คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1540
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1540
“แดร์ริลไม่รอดแน่ ๆ !”
“ใช่! แม้แต่ลูกชายของเขาก็ยังไม่ยอมรับว่าเขาเป็นพ่อ แล้วตอนนี้ผู้หญิงของเขาก็ยังถูกแย่งชิงไป…”
“นี่คือจุดจบของฮีโร่จริง ๆ เหรอ…”
ฝูงชนต่างก็พูดคุยกันขณะมองดูแดร์ริลด้วยความสมเพช
“แดร์ริล!”
เมื่อเห็นว่าแดร์ริลได้รับบาดเจ็บ โมนิก้าก็ตะโกนร้องออกมาอย่างกระวนกระวาย “อดทนเอาไว้นะ! คุณจะต้องไม่เป็นอะไร!”
จากนั้นโมนิก้าก็หันไปหาเจ้าศักดินาเคนนี่และอ้อนวอนต่อเขา “ได้โปรดอย่าฆ่าแดร์ริลและปล่อยพวกเขาไปเถอะนะ! ฉันสัญญาว่าฉันจะอยู่กับคุณที่นี่!”
ถึงแม้ว่าโมนิก้าจะลังเลและไม่ต้องการอยู่ที่นี่ แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น
ในที่สุดโมนิก้านิก็ได้พบกับแดร์ริลอีกครั้ง และถึงแม้ว่าเธอจะได้ใช้เวลาร่วมกับเขาไม่นาน แต่เธอก็ไม่ต้องการให้เขาตายจาก!
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจ้าศักดินาเคนนี่ก็หัวเราะอย่างรู้สึกยินดี จากนั้น เขาก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ตราบใดที่เจ้าตัดสินใจอยู่ที่นี่ ข้าก็จะยอมทำเพื่อเจ้า!”
จากนั้น เจ้าศักดินาเคนนี่ก็ตะโกนสั่งฟลอเรียนว่า “เนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันแรกที่ข้าได้รับตำแหน่งจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ ดังนั้น ข้าจึงไม่ต้องการฆ่าแกงผู้ใด นำตัวแดร์ริลและคนอื่น ๆ ไปขังเอาไว้และอย่าฆ่าพวกเขา!”
อันที่จริงเจ้าศักดินาเคนนี่ต้องการฆ่าแดร์ริลเสียตอนนี้ เนื่องจากว่าเขาไม่ต้องการให้โมนิก้าคิดถึงแดร์ริลอีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม เจ้าศักดินาเคนนี่รู้จักโมนิก้าเป็นอย่างดี ถ้าหากว่าเขาฆ่าแดร์ริลต่อหน้าเธอ เขาจะไม่มีวันได้รับความรักจากเธอเป็นอันขาด ดังนั้น เขาจึงวางแผนที่จะกักขังพวกเขาเอาไว้ชั่วคราว และหลังจากนั้นเจ้าศักดินาเคนนี่จะจัดการกับแดร์ริลและทุกคนในภายหลัง
“พะยะค่ะ ฝ่าบาท!” ฟลอเรียนตอบรับคำสั่งของเจ้าศักดินาเคนนี่ทันที
ฟลอเรียนแสดงความเคารพต่อเจ้าศักดินาเคนนี่ ในขณะที่ภายในใจของเขารู้สึกขุ่นเคือง
‘บัดซบ! ฉันคิดว่าวันนี้ฉันจะได้ฆ่าแดร์ริล แต่จักรพรรดิกลับเปลี่ยนใจไว้ชีวิตเขา!’
แต่ตราบใดที่พวกเขาถูกกักขังเอาไว้ ฟลอเรียนก็ยังมีโอกาสอีกมากมายในการจัดการกับแดร์ริลและพวกเขา!
หลังจากที่คิดเช่นนั้น ฟลอเรียนก็สั่งให้ทหารของกองทัพหลวงเข้าจู่โจมเพื่อจับตัวพวกเขา
ปัง! ปัง! ปัง!
ในขณะที่เหล่าทหารทำตามคำสั่งของฟลอเรียน แดร์ริลและคนอื่น ๆ ต่างก็ต่อสู้เพื่อป้องกันการจับกุมของพวกเขา แต่เนื่องจากว่าพระราชวังแห่งโลกใหม่มีผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งมากมาย แล้วพวกเขาจะสามารถต้านทานคนเหล่านั้นได้นานสักแค่ไหนกัน?
แดร์ริลถูกแทงด้วยดาบหลายครั้งจนเลือดจำนวนมากไหลซึมผ่านบาดแผลบนร่างกายของเขา
ในขณะที่แด๊กซ์ เชสเตอร์และคนอื่น ๆ ต่างก็ถูกรุมล้อม มันเป็นสถานการณ์ที่ช่างเลวร้าย!
แด๊กซ์ยกขวานขึ้นมาขณะป้องกันการโจมตีอย่างบ้าคลั่ง แต่ฟลอเรียนก็ยังสามารถจู่โจมลงบนหน้าอกของเขาได้ วินาทีต่อมา แด๊กซ์ก็กระอักเลือดออกมาเต็มปากขณะกระเด็นถอยหลังไปข้าง ๆ แดร์ริล
“แด๊กซ์ ฉันขอโทษที่สร้างปัญญา” แดร์ริลยิ้มอย่างขมขื่นขณะที่เขากล่าวเช่นนั้น
“ไม่เอาน่า! อย่าพูดแบบนั้นกับพี่น้องของนาย!” แด๊กซ์กัดฟันแน่นขณะที่เขายังคงกวัดแกว่งขวานของเขาไปรอบ ๆ “ฉันไม่เชื่อว่าเราจะไม่สามารถเอาชนะเจ้าศักดินาเคนนี่ได้! มาลุยกันเถอะ!”
“อืม!”
เลือดของแดร์ริลเดือดพล่านขณะที่เขาตะโกนขึ้น จากนั้น พวกเขาสองพี่น้องก็วิ่งเข้าไปหาเชสเตอร์ก่อนจะปะทะการโจมตีกับกองทัพทหารของโลกใหม่อีกครั้ง
ปัง! ปัง! ปัง!
แดร์ริลกำง้าวสวรรค์เอาไว้ในมือแน่นขณะที่เขาโบกสะบัดมันไปรอบ ๆ เขาไม่รู้เลยว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บสาหัสมากแค่ไหน แม้แต่เสื้อผ้าของเขาก็ถูกย้อมเป็นสีแดงด้วยเลือด!
แดร์ริลรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วทั้งร่างกายโดยไม่มีส่วนใดที่ไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย!
ฉึก!
ในเวลานั้น แดร์ริลถูกดาบแทงเข้าที่หัวไหล่ของเขาอีกครั้ง
แดร์ริลสูญเสียพละกำลังไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ล้มลงบนพื้นทันที
ในขณะที่แด๊กซ์ เชสเตอร์และคนอื่น ๆ ก็ถูกบังคับให้จนมุมเช่นกัน!