คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1544
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1544
แด๊กซ์และคนอื่น ๆ เข้ามาหยุดเจ้าศักดินาเคนนี่เอาไว้เพื่อไม่ให้เขาไล่ตามแดร์ริลทัน
“ไสหัวไป!”
เจ้าศักดินาเคนนี่จ้องมองพวกเขาอย่างเย้ยหยัน
ปัง!
ในเวลานั้น เจ้าศักดินาเคนนี่ยกฝ่ามือขึ้นมาและฟาดใส่แด๊กซ์อย่างไร้ความปรานี แด๊กซ์ เซถอยหลังไปหลายสิบเมตร จากนั้นเขาก็กระอักเลือดออกมาเต็มปาก
แม้ว่าแด๊กซ์จะเป็นจักรพรรดิยุทธขั้นห้าแล้ว แต่พลังภายในของเขาหมดลงระหว่างการต่อสู้ ดังนั้น เขาจึงไม่สามารถป้องกันการโจมตีจากเจ้าศักดินาเคนนี่ผู้บรรลุระดับเทพยุทธ์ได้
“แด๊กซ์!”
แดร์ริลที่อยู่ในอ้อมแขนของสเตลล่าตะโกนขึ้นอย่างกระวนกระวายเมื่อได้เห็นเช่นนั้น
จากนั้น แดร์ริลก็หันไปหาสเตลล่าและพูดขึ้นว่า “คุณหนีไปกับพี่ชายของคุณและปล่อยให้ผมอยู่ที่นี่เถอะ ไม่ต้องเป็นห่วงผม!”
เมื่อครอบครัวและพี่น้องของแดร์ริลกำลังต่อสู้เพื่อเขา แล้วเขาจะหนีเอาตัวรอดไปคนเดียวได้อย่างไร?
แดร์ริลต้องการกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าศักดินาเคนนี่เพื่อพี่น้องของเขา แม้ว่าเขาจะต้องตายก็ตาม!
“แดร์ริล! รีบไปซะ! ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเรา!” แด๊กซ์อดทนต่อความเจ็บปวดขณะตะโกนบอกแดร์ริล
จากนั้นเชสเตอร์ก็พูดขึ้นว่า “นายต้องมีชีวิตอยู่เพื่อล้างแค้นให้กับพวกเรา! รีบไปเดี๋ยวนี้! พวกเราจะไม่เป็นอะไร!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น แดร์ริลก็ไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้อีกต่อไป
“แดร์ริล” เมื่อได้เห็นว่าแดร์ริลเป็นทุกข์มากเพียงใด สเตลล่าเองก็รู้สึกเป็นทุกข์ไม่ต่างจากเขา เธอกัดริมฝีปากแน่นขณะเกลี้ยกล่อมแดร์ริลอย่างอ่อนโยน “อย่าทำอะไรผลีผลาม ถ้าหากคุณหนีไปตอนนี้ คุณจะยังมีโอกาสรอดชีวิต แต่ถ้าหากว่าคุณต้องการกลับไป ทุกคนอาจจะต้องตายลงที่นี่ก็ได้!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น แดร์ริลก็สูดหายใจเข้าเต็มปอด เขากำหมัดแน่นขณะอดทนต่อความเจ็บปวดอันแสนสาหัสที่อยู่ภายในใจ
‘สเตลล่าพูดถูก ถ้าหากฉันกลับไปฉันอาจจะต้องถูกฝังลงที่นี่ในวันนี้ แต่ฉันจะปล่อยเอาไว้แบบนี้ไม่ได้’
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แดร์ริลก็หันไปหาสี่พี่น้องสโคปที่กำลังตามพวกเขามา จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “พี่ ๆ ทุกคน! ผมขอร้องล่ะ! ได้โปรดกลับไปช่วยชีวิตพวกเขาอีกสักสองสามคนได้ไหม? และผมจะรู้สึกขอบคุณพวกคุณไปตลอดชีวิต!”
เนื่องจากว่าแดร์ริลไม่สามารถหันหลังกลับได้ แต่ครอบครัวและพี่น้องของเขากำลังเผชิญหน้ากับกองทัพโลกใหม่ ดังนั้น เขาจึงต้องการช่วยผู้คนให้ได้มากที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้!
สี่พี่น้องสโคปหันมองหน้ากันขณะยกมือขึ้นเกาศีรษะอย่างงุนงง
“พวกเราควรจะช่วยเขาดีหรือเปล่า เขาเป็นน้องเขยของพวกเรา…”
“ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นน้องเขยของพวกเรา แต่เขาก็ไม่ใช่เจ้านายของพวกเราสักหน่อย พวกเราควรจะฟังเขาดีไหม?”
“แต่ว่าเขาเป็นน้องเขยของพวกเรา ถ้าหากว่าพวกเราไม่ฟังเขา เขาจะอารมณ์เสีย และน้องเล็กของพวกเราจะต้องไม่มีความสุขแน่ ๆ”
“เฮ้อ! ไม่รู้ล่ะ!”
สี่พี่น้องบ่นพึมพำก่อนจะหันหลังจากไป
เ-ี้ย!
แดร์ริลรู้สึกงุนงงกับความคิดของพวกเขา พวกเขาทั้งสี่คนจะช่วยชีวิตใครหรือไม่ขึ้นอยู่กับคำสั่งของเจ้านายงั้นเหรอ?
หลังจากที่เจ้าศักดินาเคนนี่ฟาดฝ่ามือลงบนร่างของแด๊กซ์แล้ว เขาก็รีบไล่ตามแดร์ริลไปทันที
อย่างไรก็ตาม ขณะที่เจ้าศักดินาเคนนี่กำลังจะก้าวออกไป เชสเตอร์และโซรันก็เข้ามาหยุดเขาเอาไว้อีกครั้ง
“หลีกทางให้ข้าเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือน!” เจ้าศักดินาเคนนี่ตะโกนขึ้นอย่างโกรธเกรี้ยวขณะปล่อยกำลังภายในอันทรงพลังออกจากร่างกายของเขาและโจมตีเชสเตอร์และคนอื่น ๆ จนพวกเขากระเด็นออกไป
เจ้าศักดินาเคนนี่รู้สึกหงุดหงิดเมื่อเห็นว่าเชสเตอร์และคนอื่น ๆ ยังคงขัดขวางเขาเอาไว้จนทำให้แดร์ริลหลบหนีไปได้
ฟึบ!
ในไม่ช้า สเตลล่าก็พาแดร์ริลออกมาจากแท่นบูชาเก้าตะวัน