กำเนิดใหม่ราชันย์ปีศาจก็อบลิน - ตอนที่ 75
ตอนที่75
“เสร็จแล้ว.”
“ดี”
ในขณะที่ผมนำเงาโลหิตมาที่พื้นเขาก็เห็นว่ามันดูดเลือดของตัวเขาเองทั้งหมดที่ไหลลงมาที่พื้น เขาหัวเราะขณะดูมัน
“ นั่นเป็นดาบที่ดี”
ผมยกเขาขึ้น เขาตระหนักได้ทันทีว่าตอนนี้เขาควรจะทำอะไรและเขายึดผมไว้ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ หลังจากพยักหน้าให้เขาผมก็เดินหน้าต่อ ไปยังทางเดินที่นำไปสู่ชั้นสาม ด้วยการตรวจจับขั้นสูงของผม ผมมั่นใจว่าจะไม่มีมนุษย์หรือมอนสเตอร์มาขวางทางเรา ผมไม่รู้มาก่อนว่ามันทำได้ แต่ทักษะเซอร์ไพรส์และทักษะแฟรี่เทลดูเหมือนจะมีผลกับสิ่งของหรือผู้คนที่ผมพกพาไป ผมเดินผ่านทางที่มืดมิดอย่างรวดเร็ว เมื่อเรามาถึงทางเดินดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง
“ คุณสามารถเข้าถึงทางเข้าชั้นสาม… คุณคือผู้พิชิตคนแรกที่ชั้นสองหรือเปล่า”
“ใช่”
เราก้าวเข้าไปในชั้น 3F และถูกความมืดครอบงำทันที มันเป็นครั้งแรกที่ผมเข้ามาพร้อมกับคนอื่น มันแปลกที่จะรู้สึกถึงตัวตนอื่นที่ไม่ใช่ของผมที่หลงอยู่ในความว่างเปล่า
“ โอ้อะไรนะ? คุณ……ตอนนี้คุณอยู่ที่นั่นหรือเปล่า”
เขาอาจไม่สามารถรับรู้การปรากฏตัวของผม ผมคลายทักษะเซอร์ไพรส์และทักษะแฟรี่เทลที่ผมยังคงใช้เคลื่อนไหวเป็นนิสัย
“ ตอนนี้คุณสามารถตรวจจับสถานะของผมได้ไหม” ผมถามเขา
“ …มหัศจรรย์มาก ความสามารถในการตรวจจับของผมอยู่ในระดับกลาง แต่…”
“ เรากำลังเข้าไปที่ชั้นสามดังนั้นเราต้องระวัง ผมจะจับมอนสเตอร์ระดับกลางให้คุณ ดังนั้นคุณสามารถกินมันเพื่อฟื้นฟูสุขภาพของคุณได้”
เส้นทางนั้นยาว แต่พอชินแล้วผมก็เดินผ่านไปอย่างรวดเร็วและไปถึงชั้นสามในเวลาเพียงไม่กี่นาที เมื่อผมปล่อยเขาลงที่พื้นเขายืนด้วยสองเท้ามองไปรอบ ๆ ด้วยความประหลาดใจและหายใจเข้าลึก ๆ
“ ฉันมีชีวิตอยู่จริงๆ…” เขาพึมพำ
“ก็เกือบจะไม่รอด”
ผมตอบอย่างห้วนๆจากนั้นก็โยนเงาโลหิตไปที่จุดหนึ่ง ดาบบินด้วยพลังของศิลปะการต่อสู้ขั้นสูงและสายฟ้าสีดำเจาะศีรษะของค้างคาวแวมไพร์ขนาดใหญ่ที่ห้อยลงมาจากเพดาน
ค้างคาวแวมไพร์มอนสเตอร์ระดับกลางตายในการโจมตีครั้งเดียว มันร่วงลงกับพื้นโดยมีเงาโลหิตปักอยู่ที่หัวของมัน
(คุณได้รับ 25,680 ค่าประสบการณ์)
(คุณได้รับ 45 เหรียญเงิน)
ผมดึงเงาโลหิตออกและโยนร่างของค้างคาวแวมไพร์ไปให้เขา
“ ความสามารถในการซ่อนเร้นของมอนสเตอร์เหล่านี้ค่อนข้างดี หากมีใครไม่ระวังตัวเพราะอยู่ตรงทางเข้า 3F ค้างคาวเหล่านี้จะดูดเลือดของเขาทั้งหมด”
“ใช่ๆ”
แน่นอนว่านี่คือจุดประสงค์เพื่อแจ้งให้เขาทราบว่า 3F นั้นอันตรายแค่ไหน ในขณะเดียวกันผมก็ตั้งใจที่จะปัดเป่าความคิดที่จะทรยศของเขาด้วยการแสดงพลังของผมให้เขาเห็น ไม่ว่าเขาจะเข้าใจสิ่งที่ผมหมายถึงอย่างสมบูรณ์หรือไม่ เขาก็พยักหน้าอย่างระมัดระวังขณะที่เขาหยิบค้างคาวขึ้นมา
จากนั้นเขาก็ถามผม
“ คุณเป็นมอนสเตอร์ระดับกลางจริงๆหรือ? หรือคุณเพิ่มระดับขึ้น?”
“ ระดับกลางเท่านั้น”
แต่มันจะไม่ใช่แค่ระดับกลางในเร็ว ๆ นี้ มันต้องเพิ่มขึ้น เมื่อผมหันกลับไปที่ทางเดินเขาก็เรียกหาผมอย่างเร่งด่วน
“ ฉันยังไม่ได้รู้จักชื่อของคุณ ฉันชื่อชานยู ลี ชานยู”
“ ผม…”
ผมกำลังจะตอบกลับด้วยชื่อของตัวเอง แต่ก็นึกขึ้นมาว่าจะแนะนำตัวเองว่าเป็นชื่อมอนสเตอร์หรือเป็นจะชื่อ “คัง ชิฮา” ผมได้ข้อสรุปมาอย่างรวดเร็ว
“ เรียกผมว่า ‘เฟท’ ”
“ เฟท? นั่นคือนามแฝงของคุณหรือเปล่า”
“ ไม่ นั่นชื่อของผม”
“โอเค. …ยินดีที่ได้พบคุณเฟท”
ผมพยายามไม่แสดงอารมณ์ให้มากที่สุด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเดาได้ว่าผมรู้สึกอย่างไร คำตอบของเขาหนักและจริงใจ หัวใจของผมรู้สึกหนักอึ้ง เพราะในการแนะนำง่ายๆ ครั้งหนึ่งผมรู้สึกเหมือนต้องเลือกระหว่างอดีตกับปัจจุบันของตัวเอง
เขายังคิดถึงอดีตของเขา เมื่อเขาแนะนำตัวเอง
มันก็ไม่ผิด มันเป็นเรื่องปกติ ในท้ายที่สุดเรามีความสัมพันธ์เล็กๆ น้อย ๆ แต่อ่อนแอ ผมยังไม่ควรเชื่อใจเขา การรู้สึกดีที่ได้อยู่กับคนที่เป็นเช่นเดียวกับคุณ แต่ผมไม่ควรหวั่นไหวกับมัน
“เมื่อผมกลับมาคุณสามารถตอบคำถามสองข้อที่ผมถามคุณก่อนหน้านี้ได้”
“ ฉันจะบอกคุณให้มากที่สุดเท่าที่ฉันรู้ อย่างที่ฉันเคยพูดไปแล้ว”
ผมพยักหน้า
“ และในกรณี … ”
ก่อนที่ผมจะก้าวไปที่ทางเดินผมต้องตรวจสอบอีกอย่างหนึ่งก่อน ผมมองกลับไปและถามเขา
“ ความกระหายที่จะแก้แค้นให้สมปรารถนาต้องทำด้วยมือของคุณเองหรือไม่?”
“ …ถ้าเป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน ฉันสามารถฝากไว้กับเพื่อนของฉันได้” เขาตอบ
“ ผมยังไม่ใช่เพื่อนของคุณ”
“ แต่ฉันคิดว่าเราจะเป็นเพื่อนกันเร็ว ๆ นี้”
บางทีเนื่องจากเขาอยู่กับพวกกลายพันธุ์คนอื่น ๆ เขาก็คงจะสบายใจเมื่ออยู่กับผม
ผมควรจะรู้สึกเหมือนกันไหม เขาได้รับการช่วยให้รอดจากความตายดังนั้นเขาจึงวางใจผมอย่างสมบูรณ์ เขาเห็นผมเป็นเพื่อนอยู่แล้ว เขาหมายความตามที่พูดจริงๆ แต่ผมไม่ไว้วางใจ ความไว้ใจมันถูกหักหลังได้ง่าย เจ็บง่ายและเปลี่ยนแปลงง่าย แต่สุดท้ายก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่านั่นคือแรงผลักดันที่ทำให้ผู้คนเคลื่อนไหวมากที่สุด ความสามารถที่ไม่คิดว่าจะเป็นไปได้เกิดขึ้นได้เพราะพลังแห่งอารมณ์
เราเป็นเพื่อนกันได้จริงเหรอ?
ผมจะเชื่อใจเขาได้หรือไม่?