คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1199
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1199
ในตอนเย็น แดร์ริลนั่งอยู่บนเตียงขณะจุดบุหรี่สูบ เทพธิดาตัวน้อยเอนตัวพิงเขาอย่างเขินอายก่อนจะพูดว่า “แดร์ริล นายจะแต่งงานกับฉันไหม?”
ใบหน้าของเทพธิดาตัวน้อยเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเธอพูดเช่นนั้น
เมื่อเธอได้มอบสิ่งที่มีค่าที่สุดให้กับแดร์ริลไปแล้ว เธอก็หวังเพียงว่าเขาจะแต่งงานกับเธอ แม้ว่านั่นจะหมายความว่า เธอจะต้องเป็นของเขาร่วมกับเดบร้าและคนอื่น ๆ แต่เธอก็ยินดีทำเช่นนั้น
“แน่นอน ฉันจะแต่ง” แดร์ริลพยักหน้าและก้มลงจูบหน้าผากของเทพธิดาตัวน้อยพร้อมพูดขึ้นว่า “ไอรีน ฉันจะแต่งงานกับเธอ แต่ขอเวลาฉันหน่อยได้ไหม?”
“ได้สิ!” เทพธิดาตัวน้อยพยักหน้าอย่างมีความสุขจากนั้นเธอก็ถามโดยไม่รู้ตัวว่า “นานเท่าไหร่? ฉันอยากเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด!”
แดร์ริลลูบศีรษะของเธอขณะมองออกไปนอกหน้าต่างและพึมพำเบา ๆ ว่า “ได้โปรดรอฉัน…เจ็ดปี”
เจ็ดปี!
แดร์ริลตัดสินใจแล้วว่าในอีกเจ็ดปีข้างหน้า เขาจะไปตามหาลิลี่ และเมื่อถึงตอนนั้น เขาจะจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่กับผู้หญิงทั้งหมดของเขา! แดร์ริลต้องการแต่งงานกับพวกเธออย่างภาคภูมิใจ
“ตกลง ฉันจะรอ!” เทพธิดาตัวน้อยพยักหน้าขณะจูบลงบนแก้มของแดร์ริลเบา ๆ
จากนั้นพวกเขาก็สวมกอดกัน
…
เจ็ดปีผ่านไป!
ที่แท่นบูชาหลักของสำนักประกายแสง ที่บนภูเขาพิสุทธิ์ในทวีปโลกใหม่!
ภายในห้องโถงอาภาอลังการ มัตเตโอนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยรอยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
เด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังฝึกฝนวิชากระบี่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างชำนาญ เขามีความคล่องแคล่วว่องไว ซึ่งทำให้ทักษะวิชากระบี่ของเขาดูยอดเยี่ยม!
เด็กหนุ่มคนนั้นมีใบหน้าที่หล่อเหลาและสะอาดสะอ้าน เขามีอายุ 10 ปี ทว่าใบหน้าที่อ่อนเยาว์ของเขาแสดงออกถึงความมุ่งมั่นที่แตกต่างจากอายุของเขา!
เขาคือแอมโบรส ดาร์บี้!
แอมโบรสและสองพี่น้องดันน์ได้เข้าร่วมสำนัก ประกายแสงและกลายเป็นสาวกกลุ่มสุดท้ายของมัดเตโอ
มัตเตโอได้เฝ้ามองพวกเขาทั้งสามคนและได้เห็นว่า แอมโบรสเป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุด ดังนั้นเขาจึงรู้สึกชื่นชมแอมโบรสมาก
ในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมา มัตเตโอได้ถ่ายทอดวิชาของเขาเกือบทั้งหมดให้กับแอมโบรส!
แม้แต่ลอร่า แฮนสันก็ยังชื่นชอบแอมโบรสมากเช่นกัน เธอได้ถ่ายทอดวิชาของผู้บ่มเพาะมากมายให้กับเขา และลอร่าก็ยังมีความตั้งใจที่จะยกให้แอมโบรสเป็นเจ้าสำนักประกายแสงคนต่อไปอีกด้วย!
สำหรับสองพี่น้องดันน์ก็รู้สึกภาคภูมิใจในตัวแอมโบรส น้องชายของพวกเขามากเช่นกัน
ทุกคนในสำนักประกายแสงชื่นชอบแอมโบรส และแอมโบรสก็คิดมาเสมอว่าสำนักประกายแสงเปรียบเสมือนบ้านของเขา
ในเวลานั้น แอมโบรสเพิ่งจะฝึกฝนวิชากระบี่สวรรค์เสร็จ เขายกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผากและวิ่งเข้าไปถามมัตเตโอว่า “ท่านอาจารย์ การฝึกของผมเป็นยังไงบ้าง?”
“ใช้ได้เลย!” มัตเตโอยิ้มแย้มขณะพยักหน้าให้แอมโบรส ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกชื่นชม “แอมโบรส เจ็ดปีที่ผ่านมาฉันได้ถ่ายทอดวิชาเกือบทั้งหมดให้กับนาย และตอนนี้วิชากระบี่สวรรค์ของนายก็ยอดเยี่ยมมาก แต่ว่านายยังขาดประสบการณ์ในชีวิตจริง มันคงถึงเวลาที่นายควรจะลงจากภูเขาและเริ่มออกไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์ได้แล้ว”
“จริงเหรอครับท่านอาจารย์?” ใบหน้าของแอมโบรสเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น
แอมโบรสเฝ้ารอวันที่เขาจะได้ลงไปจากภูเขาเพื่อตามหาแม่ของเขา เขาเอาแต่เฝ้าฝันถึงวันนี้มาตลอด แต่อาจารย์ของเขาบอกว่าเขายังเด็กและอ่อนแอเกินไป ดังนั้น เขาจึงไม่ได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้น
และในที่สุดแอมโบรสก็ได้รับอนุญาตให้ลงจากภูเขา!
เมื่อได้เห็นท่าทางที่มีความสุขของแอมโบรส มัตเตโอก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ใช่แล้ว แต่นายจะต้องไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไม่ใช่ไปเที่ยวเตร็ดเตร่ มีสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งห่างออกไปจากภูเขาพิสุทธิ์ ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ราว ๆ 50 กิโลเมตร สถานที่นั้นคือสนามรบเก่าแก่ ฉันได้ยินมาว่า ไม่นานมานี้ได้มีสัตว์เทพที่ดุร้ายปรากฏตัวขึ้นที่นั่น ดังนั้นนายควรจะไปที่นั่นเพื่อตามล่าสัตว์เทพและเพื่อเป็นการเพิ่มประสบการณ์การต่อสู้ของนาย กลัวหรือเปล่าแอมโบรส?”
‘สนามรบเก่าแก่? สัตว์เทพดุร้าย?’
เมื่อได้ยินเช่นนั้นแอมโบรสก็ส่ายหน้าอย่างไม่ลังเล เขารู้สึกตื่นเต้นมาก “ไม่เลย ผมไม่กลัวเลยครับ!”
มัตเตโอมองดูแอมโบรสด้วยรอยยิ้ม สาวกคนโปรดของเขาไม่เพียงแต่จะมีพรสวรรค์เท่านั้น แต่เขายังมีความกล้าหาญมากอีกด้วย
ในไม่ช้าแอมโบรสก็ลงจากภูเขาพิสุทธิ์ไป
ครึ่งวันต่อมา แอมโบรสก็มาถึงยังสนามรบเก่าแก่
สนามรบเก่าแก่แห่งนี้เคยมีกองทัพมากมายสู้รบกันที่นี่ ดังนั้นภายในสนามรบจึงเต็มไปด้วยซากกระดูกของมนุษย์และอาวุธที่แตกหักมากมาย
เมื่อได้เห็นสนามรบเก่าแก่ แอมโบรสก็เบิกตากว้างและอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง
สนามรบที่อยู่ตรงหน้ามีความกว้างราว ๆ 500 กิโลเมตร!
แอมโบรสมองเห็นซากปรักหักพังกระจัดกระจายอยู่ในสนามรบเก่าแก่ โดยมีผู้บ่มเพาะหลายคนกำลังเดินไปรอบ ๆ
เห็นได้ชัดว่าผู้บ่มเพาะเหล่านี้ก็มาที่นี่เพื่อตามหาสัตว์เทพเหมือนกับเขา
ผู้บ่มเพาะทุกคนต่างก็อยากมีสัตว์เทพไว้ในครอบครอง เพราะว่าสัตว์เทพนั้นเป็นสัตว์วิเศษที่หายาก
สัตว์เทพมีความแตกต่างจากสัตว์ทั่วไป เนื่องจากสัตว์เหล่านั้นเป็นสัตว์ต้องมนต์ ดังนั้นผู้บ่มเพราะสามารถฝึกฝนพวกมันจนพวกมันมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับมนุษย์ได้ โดยระดับความแข็งแกร่งมีตั้งแต่ระดับปรมาจารย์ ปรมาจารย์อาวุโส ปรมาจารย์ยุทธ์ ปราชญ์ยุทธและจักรพรรดิยุทธ!
ในช่วงพันปีที่ผ่านมา เมื่อมนุษย์มีความแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น สัตว์เทพจำนวนมากมักจะซ่อนตัวอยู่ในป่าใกล้ ๆ กับสนามรบเก่าแก่ ดังนั้นผู้บ่มเพาะจะมาที่นี่เพื่อจับสัตว์เทพเหล่านั้น บางคนจับสัตว์เทพและออกมาได้สำเร็จขณะที่บางคนถูกสัตว์เทพทำร้ายจนไม่ได้กลับออกมาอีกเลย
เมื่อเร็ว ๆ นี้พวกเขาได้ยินมาว่าสัตว์เทพได้กลับมาปรากฏตัวขึ้นในสนามรบโบราณแห่งนี้อีกครั้ง ดังนั้นผู้บ่มเพาะจำนวนมากจึงกลับมาที่นี่เพื่อลองเสี่ยงโชคดู!
การจับสัตว์เทพและทำให้มันเชื่องได้เป็นความใฝ่ฝันของผู้บ่มเพาะทุกคน!
แอมโบรสเองก็เช่นกัน!