คุณชายมาดเข้มกับคุณหนูสุดแสบ - 27: เธอหรือ? เกรงว่าจะไม่มีสิทธิ์

บทที่27: เธอหรือ? เกรงว่าจะไม่มีสิทธิ์

* ของอันนี้แพงมากเลยหรือ? ” น้ำหวานถามด้วย

ความสงสัย

* ถ้าอร่อยขนาดนั้น ครั้งหน้าฉันให้พี่ชายฉันพาพวก

เราไปกิน! ”

* ต้องบอกว่าแพงมากๆๆ ” พลอยพูดเสียงสูง

“ ฉันได้ยินมาว่าลูกค้าของภัตตาคารต่างก็เป็นคนมี

ฐานะรวยมาก

ถ้าไม่มีทรัพย์สินห้าสิบล้านขึ้นไป แม้แต่ประตูของ ภัตตาคารยังเข้าไม่ได้เลย

น้ำหวาน ถึงแม้ตอนนี้พี่มานพก็เปิดบริษัทเองแล้ว แต่ บริษัทเขาก็มีทรัพย์สินแค่หลักล้าน

อยากเข้าไปทานข้าวที่ภัตตาคารมังกรหยกมื้อนึง เกรงว่าคงไม่มีสิทธิ์ ”

อะไรเรียกว่าไม่มีสิทธิ์ เธอนี่พูดจาน่าเกลียดเกินไป

แล้วมั้ง?!”

น้ำหวานเป็นคนโผงผาง และใจดีกับเพื่อนมาก

เธอไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องเงินทองสักเท่าไหร่แต่ว่า

ฟังพลอยพูดจาดูถูกมานพ ถึงที่เธอพูดเป็นความ

แต่คำพูดที่แฝงด้วยคำดูถูกและเหยียดหยาม ทำให้

เธอโกรธถึงขีดสุด

* น้ำหวาน ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ” พลอยรีบ

กล่าวขอโทษ

* เธอไม่ได้ตั้งใจ แต่จงใจมากกว่าใช่ไหม? เมื่อกี้ก็

ให้เราให้เสียหน้า

ยังจะบอกว่าลดน้ำหนัก เธอกำลังล้อเล่นกับฉันใช่

จริง

ไหม?

หุ่นอย่างเธอยังต้องลดน้ำหนักอีกหรือ”

* ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ..”

ลงมาแล้ว

น้ำตาพลอยไกลไหล

เอาหล่ะๆ พิงกี้จำเป็นต้องมาไกล่เกลี่ย >>

“กว่าจะได้รวมตัวกันไม่ใช่ง่ายๆ เธอสองคนอย่า

เถียงกันเลยนะ
น้ำหวาน ไม่ใช่ฉันว่าเธอนะ ทำไมเธอยังอารมณ์ร้อน ไม่เปลี่ยนเลยนะ )

ที่จริงเธอก็รู้สึกผิดหวังกับพลอยเล็กน้อย แต่คนเรา

ก็อย่างนี้แหละ

ต่อว่าคนใกล้ชิดตัวเองที่สุด นี่ก็ถือว่าเป็นการปกป้อง

อย่างนึง

น้ำหวานทำตาขาวใส่ และพูดอย่างได้ใจ

* ฉันก็นิสัยแบบนี้แหละ แต่เธอก็ยังรักฉันแทบตาย

ไม่ใช่หรือ? ฮื่ม! )

แ จร้า..ฉันรักเธอที่สุดเลย ” พิงกี้อดยิ้มไม่ได้ ใน เวลานี้เสียงกดกริ่งดังขึ้นอีกครั้ง

* ใครมาอีกเนี่ย? ” น้ำหวานดูไปที่พิงกี้ กระพริบตา

ให้เธอ

ฮั่นแน่ ไม่แน่อาจจะเป็นพี่ชายฉันก็ได้นะ สองวันนี้

เขาได้มาหาเธอไหม?”

“ เธอหุบปากเลยนะ! ” พิงกี้จ้องและส่งสายตาให้น้ำ

หวาน
จากนั้นก็เดินไปเปิดประตู พอเปิดประตู

ลิสาที่แต่งตัวดูดียืนอยู่หน้าประตู พร้อมรอยยิ้ม

ไม่ให้ฉันเข้าไปนั่งหน่อยหรือ? ”

“ ความสัมพันธ์ของเราไม่ได้ดีถึงขั้นนั้น เชิญกลับไป

ในห้องมีเพื่อนอยู่ พิงกี้ไม่อยากให้ลิสามาวุ่นวาย

* รอก่อน! ” พิงกี้จะปิดประตู ลิสารีบเอามือขวาง

ประตูไว้

ดวงตาที่แวววาวจ้องมองเธอ

* วันนี้ฉันมาหาแก มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย

* มีอะไรหรือเปล่า?”

ทั้งสองยืนต่อกลอนอยู่หน้า

อ่อนๆ

เถอะ

ประตู

น้ำหวานกับพลอยไม่รู้เกิดเรื่องอะไรขึ้น ทั้งสองเลย

เดินมาดู

พลอยแอบมองดูลิสาตั้งแต่หัวจรดเท้า เห็นลิสาแต่งตัวดูดี

กระเป๋าที่ถืออยู่ในมือก็เป็นรุ่นลิมิเต็ดของยี่ห้อดัง

ทันใดนั้น

เธออดถามไม่ได้ “พิงกี้ คนนี้คือใครหรือ? ”

“ สวัสดี ฉันเป็นพี่สาวของพิงกี้ คุณหนูใหญ่ของ

ตระกูลดำรงกูล

พิงกี้ยังไม่เอ่ยปาก ลิสาก็ชิงติบก่อนพร้อมสีหน้ายิ้ม

แย้ม

“ ที่แท้ก็เธอนี่เอง! คุณหนูใหญ่อะไร ก็แค่คนที่แย่ง ฐานะของของพิงกี้ไป หน้าด้าน!”

น้ำหวานพูดเย้ยคำนึง เธอโมโหและดึงแขนพลอย

* เข้าไปเถอะ ที่นี่ให้พิงกี้จัดการเอง

* น้ำหวาน เธอพูดแบบนี้ได้ยังไง? ยังไงคุณหนูลิสา กับพิงกี้ก็เป็นพี่น้องกันนะ

เธอไม่พูดให้พิงกี้คืนดีกับคุณหนูลิสาไม่พอ แถมยัง มาทำให้เรื่องหนักกว่าเดิมอีก
เธอนี้ทำตัวเหมือนเด็กจริงๆ” พลอยกลับไม่ยอมไป และเอ่ยปากพูดด้วยรอยยิ้ม

“ คุณหนูลิสา เชิญเข้ามาเถอะค่ะ มีเรื่องอะไรเข้ามา คุยกันข้างในค่ะ”

* ได้สิ ” ลิสาชายตามองพิงกี้ที่เงียบสงบ พร้อม รอยยิ้มที่ได้ใจ

จากนั้นก็เดินเข้าไปอย่างสง่า พิงกี้ไม่ต้อนรับเธอ แต่มีคนต้อนรับเธอก็แล้วกัน!

ลิสาเดินเข้าไปข้างโซฟา

พลอยรีบร้อนหยิบหมอนกอดขึ้นมาใบนึงพร้อมใช้มือ

ตบฝุ่นหมอน

คุณหนูลิสา เชิญนั่งค่ะ ”

* ขอบใจลิซ่านั่งลงอย่างผู้ดี

เธอมองขนมที่วางบนโต๊ะแล้วขมวดคิ้วอ่อนๆ

“พวกเธอสังสรรค์กันด้วยอาหารขยะเหล่านี้หรือ? พิงกี้ เธอดูแลแขกยังไงเนี่ย
ยังไงก็เป็นคุณหนูของตระกูลดำรงกูล ทำไมขี เหนียวกับเพื่อนขนาดนี้หล่ะ?”

* ไม่ใช่ค่ะ..” พลอยเอ่ยขึ้นมา

“ขนมพวกนี้คือของที่ฉันกับน้ำหวานเอามาค่ะ หลัง จากพิงกี้กลับไปที่ตระกูลดำรงกูล

เธอคงไม่ค่อยชอบกินของพวกนี้แล้ว ตอนนี้เธอกิน ข้าวก็กินแต่ของภัตตาคารมังกรหยก

แต่ว่าเพื่อนอย่างเราสองคนไม่มีตังค์ ก็เลยซื้อได้

แค่นี้ค่ะ..)

พิงกี้ 4

เอร็ดอร่อยอยู่แท้ๆ

* เมื่อกี้เธอยังกินปิ้งย่างอย่าง

พลอยเอาตาข้างไหนดูว่าเธอไม่ชอบกินเนี่ย?

คนที่เรื่องมากคือพลอยมากกว่ามั้ง?

“หี..”ลิสาทำหน้าจะยิ้มไม่ยิ้มและชายตามองไป

ที่ข้าวกล่องของภัตตาคารมังกรหยก

“ พิงกี้เธอชอบกินแต่ของดีราคาแพงอยู่แล้ว เพราะ

วิธีการหาเงินของเธอ
พวกเราไม่มีใครเทียบได้เลยนะ”

คุณหนูลิสาก็คงทานประจำเหมือนกัน อย่าถ่อมตน

เลยค่ะ )

“ฉันไม่ได้ทานประจำจริงๆ เพราะฉันเป็นคนที่ไม่ยึด ติดกับวัตถุนิยม

ฉันให้ความสำคัญกับการดูแลจิตใจภายในมากกว่า

ลิสาเหลียวตามอง จ่าเธอมีไอเดียขึ้นมา

พร้อมแกล้งถามพลอยเหมือนไม่ได้ตั้งใจ

ฉันเห็นเธอให้ความสนใจกับภัตตาคารมังกรหยก มาก อยากไปไหม? ”