ป้อมปราการจริงเป็นครั้งแรกก่อนที่จะเล่นเกม เขาจึงไม่สามารถกำจัดความกระหายที่อยากจะรู้เกี่ยวกับศัตรูของเขาได้ซึ่งนั้นก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย

อีกด้านหนึ่งของโลกมีชายคนหนึ่งกำลังเล่น Valorwatch แต่ชายคนนี้ไม่ได้อยู่คนเดียวจริงๆแล้วเขาเป็นผู้เล่นที่รู้จักกันดีในชุมชน Valorwatch จากการมีอันดับสูง

เนื่องจากเขาประสบความสำเร็จในระดับสูงผู้คนจึงเริ่มสนใจที่จะดูเขาเล่น ในตอนแรกมันเป็นแค่คนที่เล่นเกมกับเขาหรือไม่ชอบเขาเท่านั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปชื่อของเขาก็เริ่มแพร่กระจายไปทั่วชุมชน Valorwatch บนดาวเซต้า เขาค่อยๆเปลี่ยนจากผู้เล่นที่ไม่มีคนรู้จักไปสู่ผู้เล่นที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งของ Valorwatch

พิกแมน ผู้ถูกเลือกระดับ B ที่ได้รับอันดับ A ใน Valorwatch เนื่องจากมีการควบคุมและทักษะที่สูงในฐานะหนึ่งในผู้เล่น เขาเป็นผู้ถูกเลือกระดับ B เพียงคนเดียวที่เล่นในลีกระดับ A ของ Valorwatch ผู้คนจึงชอบดูการถ่ายทอดสดที่เขาสร้างขึ้นในขณะที่เขาเล่น

แต่คราวนี้พิกแมนได้ทำบางอย่างที่แปลกไป เขากำลังสร้างความท้าทายใหม่ที่เขาต้องจำกัดความแข็งแกร่งของเขาเองให้อยู่ในระดับที่เขาอยู่ เช่นถ้าเขาอยู่ในอันดับ F ความแข็งแกร่งของเขาก็จะไม่เกินระดับ F ดังนั้นเขาจะต้องไต่ระดับทั้งหมดเพื่อกลับไปยังอันดับ A อีกครั้ง และเขาต้องใช้เพียงความแข็งแกร่งของแต่ละอันดับที่เขากำลังอยู่ในตอนนั้นอีกด้วย

หลังจากที่พิกแมนสร้างบัญชีใหม่ที่จะทำสิ่งนี้ เหล่าคนที่ดูการถ่ายทอดสดของเขาต่างก็ตื่นเต้นมาก เพราะพวกเขาอยากรู้ว่าอันดับ A จะกลับมาผงาดขึ้นอีกครั้งได้ง่ายขนาดไหน เมื่อพวกเขาใช้บัญชีใหม่

หลังจากสร้างบัญชีแล้วพิกแมนถูกขอให้เข้าร่วมในบทช่วยสอนซึ่งเขาคิดว่าจะไม่มีอะไรผิดปกติเกิดขึ้น เท่าที่เขาจำได้ในบทช่วยสอนมีผู้ถูกเลือกที่เพิ่งปลุกพรของตัวเองตลอดเวลา และพวกเขาเพิ่งจะเรียนรู้การต่อสู้

ทันทีที่เขาข้ามประตูวาปไปที่บทช่วยสอน พิกแมนก็ลุกขึ้นจากพื้นและวิ่งไปในทิศทางที่มอนสเตอร์จะอยู่โดยไม่ได้มองไปที่ผู้เล่นคนอื่นๆ

สำหรับคนที่เฝ้าดูเขานี่เป็นเรื่องปกติที่ต้องทำ เพราะคนที่นั่นส่วนใหญ่จะเป็นคนโง่ที่ไม่รู้เรื่องอะไร

เมื่อการต่อสู้ดำเนินไปพิกแมนก็เริ่มรู้สึกกดดันมากขึ้น เพราะการต่อสู้กับบอทโดยใช้กำลังระดับ F เพียงอย่างเดียวนั้นยากมาก แม้ว่าเขาจะฆ่าสามตัวและตายเพียงครั้งเดียว แต่ทีมของเขาก็เป็นตัวถ่วงมากกว่าคนช่วยเหลือ

การต่อสู้นี้น่าเกลียดถึงจุดที่พิกแมนและผู้คนในการถ่ายทอดสดของเขาเริ่มเชื่อว่าพวกเขาจะแพ้ในเกมแรกในบทช่วยสอน!

“พวกเธอทุกคนดูเหมืนอว่าบทช่วยสอนระดับ F จะยากมากสำหรับฉัน…” พิกแมนพูดด้วยวิธีที่น่าทึ่งกว่าที่ควรจะเป็น ผู้ชมหลายพันคนที่ดูการถ่ายทอดสดของเขาก็หัวเราะและสนุกกับการดู ใครจะคิดว่าผู้เล่นระดับ A อย่างเขาจะแพ้ในช่วงบทช่วยสอนระดับ F?

[ไม่ต้องกังวลพิกแมน เราเชื่อว่าวันหนึ่งบอทระดับ F ที่ทรงพลังพวกนี้จะพ่ายแพ้ให้กับนาย! ฮ่าๆๆๆ]

[ถ้าบอทแม้แต่ตัวเดียวสามารถเตะตูดนายได้ ฉันก็ค่อนข้างกลัวเมื่อนายจะไปเจอกับผู้เล่นจริงๆ ฮ่าๆๆๆ!]

[ไม่ต้องคิดมากหรอก ผู้เล่นระดับ F อาจจะแย่กว่าบอทพวกนี้ เพราะการผ่านบทช่วยสอนนั้นยากกว่าการเอาชนะผู้เล่นจริง เพราะอย่างน้อยบอทก็รู้ว่าพวกมันกำลังทำอะไร ในขณะที่ศัตรูที่แท้จริงของพวกเราก็คือทีมของพวกเราเอง เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไร! ฮ่าๆ]

ในขณะที่พวกเขาหัวเราะและสนุกสนานกับพิกแมน ทันใดนั้นก็เกิดเปลวไฟระเบิดขึ้นระหว่างการต่อสู้ และการต่อสู้ที่พวกเขาคิดว่าจะแพ้ ในพริบตานั้นทุกอย่างก็ถูกพลิกกลับโดยผู้ถูกเลือกเพียงหนึ่งเดียวนั่นก็คือปีศาจคนนั้น

ไม่กี่วินาทีต่อจากนั้นก็ไม่มีใครในการดูการถ่ายทอดสดของพิกแมนส่งข้อความมาอีกเลย เพราะพวกเขากำลังประทับใจกับการต่อสู้ของปีศาจคนนั้นที่ฆ่าบอทเหมือนกับพวกมันเป็นเพียงแค่แกะและเขาเป็นหมาป่า การฆ่าของเขายังง่ายกว่าการฆ่าที่พิกแมนที่อยู่ในระดับ A ทำ แม้เขาจะถูกจำกัดพลังของเขาก็ตาม

ในที่สุดก็มีคนส่งข้อความเหงาๆออกมาหนึ่งข้อความว่า

[ปีศาจคนนั้นคือใคร?]