คุณสามีพันล้าน - บทที่ 065 โชว์หวานจนเอียน

รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 065 โชว์หวานจนเอียน
ชเนนทร์ถูกพี่น้องตระกูลอริยชัยกูลต้มจนเปื่อย
เขาเองก็ผิดที่เลินเล่อ ไม่ถามเรื่องครอบครัวของยศพัฒน์ให้ชัดเจน
เขาแค่คิดว่าการถามเกี่ยวกับเรื่องครอบครัวของคนอื่น มันไม่ค่อยมีมารยาทเท่าไหร่
ตอนที่ยศพัฒน์เรียนมหาลัย ก็ไม่เคยพูดถึงครอบครัวเลยสักครั้ง เขาจึงไม่กล้าถามซอกแซก กลัวว่าถ้าเผลอไปถามเรื่องที่ไม่ควรถาม คงจะอึดอัดน่าดู
ตอนนี้เป็นไงล่ะ ชเนนทร์รู้สึกเสียดายสุดๆ
แต่ถ้าตอนนั้นเขาถามจนรู้เรื่องทุกอย่าง น้องสาวก็คงไม่ถูกยศพัฒน์ฉกตัวไป
“พี่ชายแกแย่มาก รู้จักกันมาตั้งสิบปี แต่กลับไม่คิดจะบอกตัวตนที่แท้จริงให้ฉันรู้สักนิด”
เซทท์แก้ตัวแทนพี่ชาย “ก็พี่ไม่ถามเองนี่ พี่ผมก็คงอยากทำตัวให้กลมกลืนล่ะมั้ง พอพี่ไม่ถาม เขาก็ต้องไม่บอกเป็นธรรมดา”
ชเนนทร์พูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ
ผ่านไปครู่ใหญ่ เขาก็ย้อนถามเซทท์ว่า “สมมติเพื่อนสมัยเรียนมาแย่งน้องสาวนายไป นายจะยังดีใจอยู่ไหม?”
“ผมไม่มีน้องสาว”
“ฉันบอกว่าสมมติไง”
“สมมติไปก็เท่านั้น ผมไม่มีน้องสาว ไม่เข้าใจความรู้สึกของการมีน้องสาวหรอก ต่อให้สมมติอีกสักกี่ร้อยครั้ง ผมก็ไม่เข้าใจความรู้สึกนั้นอยู่ดี”
ชเนนทร์พูดอะไรไม่ออก
ตระกูลอริยชัยกุลไม่ต่างอะไรกับวัด
ที่มีเพศชายมากกว่าเพศหญิง
คุณย่าชนิศามีลูกชายห้าคนลูกสาวหนึ่งคน พอมาถึงรุ่นยศพัฒน์ ก็มีแต่ผู้ชาย คุณย่าชนิศาจึงรู้สึกเสียดายมาจนถึงตอนนี้ ที่ไม่ได้อุ้มหลานสาวเลย
ตอนนี้จึงหวังว่าหลานชายทั้งหลายจะมีเหลนเป็นเด็กผู้หญิงให้เธออุ้มกับเขาบ้าง
ยศพัฒน์ไม่รู้เลยว่าลูกพี่ลูกน้องกำลังกวนประสาทพี่เขยจนแทบกระอักเลือด และเขาก็ไม่คิดที่จะสนใจด้วย เขาเอ่ยพูดกับภรรยาที่รักว่า “ในบรรดาพี่น้องเซทท์อยู่ลำดับที่สาม ดูแลรับผิดชอบธุรกิจอาหารและเครื่องดื่มทั้งหมดของบริษัทในเครือ และยังเป็นผู้จัดการโรงแรมเมเปิลกับโรงแรมเมเปิลด้วย”
เทวิกาตอบอ๋อออกมา
เธอเอ่ยถามเสียงเบาว่า “เรื่องของเรา ครอบครัวคุณรู้หมดแล้วใช่ไหม?”
“น่าจะรู้กันหมดแล้ว คนที่ไปเข้าร่วมงานเลี้ยงในคืนนั้น ส่วนใหญ่ก็เป็นคนในแวดวงเดียวกัน”
ต่อให้เขาไม่บอกที่บ้าน ก็มีคนเอาเรื่องผู้หญิงของกายของเขาไปบอกผู้ใหญ่ในบ้านอยู่ดี
คุณปู่กับคุณย่าก็คงตามสืบจนรู้แล้ว
อย่าคิดว่าคนแก่เกษียณแล้วจะไม่สนโลก วันๆเอาแต่จัดสวน เล่นหมากรุก ฝึกรำไทเก็กอยู่ที่บ้าน เพราะความจริงแล้ว เวลาคุณปู่คุณย่าอยากรู้เรื่องอะไร บางทีแหล่งข่าวก็ไวกว่าเขาเสียอีก
เทวิกาเงียบไปชั่วครู่ พลิกมือออก จากนั้นก็หยิกหลังมือเขา เอ่ยแขวะเสียงเบาว่า “คุณมันเจ้าเล่ห์！”
ไหนบอกว่าให้เธอช่วยไปเป็นคู่ควงเฉยๆไง
ที่แท้ก็แอบพาเธอไปเปิดตัว ในฐานะคุณนายตระกูลอริยชัยกูล!
พอนึกถึงตอนนั้นแล้ว เธอกระตือรือร้นที่จะไปร่วมงานกับเขามาก ดีใจที่ตัวเองพอจะช่วยอะไรเขาได้ สุดท้าย ถูกเขาขุดหลุมดักซะงั้น
ยศพัฒน์ยิ้มขำออกมา ยอมรับว่าตัวเองเจ้าเล่ห์
เขาทำมากมายขนาดนี้ ก็เพื่ออยากให้เธอเข้ามาสู่โลกของเขา มาเป็นภรรยาที่เขารักที่สุด
ใช้ชีวิตร่วมกันกับเขาไปจนแก่เฒ่า
เซทท์เตรียมห้องอาหารสุดหรูไว้ให้พี่ชาย ทั้งยังสั่งอาหารและเครื่องดื่มไว้แล้วเรียบร้อย
ทั้งสี่คนนั่งที่ใครที่มัน แล้วเริ่มรับประทานอาหาร
มีพนักงานสองคนยืนคอยรับใช้อยู่ตรงประตู
พวกเธอไม่รู้สถานะของพวกยศพัฒน์ก็จริง แต่การที่ผู้จัดการอย่างเซทท์ บริการเองขนาดนี้ จึงรู้ในทันทีว่าพวกเขาต้องรู้จักกัน และฐานะต้องรวยมากแน่ๆ
แต่ว่าผู้ชายคนนั้นหล่อจัง！
เสียดายที่มีภรรยาแล้ว
ผู้ชายดีๆ มักจะมีเจ้าของแล้วทั้งนั้น
เทวิกาหิวจนทนไม่ไหว ยศพัฒน์จึงให้เธอซดน้ำซุปไปพลางๆ
ทันทีที่น้ำซุปร้อนๆตกถึงท้อง เทวิกาก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมา
“วิกา อะนี่กุ้ง ผมรู้ว่าคุณชอบอาหารทะเล เลยสั่งอาหารทะเลไว้ให้เยอะเลย ของพวกนี้สดๆใหม่ๆทั้งนั้นเลยนะ วันนี้เพิ่งตกมาจากทะเลสดๆร้อนๆ”
ยศพัฒน์สวมถุงมือแกะกุ้งวางลงบนจานของเทวิกา
เทวิกากินกุ้งที่เขาแกะให้ อื้ม รสชาติสดใหม่จริงๆด้วย
ยศพัฒน์แกะกุ้งให้เธอไม่หยุด เธอจึงกินเอาๆ
เธออยากกินปลา ยศพัฒน์ก็ช่วยคีบก้างออกให้
เขาละเอียดอ่อนมาก แม้แต่ก้างปลาชิ้นเล็กๆก็ยังคีบออกให้ไม่มีเหลือ เนื้อปลาที่คีบให้เธอ จึงไม่มีก้างเลยแม้แต่น้อย
“พี่พัฒน์ กินบ้างสิ”
เทวิกาตักอาหารให้ชายหนุ่มบ้าง
เธอนอนหลับนานขนาดนั้น เขาก็น่าจะหิวพอๆกับเธอ
ยศพัฒน์ยิ้มออกมาบางๆ “เดี๋ยวผมกิน”
ให้เธอกินอิ่มก่อน
ชเนนทร์และเซทท์ที่นั่งตรงข้ามสองสามีภรรยา เมื่อเห็นทั้งคู่ผลัดกันตักอาหารให้กัน พวกเขาก็หันมามองหน้ากันไปมา
รู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน ทั้งยังรู้สึกว่าโดนคู่รักตรงหน้าโชว์หวานใส่จนเอียน
“พัฒน์”
ชเนนทร์ดันจานของตัวเองไปตรงหน้าน้องเขย พร้อมเอ่ยยขึ้นว่า “ฉันก็ชอบกินกุ้ง แต่ไม่ชอบแกะกุ้ง นายแกะให้ฉันบ้างสิ”
ยศพัฒน์ยังไม่ทันได้ตอบ เทวิกาก็หยิบถุงมือให้พี่ชายตัวเอง
“พี่ พัฒน์ต้องกินข้าวเหมือนกัน ไม่ว่างมาแกะกุ้งให้พี่กินหรอก ถ้าอยากกินก็แกะเองสิ กุ้งเหลือเยอะแยะ”
ชเนนทร์ “……..”
เมื่อถูกภรรยาปกป้อง ยศพัฒน์ก็หน้าบาน ทั้งยังแย้มรอยยิ้มหวานปานน้ำผึ้งออกมา
เซทท์สวมถุงมือ หยิบกุ้งมาสองตัวมาแกะ จากนั้นก็วางกุ้งที่แกะแล้วตัวหนึ่งลงบนจานของชเนนทร์ พูดยิ้มๆว่า “พี่ชเนนทร์ ลองชิมดู”
ชเนนทร์ดึงจานตัวเองกลับมาอย่างฮึดฮัด
“พี่สะใภ้ชอบกินอาหารทะเลเหรอ?”
เทวิกาพยักหน้า “ใช่ฉันชอบมาก”
เวลาไปเที่ยวทะเลทีไร เธอต้องได้กินอาหารทะเลทุกที
“ครอบครัวเรามีเกาะส่วนตัวอยู่ ถ้าสุดสัปดาห์นี้ว่าง ก็ให้พี่พัฒน์พาพี่ไปค้างที่นั่นสักคืนสองคืนสิ ได้จับปลาเอง แล้วก็ได้ตกปลาเองด้วย”
เซทท์เอ่ยเสนอแนะ
ถึงวันนี้จะเพิ่งเคยเจอพี่สะใภ้ แต่เขาดูออก ว่าพี่ชายตัวเองให้ใจพี่สะใภ้ไปหมดแล้ว ทว่าพี่สะใภ้ยังไม่ได้รู้สึกกับพี่ชายเขาขนาดนั้น
คู่รักต้องใช้เวลาอยู่ด้วยกันเยอะๆ ความรู้สึกมันถึงจะเพิ่มพูลขึ้น
เทวิกามองมาที่ยศพัฒน์
ยศพัฒน์จึงป้อนเนื้อปูเข้าปากเธอ
“สุดสัปดาห์นี้ผมจะพาคุณกลับไปเจอผู้หลักผู้ใหญ่ที่บ้าน”
เขาหันไปพูดกับพี่เขยว่า “ชเนนทร์ ไปด้วยกันไหม?”
ชเนนทร์เบ้ปาก เอ่ยพูดว่า “แค่นี้ฉันก็รู้สึกเป็นส่วนเกินมากพอแล้ว นายพาน้องสาวฉันกลับไปเจอผู้ใหญ่ แล้วฉันจะตามไปด้วยทำไม? ไปเป็นกว้างขวางคอหรือไปเป็นคนไม่มีคู่ให้พวกนายโชว์หวานใส่เล่นๆ ฉันกับเซทท์ยังโสดนะ เห็นใจพวกฉันในฐานะคนโสดบ้าง”
เซทท์พยักหน้าผสมโรง
“เอาไว้พวกนายไปตกปลาที่เกาะส่วนตัวเมื่อไหร่ ค่อยมาชวนฉันก็แล้วกัน”
ชเนนทร์ชอบโต้คลื่นอยู่พอดี
เทวิกาถูกพี่ชายพูดใส่จนหน้าแดงหูแดงไปหมด
ตอนที่ถูกยศพัฒน์เอาใจ เธอก็มองข้ามพี่ชายกับเซทท์จริงๆนั่นแหละ
“ได้ อาทิตย์หน้า เราไปค้างที่เกาะกัน”
ยศพัฒน์ตอบกลับอย่างว่องไว
อะไรที่พอจะทำให้พี่เขยอารมณ์ดีได้ มันก็ถือเป็นเรื่องดีอยู่แล้ว
ก็พี่เขยมีอคติกับเขาขนาดนั้น
“ชวนคนไปเยอะๆ จะได้สนุก”
เซทท์พูดยิ้มๆ
“แกชวนเองแล้วกัน ฉันไม่ซีเรียสเรื่องจำนวนคน”
ยศพัฒน์คีบอาหารให้ภรรยาตนอีกครั้ง
เมื่อเซทท์เห็นพี่ชายเอาใจใส่พี่สะใภ้ ก็นึกถึงการกลับมาของเปรมา คิดอยู่สักพัก ก็เตรียมจะพูดอะไรบางอย่างออกไป แต่สุดท้ายก็คิดว่ายังไม่พูดดีกว่า
ยังไงพี่พัฒน์ก็จัดการได้อยู่แล้ว พวกเขาไม่ต้องไปกังวลแทนเจ้าตัวหรอก