หนังสือรุ่นที่ยังขาดหน้าของใครบางคน และการ์ดเชิญงานเลี้ยงรุ่นใบนั้น ย้ำเตือนให้เธอนึกถึงอดีตที่มีรสหวานเจือด้วยรสขม รวมถึงภาพของเด็กหนุ่มที่เหมือนกับดอกไม้หลากสีสัน และฤดูใบไม้ผลิอันอบอุ่น ทุกครั้งที่เธอคิดถึงเขาทีไร ก็เป็นอันต้องยิ้มออกมาด้วยความสุขใจ เพื่อนร่วมโต๊ะที่หร่วนหนิงจดจำได้ดี…หลินหลิน
ทว่าการกลับมาพบกันอีกครั้งไม่ได้สวยงามอย่างที่เธอคิด เพราะในตอนนี้ เขาไม่ใช่ “หลินหลิน” คนเดิมของเธออีกต่อไปแล้ว เขากลายเป็นอวี๋ฉือ หลานชายคนโตของตระกูลอวี๋ เขาทั้งเย็นชา เฉยเมย และดูไกลเกินที่หร่วนหนิงจะเอื้อมถึง
จนกระทั่งความลับที่ซุกซ่อนไว้ในอดีตค่อยๆ ผุดขึ้นมา เศษชิ้นส่วนความทรงจำที่หล่นหายไปตามกาลเวลาต่างเชื่อมต่อกันทีละเล็ก ทีละน้อย ทั้งความรัก และความทรงจำเหล่านั้น จะเป็นคำตอบสุดท้ายที่ขาดหายไปของเธอหรือไม่
คอมเมนต์