ข้าคือเทพเจ้าแห่งเกม I Am the God of Games - ตอนที่ 50
สำหรับชาวเมืองทั่วไปที่มองไม่เห็นชื่อผู้เล่น พวกเขาเริ่มรู้สึกเสียขวัญเมื่อได้เห็นภาพมาร์นี่นำกองทัพขนาดใหญ่ที่มีคนมากกว่าร้อยคนเดินเข้ามาในเมือง
แม้ว่าพวกเขาจะรวมผู้เล่นที่อยู่ในเมืองจนหมดแล้ว จำนวนผู้คนทั้งเมืองก็อาจมีเพียงครึ่งหนึ่งของจำนวนคนที่มาร์นี่พาเข้ามา
แต่ถึงกระนั้นผู้เล่นและแองโกร่าก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรพิเศษนอกจากความอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย เพราะพวกเขารู้อยู่แล้วว่ามาร์นี่มีเควสลับที่ต้องรับสมัครผู้ลี้ภัยและทำให้พวกเขากลายเป็นผู้ศรัทธาใหม่ของเทพเจ้าแห่งเกม อีกเหตุผลหนึ่งก็คือผู้เล่นใหม่เหล่านั้นมีนั้นมีเลเวลเพียงแค่ 1 เท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย บางคนถึงกับอยากจะหัวเราะมาร์นี่ที่ตาบวม
ตั้งแต่มาร์นี่ออกจากเมือง ผู้เล่นก็เริ่มปรับปรุงเมืองและสร้างอาคารใหม่บางส่วนเพื่อรองรับผู้เล่นใหม่
แม้ว่ามันจะฟังดูไม่น่าเชื่อ แต่ก็ไม่ยากเกินความเข้าใจ อย่างไรก็ตามก่อนที่พวกเขาจะเป็น ‘ผู้เล่น’ พวกเขาก็เป็น ‘ผู้ศรัทธา’ ของเทพเจ้าแห่งเกม
ผู้ศรัทธารุ่นบุกเบิกมักจะแผ้วถางเส้นทางให้กับผู้ศรัทธารุ่นหลังอยู่แล้ว
ก็เหมือนกับเวลาที่คนทั่วไปโชว์งานอดิเรกของตัวเองให้คนอื่นดูนั่นแหละ พวกเขาก็ต้องแสดงสิ่งที่ดีที่สุดให้เห็นอยู่แล้ว
นอกจากลัทธิชั่วร้ายบางลัทธิ นี่เป็นพฤติกรรมที่เกิดขึ้นเองในทุกคริสตจักรโดยไม่ต้องมีใครมาคอยเตือนให้พวกเขาทำ
ดังนั้นเมื่อผู้ลี้ภัยเข้ามาในเมืองอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ พวกเขาก็ได้รับการต้อนรับด้วยอาหารร้อน ๆ ที่พักที่อบอุ่นและสะดวกสบาย และคำทักทายที่อบอุ่นจากผู้เล่นรุ่นพี่
“นี่ขนมปัง! ข้าให้เจ้า เจ้าช่วยข้าแบกอิฐได้ไหมล่ะ เสร็จแล้วเรามาแบ่งรางวัลกันครึ่ง ๆ!”
“นี่คือเกราะกระดูกราคา 50 ริออน สำหรับเหรียญเกมจ่าย 10 เหรียญ ไม่ต้องกลัวว่ามันเป็นของปลอม ถ้ามันปลอมข้าจะคืนเงินให้เจ้า 10 เท่า รออะไรล่ะ ซื้อเลย!”
“เยี่ยมมาก! เมื่อผู้เล่นใหม่มาถึง ข้าก็ไม่ต้องไปเป็นเหยื่อล่อสัตว์ประหลาดในหุบเขาแห่งความตายอีกแล้ว!”
“เจ้ายังอยากออกไปสำรวจอีกรึ เจ้าสมควรไปแบกอิฐ…”
ซีเว่ยที่อยู่ในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ยิ้มขณะที่ร่างกายของเขาเด้งขึ้นเด้งลงอย่างพอใจกับผู้ศรัทธาของตัวเอง
แม้แต่วิธีตลก ๆ ที่พวกเขาทำ ก็ยังทำให้เขานึกถึงผู้เล่นที่เขาเคยเล่นเกมด้วยกันบนโลก…
แม้ว่าผู้มาใหม่จะตกใจเล็กน้อยกับท่าทีของผู้เล่นรุ่นเก๋า แต่พวกเขาก็เปิดใจหลังจากที่รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและความปรารถนาดีจากผู้เล่นรุ่นพี่เหล่านั้น
ผู้เล่นและผู้ลี้ภัยบางคนที่มีร่างกายแข็งแรง ถึงกับตอบรับคำเชิญของผู้เล่นทหารผ่านศึกเพื่อไปลงดันเจี้ยน ‘สำรวจหุบเขาแห่งความตาย’ ด้วยกัน หลังจากที่พวกเขาลงหลักปักฐานเรียบร้อยแล้ว
ขณะเดียวกันลีอาก็ได้พบกับแองโกร่าด้วยความช่วยเหลือของมาร์นี่
เจ้าหญิงได้พบองครักษ์ของเธอที่ฟื้นขึ้นมาหลังจากที่พวกเขาตายเพื่อยื้อเวลาให้เธอหนี แต่เนื่องจากพวกเขาเพิ่งฟื้นขึ้นมา พวกเขาจึงไม่ค่อยรู้อะไรพอ ๆ กับลีอา
แม้ว่าเขาจะเชื่อในศรัทธาของผู้เล่นที่มีต่อเทพเจ้าแห่งเกม และรู้ดีว่าพวกเขาจะไม่เปิดเผยความลับใด ๆ ออกไป แต่แองโกร่าก็ยังคงตัดสินใจที่จะพูดคุยกับเธอเป็นการส่วนตัว หลังจากพิจารณาว่าผู้เล่นพวกนั้นงี่เง่าแค่ไหน
วีลาปิดประตูกั้นเสียงทะเลาะและการสนทนาที่อยู่ภายนอก ตอนนี้ผู้เล่นสองคนที่มีตัวตนพิเศษที่สุดได้เริ่มสนทนากันอย่างเป็นทางการแล้ว
“ขอโทษด้วย ข้าไม่ค่อยชอบวิธีการคุยของพวกขุนนางสักเท่าไหร่ ดังนั้นข้าจะพูดตรง ๆ ข้าต้องการความช่วยเหลือจากผู้เล่นที่มีประสบการณ์เพื่อแก้แค้น!”
ลีอาไม่อยากเสียเวลาไปกับพิธีตีตรอง เธอจึงบอกแองโกร่าทันทีว่าเธอคิดอะไรอยู่ “ข้าแน่ใจว่าผู้ศรัทธาใหม่ร้อยคนที่ข้านำมานั้น เพียงพอที่จะเติมเต็มช่องว่างของผู้เล่นที่มีประสบการณ์ได้ชั่วคราว”
ตราบเท่าที่มีมอนสเตอร์เพียงพอให้พวกเขาฆ่า ผู้เล่นก็จะสามารถเติบโตและแข็งแกร่งขึ้นได้ในระยะเวลาอันสั้น
เดิมทีแองโกร่าต้องการที่จะปฏิเสธ แต่เขาก็คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงถามออกไปว่า “การแก้แค้นที่ท่านพูดถึงไม่ได้หมายถึงการสร้างเทียร์ร่าขึ้นมาใหม่ใช่ไหม เพราะในตอนนี้ศาสนจักรของเราไม่ได้แข็งแกร่งพอที่จะสู้กับอาณาจักรใหญ่ ๆ เหล่านั้น…ท่านได้รับเควสที่สามารถส่งต่อให้กับผู้เล่นมาแล้วใช่หรือไม่?”
เจ้าหญิงกระพริบตาด้วยความประหลาดใจ เธอไม่คิดว่าขุนนางจากเมืองเล็ก ๆ เช่นนี้จะหัวไวขนาดนี้ ท้ายที่สุดแล้วหากไม่มีเควสและรางวัลดี ๆ แม้แต่แองโกร่าก็ไม่สามารถสั่งให้ผู้เล่นทำอะไรได้
แต่ไม่มีอะไรที่ต้องปิดเป็นความลับ เธอเปิดหน้าต่างเควสของเธอและแตะที่เควส ‘รุ่งอรุณแห่งการล้างแค้น’ ที่เธอได้รับมา จากนั้นผู้เล่นทุกคนก็ได้รับการแจ้งเตือนจากระบบ
[ติ้ง! เริ่มกิจกรรมเซิร์ฟเวอร์]
[การกลับมาของเทียร์ร่า – รุ่งอรุณแห่งการล้างแค้น]
[เนื้อหากิจกรรม: พวกลัทธิชั่วร้ายได้บุกเข้ามาในฐานที่มั่นสุดท้ายของเทียร์ร่า อาณาจักรที่ได้รับพรจากเทพเจ้าแห่งเกมกำลังตกอยู่ในความเสี่ยง ในช่วงเวลาสุดท้ายนี้ เจ้าหญิงนักรบแห่งเทียร์ร่าที่ได้รับความช่วยเหลือจากเทพเจ้าแห่งเกมผู้ยิ่งใหญ่และชาญฉลาด ได้ส่งคำเชิญถึงเจ้า ข้าหวังว่าเจ้าจะช่วยเธอแก้แค้นผู้ที่กล้ามารุกรานฐานที่มั่นสุดท้ายของเทียร์ร่า!]
[ระยะเวลากิจกรรม: 7 วัน]
[เงื่อนไขกิจกรรม: ผู้เล่นทุกคนที่มีเลเวลสูงกว่า 5]
[รายละเอียดกิจกรรม: ผู้เล่นจะต้องติดตามเจ้าหญิงนักรบ ลีอา•ยาการัน ไปยังแลงคาสเตอร์ และรับคะแนนผู้ล้างแค้น AP(Avenger Points) จากการสังหารสมาชิกของลัทธิกระดูกเน่า คะแนนเหล่านี้จะสามารถแลกเปลี่ยนเป็นของรางวัลกิจกรรมได้]
[AP: (กดที่นี่เพื่อตรวจสอบคะแนน)]
[รางวัลกิจกรรม]
[ตราแห่งการเกิดใหม่ (1,000 AP): อุปกรณ์เสริม / วัสดุสิ้นเปลือง เมื่อผู้เล่นที่สวมใส่ไอเท็มนี้เสียชีวิต จะฟื้นขึ้นมาทันทีและมีพลังชีวิตสูงสุด มีคุณสมบัติเช่นเดียวกับเป็นคาถาชุบชีวิต ใช้ 10% ของ EXP เพื่อฟื้นคืนชีพ หนึ่งตราสำหรับผู้เล่นหนึ่งคน]
[โล่อเวนเจอร์ (2000 AP): อุปกรณ์ป้องกัน / ไอเทมสำหรับขว้าง โล่กลมที่ทำจากโลหะผสมที่ไม่รู้จัก DEF +120 มีการออกแบบตามหลักอากาศพลศาสตร์ที่ช่วยให้โล่บินกลับมายังตำแหน่งเดิมได้หลังจากที่ถูกขว้างออกไป ดังนั้นโปรดตั้งท่ารับมัน]
[ชุดเกราะเต็มตัวอเวนเจอร์ (5,000 AP): อุปกรณ์ป้องกัน ชุดเกราะสีแดงแซมทองที่ได้รับความนิยมอย่างมาก (มีให้เลือกหลากสี) DEF +300 ช่วยลดความเสียหายจากอาวุธมีคมและอาวุธทื่อ ค่าพลังยั่วยุศัตรู +120% รหัสเปิดใช้งานอุปกรณ์ ‘ไอแอมไอรอนแมน’ ไม่มีความสามารถในการบิน]
[ค้อนอเวนเจอร์ (4000 AP): อาวุธ / ไอเทมขว้าง ค้อนที่เปี่ยมไปด้วยพลังของสายฟ้า ATK + 80 การโจมตีแต่ละครั้งจะสร้างความเสียหายสายฟ้าเพิ่มเติม 40 คำเตือน : มันหนักมาก]
[เสื้อเกาะอกอเวนเจอร์ (2000 AP): อุปกรณ์ป้องกัน AGI +10% ATK +10% เมื่อผู้เล่นชายสวมใส่จะปลดล็อกสกิลติดตัวพิเศษ: ครอสเดรส]
[ธนูอเวนเจอร์ (1,000 AP): อาวุธที่ดูเหมือนธนูธรรมดาแต่ที่จริงแล้วมีเทคโนโลยีไฮเทค เมื่อติดตั้งจะลดความมีตัวตนของผู้ใช้ลง 20%]
[บ๊อกเซอร์อเวนเจอร์ (3000 AP): อุปกรณ์ป้องกันที่ไม่อาจทำลายได้ สามารถติดตั้งอุปกรณ์อื่น ๆ ทับได้ เพิ่มความเร็วในการร่ายทักษะของผู้สวมใส่ขึ้น 10%]