คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1180

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1180

“ตกลง! ถ้างั้นผมจะนอนแล้ว พรุ่งนี้คุณจะเล่าเรื่องให้ผมฟังอีกได้ไหม?” แอมโบรสยิ้มขณะ กล่าวอ้อนวอนอีเวตต์

“แน่นอน!” อีเวตต์ลูบศีรษะของเขาและตอบด้วยรอยยิ้ม

แอมโบรสพยักหน้าอย่างมีความสุข เขาเริ่มง่วงนอนแล้ว ดังนั้นเขาจึงหลับไปอย่างรวดเร็ว

อีเวตต์กอดเขาไว้ในอ้อมแขนขณะที่เธอมองดูเขาหลับสนิท ที่ด้านนอกฝนยังคงตกหนักอย่างต่อเนื่องจนทำให้ภายในวิหารหนาวเย็น ดังนั้นทั้งคู่จึงนอนกอดกันแน่นเพื่อทำให้ร่างกายของพวกเขาอบอุ่น หลังจากผ่านไปครู่หนึ่งในที่สุดอีเวตต์ก็ผล็อยหลับไป

…

อีกด้านหนึ่ง ที่พระราชวังเมฆารุ่งโรจน์ ในทวีปโลกใต้เมฆี

แดร์ริลนั่งคุกเข่าต่อหน้าจักรพรรดินีอยู่ภายในสวนอันเงียบสงบแต่เขากลับรู้สึกไม่สงบ

ก่อนหน้านี้แดร์ริลประสบความสำเร็จในการใช้มดนำด้ายร้อยผ่านรูเล็ก ๆ อันคดเคี้ยวของหยกเก้าเสี้ยว เมื่อเขาทำสำเร็จจักรพรรดินีจึงต้องการมอบรางวัลให้แก่เขา ดังนั้นแดร์ริลจึงบอกว่าเขาต้องการแก่นแท้ของมังกรที่อยู่ในมือของควินซี

จักรพรรดินีจ้องมองแดร์ริลอย่างเย็นชา ผ่านไปครู่หนึ่งเธอก็พูดขึ้นว่า “ขันทีน้อย เจ้าบอกว่าเจ้าต้องการแก่นแท้ของมังกรที่อยู่ในมือของควินซีอย่างนั้นเหรอ?”

“ใช่แล้วฝ่าบาท!” เขาจงใจไม่สบตามองจักรพรรดินีเมื่อเขากล่าวเช่นนั้น

แดร์ริลสะกดรอยตามควินซีจนมาถึงทวีปโลกใต้เมฆีเพียงเพื่อต้องการแย่งชิงแก่นแท้ของมังกรกลับคืนมา ดังนั้นเขาจะต้องไม่ยอมแพ้!

จักรพรรดินีถอนหายใจยาวขณะที่เธอมองดูแดร์ริลจากนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า “ในเมื่อเจ้าสามารถร้อยหยกเก้าเสี้ยวได้สำเร็จ ดังนั้นข้าจะต้องให้รางวัลแก่เจ้า และไม่ควรปฏิเสธคำขอของเจ้า แต่ถึงอย่างนั้น ข้าก็ไม่สามารถจะตัดสินใจแทนควีนซีได้ เนื่องจากว่าเธอเป็นน้องสาวของข้า ข้าไม่มีสิทธิ์ไปบังคับให้เธอมอบแก่นแท้ของมังกรให้กับเจ้า”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แดร์ริลก็รู้สึกสิ้นหวังในทันที

‘บ้าเอ๊ย! แต่ว่าคุณเป็นถึงจักรพรรดินี คุณคือราชินี! คุณเพียงแค่ต้องออกคำสั่ง แล้วควินซีก็จะต้องเชื่อฟังคุณอย่างแน่นอน’ แดร์ริลครุ่นคิด

แดร์ริลรู้สึกไม่พอใจกับคำตอบของจักรพรรดินี แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่สามารถพูดอะไรได้

แดร์ริลทำได้เพียงฝืนยิ้มเพราะไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรต่อ

แดร์ริลไม่รู้ว่า ไม่เพียงแต่ควินซีและจักรพรรดินีจะเป็นพี่น้องกันเท่านั้น แต่เมื่อครั้งที่จักรพรรดิแห่งโลกใต้เมฆีเสียชีวิตลง ทวีปโลกใต้เมฆีก็ตกอยู่ในความโกลาหลทันที ในตอนนั้นควินซีมีส่วนสำคัญในการช่วยให้จักรพรรดินีได้ขึ้นครองบัลลังก์และกำจัดอุปสรรคทั้งหมดเพื่อให้จักรพรรดินีตั้งหลักได้

ควินซีมีบทบาทสำคัญในความสำเร็จของจักรพรรดินี

เมื่อเป็นเช่นนั้น จักรพรรดินีจะบีบคั้นน้องสาวของเธอเพียงเพื่อตอบแทนขันทีตัวน้อยได้อย่างไร?

เมื่อจักรพรรดินีเห็นว่าแดร์ริลนั่งคุกเข่าอยู่ เธอจึงสั่งเขาทันทีว่า “ยืนขึ้นเถอะ”

จากนั้นเธอก็หันมาสั่งสาวใช้ที่อยู่ข้าง ๆ เธอว่า “ไปนำเก้าอี้และน้ำชามา”

“ค่ะ ฝ่าบาท”

จากนั้นสาวใช้จึงรีบไปนำเก้าอี้มาวางไว้ข้าง ๆ แดร์ริลทันที

‘เกิดอะไรขึ้น? จักรพรรดินีปฏิเสธที่จะมอบแก่นแท้ของมังกรให้กับฉัน แต่เธอกลับเชิญฉันดื่มกับเธองั้นเหรอ? นี่มันเรื่องอะไรกัน’ แดร์ริลขมวดคิ้วอย่างสงสัย

จากนั้นสาวใช้อีกคนก็ยกถาดผลไม้และกาน้ำชาเข้ามา

“ข้าไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจยกแก่นแท้ของมังกรให้กับเจ้า เนื่องจากว่าของสิ่งนั้นเป็นของของเจ้าหญิงควินซี แต่ในเมื่อข้าได้ให้คำมั่นสัญญาเอาไว้แล้ว ดังนั้นข้าก็ควรจะรักษาสัญญาเพื่อตอบแทนที่เจ้าทำภารกิจครั้งนี้ได้สำเร็จ ดังนั้น ทำไมเจ้าไม่อยู่ที่นี่เพื่อดื่มน้ำชาและชมดวงจันทร์กับข้าและเหล่าข้าราชการของข้าแทนล่ะ? ข้าจะให้ข้อยกเว้นแก่เจ้า ต่อไปนี้ เจ้าไม่จำเป็นต้องคุกเข่าเมื่อเจ้าเห็นข้า เจ้าคิดว่าอย่างไรล่ะ?” จักรพรรดินีจ้องมองแดร์ริลและพูดด้วยรอยยิ้ม

ถึงแม้ว่าคำพูดของจักรพรรดินีจะฟังดูอ่อนโยน แต่ในน้ำเสียงของเธอกลับมีความหนักแน่นที่แดร์ริลมิอาจปฏิเสธได้

เมื่อได้ยินจักรพรรดินีกล่าวเช่นนั้น บรรดาข้าราชการที่นั่งอยู่ก็จ้องมองแดร์ริลด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง

“ขันทีผู้นั้นได้รับอนุญาตให้ดื่มกับจักรพรรดินี! เขาช่างโชคดีที่สุด”

“ใช่! แล้วจักรพรรดินีก็ยังอนุญาตให้เขาไม่ต้องคุกเข่าเมื่อเห็นเธออีกด้วย!”

“นี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์จริง ๆ”

ใครก็ตามที่ได้รับเกียรติเช่นนี้จะต้องรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง

แต่นั่นไม่ใช่กับแดร์ริล! แดร์ริลไม่รู้ว่าเขาจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

เมื่อได้เห็นการแสดงออกของจักรพรรดินี แดร์ริลก็ไม่กล้าปฏิเสธข้อเสนอของเธอ

“ขอบคุณฝ่าบาท!” แดร์ริลยิ้มอย่างขมขื่นและพยักหน้า จากนั้นเขาก็นั่งลงบนเก้าอี้ด้วยด้วยท่าทางสบาย ๆ ทันที