คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1665

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1665

สีหน้าประมุขราล์ฟเปลี่ยนเมื่อได้ยินดังนั้น

เวลาเดียวกัน ฝูงชนต่างก็มองหน้ากันไปมาและอดที่จะกระซิบกระซาบโต้เถียงกันไม่ได้

“เกิดอะไรขึ้น? สัตว์เทพคลั่งเหรอ?”

“สัตว์เทพกิเลนคอยปกป้องสำนักหยาดน้ำฟ้าอยู่ไม่ใช่เหรอ? แล้วมันคลั่งไปได้ยังไง?”

“เรื่องชักน่าสนใจแล้ว…”

แดร์ริลแอบนิ่วหน้าเมื่อได้ยินดังนั้น

ตำนานบอกว่าสัตว์เทพเองก็เหมือนมนุษย์และพลังอาจจะติดขัดไม่สามารถเลื่อนขั้นได้ตอนที่บ่มเพาะ เมื่อพวกเขาถึงจุดที่ไปต่อไม่ได้ สัตว์เทพก็มักจะก้าวสู่การบ่มเพาะระดับต่อไปได้ หากว่าพวกมันโชคดี แต่ถ้าไม่เป็นอย่างนั้นพวกมันก็จะคลั่ง

สถานการณ์ตอนนี้เป็นเหมือนเวลาที่ผู้บ่มเพาะมนุษย์นั้นเกิดอาการธาตุไฟเข้าแทรก

ดูเหมือนว่าสัตว์เทพกิเลยจะตื่นขึ้นมาหลังจากจำศีลนับพันปีที่สำนักหยาดน้ำฟ้าและต้องพลังติดขัดจึงเกิดคลั่งขึ้นมา

“ทุกคนอย่าเพิ่งตระหนก”

ตอนนั้นประมุขราล์ฟก็สูดหายใจเข้าลึกและพูดเสียงดังฟังชัดไปทั่วทั้งลาน

เขากำลังเตรียมที่จะมุ่งหน้าไปที่หลังภูเขา

โฮก

แต่ว่าก็มีเสียงคำรามจนแผ่นดินสะเทือนดังขึ้นอีกครั้ง ตามมาด้วยร่างมหึมาที่มีไฟลุกท่วมพุ่งตัวมาจากทางหลังเขา

กิเลนนั่นเอง

กิเลนนั้นยาวกว่า 70 เมตรและสูงราว 5-6 เมตร ทั้งร่างเต็มไปด้วยเกล็ดที่ปล่อยเพลงสีแดงอมม่วงออกมาขณะที่แววตากระหายเลือด

อุณหภูมิรอบข้างพุ่งสูงขึ้นทันใด ราวกับว่าอากาศกำลังลุกไหม้

เฮือก

ทุกคนตกตะลึงเมื่อได้เห็นภาพนี้ พวกเขามองกิเลนไฟตาค้าง

“นั่นกิเลน กิเลนจริง ๆ ด้วย”

“เป็นกิเลนไฟด้วย…”

“พระเจ้า ฉันไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะได้เห็นสัตว์เทพกับตา”

พวกเขารู้สึกได้ถึงเปลวเพลิงจากร่างของกิเลน ขณะที่กำลังตกตะลึงอยู่ พวกเขาหลายคนใจเต้นแรงและเลือดก็เริ่มร้อนระอุ

แดร์ริลมองด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เขาตกตะลึงไปเมื่อได้เห็นกิเลนไฟ

‘ก็ไม่แปลกใจที่เป็นสัตว์เทพ มันแข็งแกร่งมาก’

แม้ว่ากิเลนจะไม่จัดว่าเป็นหนึ่งในสัตว์เทพทั้งสี่ แต่มันก็แข็งแกร่งทัดเทียมกันกับ มังกรฟ้า เสือขาว เต่าดำและหงส์เพลิงแดง

คัมภีร์โบราณอธิบายว่ากิเลนนั้นมีหัวเป็นมังกรและมีร่างกายของสิงห์ ทั้งร่างคลุมด้วยเกล็ดมังกร มันสูงส่งมาก

ลิลี่และควีนนี่ที่อยู่ด้านข้างก็ตกใจมากเช่นกัน

“นี่”

ลิลี่ยืนนิ่งและอดตัวสั่นน้อย ๆ ไม่ได้พร้อมกล่าวเสียงสั่นเทา “นี่มันสัตว์เทพกิเลนใช่ไหม? มีรังสีที่ทรงพลังมาก”

แดร์ริลยิ้มและโอบบ่าลิลี่ปลอบโยนเธอ “ไม่ต้องกลัว”

เขานั้นมีราชาอสูรเถาอู้ แม้ว่าทั้งเถาอู้และกิเลนจะคนละระดับ เถาอู้น้อยของแดร์ริลเพิ่งเริ่มบ่มเพาะมาไม่กี่ปี เมื่อเทียบกับกิเลนที่บ่มเพาะมามากกว่าพันปี แม้แต่แดร์ริลเองก็อาจจะไม่ใช่คู่มือของกิเลน แต่เขาแน่ใจว่าจะปกป้องลิลี่ได้

เซลีนที่อยู่ข้างเขากัดริมฝีปากขณะที่มองกิเลนเหินอยู่กลางอากาศ เธอนั้นมีความรู้ในฐานะนักเปียโนผู้สูงส่ง และต้องรู้จักกิเลนเป็นธรรมดา

“โอ้”

จังหวะนั้นคนมากมายของสำนักหยาดน้ำฟ้าก็รุดมาและล้อมกิเลนไว้

ประมุขราล์ฟดึงพลังภายในออกมาพร้อมลอยขึ้นกลางอากาศและพูดกับกิเลนช้า ๆ ว่า “ปรมาจารย์สัตว์เทพ ผมคือประมุขราล์ฟ ประมุขคนที่สี่สิบห้าของสำนักหยาดน้ำฟ้า ขอต้อนรับท่าน”

สัตว์เทพกิเลนนั้นมีสถานะสูงส่งในสำนักหยาดน้ำฟ้า เพราะขนาดประมุขของสำนักยังเรียกมันอย่างนอบน้อมว่าปรมาจารย์สัตว์เทพ

แม้ว่าสีหน้าของประมุขราล์ฟจะสงบนิ่งขณะที่พูด แต่ในใจเขาก็ตื่นตระหนกเพราะเขารู้สึกได้ว่ากิเลนนั้นปล่อยรังสีสังหารคลุ้มคลั่งออกมารุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนี้กิเลนคลั่งจนจำใครไม่ได้และต้องการเพียงฆ่าเท่านั้น!