คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1037
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1037
แดร์ริลถือศิลาบูรณะสวรรค์ไว้ในมือก่อนจะหันไปถามแด๊กซ์ว่า “นายได้มันมาจากไหน?”
“เอ่อ…”
แด๊กซ์เกาหัวอย่างงุ่มง่าม เขาได้มันมาจากลิลี่ แต่เธอไม่ให้เขาบอกแดร์ริลว่าเธอมาหาเขาที่นี่
แต่แด๊กซ์จะโกหกแดร์ริลได้อย่างไร? หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่งเขาก็พูดขึ้นว่า “ลิลี่เป็นคนให้มันมา”
ลิลี่เหรอ?
แดร์ริลตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น
แด๊กซ์พูดต่อว่า “ใช่แล้ว เธอมาที่นี่เมื่อหลายวันก่อน ฉันบังเอิญไปเจอเธอที่ประตูทางเข้าหลักของคฤหาสน์ เธอถามถึงอาการของนายและวานฉันนำสิ่งนี้มามอบให้นาย ฉันตั้งใจจะพาเธอเข้ามาพบนายแต่เธอกลับปฏิเสธและเธอก็ยังให้ฉันช่วยปิดบังเรื่องที่เธอมาที่นี่อีก”
จากนั้นแด๊กซ์ก็พูดต่ออย่างตื่นเต้นว่า “แดร์ริล ลิลี่ยังมีชีวิตอยู่! นายไม่ดีใจเหรอ?”
ใบหน้าของแดร์ริลดูขมขื่น “ฉันรู้แล้วว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ แล้วฉันก็ไปหาเธอมาตั้งหลายครั้งแล้ว แต่ว่าเธอไม่ยอมให้ฉันพบหน้าเธอเลยสักครั้ง” เมื่อพูดจบเขาก็ถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง
อะไรนะ?
แด๊กซ์ตกตะลึง แต่เมื่อเขานึกบางอย่างขึ้นได้เขาก็รีบพูดทันทีว่า “ฉันพอจะรู้แล้วว่าทำไมเธอถึงไม่ยอมเจอหน้านาย บางทีอาจเป็นเพราะว่าตอนนี้ เธอกลายเป็นผู้หญิงน่าเกลียดไปแล้ว เธออาจจะรู้สึกละอายใจที่ต้องให้นายเห็นเธอแบบนั้น”
แดร์ริลตกตะลึง “หมายความว่ายังไงที่บอกว่าเธอดูน่าเกลียด?”
แด๊กซ์พยักหน้าพร้อมตอบเขา “ใบหน้าของเธอครึ่งหนึ่งกลายเป็นสีดำ…”
หัวใจของแดร์ริลบีบรัดแน่นขึ้น
‘ลิลี่ ทำไมเธอโง่แบบนี้?’
‘สำหรับฉันเธองดงามเสมอ ทำไมเธอจะต้องรู้สึกละอายใจเพียงเพราะว่าเธอไม่สวยเหมือนเมื่อก่อนแล้ว?’
แดร์ริลก้มลงมองศิลาบูรณะสวรรค์ในมือก่อนจะนำเจดีย์เจ็ดมหาสมบัติออกมา
ในตอนที่แดร์ริลพบมัน เจดีย์นั้นสามารถลดขนาด จนดูราวกับจี้บนสร้อยคอ หรือสามารถเพิ่มขนาดให้ใหญ่โตราวกับพระราชวังได้ ในตอนนั้นเทพธิดาตัวน้อยได้นำด้ายมาผูกที่เจดีย์เจ็ดมหาสมบัติเพื่อทำเป็นสร้อยคอให้แดร์ริลสวมใส่ แดร์ริลพกมันติดตัวไปทุกที่
เมื่อแดร์ริลสัมผัสที่เจดีย์เจ็ดมหาสมบัติ เขาก็นึกถึงภาพของเทพธิดาตัวน้อยอีกครั้ง
แดร์ริลถอนหายใจยาว
ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดง เขาเดินออกไปยังลานหญ้าและร่ายคาถาเพื่อเรียกเจดีย์เจ็ดมหาสมบัติออกมา วินาทีต่อมา เจดีย์อันวิจิตรงดงามก็ปรากฏขึ้นทันที
‘เ*ย! เมื่อกี้มันคืออะไร?’
แด๊กซ์ตกตะลึงเมื่อได้เห็นเช่นนั้น เขาเดินสำรวจงรอบ ๆ เจดีย์อันงดงามนั้นอย่างตื่นเต้น
แดร์ริลนำศิลาบูรณะสวรรค์ใส่ลงไปในช่องว่างที่อยู่ในชั้นที่สองของเจดีย์ จากนั้นพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งก็เล็ดลอดออกมาจากเจดีย์เจ็ดมหาสมบัติ
ทันใดนั้น ร่างของคนหลายคนก็ค่อย ๆ ปรากฏออกมาจากชั้นสองของเจดีย์
แด๊กซ์นับได้ประมาณ 200 คน!
แด๊กซ์ตระหนักได้ว่า พวกเขาทุกคนล้วนทรงพลัง และเกือบห้าสิบคนในพวกเขาเป็นจักรพรรดิยุทธ!
สิ่งที่ทำให้แด๊กซ์ต้องประหลาดใจมากยิ่งกว่า คือการที่ร่างทั้ง 200 ร่างเดินเข้ามาทักทายแดร์ริลอย่างสุภาพ “นายท่าน!”
สุดยอด!
แม้แต่จักรพรรดิยุทธอันแข็งแกร่งทั้งห้าสิบคนก็ยังเรียกแดร์ริลว่านายท่าน
และผู้ที่ทรงพลังที่สุดในหมู่พวกเขาก็เป็นถึงจักรพรรดิยุทธขั้นสาม!
ลูกตาของแด็กซ์แทบจะถลนออกมา หลังจากที่เขาตกตะลึงนานกว่าสิบวินาทีในที่สุดแด็กซ์ก็รวบรวมสติของเขาได้และถามแดร์ริลว่า “แดร์ริล คนพวกนี้เป็น…?”
แต่ก่อนที่เขาจะได้ถามคำถามจบ แดร์ริลก็เดิน เข้าไปหาพวกเขาทั้ง 200 คนและถามพวกเขาทีละคนว่า “คุณชื่ออะไร? ก่อนนี้คุณเคยทำอะไร?”
น้ำเสียงของแดร์ริลฟังดูสิ้นหวัง เขาหวังว่าจะได้พบคนที่มีความรู้เรื่องการแพทย์ที่สามารถช่วยคืนชีพให้เทพธิดาตัวน้อยได้
“นายท่าน ข้าชื่อแคสเชอร์ ข้าคือเจ้าสำนักดาวเหนือรุ่นที่ 15”
‘สำนักดาวเหนือเหรอ? ฉันคิดว่าสำนักนั้นสาบสูญไปนานแล้วไม่ใช่เหรอ’
“แล้วคุณล่ะ?”
“นายท่าน ข้าชื่อเชน โดบี้ ฉายาของข้าคือ ขุนพลจอมโจร”
“…”
*เปลี่ยนชื่อของ อภินิหารเจดีย์เจ็ดยอดอันงดงาม เป็น เจดีย์เจ็ดมหาสมบัติ*