ข้าคือเทพเจ้าแห่งเกม I Am the God of Games - ตอนที่ 101
เมื่อเห็นสัตว์ร้ายตัวมหึมาพุ่งเข้ามา โจก็รู้สึกได้ถึงอะดรีนาลีนที่พลุ่งพล่าน แต่มันไม่ใช่ความกลัว
ถึงเวลาแสดงความกล้าที่แท้จริงของผู้เล่นแล้ว!
เขาชี้ดาบขึ้นไปบนฟ้า รู้สึกได้ถึงพลังงานอันไร้ขีดจำกัดที่หลั่งไหลลงมาที่ตัวเขาจากดาบวิญญาณคู่หู
ความมุ่งมั่นของเขาเพิ่มขึ้นมาก
“กินดาบปีศาจคลื่น…!!”
ปัง!!!
เมฆรูปเห็ดปะทุขึ้นจากการที่ยักษ์แห้งแล้งฟาดหมัดของมันลงมา ด้านใต้นั้นมีร่างของโจที่ถูกทุบแบนราบเป็นเนื้อบดกับพื้น
เมื่อยักษ์แห้งแล้งกำลังจะกลับมาไล่ทำร้ายผู้เล่นคนอื่น ๆ เอลีน่าก็ยิงลำแสงสีขาวไปทางโจ
“คืนชีพ [อีลิท]!”
เมื่อแสงกระทบร่างที่แหลกเหลวของโจ ทันใดนั้นเขาก็ลุกขึ้นมาโดยมีแถบพลังชีวิตเต็มหลอด
“เฮ้ เจ้ายักษ์ พ่อแกกลับมาแล้ว!”
ปัง!!!
“คืนชีพ [อีลิท]!”
“ท่านี้ใช้กับผู้เล่นอย่างข้าไม่ได้เป็นครั้งที่สาม…”
ปัง!!!
“คืนชีพ [อีลิท]!”
“ข้าหลบได้แน่ ข้าแค่ต้องพยายามอีกครั้ง…”
ปัง!!!
“คืนชีพ [อีลิท]!”
“ข้าคิดว่า…”
ปัง!!!
“คืนชีพ [อีลิท]!”
“อีก…”
‘ปัง!!!’
“คืนชีพ [อีลิท]!”
…
…
…
“ดีมาก! ขอบคุณโจที่คอยดึงความเกลียดชังให้เรา ตอนนี้เราพร้อมแล้ว! เอลีน่า รอจนกว่ายักษ์แห้งแล้งจะเข้าใกล้เราค่อยชุบโจ เมื่อกี้เลเวลเขาน่าจะหายไป 2-3 เลเวล เราจะให้เขาโจมตีบอสเป็นคนสุดท้าย”
ด้วยการเสียสละอันยิ่งใหญ่ของโจ เอ็ดเวิร์ดก็เตรียมการเสร็จสิ้นในที่สุด
เด็กหญิงตัวน้อยผมเงินพยักหน้า เธอทำตามคำสั่งของเอ็ดเวิร์ดและกอดขวดโคล่าไว้ในอ้อมแขน เธอไม่ได้ชุบโจทันทีหลังจากที่เขาแบนเป็นเนื้อบด
ตามที่เอ็ดเวิร์ดคาดการณ์ไว้ ยักษ์แห้งแล้งหันมาหาเขาและกลุ่มผู้เล่นเมจ
สิ่งมีชีวิตธาตุดินมีหินอยู่ในสมองจริง ๆ การกระทำของมันเงอะงะและคาดเดาง่าย ระดับสมองของมันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่คอยรั้งพวกมันไว้ หากไม่เช่นนั้นด้วยพลังและจำนวนของพวกมัน แม้แต่มังกรก็ยังต้องถอย
“ทีมทุบพร้อม!” ก่อนหน้านี้เอ็ดเวิร์ดได้อธิบายแผนการของเขาในฟอรัมและผู้เล่นคนอื่น ๆ ก็ให้ความร่วมมือ ทุกคนซุ่มอยู่ในตำแหน่งของตัวเองพร้อมโจมตี
เมื่อเอ็ดเวิร์ดยิงลูกไฟขึ้นฟ้าเป็นสัญญาณ ผู้เล่นที่ซุ่มโจมตีจากทั้งสองฝั่งกระโดดออกมาทีละคน และก่อนที่ยักษ์แห้งแล้งจะทันได้ตอบสนอง พวกเขาใช้ทักษะที่ทรงพลังที่สุดเล็งโจมตีไปที่ด้านหลังหัวของยักษ์ ถึงจุดนั้นจะไม่ได้สร้างความเสียหายมากนัก แต่มันก็เป็นจุดสำคัญของแผน
ด้วยแร่โลหะที่มีอยู่ทั่วบริเวณหน้าอกคล้ายกับเกราะตามธรรมชาติของยักษ์แห้งแล้ง มันจึงไม่ได้สนใจการโจมตีของผู้เล่นตัวเล็ก ๆ เลย แต่ภายใต้การรวมพลังของผู้เล่น มันก็สูญเสียสมดุล และร่วงตกลงไปในหลุ่มที่เอ็ดเวิร์ดและเหล่าเมจพากเพียรสร้างขึ้นมาเป็นสระน้ำขนาดใหญ่
เอ็ดเวิร์ดรู้ดีว่าแม้เขาจะได้รับความช่วยเหลือจากทักษะ เขาและผู้เล่นคนอื่น ๆ ก็ไม่สามารถขุดหลุมได้ลึกพอที่จะกักขังยักษ์แห้งแล้งได้ในระยะเวลาอันสั้น ไม่ต้องพูดถึงหลุม 30 เมตรแม้แต่ 15 เมตรก็ทำไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนวิธีคิด และตัดสินใจสร้างหลุมลึกเพียง 3 เมตรแต่กว้าง 20 เมตรและยาว 30 เมตร ด้วยวิธีนี้เมจจะสามารถสร้างหลุมตื้น ๆ ได้ด้วยการโยนระเบิดลงไปเพียงไม่กี่ครั้ง จากนั้นเขาก็ให้ผู้เล่นคลาสไทด์คอลเลอร์เติมน้ำลงไปในหลุม และรอให้ยักษ์แห้งแล้งร่วงตกลงมา
ทันทีที่ยักษ์แห้งแล้งตกลงไปในสระ เมจทุกคนก็เริ่มใช้ทักษะธาตุน้ำแข็ง ทำให้น้ำในสระกลายเป็นน้ำแข็งทันที…
นี่คือแผนของเอ็ดเวิร์ด เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถใช้ทักษะควบคุมอย่าง ‘ยั่วยุ’ เพื่อหยุดยักษ์แห้งแล้งได้ พวกเขาก็ต้องใช้วิธีที่ง่ายกว่าอย่างการดักจับคู่ต่อสู้!
น้ำแข็งเกือบจะหนาเท่าคอนกรีต และยากมากที่จะสลัดให้หลุดในทันทีเมื่อร่างกายครึ่งหนึ่งถูกแช่แข็ง
“ตอนนี้แหละ!” เอ็ดเวิร์ดขว้างบอลสายฟ้าไปที่ลูกตาของศัตรู
ไม่ใช่แค่เขา ผู้เล่นคนอื่น ๆ ก็ทำตามอย่างรวดเร็ว พวกเขาเล็งการโจมตีไปที่ดวงตาของยักษ์
แต่มันก็ไม่มีผลใด ๆ ทุกการโจมตีของพวกเขาสร้างความเสียหายได้เพียง 1 แต้ม!
เนื่องจากมันอยู่สูงเกินไป พวกเขาจึงไม่ได้สังเกตเห็นมันในทีแรก ดวงตาของยักษ์แห้งแล้งนั้นมีชั้นผลึกคริสตัลอยู่ด้านนอก และมันก็แข็งแกร่งยิ่งกว่าเกราะ!
ทันใดนั้นเอ็ดเวิร์ดก็เหมือนตกลงไปในบ่อน้ำเย็นจัด ‘มันจบแล้ว ดวงตาของมันไม่ใช่จุดอ่อน’
น้ำแข็งที่ลึกเพียง 3 เมตรไม่สามารถกักขังยักษ์แห้งแล้งไว้ได้นาน แต่เอ็ดเวิร์ดและผู้เล่นคนอื่น ๆ ต่างก็คิดอะไรไม่ออกในตอนนั้น
จู่ ๆ โกวต้านก็พูดขึ้นมาว่า “เดี๋ยวก่อนเอ็ดเวิร์ด ดูที่ฟอรัม!”
โพสต์ใหม่เพิ่งปรากฏบนฟอรัมโดยผู้ใช้ที่มีชื่อว่า ‘เรียกข้าว่าลูกบอลน้อย’ ในโพสต์ เขาแนะนำให้ใช้ ‘การขยายตัวของความร้อนต่อด้วยการหดตัวของความเย็น’ เพื่อทำลายคริสตัลบนดวงตายักษ์
เอ็ดเวิร์ดคิดอย่างรวดเร็วว่า ‘การขยายตัวของความร้อนและการหดตัวของความเย็น’ คืออะไร
“เจ้าคิดว่าไง?” เจสสิก้าถามเขา “ข้าคิดว่ามันฟังดูไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่…”
ก่อนที่เอ็ดเวิร์ดจะได้ตอบ มือของยักษ์แห้งแล้งข้างหนึ่งก็หลุดเป็นอิสระ และกวาดไปทั่วน้ำแข็ง ทำให้ผู้เล่นที่โชคร้ายบางคนที่ไม่สามารถหลบได้ทันกลายเป็นเนื้อบดทันที มันกำลังตบเด็กน้อยที่กล้าละเมิดศักดิ์ศรีของมัน!
เอลีน่านักบุญหญิงฝึกหัดเป็นคนแรกที่ตอบสนอง เธอใช้บาเรียศักดิ์สิทธิ์ของเธออย่างรวดเร็ว และสกัดกั้นการโจมตีของยักษ์ได้สำเร็จ! มีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นบนหน้าผากของเด็กหญิง ดูเหมือนว่าการโจมตีครั้งนี้จะทรงพลังมากกว่าที่เธอคิด
ผู้เล่นเมจคนอื่น ๆ พยายามตรึงมือของยักษ์แห้งแล้งไว้บนบาเรียของเอลีน่า แต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่ง่ายขนาดนั้น
“ไม่มีเวลามามั่วลังเลแล้ว ลองเลย! ทุกคนที่มีทักษะธาตุไฟ โจมตีไปที่ดวงตาของมัน!”
เอ็ดเวิร์ดมีชื่อเสียงที่ดีในหมู่ผู้เล่น ดังนั้นผู้เล่นจึงตอบสนองกับคำสั่งของเขาอย่างรวดเร็ว และเล็งทักษะโจมตีธาตุไฟไปที่ดวงตาของยักษ์แห้งแล้ง
ในขณะที่คริสตัลชั้นนอกที่อยู่เหนือดวงตาของมันเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงจากความร้อน ในที่สุดยักษ์แห้งแล้งก็รอดพ้นจากพันธนาการน้ำแข็ง ร่างกายที่ใหญ่โตของมันค่อย ๆ เป็นอิสระจากน้ำแข็งที่ละลายลงมาเหมือนหิมะ
“เอาเลย!”
ตามคำสั่งของเอ็ดเวิร์ด ผู้เล่นไทด์คอลเลอร์ยิงลำแสงน้ำแข็งเข้าไปที่ดวงตาของยักษ์แห้งแล้ง
พริบตาถัดมา รอยแตกก็เริ่มลามไปบนคริสตัลโปร่งแสงที่คอยปกป้องดวงตายักษ์แห้งแล้งอย่างน่าเหลือเชื่อ!
เพียงเท่านี้ก็ทำให้แถบ HP ของยักษ์แห้งแล้งลดลงแล้ว! ยักษ์ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดขณะที่มันพยายามหันหลังหนี
“โจมตี! อย่าปล่อยให้มันหนีไปได้!”
แม้เอ็ดเวิร์ดจะไม่สั่ง ผู้เล่นก็ไม่มีทางปล่อยให้โอกาสนี้สูญเปล่า ทุกคนใช้ทุกอย่างที่มีลดแถบ HP ของศัตรู
ในที่สุดโจที่ฟื้นขึ้นมาในช่วงโกลาหล ก็ได้ปีนขึ้นไปบนตัวยักษ์แห้งแล้งด้วยความช่วยเหลือของผู้เล่นคนอื่น ๆ เขาวิ่งไต่ขึ้นไปบนแขนของมันที่มันยกมือขึ้นมาปิดบังตา ก่อนจะมองหาร่องนิ้วของมันและแทงดาบทะลุเข้าไปในช่องว่างนั้นอย่างแรง!
ทันใดนั้นกลิ่นเหม็นของหนองและเลือดก็กระเซ็นออกมาจากร่องนิ้ว ฉีดเข้าใส่ร่างของโจที่ยังคงหัวเราะอย่างสะใจ
———————————