คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1021
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1021
สำหรับวิชาอภิมหาบรรลัยกัลป์ระดับที่สอง ลำธารพระคีรีนั้น แดร์ริลยังทำไม่สำเร็จ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาตระหนักถึงแม่ของเขาที่นอนแน่นิ่งอยู่ในอ้อมกอดของพ่อ แดร์ริลก็โห่ร้องออกมาและคำรามสุดปอด ในขณะที่เขารู้สึกสิ้นหวัง เขาก็รับรู้ได้ว่า ประตูภายในใจของเขาทั้งหมดถูกเปิดออก เขาบรรลุลำธารพระคีรีแล้ว!
วิชาลำธารพระคีรี สามารถดูดซับพลังทั้งหมดภายในพื้นที่หลายร้อยกิโลเมตรได้!
ทั้งดอกไม้ ใบหญ้าและต้นไม้ในระยะร้ายร้อยกิโลเมตรที่ก่อนหน้านี้ยังคงอุดมสมบูรณ์ แต่หลังจากที่แดร์ริลเรียกใช้วิชาลำธารพระคีรี ดอกไม้ใบหญ้าและต้นไม้ต่างก็ร่วงโรยในทันใด! พลังจากลาวาใต้พื้นดินก่อตัวขึ้นในมือของแดร์ริลจนกลายเป็นลูกไฟ! ลูกไฟมีเส้นผ่านศูนย์กลางเพียงแค่ไม่กี่ร้อยเมตรเท่านั้น! แต่มันกลับทรงพลังราวกับดวงอาทิตย์!
เมื่อผู้คนที่อยู่บนพื้นดินสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวของลูกไฟ! พวกเขาก็รู้สึกตื่นเต้นเกินคำบรรยาย!
“โดน็อก วันนี้จะเป็นวันตายของแก!”
แดร์ริลคำรามอย่างบ้าคลั่ง วินาทีต่อมา ลูกไฟยักษ์ก็กระโจนเข้าหาโดน็อกทันที!
โลกและท้องฟ้าสั่นสะเทือนเมื่อลูกไฟวิ่งผ่าน ราวกับว่ามันคือวันสิ้นโลก!
นั่นอะไร?
โดน็อกรีบยกขวานแยกนภาขึ้นมาสกัดกั้นลูกไฟทันที!
ปัง!
ลูกไฟปะทะกับขวานแยกนภา! จากนั้นพลังที่น่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดขึ้นจนเกิดเป็นแสงสว่างที่สามารถมองเห็นได้จากระยะไกลหลายร้อยกิโลเมตร!
ว้าว!
โดน็อกกระอักเลือกออกมาเต็มปากในขณะที่ร่างของเขาลอยออกไปไกลร้ายร้อยเมตร!
ถึงแม้ว่าเขาจะมีขวานแยกนภาในครอบครอง แต่ขวานของเขาก็ไม่สามารถปกป้องเขาจากวิชาลำธารพระคีรีได้! หลังจากที่สู้รบกันมายาวนาน โดน็อกใช้พลังภายในของเขาไปเกือบทั้งหมดแล้ว
เขาต้องใช้พลังภายในจำนวนมากเพื่อเรียกใช้ขวานแยกนภา!
เมื่อร่างของโดน็อกร่วงลงสู่พื้นแล้วเขาก็รีบยืนขึ้นเพื่อทรงตัวให้มั่น ในเวลานั้นเขาก็กระอักเลือดออกมาอีกหลายครั้ง
ทางฝั่งของแดร์ริล เขาเองก็อ่อนแอลงมากหลังจากที่เขาเรียกใช้วิชาลำธารพระคีรี
วิชาอภิมหาบรรลัยกัลป์เป็นวิชาทำลายโลกและท้องฟ้า ไม่มีใครคาดคิดว่าแดร์ริลจะสามารถเรียกใช้ลำธารพระคีรีได้!
หลังจากที่เขาเรียกใช้ลำธารพระคีรีแล้ว เขาอาจจะต้องฟื้นฟูร่างกายเป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือน!
ว้าว!
ทุกคนที่อยู่ที่นั่นเฝ้าสังเกตการณ์อย่างไม่กระพริบตา พวกเขาเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง
นี่หมายความว่าแดร์ริลสามารถเอาชนะการต่อสู้ได้เหรอ?
วรยุทธของแดร์ริลนั้นช่างน่าทึ่ง!
“ไม่เลวนี่! แต่ถึงอย่างนั้นวันนี้ฉันก็จะฆ่าแกให้ได้!”
เมื่อพูดจบโดน็อกก็รีบพยุงร่างกายที่อ่อนแอของเขาขึ้น เขากำขวานแยกนภาไว้แน่นก่อนที่เขาจะพุ่งเข้าใส่แดร์ริลอีกครั้ง! พลังภายในของเขาเหลือไม่มากนัก แต่เขารู้ดีว่า ถ้าหากวันนี้เขาไม่สามารถฆ่าแดร์ริลได้ แดร์ริลก็จะต้องตามหาเขาและฆ่าเขาอย่างแน่นอน! ดังนั้นวันนี้โดน็อกจึงใช้พลังทั้งหมดในร่างกายเพื่อฆ่าแดร์ริล
เมื่อร่างของโดน็อกพุ่งเข้ามา แดร์ริลก็กำหมัดแน่นและพยายามหลีกเลี่ยงการโจมตี แต่ร่างกายของเขาอ่อนแอเกินไป จึงไม่มีทางที่เขาจะหลบมันได้
“แดร์ริล!”
ทันใดนั้น เดบร้าก็กระโจนเข้าหาแดร์ริลและสร้างเกราะป้องกันขึ้นมาเพื่อปกป้องเขาทันที
ในเวลาเดียวกัน ซินดี้และพี่น้องของพวกเธอก็ฟื้นฟูพลังภายในได้เกือบเสร็จแล้ว จากนั้นหกเทพธิดาก็เดินเข้าไปหาเดบร้าก่อนที่พวกเธอจะพุ่งเข้าใส่โดน็อกอย่างเยือกเย็น!
เปรี้ยง!
นางฟ้าตัวน้อยกวาดแกว่งแส้ในมือและฟาดลงบนตัวของโดน็อกทันที
ผิวหนังของเขาเหวอะหวะจนแทบจะเห็นชิ้นส่วนภายใน!
“ไอ้เ*ย!”
โดน็อกสบถและกัดฟันแน่นเพราะความเจ็บปวดแสนสาหัส พลังของเขาไม่เหลือแล้ว เขาไม่สามารถต่อสู้ได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงเขวี้ยงขวานแยกนภาใส่หกเทพธิดาและเดบร้าเพื่อเปิดทางให้ตนเองหลบหนี!
“พี่น้องของฉัน ตามมันไป !” ซินดี้ตะโกนลั่นก่อนที่เธอจะนำเทพธิดาทั้งหมดและเดบร้าและไล่ตามโดน็อกไป
โดน็อกฆ่าสาวกของตระกูลคาร์เตอร์ไปเกือบทั้งหมดและเขาก็ยังฆ่าแม่ของแดร์ริลอีกด้วย ดังนั้นพวกเธอจะไม่ยอมปล่อยให้เขาหนีรอดไปได้เด็ดขาด!
โดน็อกหันกลับมามองและได้เห็นว่าพวกเธอยังคง ตามเขาไป เขายิ้มเยาะอย่างชั่วร้ายก่อนจะเร่งฝีเท้าขึ้นไปอีก
ที่ตระกูลคาร์เตอร์ในเวลานี้ ดวงตาของแดร์ริลกลายเป็นสีแดงเลือด เขานั่งเป็นอัมพาตอยู่บนพื้น ด้วยร่างกายที่อ่อนแอและไร้เรี่ยวแรง
“นายท่าน!”
จีเวลร้องลั่นและวิ่งไปหาเขาอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่ใบหน้าของอีวอนยังคงดูเย็นชาเมื่อเธอเดินตามหลังจีเวลไป
ในเวลานั้น ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าในมือของอีวอนมีมีดสั้น เธอกำมันเอาไว้แน่น
เมื่อจีเวลมาหยุดอยู่ตรงหน้าแดร์ริล จีเวลก็รีบประคองแดร์ริลขึ้นและถามอย่างเป็นกังวลว่า “นายท่าน คุณเป็นยังไงบ้าง?”
จีเวลตระหนักได้ว่าร่างกายของแดร์ริลอ่อนแอมาก และใบหน้าของเขาก็ซีดเซียวลงอย่างเห็นได้ชัด
แดร์ริลส่ายหน้า “ฉันไม่เป็น…”
ฉึก!
ก่อนที่แดร์ริลจะพูดจบ เขาก็รู้สึกหนาวสั่นที่ตรงหน้าอกของเขาทันที เขาก้มลงมองดูใบมีดที่กำลังแทงทะลุหน้าอกของเขา วินาทีต่อมาเลือดก็ไหลอาบร่างของเขาทันที!
แดร์ริลรู้สึกว่าการมองเห็นของเขาเริ่มมืดลง เขารีบเงยหน้าขึ้นด้วยร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรงก่อนที่เขาจะได้เห็นอีวอนที่ถือมีดสั้นเอาไว้ในมือและยืนนิ่งอย่างไร้ความรู้สึก
“อีวอน!?”
แดร์ริลตกตะลึง หลังจากที่เขาพูดได้เพียงไม่กี่คำวิสัยทัศน์การมองเห็นของเขาก็มืดลงทันที