คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1790

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1790

ก่อนนี้เมแกนจับแดร์ริลและคนอื่น ๆ ไว้ จากนั้นซู่หรงก็มาตอนกลางดึกเพื่อช่วยพวกเขาออกไป แต่ว่าเขาบังเอิญเจอเข้ากับเมแกน สถานการณ์ตอนนั้นอันตรายมาก ซู่หรงทำได้เพียงพาลิลี่ไปกับเขาเท่านั้น ซู่หรงนั้นอาศัยอย่างสันโดษที่ภูเขากาลีมาตลอดดังนั้นเขาน่าจะพาลิลี่มาที่นี่

ฉางเอ๋อนั้นถูกมัดและเธอก็โมโหมาก เธอรู้สึกอับอายขายหน้าและด่าแดร์ริลไม่หยุด “แดร์ริล วางข้าลงนะ ไอ้คนชั่ว เจ้าได้ยินไหม? ข้าให้โอกาสเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย หากเจ้าไม่วางข้าลง ข้าจะทำให้เจ้าต้องเสียใจที่ยังมีชีวิตอยู่”

‘ข้าเป็นเทพธิดาจันทรา มีชื่อเสียงและเป็นสตรีชั้นสูง ชายผู้นี้มาอุ้มข้าได้อย่างไรกัน นี่มันน่าอับอายมาก’ เธอคิด

แดร์ริลไม่สนใจเสียงด่าของฉางเอ๋อ เขานั้นผ่อนคลายมากและถึงกับเย้าแหย่เธอว่า “พระมเหสีฉางเอ๋อ ทำไมพระองค์ไม่สงบลงสักหน่อยล่ะ กระหม่อมจะปล่อยพระองค์ไปได้ยังไงในเมื่อพระองค์ทรงตรัสว่าจะฆ่ากระหม่อม? กระหม่อมไม่มีทางเลือกจริง ๆ ด้วยสถานการณ์ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีทางให้กระหม่อมหนีได้ถ้ากระหม่อมไม่จับพระองค์มา ดังนั้นได้โปรดทนกับกระหม่อมอีกสักหน่อยเถอะพะยะค่ะ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นฉางเอ๋อก็ฉุนเฉียวมากแต่ก็ไม่มีทางอื่น

ขณะที่พวกเขาโต้เถียงกันอยู่นั้น แดร์ริลก็อุ้มฉางเอ๋อมาถึงตีนเขากาลีแล้ว

‘ภูเขากาลีเหรอ?’ ฉางเอ๋อตัวสั่นเทาเมื่อเธอเห็นภูเขาขนาดมหีมาอยู่ตรงหน้า สีหน้าเธอเต็มไปด้วยความสงสัยและตื่นตะลึง

ภูเขากาลีนั้นเป็นแหล่งที่จอมยุทธ์หลายคนของทวีปโมอาน่าเหนือมาปลีกวิเวกอยู่ ในฐานะที่เธอเป็นจักรพรรดินีของทวีปนี้ ฉางเอ๋อรู้จักสถานที่นี้เป็นอย่างดี

‘แดร์ริลรู้จักคนที่ภูเขากาลีด้วยเหรอ?’ เธอคิด

ฉางเอ๋อกัดริมฝีปากและพูดอย่างสิ้นหวัง “วางข้าลง ข้าเดินเองได้”

‘ไหน ๆ เราก็มาถึงที่นี่การขึ้นเขาไปคงไม่เป็นอันตรายอะไร อีกอย่างด้วยตัวตนของข้ามันเป็นเรื่องน่าอับอายที่โดนแดร์ริลอุ้มไม่ปล่อยแบบนี้’ เธอคิด

แดร์ริลยิ้มและบอกว่า “พระองค์ไม่อยากจะฆ่ากระหม่อมแล้วเหรอ?”

“เจ้า…” ฉางเอ๋หน้าแดงเพราะเธอไม่รู้ว่าควรตอบกลับอย่างไร

‘แดร์ริลไม่เพียงเจ้าเล่ห์เท่านั้น แต่เขายังมีเล่ห์เหลี่ยมจัด การรับมือกับเขานี่เป็นเรื่องยากจริง ๆ’

แดร์ริลหยุดและวางฉางเอ๋อลง จากนั้นเขาก็นำทางเธอขึ้นเขา เขาสกัดจุดเธอไว้แล้วดังนั้นเธอจึงหนีไปไหนไม่ได้

ฉางเอ๋อรีบจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยและเดินตามแดร์ริลไปติด ๆ

ภูเขากาลีนั้นใหญ่โตมหาศาล เส้นทางก็สลับซับซ้อน แต่ว่าแดร์ริลเคยมาที่นี่แล้วครั้งหนึ่งดังนั้นเขาจึงรู้จักเส้นทางเป็นอย่างดี ไม่นานพวกเขาก็มาถึงแดนเกษตรเทวสราญ

เมื่อพวกเขาเข้ามาในแดนเกษตรเทวสราญ ฉางเอ๋อก็ตัวสั่นสะท้านเมื่อได้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เธอนั้นอึ้งตะลึงงัน

ภูเขากาลีนั้นเป็นสถานที่งดงามมาก งามจนเหมือนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

ฉางเอ๋อได้ยินเรื่องภูเขากาลีมาก่อนแต่เธอไม่เคยมาที่นี่ เธอนั้นจินตนาการไม่ถึงเลยว่าทิวทัศน์จะงดงามได้ถึงเพียงนี้

เวลาเดียวกันนั้นหัวใจแดร์ริลก็เต้นระรัว หลังจากผ่านมาหลายปีในที่สุดเขาก็ได้กลับมาที่แดนเกษตรเทวสราญอีกครั้ง

แดร์ริลเดินตรงไปที่ลำธารสายเล็กที่อยู่ตรงหน้าพร้อมอารมณ์ที่ท่วมท้น

ฉางเอ๋อนั้นตะลึงไปชั่วครู่ก่อนที่จะตั้งสติได้และเดินตามไปข้างหลัง

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงบ้านโดดเดี่ยวหลังหนึ่ง มองจากไกล ๆ พวกเขาเห็นผู้เพาะปลูกและซู่หรงที่นั่งอยู่หน้าประตูพร้อมดื่มไวน์อย่างสุขใจ มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างพวกเขา เธอนั้นดูสง่าและงดงาม

ลิลี่นั่นเอง