ข้าคือเทพเจ้าแห่งเกม I Am the God of Games - ตอนที ่93
[ช่วยเด็ก เราต้องการความช่วยเหลือ!]
ซีเว่ยเกือบจะหัวเราะออกมาดัง ๆ เมื่อเห็นชื่อโพสต์
แม้เขาจะไม่ได้ใช้พลังในทางที่ผิดเพื่อเฝ้าดูทุกการเคลื่อนไหวของผู้เล่น แต่การกระทำเกือบทั้งหมดของผู้เล่นแต่ละคนก็จะถูกบันทึกไว้ในคอมพิวเตอร์ ดังนั้นเขาจึงสามารถตรวจสอบได้ทุกเมื่อที่เขาต้องการ
เขาไม่คิดมาก่อนว่าโพสต์แรกในฟอรัมที่เขาสร้างขึ้น (ไม่รวมโพสต์ปักหมุดของเขา) จะใช้ Buzzwords* มากมายขนาดนี้…
(buzzword หมายถึง คำศัพท์ หรือ วลี ที่เป็นที่นิยมมากตามยุคสมัย)
“สวัสดีทุกคน ข้าคือจอม ข้าแน่ใจว่าหลาย ๆ คนที่ไม่มีปาร์ตี้จะรู้จักข้า ใช่แล้วข้าเป็นเครลิคระยะประชิดที่เก่งในการใช้ทักษะหวดขึ้นฟ้า! ในวันที่หิมะตก เมฆปกคลุมท้องฟ้า บลาบลาบลา…”
จุดเริ่มต้นของโพสต์นั้นแข็งทื่อมาก เหมือนว่าเขาพึ่งจะเคยเขียนจดหมายเป็นครั้งแรก เห็นได้ชัดว่าผู้เล่นอายุน้อยที่เขียนโพสต์นี้พยายามใช้ความคิดเป็นอย่างมาก ถ้อยคำในนั้นค่อนข้างแปลก
“สรุปสั้น ๆ ก็คือ ในขณะที่เทอร์รี่เพื่อนของข้าและข้าออกไปสำรวจพื้นที่ใหม่ เราก็ถูกศัตรูที่เรียกว่า ‘โจรภูเขา’ โจมตี”
“พวกมันเป็นกลุ่มศัตรูระดับต่ำที่รับมือได้ยากมาก!”
“เพื่อปกป้องหมู่บ้านที่ไร้เดียงสา เราไม่มีทางเลือกนอกจากต้องต่อสู้กับศัตรู และในระหว่างนั้นเทอร์รี่ เพื่อนที่ดีที่สุดของข้าก็ได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง!”
ดูนี่ [คลิกเพื่อดูภาพ] และนี่ [คลิกเพื่อดูภาพ] และนี่ด้วย [คลิกเพื่อดูภาพ]”
ซีเว่ยมีความสุขทันทีหลังจากได้เห็นภาพถ่ายเหล่านั้น
หมอนี่ใช่หยำฉา*หรือเปล่า…
(ฉากนอนตายอันเป็นตำนานของ‘หยำฉา’จากการ์ตูน Dragon Ball Z)
“ตามข้อมูลที่เรารวบรวมมา ศัตรูจะโจมตีหมู่บ้านนี้อีกครั้ง และในครั้งหน้าอาจมียักษ์อยู่ในกองกำลังของศัตรู! ข้าหวังว่าผู้เล่นที่กำลังว่างจะมาช่วยเราปกป้องหมู่บ้านที่น่าสงสารนี้ เพื่อเป็นรางวัล ผู้ใหญ่บ้านบอกว่าหลังจากที่เรื่องทุกอย่างจบลง เราสามารถรับทุกสิ่งที่ต้องการจากหมู่บ้านได้!”
ซีเว่ยดูบันทึกของเด็ก 2 คนนี้และพบว่าผู้ใหญ่บ้านบอกว่าพวกเขาจะหอบของหนีไปหมู่บ้านอื่น ของที่เหลือในหมู่บ้านก็หยิบได้ตามสะดวกจริง ๆ นั่นแหละ
“ที่ตั้งคือหมู่บ้านในหุบเขาเล็ก ๆ ห่างจากเมืองไปทางเหนือประมาณ 15-20 กิโลเมตร…ข้าหวังว่าทุกคนจะมาช่วยเรา!”
จอมใช้ความพยายามอย่างมากในการเขียนโพสต์ ดังนั้นซีเว่ยจึงไม่ได้เปิดโปงเขา
อันที่จริงเขาตัดสินใจที่จะอยู่ห่างจากสถานการณ์นี้ เขาต้องการดูว่าผู้เล่นจะตอบสนองต่อเควสที่เขาไม่ได้มอบให้ยังไง
ไม่นานหลังจากที่ซีเว่ยอ่านโพสต์ ผู้เล่นหลายคนก็เริ่มตอบกลับ
[มาร์นี่: หมู่บ้านนี้มีไอเทมพิเศษไหม? ถ้ามีข้าจะพิจารณาไปช่วยเหลือ]
[เอ็ดเวิร์ด: ข้าอยากรู้ลักษณะเฉพาะของหุบเขา ข้าต้องเดินทางไปทางเหนือของเมืองใช่ไหม?]
[เอลีน่า: รัว —-!]
[อีวาน: ข้าไม่ได้เจอเจ้ามา 2-3 วันแล้ว หากเจ้าวิ่งไปที่นั่นจริง ๆ ความเร็วเคลื่อนที่ของเจ้าจะต้องสูงมาก…]
[ลีอา: แสงของเทพเจ้าแห่งเกมจะส่องสว่างไปทั่วผืนดิน!]
[โตวก้าน: ข้าต้องยกย่องเทพเจ้าแห่งเกมในโพสต์ด้วยหรือไม่]
[อีวาน: เทพเจ้าแห่งเกมโคตรสุดยอด!]
[ประกาศจากระบบ ผู้เล่นอีวานถูกแบนเป็นเวลา 60 นาที เนื่องจากใช้ภาษาไม่เหมาะสม]
[มาร์นี่: ข้าเคยบอกเจ้าแล้วว่าคำนั้นใช้ไม่ได้ผล มันไม่ใช่การยกย่อง เจ้าไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยเมื่อเจ้าถูกแบนไปครั้งที่แล้วใช่ไหม จากปฏิกิริยาที่เทพเจ้าแสดงให้เห็น แสดงว่านี่เป็นคำที่ทำให้เสื่อมเสีย ดังนั้นเจ้าต้องเพิ่มคำเชิงลบไว้ข้างหน้า เพื่อทำให้มันเป็นบวกและน่ายกย่อง]
[มาร์นี่: ตัวอย่างเช่น ‘เทพเจ้าแห่งเกมโคตรไม่สุดยอด’ แบบนี้]
[ประกาศจากระบบ ผู้เล่นมาร์นี่ถูกปิดเสียงเป็นเวลา 24 ชั่วโมง เนื่องจากใช้ภาษาหยาบคาย]
[ลีอา:…]
[เอ็ดเวิร์ด:…]
[โจ:…]
[โกวต้าน: เฮ้ ข้าเปลี่ยนชื่อในฟอรัมได้]
[ข้าสามารถเปลี่ยนชื่อได้จริง: ลองดูสิ]
[ข้าอยากเห็นว่าจะเปลี่ยนชื่อได้นานแค่ไหน: เหมือนกัน เหมือนกัน]
[เจ้าหญิงนักรบ: พวกเจ้าก็เกินไป…]
[ประกาศจากระบบ ตอนนี้การเปลี่ยนชื่อในฟอรั่มต้องใช้ไอเทม ‘การ์ดเปลี่ยนชื่อ’ สามารถซื้อไอเทมได้จาก ‘แองโกร่า•เฟาสต์’ ‘แวนเค่อ•นอร์เรจจี้’ และ ‘ผู้ใหญ่บ้านมนุษย์กบ’ ผู้เล่นสามารถทำการซื้อได้ทุก ๆ 24 ชั่วโมง]
[แองโกร่า: ยินดีด้วย เจ้าได้แสดงความโง่เขลาต่อหน้าเทพผู้ยิ่งใหญ่ มนุษย์กบปรบมือ.jpg]
☆
ในขณะที่ซีเว่ยยังคงทดสอบและปรับปรุงฟังก์ชันต่าง ๆ ของฟอรัม สิงโตแห่งความยุติธรรมอัสลาน ก็ได้มาถึงอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์อีกแห่ง
“ยินดีต้อนรับอัสลาน นานแล้วที่เจ้ามาที่นี่” ผู้ปกครองอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้เป็นคนแคระที่มีหนวดเฟิ้ม เขามีกระติกน้ำห้อยอยู่ทางซ้ายของเข็มขัดและค้อนห้อยอยู่ทางขวา
ที่นี่แตกต่างจากอาณาจักรที่ยุ่งเหยิงของซีเว่ย อาณาจักรของคนแคระนั้นน่าสนใจมาก ครึ่งหนึ่งเป็นโรงตีเหล็กที่เต็มไปด้วยลาวาหลอมเหลว ในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งถูกตกแต่งด้วยเหล้าและไวน์หลายชนิด มันให้ความรู้สึกเหมือนบาร์เล็ก ๆ ที่สวยงาม
บรรยากาศและอุณหภูมิของทั้งสองฟากนั้นแตกต่างกันอย่างมาก เหมือนโลกสองใบที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
คนแคระมีชื่อว่าสตอฟฟ์ เทพเจ้าแห่งงานฝีมือและไวน์ชั้นดี และยังเป็นหนึ่งในสมาชิกของวิหารล่องหน
“เจ้าอยากดื่มอะไรไหม” สตอฟฟ์ถาม
“ไม่จำเป็น จริง ๆ แล้วข้ามีของเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าสนใจมาให้เจ้าได้ลิ้มลอง”
อัสลานเขย่าแผงคอหนา จากนั้นขวดโคคา-โคล่าก็หลุดออกมา
“โพชั่น?”
“เปล่า เครื่องดื่ม”
“ได้ ข้าเชื่อใจเจ้า” สตอฟฟ์พึมพำในขณะที่เขาหยิบขวดมาเปิดฝาและกรอกมันใส่ปากทั้งหมดในครั้งเดียว ก่อนที่เขาจะพ่นเสียงเรอออกมาอย่างยาวนาน
“ดี! การดื่มสิ่งนี้ในขณะที่ข้าตีเหล็กอาจดีกว่าเบียร์!” สตอฟฟ์ร้องออกมา
“ดีใจที่เจ้าชอบ” อัสลานนอนลงบนเคาน์เตอร์ “ข้าได้มันมาจากเทพเจ้าแห่งเกม”
“เทพใหม่งั้นหรือ? เจ้าเห็นอะไรในตัวเขาถึงได้รับเขาเข้ามา ข้าคิดว่าตอนนี้เรามีเทพมากมายในวิหารล่องหน…”
คนแคระเริ่มจู้จี้
“ทุกอย่างต้องมีการเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา สตอฟฟ์ ข้าได้กลิ่นอันตราย มีเทพเจ้าเกิดใหม่มากขึ้นเรื่อย ๆ พวกเขาทำสงครามกัน ขโมยความเป็นพระเจ้าของกันและกันเพื่อให้แข็งแกร่งขึ้น…มันเหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อพันปีก่อนที่เกิดสงครามศักดิ์สิทธิ์ เราต้องหา ‘ประกัน’”
“แต่ประกันของเจ้ายังไม่แข็งแกร่งเท่าค้อนของข้า…แม้แต่ลูน่า เขาก็อาจเอาชนะไม่ได้” สตอฟฟ์กล่าวอย่างเมินเฉย “ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อมองแค่ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ เทพระดับกลางก็เทียบได้กับพลังเท่านิ้วเท้าของเทพระดับสูงเท่านั้น”
“ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ไม่ใช่สิ่งสำคัญ เจ้าน่าจะรู้ดีสตอฟฟ์ อันดับของข้าลดลงอย่างต่อเนื่อง บางทีเขาอาจจะไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้นในตอนนี้ แต่ข้าเชื่อว่าเขามีศักยภาพมากมายมหาศาล…บอกข้าทีว่าเจ้าคิดอย่างไรกับ ‘การคืนชีพ’ ผู้ศรัทธาของเขา” ทันใดนั้นอัสลานก็ถามขึ้น
คนแคระเขย่าขวดเปล่าในมือแล้วเติมโคคา-โคล่าลงไปอีกครั้ง เขาตอบหลังจากจิบอึกใหญ่ “ไม่มีทางที่พวกเขาจะฟื้นขึ้นมาจริง ๆ เราทุกคนรู้ดีว่าราชาแห่งความตายฮาเดสสามารถควบคุมความตายได้อย่างสมบูรณ์ และพลังแห่งชีวิตก็อยู่ในมือของเทพธิดาแห่งชีวิต…แต่ถึงจะเป็นเทพธิดาแห่งชีวิต ก็ไม่อาจใช้ปาฏิหาริย์แห่งการ ‘ฟื้นคืนชีพ’ ของเธอได้ทุกปี การพยายามฉ้อโกงอำนาจการควบคุมชีวิตและความตายจากเทพทั้ง 2 นั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย”
“ถ้าอย่างนั้น จะเป็นยังไงถ้า…” ดวงตาของสิงโตส่องแสงพราวพราว “เทพองค์ใหม่ตนนี้สร้างวิธีการชุบชีวิตผู้เล่นของเขาได้อย่างสมบูรณ์ โดยไม่ละเมิดอำนาจของชีวิตและความตาย?”
สตอฟฟ์พูดไม่ออกอยู่นาน
“ในกรณีนั้น เขาสามารถยืนอยู่บนฟ้าและมองข้ามเทพเจ้าทั้งหมดได้เหมือนกับตรีเอกานุภาพแห่งการสรรค์สร้าง”
——————————–