ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ - ตอนที่ 54
ตอนที่ 54
เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง
นางสวมชุดเกราะสีเงินสดใสและเสื้อคลุมเสือขาวคาดไหล่นางดูดุดันและกล้าหาญ บนใบหน้ามีหน้ากากวิหคเพลิงสีแดงสวมทั
อย่างไรก็ตาม เสื้อคลุมที่รัดแน่นนั้นแสดงให้เห็นสัดส่วนที่สมบูรณ์แบบ
มือและคอเรียวยาวที่เผยออกมามีสีขาวและอ่อนโยนราวกับผิวนางฟ้า
แม้ว่าเขาจะมองไม่เห็นใบหน้าของนางอย่างชัดเจน
เซ็นเทียนจะสามารถสรุปได้ว่าใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ดูต้องดงามไม่ด้อยไปกว่าเสี่ยวหลิงเซียน
สิ่งที่ทําให้ เซิ่นเทียนตกใจยิ่งกว่านั้นคือรัศมีที่อยู่บนหัวของผู้หญิงคนนี้
รัศมีบนศีรษะของผู้หญิงคนนั้นเป็นสีทอง ฉายแสงเป็นประกายเจิดจ้าอย่างยิ่ง
ยกเว้นจุดสีแดงเล็กๆ บางจุด นี่เป็นรัศมีสีทองที่เกือบบริสุทธิ์
รู้ไหม แม้กระทั่งหลังจากที่เสี่ยาหลิงเซียนได้รับมรดกหลักของกิเลนวารี
รัศมีสีแดงของนางเพิ่มขึ้นไปจนถึงขอบและเปลี่ยนเป็นสีทองเท่านั้น
รัศมีของผู้หญิงตรงหน้านางเกือบจะเป็นสีทองบริสุทธิ์
โชคและสถานะของนาวนั้นเหนือจินตนาการ!
อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนี้ดูไม่ค่อยเป็นมิตรสักเท่าไหร่
เพราะหลังจากที่นางปรากฏตัวขึ้น ทั้งห้องก็เต็มไปด้วยแรงกดดันมหาศาล
หญิงสาวเดินเข้าไปในห้องที่ละก้าว ดวงตาของนางค่อยๆ มองลงไปที่ลูกประคําที่ด้านข้าง
มันคืออาวุธวิญญาณชั่วร้าย!
ผู้ที่เรียกกันว่าปรมาจารย์เซียนคนนี้ก็เป็นบุคคลในลัทธิเช่นกัน!
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ สายตาของนางก็จับจ้องไปที่เซิ่นเทียนทันที
จากนั้นค่อย ๆ สับสนและผ่อนคลาย
ไม่ควร!
วิญญาณชั่วร้ายดูดซับแก่นแท้ของเลือด ชีวิต ความขุ่นเคือง และวิญญาณชั่วร้าย
เพื่อฝึกฝน
นิสัยโดยทั่วไปนั้นดุร้าย เย็นชา และไม่สบายใจอย่างยิ่ง
ชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขาเต็มไปด้วยพลังและพลังชีวิต และลมหายใจของเขาก็มั่นคง
นอกจากนี้ อารมณ์ของมันนั้นละเอียดละอ่อนมากจนดูไม่เหมือนปีศาจจากลัทธิ วิญญาณชั่วร้าย!
นอกจากนี้ วิญญาณชั่วร้ายจะสอนให้สสาวกของพวกเขาใช้หินวิญญาณเพื่อหล่อเลี้ยง อาวุธได้เช่นไร
ลองคิดดู นี่มันควรจะเป็นความเข้าใจผิด!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หญิงสาวก็ค่อยๆ คลายปรงกดดัน
พลังจากแรงกดดันของผู้ฝึกตนแก่นทองคํา .oห้องนี้ถูกถอนออกอย่างช้าๆ
ผู้หญิงคนนั้นเอื้อมมือไปทางเซินเทียนและพูดอย่างเฉยเมย “สวัสดี สหายเต๋”
“ ข้าชื่อจาง หยุนซี นักบุญแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทพนภา #Bเซินเซียว)ข้าได้ยินมาว่ามีวิญญาณชั่วร้ายอยู่ในสวนว่านหลิง” (ลัทธิเต๋กล่าวไว้ว่าสูงที่สุดในบรรดาสวรรค์ทั้งเก้าแดนสวรรค์ สวรรค์ บอกว่าเทพเจ้าได้หายไปแล้วและไม่สามารถมองเห็นได้อีก)
“ลูกประคําแม่ผีเก้าทารกเป็นอาวุธของลัทธิชั่วร้าย อธิบายให้ข้าฟังที่ว่าทําไมมันถึงอยู่ ในมือของท่าน”
แม้ว่าทัศนคติของผู้หญิงจะเย็นชาและไม่แยแส แต่ เซิ่นเทียนก็รู้สึกโล่งใจมาก
เพราะนี่คือผู้หญิงคนแรกที่เขาเคยเห็นที่เจอและไม่สนใจรูปร่างหน้าตาของเขา
และตามพล็อตเรื่องของนิยายทั่วไป เซ็นเทียนถือลูกประคําไว้ในมือ
หากเจ้าเจอเผชิญหน้ากับคนดี เขาจะไม่เลือกปฏิบัติอย่างแน่นอน
ผู้หญิงคนนี้ไม่ประมาท แต่ถามอย่างระมัดระวัง
เช่นเทียนชื่นชมบุคลิกที่สงบและสง่างามนี้
เป็นชื่อของผู้หญิงคนนี้ที่ทําให้ เซิ่นเทียนอยากจะหัวเราะเล็กน้อย
จางหยุนซี นักบุญสตรีแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิเทพนภา?
นางมีพี่ชายไหม
จ่าง หยุนเล่ย?
เซิ่นเทียนนั่งลงอย่างช้าๆและนําลูกประคําไปให้ จางหยุนซี
จากนั้นข้าก็เล่าสิ่งที่เกิดขึ้นหน้าหน้าผาเมื่อสองสามวันก่อน
“หัวหน้าผู้รักษากฎหมายสามคนสามารถเป็นพยานให้ข้าได้เกี่ยวกับการโจมตีโดยเฮย
ซวี่”
“รอยร้าวบนสายประคําของแม่ผีลูกเก้ายังคงอยู่ที่นั่น ถ้าท่านไม่เชื่อ ท่านสามารถส อบสวนพวกเขาได้”
“คําพูดและประโยคของเป็นเต่เป็นความจริงและท่านเซียนสามารถตรวจสอบได้ตล
อดเวลา”
ทัศนคติแบบมีส่วนร่วมของ เซิ่นเทียนค่อยๆ คลายความสงสัยในหัวใจของ จางหยุนซี
แน่นอนว่าอาจเป็นวาทศิลป์ของเซิ่นเทียนก็ได้จริงไหม?
นางต้องตรวจสอบกับหัวหน้าทั้งสาม
นาง จางหยุนซี ไม่ใช่คนงี่เง่าที่ไม่สามารถเดินได้เมื่อพบชายหนุ่มรูปงาม
แม้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขาจะหล่อเหลาจริงๆ แต่ถ้าพิสูจน์ได้ว่าเกี่ยวข้องกับนิกาย วิญญาณชั่วจริงๆ
จาง หยุนซีจะนําเขาไปสู่กระบวนการยุติธรรมอย่างแน่นอนและพาเขากลับไปที่ดิน แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพนภาเพื่อสอบปากคํา
แน่นอน พวกขี้เหร่อาจถูกฆ่าทันที
เป็นเรื่องยากที่จะพบกับนักบุญจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เซิ่นเทียนรู้สึกว่าเขาไม่ควรพ ลาดโอกาสนี้
เขามองไปที่จาง หยุนซีอย่างจริงใจ: ” ท่านเซียน เป็นเต่มีคําขอที่อาจเป็นการไม่ให้ เกียรติท่าน”
จางหยุนซี ขมวดคิ้วเล็กน้อย นางไม่ใช่คนใจดีอะไน
แต่เมื่อนางมองไปที่ เซิ่นเทียนนางเห็นความจริงใจบนใบหน้าของเขา
ในท้ายที่สุด จางหยุนซี พยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้
“เอาเลย! ตราบใดที่ไม่มากเกินไป ข้าก็ช่วยได้”
เซิ่นเทียนดีใจมากและพูดว่า ” ท่านสามารถช่วยข้าชําระล้างเด็กน้อยเหล่านี้ได้หรือ
ไม่”
นอกจากจิ๋วเอ๋อแล้ว ยังมีลูกผีหลายร้อยตัวในสายประคํา
ผีและทารกเหล่านี้ได้รับการขัดเกลาด้วยวิธีการชั่วร้ายหากไม่มีผู้แข็งแกร่งในการสวด คาถาพวกเขาอาจไม่สามารถกลับไปเกิดได้
เซ็นเทียนไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคาถาพิเศษเลย และเขาทําได้แค่ขอความช่วยเหลือจาก จางหยุนซี
จางหยุนซี ผงะไปครู่หนึ่ง ตอนแรก นางคิดว่า เซิ่นเทียนต้องการอะไร!
โดยไม่คาดคิด คําขออย่างนี้กลับเป็นคําขอเพื่อเหล่าผี
เราต้องรู้ว่าในโลกของการฝึกตนนั้นผู้แข็งแกร่งกลืนกินผู้อ่อนแอ ความสัมพันธ์ข องมนุษย์นั้นอ่อนแอ
นิกายจํานวนมากตามล่าเหล่าอสูรเพราะแก่นอสูร
การกําจัดปีศาจเป็นเพียงการกําจัดผู้ไม่เห็นด้วยและรวบรวมสถานะของนิกาย
ผู้ฝึกฝนส่วนใหญ่จะทําลายสมบัติชั่วร้ายแม้ว่าพวกเขาจะฆ่าผู้ปลูกฝังวิญญาณชั่วร้ายก็ตาม
ผู้ฝึกตนบางคนถึงกับขายสมบัติชั่วร้ายให้กับตลาดมืดเพื่อแลกกับทรัพยากรการฝึกฝน
มีเพียงนิกายชั้นนําเช่นดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเสียงฟ้าร้องและดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเท พเจ้าซึ่งสืบทอดคาถาที่ช่วยชําระล้าง
เมื่อผู้คนของเขาพบกับขุมทรัพย์ชั่วร้าย พวกเขาสามารถใช้พลังเพื่อชําระล้างเหล่าภูติ
และถึงอย่างนั้น หลายคนก็ยังเลือกที่จะเพิกเฉย
ท้ายที่สุดการชําระล้างใช้พลังงานร่างกายและปราณเป็นจํานวนมาก
มีทรัพยากรไม่เพียงพอในโลกของการฝึกตน และผู้คนจํานวนมากไม่มีทรัพยากรเพียงพอสําหรับการฝึกฝน
จะมีคนมากมายที่จะช่วยคนที่ไม่เกี่ยวข้องได้อย่างไร
จางหยุนซี รู้สึกประหลาดใจมากเมื่อนางเห็นว่า เซิ่นเทียนใช้หินวิญญาณเพื่อซ่อมลูก
ตอนนี้นางได้ยินว่า เซิ่นเทียนไม่สามารถเกินกฎหมายได้ ทําให้นางประหลาดใจมาก
“ท่านไม่รู้คาถาชําระล้าง แล้วทําไมถึงเก็บประคําไม่กับตัว”
ไม่มีคาถา แต่เก็บแม่ผีเก้าทารกไว้ข้างกาย โดยทั่วไปแล้ว มีเพียงสามจุจบเท่านั้น
ประการแรกคือการนําบุตรชายทั้งเก้าและแม่ผีไปฆ่าคนธรรมดาเพื่อรวบรวม ความขุ่นเคืองวิญญาณชั่วร้ายและเลือด
ประการที่สอง เช่น เซินเทียน ใช้หินวิญญาณจํานวนมากเพื่อให้พลังปราณแก่สาย ประคําทุกวัน
ประการที่สาม เมื่อไม่มีหินวิญญาณ ในที่สุดแม่ผีและลูกผีในสายประคําหิวโหย จนก่อเกิดความคิดอันรุนแรงกัดกินเจ้าของจนตาย
โดยไม่คํานึงถึงผลลัพธ์ทั้งสาม
ชายหนุ่มตรงหน้าดูไม่เหมือนคนโง่เลย!
เมื่อฟังคําถามของ จางหยุนซี เซิ่นเทียนก็ตกตะลึง
“แม่นางจิ๋วเอ๋อและเด็กๆติดอยู่ที่สายประคํานี้และไม่สามารถไปเกิดใหม่ได้”
“เป็นเต่ําจึงเก็บสายประคําสายนี้ไว้ และหล่อเลี้ยงมันด้วยหินวิญญาณก่อน”
“ท่านเซียนคิดว่า มีอะไรผิดปกติกับเรื่องนี้หรือเปล่า”
ในฐานะชายหนุ่มที่ได้รับการศึกษาที่มีคุณภาพในศตวรรษที่ 21 เซิ่นเทียนรู้สึกว่าสิ่งที่ เขาทํานั้นถูกต้อง
ทําไมนักบุญคนนี้ดูเหมือนกําลังมองคนโง่!
จางหยุนซี ยิ้มและส่ายหัวด้วยความชื่นชมในดวงตาของนาง
“โดยธรรมชาติแล้ว สหายเต่ําไม่ผิด หยุนซีชื่นชมมัน”
“หยุนซี รู้จักคาถาที่ช่วยชําระล้างซึ่งสามารถช่วยให้คุณแทนที่เด็กผีเหล่านี้ได้”
”เพียงแต่ว่า หยุนซี มีคําถามและข้าหวังว่สหายเต่สามารถให้คําแนะนําแก่ข้าได้”
เซิ่นเทียนดีใจมาก: “ตราบเท่าที่ท่านเซียนยินดีช่วย ได้โปรดถามมาเถิด”
จางหยุนซี จ้องที่ เซิ่นเทียนด้วยดวงตาที่แผดเผาและถามว่า “สหายเฝ้โปรดบอกเห ตุผลทําไมหยุนซีควรช่วยพวกเขา?”
“ผีผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะมีความคับข้องใจมากขึ้น”
“ทําไมท่านถึงไม่ชําระล้างนางด้วย?”