คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 485
ระหว่างที่เขากำลังดื่มน้ำ เขารู้สึกว่าขาของเขาไปกระทบกับอะไรบางอย่างที่แข็งกร้าว เขาคิดว่ามันคือก้อนหิน เขาจึงก้มลงไปเพื่อหยิบมันขึ้นมา
หวือ!
โขดหินมีเสียงน้ำพุ่งทะลัก
เขารู้สึกประหลาดใจ กลับกลายเป็นว่ามันคือหม้อต้มสี่เหลี่ยมสีทองแดงขนาดเล็ก! มันถูกปกคลุมไปด้วยตะไคร่จากการที่มันจมอยู่ใต้น้ำ แต่เขายังคงมองเห็นลวดลายอันวิจิตรปราณีตงดงามที่อยู่บนหม้อต้มนี้
ดูเหมือนว่ามันมาจากสมัยยุคจ้านกว๋อ
สิ่งที่กระตุ้นความอยากรู้ของแดร์ริลมากไปกว่าเดิม ก็คือมีกล่องทองแดงอยู่ในหม้อต้ม กล่องทองแดงสัมฤทธิ์ในหม้อต้ม ฝังลึกอยู่ใต้น้ำในบ่อ? มันช่างน่าหลงใหล!
แดร์ริลไม่คิดไคร่ตรองขณะที่เขาเปิดกล่อง เขาตกใจเมื่อพบว่ากล่องถูกปิดผนึกอย่างแน่นหนาไม่มีน้ำไหลซึมเข้าไป และมีตำราใบไผ่อยู่ข้างใน
มันจะเป็นอะไรได้?
แดร์ริลพลิกเปิดตำรา ‘ตำราพิชัยสงครามไป๋ฉี’ เขียนอยู่บนหน้าแรก
ตำราพิชัยสงครามไป๋ฉี? ในหัวของแดร์ริลเริ่มสั่นด้วยความตื่นเต้น ว่ากันว่าแม่ทัพไป่ฉีในตำนานสมัยบรรพกาลนั้นมีทักษะสูงในการทำค่ายกล ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตเขาได้จดบันทึกรูปแบบค่ายกลทั้งหมดที่เขารู้จัก และมันถูกเรียกว่าตำราพิชัยสงครามไป่ฉี
ยิ่งกว่านั้นมันเป็นเพียงตำนาน! ตั้งแต่ไป๋ฉีตายก็ไม่มีใครเคยเห็นตำราเล่มนี้ หรือว่าเล่มนี้อาจจะใช่?
แดร์ริลอยากรู้ เขาเริ่มอ่านมันอย่างละเอียด
“ข้าพเจ้าไป่ฉี หรือที่รู้จักกันในนามเทพเจ้าแห่งความตาย ได้ทิ้งตำราพิชัยสงครามไป่ฉีให้แก่คนที่มีชะตากรรมเชื่อมโยงกับตำราเล่มนี้ ข้าพเจ้าหวังว่าผู้ถูกลิขิตจะได้รับภูมิปัญญาตลอดชีวิตของข้าพเจ้าจากตำราใบไผ่เล่มนี้”
จากนั้นแดริลก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ เขาปลื้มใจเป็นอย่างมาก! เขาพบกับลาภอันกระเสริฐ!
ไป๋ฉีคือ นักรบระดับตำนานในช่วงยุคสมัยจ้านกว๋อ เขามีความชำนาญในการใช้กองทัพอย่างมีกลยุทธ์ราวกับเทพเจ้า ตามตำนานเล่าขาน เขาผ่านสมรภูมิรบที่แตกต่างกันถึงเจ็ดสิบครั้งตลอดช่วงชีวิตของเขา และเขาก็ไม่เคยแพ้แม้แต่ครั้งเดียว! ความตายที่เขาเป็นคนก่อมีเป็นหลักล้าน! ในระหว่างการรบยุทธการฉางผิง เขาสังหารทหารไปเกือบสี่แสนนายของรัฐจ้าว! วีรกรรมนั้นมีชื่อเสียงโด่งดังและแผ่ขยายเป็นวงกว้าง! ทั้งหมดนี้เป็นเพราะไป่ฉีมีทักษะอย่างมากในวิชาค่ายกล เขาใช้สิ่งนั้นเพื่อเอาชนะสมรภูมิรบมากมาย
เขาตื่นเต้นมากจนหัวใจเต้นแรง เขากอดตำราใบไผ่และในไม่ช้าก็หมกมุ่นหลงใหลอยู่แต่กับตำรา
ตามตำราใบไผ่ วิชาค่ายกลสามารถแบ่งออกได้เป็นสองประเภท รูปแบบของการโจมตีและการป้องกัน
เหมือนกับชื่อของมัน รูปแบบการโจมตีคือวิชาค่ายกลที่มีการโจมตีซึ่งดุดันมากกว่ายกตัวอย่างเช่น ค่ายกลเจ็ดดาวเหนือของสำนักบู๊ตึ้ง
มีวิชาค่ายกลอื่น ๆ อีกเช่น ค่ายกลกับดัก มันคือค่ายกลเพื่อดักจับผู้คนดูเหมือนว่าป่าลูกท้อเบ่งบานแห่งนี้คือค่ายกลของไป่ฉีเมื่อหลายพันปีก่อน ไป๋ฉีได้ดักจับผู้คนมากมายตั้งแต่นั้นมา และยังไม่มีใครสามารถตีค่ายกลนี้แตกได้
ดูเหมือนว่าแดร์ริลยังโชคดีที่เขามีชีวิตรอดมาได้นานขนาดนี้
ตำราพิชัยสงครามไป่ฉีอธิบายค่าวกลไว้มากมายอย่างละเอียดและวิธีการใช้งาน แดร์ริลหมกมุ่นอยู่กับมันและเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว