คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1011
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1011
ในเวลานั้น แดร์ริลคำรามขึ้นสู่ท้องฟ้า เขากำหมัดแน่นทั้งน้ำตาจนทำให้การมองเห็นของเขาพร่ามัว เขาเสียสติไปแล้ว
“ส่งยาแก้พิษมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”
แดร์ริลคำรามสุดเสียง เขาสังหารเหล่าทหารของทวีปเวสต์ริงตันไปหลายร้อยนายในเวลาเพียงแค่ชั่วพริบตา จนเขามาหยุดอยู่ตรงหน้าของลินเซย์
แดร์ริลดุร้ายราวกับสัตว์ป่าที่หิวโหย ดวงตาของเขาแดงก่ำดั่งสีของเลือด!
‘ยาแก้พิษ!’
‘ฉันจะต้องเอายาแก้พิษมาให้ได้!’
“ฮ่าฮ่า…”
ถึงแม้ว่าลินเซย์จะสัมผัสได้ถึงความโกรธแค้นที่ปะทุออกมาจากร่างกายของแดร์ริล แต่เธอก็ไม่หวาดหวั่นเลยสักนิด เธอหัวเราะเยาะเบา ๆ จากนั้นปีศาจในร่างที่งดงามก็ลอยขึ้นไปและตรงไปยังด้านหลังของภูเขาอย่างรวดเร็ว เธอหันกลับมาและพูดกับแดร์ริลว่า “นายจะต้องพยายามให้มากกว่านี้ ถ้านายอยากได้ยาแก้พิษก็ตามฉันมา”
‘ยิ่งฉันสามารถยื้อเวลาได้นานเท่าไหร่ ท่านนายกองคมนตรีก็จะมีเวลาจัดการกับตระกูลคาร์เตอร์มากเท่านั้น
‘ฉันกำลังมีส่วนร่วมกับภารกิจที่ยิ่งใหญ่!’
…
อีกด้านหนึ่ง ที่คฤหาสน์คาร์เตอร์
โดน็อกยังไม่มาปรากฏตัวขึ้นที่นี่ โซรันเดินวกไปวนไปมาอยู่ภายในห้องโถงของคฤหาสน์ด้วยจิตใจที่กระวนกระวาย จิตใจของเขาไม่สามารถสงบนิ่งได้เลย
พ่อแม่ของแดร์ริลที่นั่งอยู่ที่นั่นกับเขาต่างก็ไม่สามารถปิดซ่อนความกังวลเอาไว้ได้เช่นกัน
“โดน็อกมีชีวิตรอดกลับมาคราวนี้ เขาแข็งแกร่งมากขึ้นยิ่งนัก” โซรันอดไม่ได้ที่จะเปิดปากพูดเช่นนั้น
โซรันต้องการติดตามแดร์ริลไปยังหอคอยดาวปรารถนาเพื่อเฝ้าดูสถานการณ์การต่อสู้ระหว่างแดร์ริลและโดน็อก แต่แดร์ริลปฏิเสธที่จะให้เขาติดตามไป เพราะแดร์ริลเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขาอาจจะไม่สามารถเอาชนะโดน็อกได้ เขาจึงเป็นกังวลว่าพ่อทูนหัวของเขาจะทนเห็นเขาตกอยู่ในสภาพที่เลวร้ายไม่ได้
เมื่อเป็นเช่นนั้น เขาจึงต้องรอฟังข่าวอยู่ที่นี่แทน
‘พี่โซรัน” พ่อของแดร์ริลยิ้มให้เขาและพูดว่า “อย่ากังวลไปเลย แดร์ริลมีทั้งแด๊กซ์และเชสเตอร์อยู่เคียงข้างเขา และเมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาสามคนพี่น้องอยู่ด้วยกัน พวกเขาจะต้องชนะศึกได้อย่างแน่นอน”
ซาร่าที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็ยิ้มและพูดขึ้นว่า “ใช่แล้วค่ะ พี่แดร์ริล ประมุขสำนักประตูสุราลัยทั้งคน เขาจะต้องเอาชนะโดน็อกได้อย่างแน่นอน!”
ปัง!
ทันใดนั้น เสียงโครมครามก็ดังขึ้นจากด้านนอกของคฤหาสน์ จากนั้นประตูหลักของคฤหาสน์ก็แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ!
“อ๊าก!”
ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องที่ดังขึ้น
“เกิดอะไรขึ้น?”
ใบหน้าของโซรันเปลี่ยนไป เขารีบเดินออกไปด้านนอกทันที
ไม่นะ!
เมื่อได้เห็นเหตุการณ์ตรงหน้า โซรันก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่
พื้นที่สวนด้านหน้าของคฤหาสน์ทั้งหมดถูกทำลาย! พื้นดินแตกออกจนเกิดรอยแยกขนาดใหญ่ สาวกหลายสิบคนส่งเสียงร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวดก่อนที่พวกเขาจะนอนจมกองเลือดอยู่บนพื้นดินด้วยร่างที่ไร้วิญญาณ พวกเขาทั้งหมดเสียชีวิตทันที!
ในเวลานั้น ร่างร่างหนึ่งลอยอยู่กลางอากาศ ในมือของเขามีขวานอันทรงพลัง เขาดูเหมือนดั่งเทพเจ้าแห่งความตาย!
เขาคือโดน็อก ดิกสัน!
โดน็อกยิ้มอย่างโหดร้ายและเยือกเย็น ขวานในมือของเขาส่องสว่างเป็นประกายราวกับแสงอันทรงพลังของดวงอาทิตย์!