คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1725
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1725
”แก”
ใบหน้างามของเดบร้าเปลี่ยนสีหน้าทันใด เธอแอบรวบรวมพลังภายในของเธอแต่ว่าเธอสัมผัสมันไม่ได้สักนิดเดียว ร่างกายของเธออ่อนแรงจนเธอต้องนั่งลงบนเก้าอี้
เดบร้ารู้ว่าเธอไม่ฟื้นพลังเลยสักนิดหลังจากที่ดื่มของเหลวในแก้วนั้นเข้าไป
ไม่เพียงเท่านั้นเธอยังเริ่มรู้สึกเวียนหัวด้วย
“แกมันไอ้เลวหน้าด้าน!” เดบร้ารู้แล้วว่าโดนหลอก เธอรู้สึกทั้งอับอายและโกรธเกรี้ยว เธอตวาดใส่ฟลอเรียน
“เดบร้าคนสวยของฉัน ไม่มีเรื่องหลอกลวงอะไรที่มากเกินไปหรอก ให้ฉันบอกอะไรเธออย่างนะ สิ่งที่เธอเพิ่งดื่มเข้าไปมีผงมึนงงผสมอยู่ ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงสงบเสงี่ยมเรียบร้อยขนาดไหน รับรองว่าดื่มไปแล้วต้องกระสันอยากแน่” ฟลอเรียนพูดอย่างเจ้าเล่ห์ขณะที่เขาเดินเข้าไปในห้องโถงช้า ๆ
‘อะไรนะ? ผงมึนงงเหรอ?’
เดบร้าตกตะลึงไปเมื่อได้ยิน
เธอจ้องฟลอเรียน “คนชั่วช้า แกไม่กลัวผลกรรมบ้างหรือไง?”
เดบร้ารู้สึกเสียใจเมื่อเธอพูดไปเช่นนั้น
ทุกคนรู้ดีว่าฟลอเรียนนั้นทำให้น้องสะใภ้ตนเองต้องแปดเปื้อนและใส่ความแดร์ริลตอนที่อยู่เมืองตงไห่ ฟลอเรียนนั้นเป็นสัตว์เดรัจฉาน แล้วเขาจะสำนึกเสียใจได้อย่างไร?
ทำไมเธอถึงลดความระมัดระวังลงนะ?
ฟลอเรียนเดินเข้าไปหาเดบร้าและนั่งลงที่เก้าอี้ข้างเธอ “ฉันยอมรับกรรมทุกอย่างเพียงเพื่อให้ได้ใช้ค่ำคืนกับเธอ เดบร้าคนสวยของฉัน” ฟลอเรียนพูดพร้อมยิ้มกว้างขณะที่เขาเอื้อมมาคว้าข้อมือเธอไว้
เดบร้าหลบเขา ใบหน้างดงามของเธอเต็มไปด้วยความรังเกียจและเย็นชา “ไสหัวไป!”
ตอนนี้จุดของเธอยังโดนสกัดอยู่ และเธอก็ดื่มน้ำที่ผสมผงมึนงงเข้าไป เธอพยายามจะหลบเลี่ยงเขาแต่ว่าเธอก็อ่อนแรงลงทุกที
“จุ๊ ๆ ๆ เร่าร้อนเสียจริง! สีหน้าโกรธเกรี้ยวบนใบหน้างดงามของเธอยิ่งดูเย้ายวน คืนนี้ฉันต้องได้เธอมาแน่ ๆ”
เสียงก่นด่าของเดบร้ามันไม่ได้หยุดฟลอเรียน แต่กลับทำให้เขายิ่งตื่นตัว
เขาเอื้อมมือออกไปคว้าเธออีกครั้ง
หนนี้ฟลอเรียนเร็วขึ้นมาก เดบร้าหลบไม่ได้และโดนจับยึดข้อมือไว้แน่น
ชายผู้นั้นเข้ามาใกล้พร้อมสูดกลิ่นจากกายเธอ กลิ่นกายนั้นทำให้เขาลุ่มหลง “คุณหอมเหลือเกิน”
“ไสหัวไปให้พ้น ไป!”
เดบร้าโกรธมาก เธอด่าทอฟลอเรียนขณะที่ดิ้นรนหนี “ปล่อยฉันนะ!” แต่ว่าเธอไม่มีแรงเหลือมากนัก แล้วเธอจะหนีพ้นได้อย่างไร?
“นี่!”
ฟลอเรียนยิ่งตื่นเต้นเมื่อเขามองเดบร้าพร้อมยิ้ม “ร้องดังมากเท่าที่อยากเลย ฉันย้ายองครักษ์ออกไปจากหน่วยควบคุมหมดแล้ว ตอนนี้ที่นี่มีแค่เราสองคน ไม่มีใครจะมาช่วยเธอได้หรอก ไม่ว่าเธอจะร้องจนคอแทบแตกก็ตาม”
ฟลอเรียนตรึงแขนของเดบร้าไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง และพร้อมที่จะใช้มืออีกข้างฉีกทึ้งเสื้อผ้าเธอออก
เดบร้าอับอายและโมโหมาก เวลาเดียวกันเธอก็รู้สึกสิ้นหวังมาก
‘นี่คือบัญชาสวรรค์เหรอ? หากว่าฟลอเรียนได้แตะต้องฉัน แล้วอนาคตฉันจะไปพบหน้าแดร์ริลได้ยังไง? ฉันตายไปเสียยังจะดีกว่า’
ปัง!
ฟลอเรียนกำลังจะฉีกเสื้อผ้าของเดบร้าออกเป็นชิ้น ๆ เมื่อมีคนเตะประตูเปิดออก เสียงดังสนั่น!
“ไอ้เวร!”
ฟลอเรียนฉุนเฉียว เขาด่าคนที่เข้ามาขัดจังหวะแผนของเขา เวลาเดียวกันเขาก็หันหน้าไปดู เขาเกือบจะหัวใจวาย ฟลอเรียนสูดหายใจเย็นเยียบเข้าปอดและกล้ำกลืนคำที่อยากพูดกลับเข้าไป
คนนั้นคือภรรยาของเขา ยูมิ!
ฟลอเรียนนั้นเป็นที่รู้กันว่ากลัวภรรยามาก แม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงของทวีปโลกใหม่แล้วแต่ก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนเรื่องนี้ได้
ขวับ
ยูมิดูโกรธเกรี้ยวมากเมื่อได้เห็นใบหน้าแดงก่ำของเดบร้า ผู้หญิงคนนี้นั่งอยู่บนเก้าอี้สีหน้าดูมึนงง เห็นได้ชัดว่าเธอโดนวางยา
ฟลอเรียนได้สติกลับมา เขาฝืนยิ้มและบอกว่า “ที่รัก ทำไมคุณ”
เพียะ!
ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค ยูมิก็พุ่งเข้ามาหาฟลอเรียนและตบหน้าเขาฉาดใหญ่ เธอชี้หน้าเขาและด่า