คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 532
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 532
เสียงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
องครักษ์สิบสองจ้องไปที่แดร์ริลทันทีที่อีเว็ตต์พูดเสร็จและรีบวิ่งไปแดร์ริลทันที!
“เ_ี้ย!” แดร์ริลสบถกับตัวเองแล้วเขาก็หันหลังและหนีไป
แดร์ริลไม่สามารถยุ่งวุ่นวายกับคนสิบสิงคนนี้ได้ เพราะสิบในนั้นเป็นปรามาจารย์ยุทธ์ขณะที่อีกสองคนเป็นปราชญ์ยุทธ์
แดร์ริลไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้แม้ว่าเขาจะสู้จนตาย ดังนั้นทางที่ดีที่สุดคือหนี
แดร์ริลสาบานได้เลยว่าเขาไม่เคยวิ่งเร็วขนาดนี้ในชีวิตมาก่อน แม้ว่าเขาจะวิ่งเร็วแต่สองปราชญ์ยุทธ์เร็วกว่า!
องครักษ์หนูกระโดดขวางทางที่แดร์ริลจะไปทันทีขณะที่มือของเขาทำเป็นรูปกรงเล็บก่อนที่จะคว้าไปที่หน้าอกของแดร์ริลทันทีโดยไม่มีการเตือน!
‘ฉิบหาย นี่คือพลังของปราชญ์ยุทธ์เหรอเนี่ย มันเป็นแค่การคว้าแบบง่าย ๆ แต่มันน่ากลัวมาก!’ ถ้าแดร์ริลถูกจับเขาอาจจะพิการหรือไม่ก็ตาย
แดร์ริลรู้สึกหายใจไม่ออก! เขาไม่กล้าเผชิญหน้ากับองครักษ์หนูโดยตรงดังนั้นเขาจึงซ่อนตัวเพื่อซุ่มโจมตี
ทันใดนั้นองครักษ์วัวโจมตีแดร์ริลจากทางอื่นด้วยหมัด
หมัดนี้มันช่างทรงพลังและน่าประทับใจนัก!
แดร์ริลโต้กลับได้อย่างรวดเร็วและหลบไปทางด้านซ้าย แต่อนิจจา เขาหลบได้ไม่ทันและโดนบางส่วนของหมัด แค่บางส่วนของหมัดก็ทำให้แดร์ริลมีเลือดออก!
“โอ้ย!” จิตใจของแดร์ริลว่างเปล่าดั่งกับว่าเขาไม่สามารถควบคุมร่างกายได้ เขาลอยไปหลายเมตรและตกลงพื้นอย่างหนักก่อนที่จะกระอักเลือดมากกว่าเดิม
ตอนนั้นเองที่สิบสององครักษ์อยู่รอบ ๆ แดร์ริลผู้ซึ่งรู้สึกเจ็บปวดอย่างมากและไร้ซึ่งความหวัง
‘นี่คือตอนจบ ฉันกำลังจะถูกจับหรอ? อีเว็ตต์จะต้องทรมานฉันถึงตายอย่างแน่นอนถ้าฉันถูกจับ’ แดร์ริลคิด
“มาเงียบ ๆ ” องครักษ์หนูพูดด้วยความเย็นชาเมื่อเขาจับแดร์ริลได้
เสียงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว!
เสียงระเบิดดังขึ้นสองครั้งในช่วงเวลาที่สำคัญนั้นและแดร์ริลมองตามเสียงนั้นโดยสัญชาตญาณ เขาเห็นคนสองคนที่กำลังบินมาหาเขาอย่างรวดเร็ว
มันคือผู้หญิงคนหนึ่งและอีกคนเป็นผู้ชาย!
ชายร่างบางที่มีใบหน้าเรียวมีรอยสักมังการสีฟ้าบนคอ!
ขณะที่ผู้หญิงรูปร่างผอมบางและสง่าสวมเดรสสีแดงเข้ม พวกเขาทั้งสองคนเป็นหนึ่งในจตุราชันย์พิทักษ์ของนิกายจ้าวสวรรค์ มังกรฟ้าและนกยูงเพลิง!
ทำไมพวกเขาถึงอยู่ที่นี่? พวกเขาควรจะอยู่ที่เกาะสราญรมณ์ไม่ใช่หรือ? แดร์ริลสับสน
“ท่านผู้อาวุโส เรามาเพื่อช่วยท่าน!” มังกรฟ้าตะโกนก่อนที่จะสบัดข้อมือและฟาดฝ่ามือไปที่องครักษ์หนู
ตู้ม! องครักษ์หนูและมังกรฟ้าต่างสะท้อนกลับลงพื้นจากการโจมตีโดนที่ไม่มีใครได้เปรียบไปกว่ากัน!
ในเวลาเดียวกัน นกยูงเพลิงรีบเข้าไปหาแดร์ริลและประคองแขนเขาไว้ ใบหน้าที่น่าหลงใหลของเธอเต็มไปด้วยความไม่สบายใจและความกังวล “ท่านผู้อาวุโส คุณไม่เป็นไรใช่ไหม? คุณได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า?”
อึก
ตอนนั้นเองแดร์ริลรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาหายเป็นปลิดทิ้ง ขณะที่กำลังอดทนกับความเจ็บปวด เขาได้กลิ่นหอมของนกยูงเพลิงในตอนที่เธอประคองเขาไว้ใกล้กับร่างที่สง่างามของเธอ แดร์ริลกลืนน้ำลายและยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ “ฉันไม่เป็นไร ฉันยังไม่ตายหรอก”
นกยูงเพลิงพยักหน้าหลังจากที่ได้ยินคำพูดของแดร์ริล ก่อนที่เธอจะพยุงเขาและบินไปกลางอากาศ
ขณะเดียวกัน มังกรฟ้าที่กำลังต่อสู้และล่าถอยในเวลาเดียวกันก่อนจะหนีไปได้ในที่สุด
ทั้งสองราชันย์พิทักษ์พาแดร์ริลบินไปหลายสิบกิโลเมตรและในที่สุดก็บินลงบนเรือ
“ท่านผู้อาวุโส ท่านแน่ใจใช่ไหมว่าบาดแผลของท่านไม่ร้ายแรง?” มังกรฟ้าแม้จะช่วยอะไรไม่ได้แต่เขาถามขณะที่กำลังยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือเมื่อเขาสังเกตเห็นรอยเลือดจากมุมปากของแดร์ริล
แดร์ริลสะบัดมือ “ฉันไม่เป็นไร ไม่เป็นอะไรจริง ๆ ทำไมพวกคุณจู่ ๆ ก็โผล่มา? ไม่ใช่ว่าพวกคุณควรจะอยู่ที่เกาะสราญรมณ์หรือ?”
ราชันย์พิทักษ์ทั้งสองมองไปที่อีกฝ่ายก่อนที่นกยูงเพลิงจะพูดอย่างสุภาพว่า “ท่านผู้อาวุโส นายหญิงแห่งนิกายส่งพวกเรามาเพื่อขอให้ท่านกลับไปเกาะสราญรมณ์โดยเฉพาะ ในที่สุดเราก็เจอท่านหลังจากที่ตามหาท่านที่เมืองตงไห่มานาน”
“ทำไมนายหญิงถึงตามหาฉัน?” แดร์ริลพึมพำ
‘อาจจะเป็นไปได้ว่าเธอคิดถึงฉันหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานาน’ แดร์ริลหัวเราะอยู่ในใจ
“ฉันเองก็ไม่ทราบว่าทำไมนายหญิงถึงตามหาท่านเช่นกัน” นกยูงเพลิงพูดอย่างสุภาพ ก่อนที่จะค่อย ๆ ใช้กำลังภายในในการเคลื่อนย้ายเรือเพื่อไปยังเกาะสราญรมณ์