กำเนิดใหม่ทายาทจอมมาร (Lucifer’s Descendant System) - ตอนที่ 8

ในขณะที่อีกฝั่งกำลังเถียงกันอยู่นั้น โนอาห์ก็ได้ฆ่าหนูไปแล้วหลายตัว เขาได้ทดสอบพลังของเขาไปแล้วหลายครั้ง โดยใช้พรของตัวเอง จะบอกว่าเขามีความสุขก็คงจะน้อยเกินไป

หลังจากฆ่าหนูตัวที่ห้าได้สำเร็จ เปลวไฟของเขาก็เริ่มมีความร้อนมากขึ้นเล็กน้อย และความเสียหายที่เกิดกับหนูก็มากขึ้นเช่นเดียวกัน น่าเสียดายที่เขาสามารถสู้กับหนูได้ทีละตัวเท่านั้น เนื่องจากเขารู้ว่าถ้าเขาสู้กับหนูจำนวนมากกว่านี้ด้วยตัวคนเดียว เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน

ด้วยประสบการณ์และประสาทสัมผัสของโนอาห์ทำให้เขาสามารถแยกหนูออกมาตัวเดียวและจัดการได้ ทำให้เขาสามารถผ่านท่อระบายน้ำไปได้อย่างง่ายดาย

เมื่อเขารู้สึกว่าเขาล่าหนูมากพอแล้ว และประสบการณ์ของในการใช้พลังของเขาก็พอแล้ว โนอาห์จึงเดินกลับไปที่จุดเริ่มต้นและเดินตามคนอื่นไป

หลังจากเดินไปเกือบชั่วโมงโนอาห์ก็เห็นกลุ่มที่พักผ่อนอยู่ที่มุมหนึ่งในขณะที่เด็กสาววัยรุ่นรักษาชายร่างท้วมที่โนอาห์ทะเลาะกับพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะเข้าไปในประตู

เมื่อเวนดี้เห็นโนอาห์เดินเข้ามาดวงตาของเธอก็สว่างขึ้น เธอต้องหักห้ามใจไม่ให้วิ่งเข้าไปหาเขา ในที่สุดเธอก็คิดว่าโอกาสในการรอดชีวิตของเธอเพิ่มขึ้นแล้ว

“นายเจออะไรไหมเจ้าหนู” ชายผู้มีแผลเป็นถามขณะที่เขาสูบบุหรี่และรอให้คนอื่นๆ พักผ่อน

โนอาห์มองไปที่กลุ่มก่อนจะตอบและอดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเมื่อสังเกตเห็นว่ามีเด็กวัยรุ่นเพียงคนเดียวที่เสียชีวิตไปแล้ว เขาคิดว่าอย่างน้อยสองคนจะต้องตายในการต่อสู้ครั้งแรก

‘ดูเหมือนว่าโชคจะเข้าข้างพวกเขามากกว่าที่คิด’ โนอาห์คิด

เมื่อมองไปที่ชายที่มีแผลเป็นโนอาห์ก็มองด้วยสีหน้าจริงจัง

“ฉันพบบางสิ่งบางอย่างแต่สิ่งที่ฉันพบก็ไม่น่าพอใจเลย”

เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูดผู้คนก็อดกังวลไม่ได้ แม้แต่คนที่ไม่เข้าใจป้อมปราการนี้เป็นอย่างดี ก็รู้ดีอยู่แล้วว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติ ด้วยเหตุผลบางประการการฆ่ามอนสเตอร์นั้นยากกว่ามากเมื่อเทียบกับป้อมปราการปกติ

“มีอะไรผิดปกตินอกจากมอนสเตอร์ที่ฉลาดขึ้นพวกนี้” ชายที่มีแผลเป็นถามขึ้นโดยยังคงสูบบุหรี่อยู่

‘เขารู้ว่ามอนเตอร์ฉลาดขึ้นยังงั้นหรอ?…‘ โนอาห์ประหลาดใจเล็กน้อยที่ชายคนนี้สังเกตเห็นความฉลาดของมอนเตอร์เนื่องจากมันเป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อนมาก

“นอกจากความฉลาดของพวกมันจะเพิ่มขึ้นเล็กน้อยแล้ว พวกมันยังพัฒนาวิธีการสื่อสารอีกด้วย ฉันคิดว่ามันมีส่วนเกี่ยวข้องกับราชาแห่งหนูเนื่องจากความสามารถในโหมดเบอร์เซิกของมันเกี่ยวข้องกับสิ่งนั้น”

เมื่อได้ยินสิ่งที่โนอาห์พูดชายผู้มีแผลเป็นก็เห็นด้วย เขามีทฤษฎีที่คล้ายกัน แต่เขาต้องการหลักฐานเพื่อยืนยัน อย่างไรก็ตามเขารู้ว่ามีบางอย่างมากกว่านั้น

“นายพบอย่างอื่นด้วยใช่มั้ย?”

“ใช่…” โนอาห์ตอบก่อนจะปล่อยลมหายใจออกมา

“ตอนที่ฉันกลับมาที่ประตูวาปที่เราเข้ามา ประตูนั้นมันหายไปแล้ว ฉันคิดว่านายน่าจะรู้แล้วว่ามันหมายถึงอะไร…”

“จริงหรอ…!” ชายที่มีแผลเป็นสบถขณะโยนบุหรี่ลงด้วยความหงุดหงิด

เห็นได้ชัดว่ามีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่รู้ว่าพวกเขากำลังพูดถึงอะไร อีก 12 คนที่เหลือจึงยืนมองหน้ากันค้นหาคำตอบระหว่างโนอาห์กับชายคนนั้น ถึงแม้ว่าแฮร์รี่จะโกรธผู้ชายคนนั้น แต่เขาก็ไม่ได้อารมณ์เสีย เพราะเขารู้สึกว่ามีบางอย่างที่ร้ายแรงเกิดขึ้นแล้วในตอนนี้

“เกิดอะไรขึ้น?” เวนดี้ถามด้วยเสียงต่ำและอายมาก

เมื่อมองไปที่เธอชายคนนั้นก็ปล่อยลมหายใจยาวๆก่อนที่จะตอบทั้งกลุ่มว่า

“เมื่อสามปีก่อนมีเรื่องราวปรากฏในหนังสือพิมพ์ของกลุ่มที่เข้าไปในป้อมปราการระดับ F และมอนสเตอร์ที่อยู่ในป้อมนั้นฉลาดกว่ามอนสเตอร์ทั่วไปมาก หลังจากที่คนในกลุ่มเสียชีวิตไป 5 คน คนในกลุ่มก็ตัดสินใจที่จะกลับไปที่ประตูวาปและประกาศว่าภารกิจล้มเหลว แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างประตูวาปได้หายไป

เมื่อถึงจุดนั้นกลุ่มก็สิ้นหวังไปชั่วขณะจนกระทั่งพ่อของเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ไปกับลูกชายของเขาในฐานที่มั่นแรก พวกเขาเข้ามาเป็นผู้นำของกลุ่มและพาพวกเขาไปที่ห้องหัวหน้าของป้อมปราการ น่าเสียดายที่สิ่งที่พวกเขาพบคือหัวหน้าที่แข็งแกร่งกว่าปกติหลายเท่าทำให้กลุ่มที่มีจำนวนถึง 10 คนเหลือผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวและสิ่งนี้เรียกว่าป้อมปราการพิเศษ”

“แล้วนายรู้เรื่องทั้งหมดนี้ได้อย่างไร?” เอมี่ถามด้วยมือที่สั่นเทาด้วยความกังวลแล้วคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา

“เป็นเพราะในการบุกป้อมครั้งนั้นทำให้ฉันสูญเสียลูกชายไป…ต่อหน้าต่อตา” ชายที่มีแผลเป็นพูดอย่างโกรธเคืองขณะที่เขาบีบข้อมือด้วยมืออีกข้าง

“โชคดีที่ป้อมปราการที่เราอยู่นั้นเป็นป้อมปราการระดับล่างเมื่อเทียบกับป้อมปราการเมื่อครั้งที่แล้วที่มีเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้น ดังนั้นบอสของป้อมนี้อาจจะไม่ทรงพลังเท่าตอนนั้น” โนอาห์พูดขณะที่เขาเปิดขวด เขานำน้ำมา

เมื่อได้ยินคำพูดของโนอาห์คนกลุ่มนั้นก็สงบลงเล็กน้อย บางคนยังคงตกใจและสิ้นหวังเช่นเดียวกับชายร่างท้วมที่เวนดี้ให้การรักษาอยู่ตอนนี้ แต่โดยรวมแล้วทั้งกลุ่มเข้าใจว่าวิธีเดียวที่พวกเขาจะออกไปจากป้อมปราการแห่งนี้ได้คือการสังหารราชาหนู ความแตกแยกที่เหลืออยู่ที่พวกเขาร่วมกลุ่มเข้าด้วยกันตอนนี้หายไปแล้ว สาเหตุหลักมาจากการที่แฮร์รี่รู้สึกกลัวความตายมากและตัดสินใจที่จะเงียบลงและหยุดยุยงให้เกิดความเกลียดชังและความแตกแยกในกลุ่ม

หลังจากพักผ่อนอีกไม่กี่นาทีปาร์ตี้ก็ฟื้นตัวและตัดสินใจที่จะเดินหน้าต่อไป ชายผู้มีแผลเป็นยังคงเป็นผู้นำของทั้งกลุ่มในขณะที่โนอาห์ทำหน้าที่สอดแนมเนื่องจากเขามีประสาทสัมผัสที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีที่สุดในกลุ่มจึงทำให้ทุกคนไม่เป็นอันตราย

ในระหว่างการเดินในท่อระบายน้ำพวกเขาได้พบกับหนูหลายกลุ่ม แต่พวกเขาจัดการได้อย่างง่ายดายถึงแม้จะมีกลุ่มหนู 5 ตัวเข้ามาในขณะที่พวกเขาอยู่ในทีมที่ประสานงานกันถึง 14 คน นั่นทำให้การจัดการกับหนูพวกนั้นค่อนข้างง่าย

ระหว่างทางพวกเขาเริ่มไว้วางใจซึ่งกันและกันมากขึ้น พวกเขาทั้งหมดเริ่มเก็บพลังงานไว้เพื่อต่อสู้กับราชาแห่งหนู ซึ่งแตกต่างจากป้อมปราการพิเศษในครั้งอื่นๆที่ชายผู้มีแผลเป็นเข้าร่วม และตอนนี้พวกเขามีคนในทีมมากกว่านอกจากนี้ป้อมปราการก็อ่อนแอกว่าครั้งนั้นเช่นกัน ป้อมปราการนี้จะง่ายขึ้นแน่นอน

ระหว่างทางโนอาห์ค้นพบว่าเขาไม่ได้รับค่าประสบการณ์จากการตายของหนูทั้งหมดที่พวกเขาฆ่าในกลุ่ม ส่วนใหญ่เป็นเพราะมอนเตอร์ให้ค่าประสบการณ์น้อยมากจนทำให้ค่าประสบการณ์แบ่งออกเป็นของผู้เข้าร่วมในการต่อสู้แต่ละคน สิ่งที่เหลืออยู่สำหรับเขานั้นไม่มีอะไรเลย ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาจะฆ่าหนูมากกว่า 20 ตัว แต่จำนวนค่าประสบการณ์ที่เขาได้รับก็ไม่เกิน 3 คะแนนเท่านั้น

ในขณะที่โนอาห์รู้ว่าในระหว่างการต่อสู้กับราชาแห่งหนูเขาจะต้องใช้เปลวไฟแห่งนรกเพื่อที่เขาจะไม่ตาย และเขาก็จะสามารถฆ่าราชาแห่งหนูได้ในที่สุด ความคิดที่จะแข็งแกร่งขึ้นปรากฏขึ้นในจิตใจของโนอาห์

“แทนที่จะทิ้งศพไว้ที่นี่ฉันคิดว่าควรกำจัดพวกมันดีกว่า” โนอาห์พูดขณะที่แสร้งทำเป็นกำลังหาทางเลือกอื่นๆอยู่

“แกรู้อะไรแกเป็นแค่ผู้ถูกเลือกระดับ F หุบปากของแกและเป็นหน่วยสอดแนมต่อไปซะ เพราะอย่างน้อยแกที่ทำอะไรไม่จะได้มีประโยชน์กับเขาบ้าง” แฮร์รี่ซึ่งเห็นได้ชัดว่าจำเป็นต้องกำจัดความกลัวและความโกรธของเขาออกไปที่ใครบางคน และเขาพบว่าโนอาห์เป็นเป้าหมายที่ดี

“โอ้ยังงั้นหรอ…ถ้าฉันเปล่าประโยชน์งั้นนายก็แสดงให้คนในกลุ่มเห็นทีสิ ว่านายมีประโยชน์แค่ไหนในการท้าทายป้อมปราการครั้งนี้” โนอาห์ถามด้วยน้ำเสียงประชดประชันและเลิกคิ้ว

“!!…อย่างน้อยพรของฉันก็ทำให้หนูตัวนั้นช้าลงเพราะความหนาวได้ละกัน!” แฮร์รี่นึกถึงข้ออ้างแรกที่อยู่ในใจ

“ไม่เหมือนแกหรอกที่ไม่มีพรอะไรเลย!”

“ถ้างั้นนายจะให้ฉันพูดถึงเรื่องที่นายปล่อยหินน้ำแข็งพวกนั้นพลาดไปกี่ครั้งไหม ถ้าอย่างน้อยนายปล่อยโดนพวกมัน หนูพวกนั้นก็จะตายเร็วขึ้นมากกว่านี้ และนายก็จะประหยัดพลังงานไว้สำหรับการฆ่าราชาแห่งหนูได้เหมือนกับคนอื่นๆ แต่สิ่งที่นายแสดงให้เห็นคือนายสามารถใช้พลังของนายได้อย่างน่าประทับใจมาก เพราะนายโจมตีไม่โดนแม้กระทั่งหนูตัวเดียว” โนอาห์ตอบด้วยท่าทางราวกับว่าเขากำลังดุเด็กๆอยู่

เมื่อแฮรี่เห็นดังนั้นเขาก็โกรธมากจนเรียกก้อนน้ำแข็งออกมาและโยนมันทางโนอาห์ เมื่อเห็นเป็นแบบนั้นคนในกลุ่มก็ตระหนักได้ว่าการพูดคุยครั้งนี้มันชักจะเลยเถิดเกินไปแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะก้อนน้ำแข็งได้พุ่งออกไปแล้ว

แต่เมื่อเห็นโนอาห์ยืนอยู่เฉยๆโดยที่เขาไม่ได้กังวลอะไร ทุกคนก็ประหลาดใจ