คุณสามีพันล้าน - บทที่ 089 รักที่ต่ำต้อย
รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 089 รักที่ต่ำต้อย
นฤเบศวร์เดินเข้าไปในร้านกาแฟที่ยุ่งเหยิง
คนของเปรมาทำลายร้านกาแฟไปครึ่งหนึ่งแล้ว โต๊ะและเก้าอี้ถูกทุบจนเกลี้ยง และกระจกก็เกลื่อนพื้น
นฤเบศวร์ได้แต่อุทานในใจ
สถานการณ์ของเปรมานี่เก็บกวาดลำบากเลยนะเนี่ย
ยศพัฒน์ไม่เคยรักเปรมามาก่อน และเพราะว่าเปรมาอิจฉาริษยา ก็เลยพาคนมาทำลายร้านของเทวิกา ถ้าพัฒน์รู้ต้องโกรธแทนเมียอย่างแน่นอน
“คุณชายใหญ่”
พอบอดี้การ์ดเห็นนฤเบศวร์เดินเข้ามา ก็เอ่ยทักทายด้วยความเคารพ
นฤเบศวร์ได้แต่พูดนิ่งๆ ว่า “พวกนายออกไปก่อน ดูแลคุณเปรมาให้ดี อย่าให้เธอเข้ามาที่นี่อีก”
“ครับ”
และพวกบอดี้การ์ดก็พากันออกไป
นฤเบศวร์มองดูพนักงานและคนทำขนมที่ยืนอยู่ด้านหลังของกนกอร พร้อมกับพูดกับเธอว่า “คุณกนกอร ให้พวกเขาออกไปก่อนได้ไหมครับ? ผมอยากคุยกับคุณส่วนตัว”
กนกอรพูดด้วยสีหน้าที่เย็นชา “มีอะไรก็ว่ามาเลยค่ะ พวกเขาเป็นคนของร้านฉัน และก็เป็นพยานได้พอดี ว่าเปรมาเป็นคนทำลายร้านฉัน”
ในร้านก็มีกล้องวงจรปิดเหมือนกัน
เปรมาหนีไม่พ้นหรอก
และตำรวจก็กำลังจะมาถึงในไม่ช้า
ต่อให้จะทำให้เปรมาติดคุกไม่ได้ แต่ก็สามารถทำให้เปรมาต้องขอโทษพวกเธอและก็จ่ายค่าเสียหายหลายเท่าได้
ถ้าเกิดว่าคนของนฤเบศวร์ไม่เข้ามาห้ามก่อน เปรมาก็คงให้คนมาทำร้ายเธอไปแล้ว
ข้อนี้มันทำให้กนกอรรู้สึกโมโหมาก
เปรมาเป็นผู้หญิงตอแหล！
อยากแต่งงานกับยศพัฒน์ แต่ว่าก็ไม่อยากเสียนฤเบศวร์ แล้วก็รู้สึกอิจฉาเทวิกา แถมยังเห็นกนกอรเป็นคนที่ขวางหูขวางตาอีก
สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือ ผู้หญิงแบบนี้ กลับสามารถทำให้นฤเบศวร์รักอย่างสุดหัวใจ
กนกอรรู้สึกว่านฤเบศวร์ตาบอดจริงๆ
โชคดีที่คุณพัฒน์มองขาด ไม่ได้โดนความตอแหลของเปรมาหลอกเข้า เพราะว่านิสัยของเทวิกาดีกว่าเปรมาเป็นร้อยเท่า
ยัยตอแหลแบบเปรมาเนี่ยนะจะมาเทียบกับเทวิกา
ไร้สาระ！
หน้าด้าน！
เทียบได้เหรอ？
นฤเบศวร์เงียบไปครู่หนึ่ง และก็พูดว่า “คุณกนกอร ผมไม่ได้ปฏิเสธนะว่าเปรมาไม่ใช่คนทำลายร้านของคุณ”
“เปรมาใจร้อนไปหน่อย และก็เพราะว่าเธอรักพัฒน์เกินไป เลยรู้สึกรับไม่ไหว ก็เลยมาหาเรื่องถึงที่นี่ เธอกับพัฒน์เป็นคนรักกันตั้งแต่สมัยเด็ก โตมาด้วยความ ความรู้สึกของพวกเขา……”
“แบ้ดบอส การที่คุณพูดอะไรแบบนี้ออกมา ไม่รู้สึกเจ็บใจบ้างเหรอ?”
กนกอรตัดบทนฤเบศวร์ “ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเปรมากับคุณพัฒน์จะเป็นรักวัยเด็ฏอะไรกันนั่น แต่ว่าร้านนี้ก็ถือว่าเป็นของฉันครึ่งหนึ่ง เปรมากลับมาทำลายร้านของฉันเพราะว่าความอิจฉา ซึ่งนั่นก็คือความผิด เธอก็ต้องถูกลงโทษ”
“คุณพัฒน์ก็แต่งงานไปแล้ว แล้วการกระทำของเปรมานี่มันหมายความว่ายังไงกัน? เธอด่าวิกาอย่างเปิดเผยขนาดนั้น ทั้งๆ ที่เธอต่างหากที่เป็นมือที่สาม อยากจะยื่นมือเข้ามายุ่งในชีวิตแต่งงานของวิกา แต่กลับขาวเป็นดำ ด่าว่าวิกาเป็นชู้”
นฤเบศวร์มีสีหน้าเคร่งขรึม ตอนที่กนกอรด่าจบ เขาก็ถามด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำว่า “คุณต้องการเงินเท่าไหร่?”
กนกอรหันมาหยิบแก้วบนโต๊ะและปาใส่นฤเบศวร์
และแน่นอนว่าไม่โดน
นฤเบศวร์หลบแก้วที่เธอปามาได้อย่างง่ายดาย การกระทำของเธอทำให้นฤเบศวร์รู้สึกโกรธ และใบหน้าของเขาก็มืดมนลงทันที สายตาไม่เป็นมิตรอีกต่อไป
เขาขู่กนกอรว่า “กนกอร พูดดีๆ ไม่ชอบ อย่าให้ต้องร้ายนะ ต่อให้เธอแจ้งตำรวจ แต่ว่ามีฉันอยู่แล้ว เธอจะทำอะไรเปรมาได้งั้นเหรอ? อย่างมากก็แค่เสียเงินให้เธอนิดหน่อยเท่านั้นเอง แต่ถ้าเกิดว่าเธอทำผิดต่อฉัน ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เธอได้มีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอน”
“อ๋อเหรอแบ้ดบอส ฉันกลัวจังเลย ในยุคที่มีนิติธรรมแบบนี้ ฉันไม่เชื่อหรอกนะว่าคุณจะสั่งฟ้าสั่งฝนอะไรก็ได้ คำพูดและการกระทำของคุณเมื่อกี้นี้ถูกถ่ายเอาไว้หมดแล้ว ถ้าเกิดว่าอัปโหลดลงอินเตอร์เน็ตไป แม้แต่ชื่อเสียงขอคุณก็จะเสียหาย คุณไม่กลัวว่าจะสร้างปัญหาใหญ่ และRA กรุ๊ปของพวกคุณก็จะถูกตรวจสอบด้วยเหรอ?”
นฤเบศวร์หน้าตามืดมน “RA กรุ๊ปของฉันดำเนินกิจการอย่างถูกกฎหมาย และฉันก็เป็นนักธุรกิจที่ถูกกฎหมายด้วย ทำไมต้องกลัวโดนตรวจสอบ?”
“และอย่ามาเรียกฉันว่าแบ้ดบอส！”
“ก็นายคือแบ้ดบอสจริงๆ โง่รึเปล่าเนี่ย?”
นฤเบศวร์โกรธ และพูดต่ออย่างเย็นชาว่า “ตอนนี้เธอกำลังโมโหอยู่ ฉันไม่คุยกับเธอแล้ว ไว้รอเธออารมณ์เย็นลงเมื่อไหร่ค่อยมาหาฉันแล้วกัน”
พอพูดจบเขาก็เดินออกไป
คำพูดของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาจะรับผิดชอบความผิดของเปรมาเอง
ชดใช้ เขาจะช่วยชดใช้ให้เปรมาเอง
พอเดินไปได้ไม่กี่ก้าว นฤเบศวร์ก็กลับมาอีกครั้ง เขายืนอยู่ตรงหน้ากนกอร มองเธอและพูดว่า “ถ้ารับบาดเจ็บก็ไปโรงพยาบาล เดี๋ยวผมจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายเอง”
มือขวาของกนกอรถูกกระจกบาด
“ไม่จำเป็นต้องให้คุณมาใส่ใจหรอกค่ะ เชิญคุณไปปลอบใจนางฟ้าของคุณนั่นเถอะ”
น้ำเสียงของกนกอรเต็มไปด้วยการถากถาง
ต่อให้คนอื่นจะบอกว่านฤเบศวร์เก่งกาจแค่ไหน แต่ว่าในสายตาของเธอนั้นเขาก็เป็นแค่คนโง่คนหนึ่งเท่านั้นเอง
เพื่อเปรมาแล้ว นฤเบศวร์ก็ทำเรื่องอะไรลงไปตั้งมากมาย
ถ้าเกิดว่าเปรมาชอบเขา นั่นก็ถือว่าเป็นสิ่งที่มีค่า แต่ว่าก็เห็นได้ชัดอยู่ว่าเปรมาหลอกใช้เขา เห็นเขาเป็นคนสนับสนุน อาศัยความรักของเขา เอาแต่ใจและก็ต้องการแต่ยศพัฒน์
นฤเบศวร์เม้มปาก สุดท้ายเขาก็ไม่พูดอะไรอีก แล้วก็เดินออกไป
เขาพึ่งจะออกมา ตำรวจก็มาถึงพอดี
เปรมายังไม่ได้ไปไหน แล้วก็มีพยานหลักฐานและกล้องวงจรปิด และทั้งสองฝ่ายก็ถูกนำตัวส่งโรงพักในไม่ช้า
กนกอรก็บอกเทวิกา
พอได้ยินว่าศัตรูพาคนมาทำลายร้านของตัวเอง เทวิกาก็ไม่มีอารมณ์สนใจเดตกับสามีอีกต่อไป คู่สามีภรรยาก็รีบตามมาถึงที่โรงพักทันที
ยศพัฒน์ก็แจ้งภูริชเหมือนกัน ให้ภูริชส่งบอดี้การ์ดหกคนให้ตามมาที่นี่ให้เร็วที่สุด
ก็นฤเบศวร์พาบอดี้การ์ดมาด้วยนี่ อย่าได้คิดเชียวว่ามีคนเยอะกว่าจะรังแกคนน้อยกว่าได้
บอดี้การ์ด ตระกูลอริยชัยกุลก็มีเหมือนกัน
การทำลายที่ไม่สมเหตุสมผลของเปรมา ถึงแม้ว่าจะมีนฤเบศวร์อยู่ แต่ทั้งเธอและคนที่เธอพามาก็ยังถูกจับอยู่ดี
และก็ต้องจ่ายค่าเสียหายทั้งหมดให้One Day In Coffee
ตอนถูกจับแล้วเปรมาถึงได้เริ่มรู้สึกกลัว พอนึกถึงตอนที่พึ่งจะกลับประเทศได้ไม่กี่วัน เธอก็สร้างเรื่องพวกนี้เหมือนกัน กลัวว่ากิจการที่บ้านจะพัง เปรมารู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก
เธอแค่เสียใจภายหลังที่ตัวเองพาคนมาทำลายร้านของเทวิกา แต่ว่าเธอก็ยังรู้สึกเกลียดชังเทวิกามากอยู่ดี
ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะเทวิกา เธอก็ไม่ต้องอิจฉาริษยาจนเป็นบ้าขนาดนี้ ไม่สติหลุด และก็ไม่พาคนาทำลายข้าวของ และก็จะไม่โดนตำรวจจับด้วย
พอออกมาจากสถานีตำรวจ นฤเบศวร์ก็ขวางทางพวกพัฒน์เอาไว้
ยศพัฒน์สีหน้าเรียบเฉย
ส่วนเทวิกาที่ยืนอยู่ข้างๆ เขานั้นก็เงยหน้าขึ้นมองเขาอยู่หลายครั้ง
ที่แท้ เขาก็มีด้านที่เย็นชาเหมือนกัน
เขาในตอนนี้นั้น น่ากลัวราวกับซาตานจากนรก
เทวิการู้สึกดีใจที่ตัวเองไม่ใช่ศัตรูของยศพัฒน์ ไม่ยังงั้นเธอจะตายยังไงก็ยังไม่รู้เลย
“จะอ้อนวอนแทนเธองั้นเหรอ? กฎหมายเป็นสิ่งที่ยุติธรรมเสมอ และพวกเราก็ไม่ได้ทำอะไรผิดต่อเธอเลย”
ยศพัฒน์พูดอย่างเย็นชา คำพูดของเขานั้นเต็มไปด้วยการถากถางนฤเบศวร์
ปกติแล้วนฤเบศวร์เป็นคนฉลาด แต่พอได้เจอกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเปรมา ก็เหมือนกับว่าไอคิวของเขาจะต่ำลง
โชคดีที่เปรมาไม่ได้มีความทะเยอทะยานที่จะฮุบRA กรุ๊ป ไม่ยังงั้นถ้าดูจากความรักและโอ๋อย่างไร้ขีดจำกัดที่นฤเบศวร์มีให้เธอ RA กรุ๊ปก็คงจะเปลี่ยนชื่อเป็นของเปรมาอย่างแน่นอน
“พัฒน์ ความรู้สึกที่เปรมามีแต่แก แกก็รู้ดีอยู่แล้ว เธอ……แกใจร้ายกับเธอเกินไปหน่อยนะ”
นฤเบศวร์กล่าวหายศพัฒน์
ยศพัฒน์พูดอย่างเย็นชา “ฉันรู้สึกยังไงกับเธอ แกเองก็ย่อมดีที่สุดอยู่แล้ว เธอมาทำลายร้านของเมียฉัน ถ้าฉันไม่แจ้งตำรวจให้มาจัดการ แล้วจับตัวเธอไว้ แล้วจะให้ฉันขอบคุณเธองั้นเหรอ?”
นฤเบศวร์พูดไม่ออก
ยศพัฒน์ไม่เคยรักเปรมาเลย