คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1353
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1353
‘สำนักสหพันธ์สวรรค์งั้นเหรอ?’
เมื่อได้เห็นเช่นนั้น แดร์ริลก็รู้สึกงุนงง เขาเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับสำนักสหพันธ์สวรรค์มาก่อน
‘สาวน้อยคนนี้มาจากสำนักสหพันธ์สวรรค์งั้นเหรอ? สำนักนี้ได้ล่มสลายไปหลายปีแล้วไม่ใช่หรือ? แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังกล้าทำท่าทางโอหังและบังคับฉันเช่นนี้ เธอมีความเกี่ยวข้องอะไรกับสำนักสหพันธ์สวรรค์?’
เมื่อคิดเช่นนั้น แดร์ริลก็อดไม่ได้ที่จะถามเธอว่า “สาวน้อย เธอมีความเกี่ยวข้องอะไรกับสำนักสหพันธ์สวรรค์?”
เมื่อแดร์ริลกล่าวเช่นนั้น เขาก็รู้สึกเจ็บหน้าอกขณะที่ทัศนวิสัยการมองเห็นของเขาก็แทบจะมืดลง
ก่อนหน้านี้ แดร์ริลได้ใช้คัมภีร์พิสุทธิ์ในการปกป้องกันการโจมตี แต่เส้นเลือดหัวใจของเขาและเส้นลมปราณทั้งหมดในร่างกายของเขาก็ยังได้รับบาดเจ็บ!
แดร์ริลรอดมาได้อย่างปาฏิหาริย์จริง ๆ!
ซอนย่าจ้องมองแดร์ริลด้วยใบหน้าที่เย็นชาและไม่ได้พูดอะไร ในเวลานั้น เธอเดินเข้าไปในคฤหาสน์อย่างสง่างาม
“เจ้าสำนักซอนย่า!”
“เจ้าสำนักซอนย่า คุณกลับมาแล้ว!”
สาวกหญิงที่ยืนเฝ้าหน้าประตูของคฤหาสน์กล่าวทักทายซอนย่าด้วยความเคารพ!
‘อะไรนะ! นี่ฉันหูฝาดไปหรือเปล่า?’ สาวน้อยคนนี้คือเจ้าสำนักสหพันธ์สวรรค์งั้นเหรอ? เธอมีอายุเพียงแค่ 12 หรือ 13 ปีเท่านั้น!’
ร่างกายของแดร์ริลสั่นสะท้านขณะที่เขาจ้องมองเธอด้วยความตกตะลึง
ในเวลานั้น แดร์ริลถูกพาเข้าไปภายในห้องโถงขนาดใหญ่
ซอนย่านั่งลงบนบัลลังก์โดยมีผู้อาวุโสหลายสิบคนยืนอยู่รอบ ๆ ตัวเธอ ในขณะที่สาวกสำนักสหพันธ์สวรรค์ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง
ก่อนหน้านี้ แดร์ริลถูกแทงเข้าที่เส้นลมปราณ ดังนั้นการเคลื่อนไหวของเขาจึงช้าลง
แต่เมื่อแดร์ริลเหลือบไปเห็นสาวกหญิงที่งดงามมากมาย เขาก็รู้สึกเพลิดเพลินขึ้นมาเล็กน้อย
‘ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสำนักสหพันธ์สวรรค์จะกล้าลักพาตัวฉันมา’ แดร์ริลครุ่นคิด
“คุณเป็นคนฉลาด ดังนั้นฉันคิดว่าคุณควรจะรู้ว่าทำไมฉันถึงจับตัวคุณมา” ซอนย่าจ้องมองแดร์ริลด้วยใบหน้าที่ไร้อารมขณะกล่าวเช่นนั้น
“และไม่เพียงแต่ฉันจะสามารถช่วยให้คุณมีลมหายใจต่อไปเท่านั้น แต่ฉันยังสามารถช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของคุณได้อีกด้วย ดังนั้นบอกสูตรคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศมา” เมื่อพูดจบ ซอนย่าก็ยกมือขึ้น จากนั้นสาวกหญิงสองคนก็นำพู่กัน น้ำหมึกและกระดาษวางลงที่ด้านหน้าแดร์ริล
เมื่อได้เห็นการกระทำที่ดูราวกับผู้ใหญ่ แดร์ริลก็พูดขึ้นด้วยดวงตาที่ฉายแววความทะเล้นว่า “ฉันขอทราบชื่อเธอก่อนได้ไหม?”
“ซอนย่า โลว์!” เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบและไม่ต้องการจะพูดอะไรต่อ
เมื่อได้ยินเช่นนั้น แดร์ริลก็สูดหายใจเข้าและพูดขึ้นว่า “เจ้าสำนักซอนย่า มันก็จริงที่เธอช่วยให้ฉันรอดมาได้และฉันก็ควรจะมอบเคล็ดวิชาศึกโลหิตแปดทิศให้กับเธอ แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ควรจะช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของฉันก่อนไม่ใช่เหรอ? ฉันได้รับบาดเจ็บขนาดนี้ อย่างน้อยเธอก็ควรจะมีมนุษยธรรมก่อนที่เธอจะบังคับให้ฉันบอกสูตรคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศกับเธอ”
แดร์ริลไม่ได้พยายามขอความช่วยเหลือ เขาเพียงต้องการยื้อเวลาเท่านั้น
ซอนย่ายิ้มบาง ๆ และจองหน้าเขาพร้อมพูดขึ้นว่า “กลอุบายนั้นใช้ไม่ได้กับฉัน เราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ แล้วทำไมฉันจะต้องช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของคุณก่อนด้วย? ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนฉลาด แต่ฉันขอเตือนคุณว่า ความอดทนของฉันมีขีดจำกัด ดังนั้นรีบจดสูตรให้ฉันเดี๋ยวนี้!”
“ก็ได้!”
แดร์ริลรู้สึกหมดหนทาง ดังนั้นเขาจึงแสร้งทำเป็นคิดไม่ออก จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “แต่ว่าตอนนี้ฉันรู้สึกปวดหัว ฉันจำสูตรของคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศไม่ได้เลย”