คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1201
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1201
“ว้าว…” แอมโบรส ตื่นเต้นเมื่อได้เห็นว่าค้อนทรราชย์มีขนาดใหญ่และสูงขึ้นถึง 200 เมตร เขารู้สึกประหลาดใจจนพูดไม่ออก!
“ค้อนทรราชย์! ย่อส่วนให้เล็กลง!” แอมโบรส ตะโกนขึ้นอีกครั้ง เขาไม่สามารถระงับความตื่นเต้นเอาไว้ได้เลย
เปรี้ยง!
เมื่อได้ยินคำพูดของแอมโบรส ค้อนทรราชย์ก็ย่อขนาดลดลงครึ่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว
“มันยังใหญ่เกินไป ค้อนทรราชย์ ย่อส่วนให้เล็กลงอีก! ย่อส่วนให้เล็กลงที่สุด!” แอมโบรสเงยหน้าขึ้นมองค้อนทรราชย์ขณะกล่าวเช่นนั้น
ทันใดนั้นค้อนทรราชย์ก็ย่อส่วนลงจนมีขนาดเท่ากับเข็มเย็บผ้า ก่อนจะร่วงลงบนฝ่ามือของแอมโบรสอีกครั้ง
“มันเป็นสมบัติอันล้ำค่า มันเป็นสมบัติอันล้ำค่าจริง ๆ!” แอมโบรสกระโดดไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นเต้นขณะที่เขาถือค้อนทรราชย์เอาไว้ในมือ
ถึงแม้ว่าแอมโบรสจะไม่ได้พบสัตว์เทพแต่เขาก็ยังได้พบค้อนทรราชย์ที่วิเศษ!
ในขณะที่แอมโบรสกำลังกระโดดโลดเต้นอยู่นั้นทันใดนั้น เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นจากด้านหลัง
แอมโบรสรีบหันกลับไปดูทันที จากนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป
มีผู้บ่มเพาะมากมายยืนอยู่ด้านหลังของเขาและกำลังจ้องมองไปที่ค้อนทรราชย์ในมือของแอมโบรสด้วยความตกตะลึง
ก่อนหน้านี้ พวกเขาได้ยินเสียงที่ดังกึกก้องของค้อนทรราชย์ ดังนั้นพวกเขาจึงเดินไปตามที่มาของเสียง จากนั้นพวกเขาก็ได้เห็นค้อนทรราชย์ที่สามารถย่อส่วนให้เล็กลงและขยายให้ใหญ่ขึ้นได้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการแย่งชิงค้อนวิเศษที่อยู่ในมือของแอมโบรส!
“นั่นคืออาวุธที่ยิ่งใหญ่! อาวุธที่อยู่ในมือของเขาจะต้องเป็นอาวุธมหาประลัยอย่างแน่นอน!!”
ใครบางคนในฝูงชนตะโกนขึ้น จากนั้นความโกลาหลก็เกิดขึ้นทันที
“อาวุธมหาประลัยตกอยู่ในมือเด็กงั้นเหรอ! มันจะต้องเป็นของฉัน”
“หยุดพล่ามไร้สาระ ใครแย่งไปได้ก็เป็นของคนนั้น!”
พวกเขาถกเถียงกันขณะพุ่งเข้าไปทางแอมโบรส
“ฝันไปเถอะ! พวกคุณกล้าดียังไงคิดจะแย่งค้อนวิเศษไปจากผม! ไร้อย่างอายกันจริง ๆ!” แอมโบรสถ่มน้ำลายขณะมองดูฝูงชนที่กำลังใกล้เข้ามา
“หยุดนะไอ้หนู!”
“เจ้าเด็กน้อย ส่งค้อนมาให้ฉันแล้วฉันจะไม่ทำร้ายนาย!”
“เจ้าหนู อย่าไปฟังพวกเขา ฉันเป็นเจ้าสำนักดาบศักดิ์สิทธิ์! ถ้าหากว่านายยอมมอบค้อนให้กับฉันฉันจะให้อาวุธหมวดสีครามกับนายเป็นการตอบแทน!”
แอมโบรสหัวเราะเยาะ ถึงแม้ว่าเขาจะยังเป็นเด็กแต่เขาก็ไม่ใช่คนโง่!
“พวกงี่เง่า! ถ้าอยากได้ก็ตามให้ทัน!” แอมโบรสระเบิดเสียงหัวเราะออกมาก่อนจะรีบหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว
อาจกล่าวได้ว่าแอมโบรสมีความคล้ายคลึงกับพ่อของเขาทุกประการ!
ใบหน้าของบรรดาผู้บ่มเพาะแดงก่ำเมื่อได้ยินเช่นนั้น บางคนในหมู่พวกเขามีพลังที่แข็งแกร่ง แต่เขากลับถูกเด็กอายุ 10 ปีท้าทาย ดังนั้นพวกเขาจึงรู้สึกโกรธเกรี้ยว
“เจ้าเด็กนั่นกล้าดูถูกฉัน!”
“นายกำลังร้องขอความตาย!”
จากนั้นบรรดาผู้บ่มเพาะก็กระตุ้นพลังภายในของพวกเขาออกมาจนอากาศโดยรอบดูน่าสะพรึงกลัว
ถ้าหากเป็นเมื่อเจ็ดปีที่แล้วแอมโบรสจะต้องตื่นตระหนกอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมาแอมโบรสได้เรียนรู้วิชาจากมัตเตโอมากมาย ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกเป็นกังวลเลย เขาวิ่งไปรอบ ๆ สนามเก่าแก่อย่างท้าย
…
ในขณะเดียวกัน ที่บนภูเขาง้อไบ๊ในทวีปจักรวาลโลก