กำเนิดใหม่ทายาทจอมมาร (Lucifer’s Descendant System) - ตอนที่ 5
“หึหึ…แม้ว่านายจะได้เป็นผู้ถูกเลือกมาหลายปีแล้ว แต่นายก็ยังมีแค่ HiPhone XX อยู่ นายรู้หรือเปล่าว่าโทรศัพท์เครื่องนี้มันล้าสมัยไปนานแค่ไหนแล้ว มันยังส่งข้อความได้อยู่ไหมนั้น ฮ่าๆ”
วัยรุ่นคนหนึ่งหัวเราะกับโทรศัพท์ของโนอาร์ ในขณะที่วัยรุ่นคนนั้นวาง HiPhone ZY ของเขาไว้ในตู้เสื้อผ้าชั่วคราวที่ใช้เก็บของของผู้ถูกเลือก
“ใช่ บางทีชีวิตของผู้ถูกเลือกระดับ F แบบนายก็ไม่ได้มีค่าขนาดนั้นนะ…” เด็กวัยรุ่นหัวเราะด้วยความรังเกียจ
เพื่อนของวัยรุ่นพวกนั้นก็หัวเราะเช่นกัน เนื่องจากคนส่วนใหญ่เป็นผู้ถูกเลือกระดับ E และ D และอยู่ที่นี่เพื่อหาประสบการณ์ครั้งแรก โดยคิดว่าพวกเขาจะผ่านป้อมปราการระดับ E ได้อย่างง่ายดาย
“ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวแฮร์รี่อย่าเสียคำพูดกับคนน่าสงสารที่อยู่แค่ระดับ F เลย” หญิงสาวพูดอย่างยั่วยวนในขณะที่ถูหน้าอกของเธอกับแขนของวัยรุ่นที่ชื่อแฮร์รี่
“เธอพูดถูกพวกเราไปกันเถอะ” แฮร์รี่พูด ก่อนที่เขาจะจากไปเขาก็หันไปหาโนอาห์จ้องมองเขาด้วยท่าทางจริงจังแล้วพูดว่า
“อย่าถ่วงเวลาพวกเราทำให้พวกเราช้าละ เจ้าคนกระจอก…” โนอาห์รู้สึกว่าอุณหภูมิรอบตัวเขาเย็นลงเล็กน้อย
ในขณะนั้นโนอาห์พยายามอย่างมากที่จะไม่หัวเราะเยาะเด็กชายแฮร์รี่คนนี้ เขาผ่านมันมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกกดดันเลยแม้แต่น้อยตอนนี้ เมื่อเห็นว่าแฮร์รี่มีพลังน้ำแข็งโนอาห์ก็อดไม่ได้ที่จะอยากลองว่าเปลวไฟของเขาแข็งแกร่งเพียงใดเมื่อเทียบกับน้ำแข็งแห่งจากผู้ถูกเลือกระดับ D
สิ่งที่แฮร์รี่ไม่รู้ก็คือนอกจากโนอาห์แล้วผู้ใหญ่คนอื่นๆส่วนใหญ่ยังอยู่ในระดับ F และ E ยกเว้นเพียงคนเดียวคือชายอ้วนที่มีรอยแผลเป็นที่ตาข้างหนึ่ง เขาเป็นผู้ถูกเลือกระดับ D เช่นกัน
ผู้ใหญ่เหล่านี้ไม่ต้องการที่จะเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงในป้อมปราการที่ยากขึ้นอีกต่อไปแล้ว แต่การถูกล้อเลียนจากเด็กๆที่เพิ่งห่างจากนมแม่ไม่นาน ก็ทำให้พวกเขาไม่พอใจอยู่บ้าง บางคนถึงกับยิ้มด้วยใบหน้าเศร้านิดๆ หวังที่จะเข้าไปในป้อมปราการเร็วๆเพื่อให้รู้ว่าเด็กๆพวกนี้จะเป็นยังไงต่อไป
โนอาห์รู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี แต่เขาไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเด็กนิสัยเสียเหล่านี้ในป้อมปราการ เป้าหมายของเขาในวันนี้คือทำให้ดีที่สุดเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้ตัวเองและไม่จำเป็นต้องกลับไปที่ป้อมปราการระดับ F อีกต่อไป
หลังจากเก็บข้าวของของเขาแล้วโนอาห์พร้อมกับผู้ถูกเลือกคนอื่นๆจึงไปที่หน้าประตูซึ่งมีตัวแทนรัฐบาลยืนถือแท็บเล็ตอยู่ในมือ
“เยี่ยมมาก แต่ละคนมากันแล้วสินะ…” ตัวแทนบอกตัวเองในขณะที่นับทุกคนที่กำลังเข้าสู่ประตูวาป เขามองไปที่ใบหน้าของผู้ถูกเลือกทีละคนและทำเครื่องหมายบนแท็บเล็ตว่าใครเข้ามาบ้าง
หลังจากที่ทุกคนเก็บของไว้ในตู้เสื้อผ้าที่ได้รับมอบหมายแล้วตัวแทนก็พูดว่า
“เยี่ยมมากพวกคุณจะแบ่งออกเป็นทีมละ 15 คน องค์กรของทีมจะเป็นคนตัดสินใจเองฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณ รัฐบาลได้ลงนามในหนังสือรับรองแล้วว่าเราซึ่งเป็นรัฐบาลไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกรณีที่เป็นไปได้ที่คุณจะเสียชีวิต ฉันขอให้คุณโชคดี รางวัลของพวกคุณจะได้จากระดับความสมบูรณ์ของป้อมปราการ ตอนนี้ประตูวาปอยู่แล้ว ดังนั้นพวกคุณสามารถเข้าไปได้ทันทีที่คุณต้องการ”
เมื่อเจ้าหน้าที่พูดจบวัยรุ่นชื่อแฮร์รี่ก็เริ่มเดินไปที่ประตูประตูโดยไม่สนใจการมีอยู่ของคนอื่น เห็นได้ชัดว่านี่เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วเนื่องจากทันทีที่เขาเริ่มเดิน วัยรุ่นอีก 6 คนก็เดินตามเขาเข้าไปในประตูวาปโดยไม่สนใจผู้ใหญ่และโนอาห์
ในทางกลับกันผู้ใหญ่เริ่มแลกเปลี่ยนข้อมูลและตัดสินใจใช้กลยุทธ์ต่างๆ ในท้ายที่สุดชายที่มีรอยแผลเป็นที่เป็นผู้ถูกเลือกระดับ D ก็มีความตั้งใจที่จะเป็นผู้นำของกลุ่ม เมื่อตัดสินใจเกือบทุกอย่างแล้วผู้ถูกเลือกระดับ D คนนี้ก็มองไปที่โนอาห์และแสดงความคิดเห็นว่า
“นายคิดยังไง”
ผู้ใหญ่หลายๆคนมองไปที่เขาด้วยความประหลาดใจเมื่อรู้ว่าโนอาห์อ่อนแอขนาดไหน และมีผู้ใหญ่บางคนที่ต้องการความเห็นของโนอาห์ พร้อมทั้งยอมรับความคิดเห็นของเขาเช่นกัน
โนอาห์รู้ว่าเขาหมายถึงอะไรเนื่องจากนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทั้งสองไปที่ป้อมปราการด้วยกัน ในขณะที่หลายคนคิดว่าโนอาห์แค่กลัวสัตว์ประหลาดและไม่มีความกล้าที่จะทำอะไรเลย แต่คนอื่นๆที่มีวิสัยทัศน์ที่ลึกซึ้งกว่านั้นก็ตระหนักได้ว่า โนอาห์ที่เข้าไปในป้อมปราการมานับครั้งไม่ถ้วน แต่โนอาห์ไม่เคยติดกับดักและเขาได้ให้ข้อมูลที่มีค่าหลายครั้งระหว่างการเข้าไปในป้อมปราการ นั่นหมายความว่าเขารู้หลายๆอย่างเกี่ยวกับป้อมปราการที่เขาบุกเข้าไปมากกว่าคนปกติ
เห็นได้ชัดว่าผู้ชายที่มีแผลเป็นเป็นคนประเภทที่สอง เมื่อมองไปที่เขาอย่างสงบโนอาห์ตอบว่า
“อย่างที่หลายๆคนรู้นี่คือป้อมปราการของราชาแห่งหนู ภายในประตูนั้นมีเขาวงกตขนาดใหญ่ที่มีลักษณะเหมือนท่อระบายน้ำโดยมีหนูขนาดเท่ารถจักรยานยนต์อาศัยอยู่ ตอนนี้ภายในประตูเด็กๆพวกนั้นคงจะต้องเดินไปรอบๆข้างในอย่างไร้จุดหมาย และเนื่องจากความรู้สึกของหนูมีความว่องไวเป็นอย่างมากภายในท่อน้ำทิ้ง เราจึงได้เหยื่อล่อถึง 7 คน และสำหรับฉัน ฉันคิดว่าเด็กๆพวกนั้นก็คงดึงดูดหนูออกไปพอสมควรแล้วดังนั้นพวกเราจะค่อยๆฆ่าหนูทีละกลุ่มเล็กๆให้ได้มากที่สุด ก่อนที่เราจะไปสู้กับราชาแห่งหนู เพราะถ้าเราไปสู้กับราชาแห่งหนูทั้งๆที่หนูตัวอื่นๆยังเหลือเยอะอยู่แบบนี้ มันจะเข้าสู่โหมดบ้าดีเดือดแล้วพวกเราทั้งหมดจะถูกฆ่า”
หลายคนที่ไม่เคยได้ยินโนอาห์พูดเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ จริงๆสิ่งที่เขาพูดมีเหตุผล บางคนเสนอความคิดที่จะตรงไปยังหัวหน้าของป้อมปราการนี้ แต่เมื่อพวกเขาจำได้ว่าหัวหน้าป้อมปราการนี้มีโหมดบ้าดีเดือดพวกเขาก็ละทิ้งความคิดนั้นทันที หลังจากได้ยินสิ่งที่โนอาห์พูด ด้วยการพยักหน้าชายที่มีรอยแผลเป็นยืนยันว่าแผนของโนอาห์ดีที่สุดสำหรับกลุ่มนี้ พวกเขาทั้งหมดจึงเดินเข้าสู่ประตูวาปไปพร้อมกัน
เมื่อผ่านประตูวาปมาแล้วกลิ่นเหม็นของอุจจาระและของเน่าเหม็นก็พุ่งเข้าไปที่จมูกของโนอาห์ทันที หากเป็นครั้งแรกที่เขาเข้าสู่ป้อมปราการโนอาห์อาจรู้สึกไม่สบาย แต่เมื่อผ่านป้อมปราการนี้อย่างน้อย 3 ครั้งในช่วง 4 ปีที่ผ่านมากลิ่นก็ไม่ส่งผลกระทบต่อเขาอีกต่อไป
น่าเสียดายที่นี่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ส่งผลกระทบต่อผู้อื่น เมื่อมองไปที่พื้นมันเป็นไปได้ที่จะเห็นร่องรอยการอาเจียนซึ่งมักจะถูกทิ้งไว้โดยวัยรุ่นเหล่านั้นที่เข้ามาก่อนหน้าพวกเขาและไม่คุ้นเคยกับสถานการณ์แบบนี้ น่าเสียดายสำหรับบางคนและโชคดีสำหรับคนอื่นๆ สิ่งนี้ทำให้การติดตามเหยื่อทั้ง 7 คนง่ายขึ้นมาก
ในขณะที่โนอาห์เฝ้าดูสภาพแวดล้อมเพื่อหาสิ่งที่แตกต่างออกไปคนในกลุ่มของเขาก็เริ่มยกอาวุธที่พวกเขานำเข้ามา น่าเสียดายที่ไม่มีอาวุธปืนชนิดใดทำงานได้หลังจากข้ามประตูไปแล้ว แม้ว่ามันอาจจะง่ายเกินไปที่จะจัดการกับป้อมปราการระดับต่ำหากพวกเขาสามารถใช้ปืนได้ แต่ถ้าพวกเขาเข้าไปในป้อมปราการระดับสูงมอนสเตอร์ทั้งหมดก็แข็งแกร่งพอที่จะต้านทานอาวุธปืนของมนุษย์ได้
สิ่งนี้ได้รับการทดสอบในป้อมปราการที่ถูกทิ้งร้างเนื่องจากหากไม่มีใครบุกรุกป้อมปราการหลังจากผ่านไปสักพักมอนสเตอร์ที่อยู่ข้างในก็เริ่มออกมาที่ประตูและโจมตีทุกสิ่งที่พวกเขาเห็นข้างหน้า ครั้งหนึ่งป้อมปราการระดับ C ถูกจัดการไม่สำเร็จทำให้มอนเตอร์ข้างในป้อมปราการออกมาทำลายหมู่บ้านทั้งหมู่บ้านเนื่องจากไม่มีผู้ถูกเลือกเพียงพอสำหรับที่นั่น จากนั้นเป็นต้นมารัฐบาลก็ใช้มาตรการให้ผู้ถูกเลือกระดับ F และ E ดูแลป้อมปราการระดับต่ำ นั่นทำให้ผู้ถูกเลือกกระจายหน้าที่ได้อย่างถูกต้องและไม่สิ้นเปลืองกำลังคน
เมื่อทุกคนติดตั้งอาวุธระยะประชิดเสร็จ ในที่สุดโนอาห์ก็รู้ว่ามีอะไรแปลกๆนั่นคือเสียง!
“ป้อมปราการไม่มีเสียง!” โนอาห์พูดอย่างรวดเร็วขณะมองไปที่ชายที่มีรอยแผลเป็น
“มันเกี่ยวอะไรกับเสียงงั้นหรอ?” ชายอ้วนถามด้วยน้ำเสียงสงสัย เขาเป็นคนที่เสนอให้ตรงไปฆ่าราชาแห่งหนู แต่โนอาห์ขัดขว้างความคิดของเขา ทำให้เขาอารมณ์บูดบึ้ง
โนอาห์มองเขาด้วยสายตาผิดหวังและส่ายหัว เขารู้ดีว่าชายร่างอ้วนคนนั้นเป็นผู้ถูกเลือกระดับ E วัยกลางคนที่ไม่เคยสามารถเข้าถึงระดับความแข็งแกร่งของผู้ถูกเลือกระดับ E ได้เลย เขายังคงถูกบังคับให้บุกป้อมปราการระดับ F เสมอเพราะเขาอ่อนแอเกินกว่าจะเลื่อนระดับได้ ชายที่มีอายุมากกว่า 30 ปีที่ไม่เคยใส่ใจที่จะเรียนรู้หรือศึกษาป้อมปราการที่เขาจะบุกเข้ามา ดังนั้นโนอาห์จึงผิดหวังต่อชายคนนี้ผู้ซึ่งมีชีวิตขึ้นอยู่กับการมีพรที่แข็งแกร่งเท่านั้น และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำให้เขามีชีวิตรอดจนถึงวันนี้
“แกไม่เคยศึกษาเกี่ยวกับป้อมปราการเลยหรอ แกเป็นคนหูหนวกหรือไง?” ชายที่มีแผลเป็นถามขณะมองไปที่ชายอ้วน
“สิ่งที่โดดเด่นที่สุดของป้อมปราการราชาแห่งหนูคือลมที่พัดเข้าออกที่นี่ด้วยความเร็วสูงจนมีเสียงหวีดหวิว แล้วตอนนี้แกได้ยินเสียงแบบนั้นบ้างไหม?”
เมื่อได้ยินคำถามของชายที่มีแผลเป็นในที่สุดชายร่างอ้วนก็สังเกตเห็นความโง่เขลาของตัวเองและตระหนักว่าเสียงหวีดหวิวที่เขามักจะได้ยินมาตลอดกลับไม่ปรากฏในครั้งนี้
“เกิดอะไรขึ้น?” เขาถามด้วยความกลัวเล็กน้อย
โนอาห์ต้องการโอกาสที่จะแอบออกไปจากกลุ่มโดยไม่ถูกสงสัย และทดสอบพรที่เขาได้รับจากเทพเจ้าลูซิเฟอร์ และตอนนี้โอกาสก็มาอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว
“มีบางอย่างผิดปกติฉันจะลองเดินไปสำรวจป้อมปราการเพื่อมองหาพวกมัน พวกนายคอยจับตาดูและมองหาเหยื่อ 7 คนนั้นไว้”
“อย่าตายโดยไม่จำเป็น” ชายที่มีแผลเป็นกล่าว เมื่อมองดูโนอาห์เป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่เขาและผู้ถูกเลือกคนอื่นๆจะไล่ตามเส้นทางอาเจียน
หลังจากผ่านการท้าทายป้อมปราการกับโนอาห์สองสามครั้งทำให้เขารู้ว่าเด็กชายคนนี้จะไม่ตายที่นี่แม้ว่าจะมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นก็ตาม
แต่ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้มีบางสิ่งที่สามารถฆ่าทุกๆคนได้ ได้เกิดขึ้นภายในป้อมปราการแห่งนี้แล้ว…