กำเนิดใหม่ทายาทจอมมาร (Lucifer’s Descendant System) - ตอนที่ 88

ในขณะที่โนอาห์กําลังหลบการโจมตีของบอสอย่างเป็นธรรมชาติเหมือนกับที่เขาทํามาตลอดแต่ในขณะที่เปลวเพลิงของเขาจุดไฟเผ่ามอนสเตอร์ตัวเล็กๆตัวหนึ่งเสร็จ หน้าต่างของระบบก็ปรากฏขึ้นและลอยอยู่ตรงหน้าของเขา

สิ่งเดียวที่โนอาห์สามารถอ่านได้จากหน้าต่างคือชื่อของลิลิธก่อนที่เขาจะรู้สึกเจ็บที่ข้อมือเป็นอย่างมาก

ความเจ็บปวดนี้มันมากจนเทียบไม่ได้กับความเจ็บปวดที่เขาเคยเจอมาทั้งหมดในชีวิตของเขาราวกับว่าเขาได้สูญเสียแขนของเขาไปแล้ว

เมื่อมองไปที่ข้อมือของเขา โนอาห์เห็นว่าลิลิธซึ่งก่อนหน้านี้เคยนอนพันรอบข้อมือของเขาอยู่ตอนนี้เธอตื่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัดและยังฝังเขี้ยวของเธอไว้ในผิวหนังของเขาอีกด้วย

ความคิดที่ว่าลิลิธกําลังหักหลังเขาและต้องการฆ่าเขาในตอนนี้ไม่มีอยู่ในหัวของโนอาห์เลย เพราะพวกเขาอยู่ด้วยกันมาตลอดสองสัปดาห์และอยู่ด้วยกันเกือบ 24 ชั่วโมง

และหากพูดถึงสัญญาแล้วละก็ในสัญญาก็ยังมีการระบุไว้ว่าพวกเขาไม่สามารถทําร้ายกันเอง ได้นั่นหมายความว่าลิลิทไม่มีทางหักหลังโนอาห์อย่างแน่นอน ดังนั้นสิ่งเดียวที่โนอาห์คิดได้ก็คือเลเวลของลิลิธได้พัฒนาขึ้นแล้วและการกัดเขานั้นคือสิ่งจําเป็นสําหรับบางอย่าง

น่าเสียดายที่เขาเจ็บปวดมากจนไม่สามารถจดจ่อกับการเคลื่อนย้ายไปยังที่อื่นและหลีกหนีจากเส้นทางของบอสได้ สิ่งเดียวที่เขาทําคือพยายามควบคุมเสียงกรีดร้องในขณะที่เขาเห็นบอสวิ่งมาที่เขาอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับดวงตาสีแดงกระหายเลือด

เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง อยู่ๆทุกอย่างช้าลงและโนอาห์คิดว่าเขากําลังจะตาย แต่เขาเริ่มตระหนักว่าเวลานั้นไม่ได้ไหลตามปกติอีกต่อไป เนื่องจากผู้ถูกเลือกคนอื่นๆยังคงเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเท่าเดิม แต่น่าแปลกสําหรับโนอาห์ เมื่อใดก็ตามที่เขามองไปที่บอส เขาก็สังเกตเห็นว่าในแต่ละขั้นตอนของบอสจะช้าลง จนกระทั่งในที่สุดมันก็หยุดอยู่กับที่

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับบอส โนอาห์ต้านทานความเจ็บปวดที่เขารู้สึกและลุกขึ้นจากพื้นพร้อมกับมีดสั้นที่เขาได้รับจากป้อมปราการ

มือเขาไม่ได้สั่นเหมือนกับตอนแรกอีกต่อไป เขาค่อยๆเดินเข้าไปทางบอสอย่างช้าๆ

บอสที่ถูกแช่แข็งอยู่ที่เดิมยังคงขยับตาได้ ทุกย่างก้าวของโนอาห์ที่เขาเดินเข้ามาหามัน มันสามารถเห็นได้นะ

มันเฝ้าดูมนุษย์คนที่อยู่ตรงหน้ามันกําลังเดินเข้ามาหามันอย่างช้าๆ ในขณะที่มันถูกขัดขวางไม่ให้เคลื่อนไหวจากแรงที่ไม่รู้จักบางอย่าง

โนอาห์ไม่สนใจว่าบอสกําลังคิดอะไรอยู่ในตอนนั้น เขายกมีดสั้นขึ้น ใช้กลยุทธ์เดียวกันกับที่เขาเคยจัดการกับมอนสเตอร์ตัวเล็กๆ

โนอาห์แทงมีดสั้นไว้ในดวงตาทั้งสองของบอส บอสยังคงไม่สามารถขยับตัวได้และมันก็ยังไม่สามารถร้องออกมาได้เช่นกัน มันไม่สามารถปลดปล่อยความเจ็บปวดเมื่อมันรู้สึกว่าดวงตาทั้งสองข้างของมันถูกแทง

โนอาห์ใช้ประโยชน์จากความจริงที่ว่าบอสไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ โนอาห์จึงเรียกลูกไฟขึ้นมาสองลูกและเผาดวงตาของมันให้บริสุทธิ์จากระยะไกล

ทันใดนั้นเอง บอสก็เริ่มฟื้นการเคลื่อนไหวของมันอย่างช้าๆ ซึ่งทําให้โนอาห์ตื่นตัวและคลานไปด้านข้างและควบคุมตัวเองไม่ให้ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดจากการกัดของลิลิธที่ยังคงติดอยู่กับข้อมือของเขา

ผู้ถูกเลือกอีกคนหนึ่งไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะในชั่วขณะหนึ่งพวกเขาเห็นโนอาห์กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและล้มลงกับพื้นโดยกุมข้อมือของตัวเองที่ดูเหมือนสิ้นหวัง อีกครู่หนึ่งบอสวิ่งไป หาโนอาห์ทําให้ทุกคนคิดว่าโนอาห์จะตายเพราะไม่สามารถหลบได้จนกระทั่งจู่ๆบอสก็หยุดอยู่ ตรงหน้าโนอาห์และปล่อยให้โนอาห์แทงตาทั้งสองของมันและทันใดนั้นเอง พวกเขาก็สังเกตเห็น ว่าบอสกําลังเคลื่อนไหว อีกครั้งพร้อมทั้งเริ่มกรีดร้องและเริ่มกระโดดไปมาเหมือนวัวผู้โกรธแค้น

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เข้าใจว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้น เพราะพวกเขาคุ้นเคยกับการรับมือกับโนอาห์ที่ทําอะไรแปลกๆอยู่ตลอดเวลา แต่พวกเขาก็ตอบสนองอย่างรวดเร็วและโจมตีบอสที่กําลังคลั่งด้วยทุกสิ่งที่พวกเขามีโดยใช้ประโยชน์จากข้อเท็จจริงที่มันไม่สามารถหลบหลีกการโจมตีของพวกเขาได้

การฆ่าบอสหลังจากนี้ก็เหมือนกับการเดินในสวนสาธารณะ สิ่งเดียวที่พวกเขาต้องทําก็คือการโจมตีบอสไปเรื่อยๆจนมันไม่สามารถขยับได้อีกต่อไป

ทันทีที่บอสตาย ซอมบี้มอนสเตอร์ก็ล้มลงกับพื้นเหมือนซากศพอีกครั้ง แต่พวกเขาไม่สนใจและแยกส่วนร่างของมอนสเตอร์เหล่านี้ออกจากกันโดยสิ้นเชิง เพราะพวกเขาต้องการเพื่อแก้แค้นและรับประกันว่าพวกมันจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก

ทันทีที่การต่อสู้สิ้นสุดลง ผู้รักษาของกลุ่มก็วิ่งไปหาโนอาห์และถามว่าทุกอย่างโอเคไหม

โนอาห์มองดูลิลิธครู่หนึ่งก่อนจะหันไปหาผู้รักษาและทําให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ตะโกนใส่เธอ

“ฉัน…คือ….ช่วย..ช่วยเขาด้วย..” โนอาห์พูดขณะที่พยักหน้าส่งไปทางบิ๊กบูล

เมื่อเห็นว่าโนอาห์ไม่เป็นอะไร ผู้รักษาจึงวิ่งไปหาบิ๊กบูลและไปปฐมพยาบาลเขา

ขณะที่โนอาห์กําลังหลับตาอยู่บนพื้นและควบคุมตัวเองไม่ให้ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเขารู้สึกว่าลิลิธกําลังพยายามจะพูดอะไรบางอย่างกับเขาทางจิตใจ แต่เสียงของเธอเบามาก

“โนอาห์… …. … … … … … ..”

สิ่งเดียวที่โนอาห์ได้ยินที่เธอพูดคือชื่อของเขา สิ่งที่เธอพูดที่เหลือมันเบามากจนเป็นเสียงกระชิบ เขาต้องใช้สมาธิอย่างมากถึงจะเริ่มเข้าใจว่าเธอกําลังพูดอะไร

“โนอาห์ ได้โปรดเผาฉัน…”

หลังจากพยายามไม่กี่ครั้ง ในที่สุดโนอาห์ก็เข้าใจสิ่งที่ลิลิธพยายามจะพูด แต่เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่ได้ยินมานั้นถูกต้องหรือไม่ เมื่อเขาลืมตาขึ้นและเห็นว่าลิลิธกําลังมองตาเขาอยู่เขาก็พูดกับเธอในใจ

“เธอแนใจใช่ไหม?”

ลิลิธไม่ตอบด้วยวาจา แต่โนอาห์เห็นท่าทางของเธอสั่นเล็กน้อยเหมือนกับว่าเธอกําลังพยายามยืนยันเรื่องนี้

โนอาห์ยังคงลังเล แต่เขาก็ยังเรียกลูกไฟลูกเล็กๆออกมาและส่งมันไปทางลิลิธอย่างช้าๆ

ลิลิทไม่ได้พยายามหลีกเลี่ยงเปลวไฟ ตรงกันข้าม ลิลิทกําลังเคลื่อนเข้าหาเปลวเพลิงโดยที่เธอพยายามจะโดนมัน

เมื่อโนอาห์ล้มลงกับพื้น ผู้ถูกเลือกคนอื่นๆก็เข้ามาใกล้เพื่อดูว่าเขาเป็นอย่างไร แต่เขาไม่ตอบใครเลย เนื่องจากโนอาห์ยังไม่ตายด้วยบาดแผลขนาดใหญ่ พวกเขาจึงได้แต่เฝ้าดูเขาจากระยะไกลในขณะที่เขาบิดตัวไปมาและแสดงความเจ็บปวด

“นี่ เขามีงูอยู่บนข้อมือมาตลอดเลยใช่ไหม?” แจสเปอร์ถามด้วยความสงสัย

เมื่อได้ยินคําถามของแจสเปอร์ ผู้ถูกเลือกอีกคนก็มองไปที่ข้อมือของโนอาห์ และเห็นงูสีดําตัวเล็กกําลังกัดเขาอยู่ และนั่นก็ทําให้พวกเขาแปลกใจเพราะพวกเขาไม่เคยสังเกตเห็นงูตัวนี้มาก่อนเลย

อันที่จริงมันก็เหมือนกับว่าพวกเขารู้สึกคุ้นตามงูตัวนี้ด้วยเหตุผลบางอย่าง ราวกับว่ามันอยู่ตรงนี้มาตลอดและพวกเขาไม่เคยสังเกตเห็นมันเลย

“ฉันไม่รู้ฉันรู้สึกเหมือนเคยเห็นเธออยู่ตรงนี้เสมอ แต่ฉันไม่เคยรู้เลย” มาร์เซลแสดงความเห็นโดยเอามือแตะคางขณะวิเคราะห์สถานการณ์

ผู้ถูกเลือกหญิงวัยกลางคนมองดูแล้วพูดว่า

“ถ้าฉันจําไม่ผิด มีสร้อยข้อมือสีดําอยู่บนข้อมือของเขาเสมอ เป็นไปได้ไหมที่เขาจะพกงูตัวนี้ไปไหนมาไหนตลอดเวลาที่ผ่านมาแทนที่เขาจะสวมสร้อยข้อมือ?”

เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอกล่าว ผู้ถูกเลือกก็นึกขึ้นได้ว่าครั้งที่แล้วที่พวกเขาบุกโจมตีป้อม ปราการด้วยกันพวกเขาสังเกตเห็นสร้อยข้อมือสีดํารอบข้อมือของโนอาห์ เนื่องจากโนอาห์เป็นคนที่ใช้สิ่งที่ใช้งานได้จริงเสมอเมื่อเขาอยู่ในป้อมปราการ และเขาก็ไม่สนใจรูปลักษณ์ภายนอกดังนั้นสร้อยข้อมือสีดําที่เขาใส่จึงดึงดูดความสนใจของคนในกลุ่มเป็นอย่างมากแต่พวกเขาคิดว่า มันเป็นเพียงมรดกตกทอดของครอบครัวหรืออะไรทํานองนั้นพวกเขาเลยไม่ได้ใส่ใจมากนัก 36RN

เมื่อเห็นงูแปลกๆที่คิดว่าเป็นสร้อยข้อมือที่กัดข้อมือของโนอาห์อยู่นั้น ผู้หญิงคนนั้นก็เข้ามาใกล้โนอาห์โดยคิดว่าจะถอดงูออกจากข้อมือของเขา แต่ยิ่งเธอเข้าใกล้งมากเท่าไหร่ สัญชาตญาณภายในร่างกายของเธอก็ยิ่งบอกให้เธอถอยห่างออกมามากขึ้นเท่านั้น

ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน แม้แต่ตอนที่เธอต่อสู้กับบอสที่เกือบคร่าชีวิตของเธอไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อน แต่สําหรับงูน้อยตัวนี้ เธอรู้สึกได้ถึงอันตรายอย่างน่าประหลาดจนเธอเชื่อว่าเธออาจจะตายได้ในไม่กี่วินาทีถ้าเธอไปแตะต้องมัน

เมื่อเห็นเธอดึงมือออกด้วยความตกใจ ผู้ถูกเลือกอีกคนก็มองเธอด้วยสายตาแปลกๆและถามว่าเกิดอะไรขึ้นด้วยท่าทางกังวลใจ

แต่ทันใดนั้นเองโนอาห์ก็ลืมตาขึ้น และตรงหน้าของเขาตอนนี้ก็มีหน้าต่างสถานะสีดําที่คุ้นเคยลอยอยู่แต่แทนที่จะเป็นหน้าต่างที่มีสถานะของเขา แต่มันกลับกลายเป็นหน้าต่างสถานะของลิธที่กําลังแสดงให้เขาเห็นอยู่ในขณะนี้