คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1795
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1795
เมื่อสัมผัสได้ถึงความโกรธของฉางเอ๋อ แดร์ริลก็เกาหัวและยิ้มอย่างกระอักกระอ่วนใจ “พระมเหสีฉางเอ๋อ กระหม่อมไม่นึกว่ามันจะทำให้จักรพรรดิโฮ่วอี้ต้องสิ้นพระชนม์ ตอนนั้นสถานการณ์คับขันมาก ถ้าจักรพรรดิโฮ่วอี้รู้ว่ากระหม่อมบุกเข้าไปในห้องบ่มเพาะของพระองค์ กระหม่อมคงไม่รอดแน่ กระหม่อมคงไม่มีโอกาสหนีด้วยซ้ำ กระหม่อมเลยหลอกฝ่าบาทโดยเลียนเสียงจูปาเจี๋ยและเสียงของท่าน ใครจะไปรู้ว่าฝ่าบาทจะสิ้นพระชนม์เพราะว่าทรงกริ้ว”
เพียะ!
ก่อนที่เขาจะพูดจบ ฉางเอ๋อก็ตบหน้าแดร์ริลโดยไม่มีการบอกกล่าวล่วงหน้า
เป็นการตบหน้าอย่างแรงและทั้งห้องก็เงียบสนิทไปในขณะนั้น
“แดร์ริล เจ้าฆ่าสามีข้า ข้าจะให้เจ้าชดใช้บาปของเจ้าด้วยชีวิตของเจ้าเอง ไม่ใช่แค่เจ้านะ แต่ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเจ้าก็จะไม่รอด” ฉางเอ๋อพูดอย่างเย็นชาด้วยสายตาอาฆาต
ฉางเอ๋อและโฮ่วอี้อยู่ด้วยกันมาหลายปี พวกเขารักกันอย่างลึกสุดซึ้ง
แดร์ริลทำให้โฮ่วอี้ตายด้วยวิธีที่ต่ำช้าที่สุด และที่สำคัญที่สุดคือแดร์ริลโบ้ยความผิดให้ฉางเอ๋อว่านางเป็นเหตุที่ทำให้เขาตาย ผู้หญิงใดจะอดกลั้นความโกรธนี้ไว้ได้กัน
“ท่าน… ท่านตบเขาทำไม?” ลิลี่พูด ใจของเธอนั้นปาดร้าว
แดร์ริลก้มหน้า รอยฝ่ามือสีแดงได้ทิ้งเป็นรอยอยู่บนใบหน้าของเขา แต่เขากลับไม่มีความโกรธใด ๆ เลย เขายิ้มอย่างขมขื่น
“พระมเหสีฉางเอ๋อ กระหม่อมรู้ว่ากระหม่อมผิด กระหม่อมอยากจะขอประทานอภัยจากท่าน” แดร์ริลเดินเข้าไปหาฉางเอ๋อและมีท่าทีที่ดูจริงใจ “ถ้าพระองค์โกรธ พระองค์จะตบตีกระหม่อมหรือฆ่ากระหม่อมเลยก็ได้ ตราบใดที่พระองค์ บอกกระหม่อมว่าเม็ดยามโนภาพนั้นอยู่ที่ไหน”
ฉางเอ๋อยิ้มอย่างเย็นชาขณะที่เธอกัดฟันและพูดว่า “เม็ดยามโนภาพ? อย่าคิดว่าในชีวิตนี้จะได้มาครอบครองเลย ไม่เพียงแต่ข้าจะฆ่าเจ้า แต่ผู้หญิงอัปลักษณ์นางนี้ก็จะไม่มีชีวิตอยู่เช่นกัน”
ในตอนนั้นเอง ฉางเอ๋ออยากจะฆ่าแดร์ริลในทันที แต่จุดสกัดของเธอถูกสกัดเอาไว้อยู่ ตอนนี้เธอทำได้เพียงแต่ด่าทอเขา
สำหรับเม็ดยามโนภาพ เธอจะไม่บอกแดร์ริลเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน
แดร์ริลยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น และเขาพูดอย่างอ่อนโยนว่า “เอาล่ะ แต่ว่านะ พระมเหสีฉางเอ๋อ กระหม่อมเข้าใจว่าพระองค์อยากจะฆ่ากระหม่อมเพื่อแก้แค้นให้จักรพรรดิโฮ่วอี้ แต่จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่พระองค์ฆ่ากระหม่อม พระองค์ไม่อยากจะกู้ชื่อเสียงและพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของพระองค์แล้วเหรอพะยะค่ะ?”
“เจ้าหมายความว่าอย่างไร?” ฉางเอ๋อตกตะลึงขณะที่เธอขมวดคิ้ว
“ทรงดำริให้ดีเถิดพะยะค่ะ กระหม่อมเป็นคนเดียวที่สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของพระองค์ได้ ถึงแม้ว่าพระองค์จะรู้ความจริง แต่พระองค์จะพิสูจน์มันได้อย่างไร?
“เรื่องนี้พระองค์ยังคงต้องให้กระหม่อมช่วย ตราบใดที่ท่านบอกข้าว่าเม็ดยานโมภาพอยู่ที่ไหนและเมื่อกระหม่อมได้มันมา กระหม่อมจะกลับไปที่พระราชวังพร้อมกับพระองค์ กระหม่อมจะบอกความจริงกับขุนนางทุกคนและปกป้องชื่อเสียงของพระองค์! หลังจากนั้นพระอวค์จะทรงประหารกระหม่อม ทรมานกระหม่อม ทำอะไรก็ได้ที่ท่านต้องการ ท่านทรงดำริว่าอย่างไร?”
ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น แดร์ริลก็จ้องเขม็งไปที่ฉางเอ๋อเพื่อรอคำตอบจากเธอ
แท้ที่จริงแล้ว ภายในใจของแดร์ริลนั้นรู้สึกย่ำแย่อย่างมากกับการตายที่กะทันหันของจักรพรรดิโฮ่วอี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น มันเป็นความผิดของเขา และเขาเองก็รู้สึกผิด
ขณะที่เขาเช่นพูดลิลี่ก็กอดแดร์ริลในทันที เธอนั้นดูกังวลใจ “ที่รัก! ไม่นะ ฉันไม่อยากรักษาใบหน้าของฉันแล้ว ฉันแค่อยากให้คุณปลอดภัยและอยากให้คุณอยู่กับฉันไปตลอดชีวิต”
เธอผ่านความยากลำบากร่วมกับแดร์ริลมามากมาย เธอจะปล่อยให้ฉางเอ๋อประหารชีวิตเขาได้อย่างไร?
ลิลี่คิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว และตราบใดที่แดร์ริลรักเธอและอยู่กับเธอ เธอก็ไม่สนว่าเธอจะหน้าตาเป็นอย่างไร
ในเวลานั้นเองซู่หรงและดีไวน์ ฟาร์เมอร์รู้สึกประทับใจพร้อมกับมองไปที่แดร์ริลด้วยความชื่นชม
เขาเต็มใจที่จะให้ความสำคัญกับชีวิตของผู้หญิงที่เขารักมากกว่าชีวิตของเขาเอง เขาช่างเป็นลูกผู้ชายตัวจริง
แดร์ริลยิ้มและปลอบใจลิลี่อย่างนุ่มนวล “หนูน้อยลิลี่ ไม่ต้องห่วงนะ ผมไม่เป็นอะไรหรอก เชื่อผมสิ”
ในขณะที่เขาพูดเช่นนั้น แดร์ริลมองไปที่ฉางเอ๋ออีกครั้ง “พระองค์จะว่าอย่างไ พระมเหสีฉางเอ๋อ ทรงตัดสินใจได้หรือยังพะยะค่ะ?”
“ได้!” ฉางเอ๋อพยักหน้า