คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 542
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 542
แดร์ริลรู้สึกผิดเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินคำพูดของอีวอน
“ผมขอโทษ…”
แดร์ริลปาดน้ำตาบนหน้าของอีวอนด้วยหัวใจที่เจ็บปวดเป็นอย่างมาก “อีวอน ผมผิดเอง มันเป็นความผิดของผมทั้งหมด ผมมันเป็นคนโง่เง่าอย่าโกรธคนโง่อย่างผมเลย อย่าโกรธนะ ตกลงไหม?”
แดร์ริลทำหน้าและส่งเสียงคล้ายหมู
ใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาของอีวอนเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะเพราะการกระทำของแดร์ริล เธอชกหน้าอกเขาอ่อนโยน “ก็ได้ ฉันจะไม่โกรธแล้ว ยืนขึ้น พวกเราต้องออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดก่อนที่พวกลูกศิษย์คุนหลินจะรู้ว่าคุณไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว”
แดร์ริลพยักหน้าและกำหมัดแน่น
‘ในฐานะเจ้าสำนักคุนหลิน ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าไอ้เ_ี้ยลีรอยคนนี้เห็นด้วยที่จะต่อต้านผม! ฉันไม่เคยรุกรานเขา! นายหญิงแห่งนิกายบอกว่าลีรอยกลายเป็นขี้ข้าของโลกใหม่ไปแล้ว ไอ้คนเลวทรามต่ำช้า!’ แดร์ริลกร่นด่าลีรอยอย่างโกรธแค้นในใจก่อนที่จะออกจากห้องใต้ดิน
แดร์ริลจับมืออีวอนและรีบวิ่งออกไปเมื่อพวกเขาออกมาข้างนอกได้ บริเวณรอบ ๆ ทะเลสาบมังกรทะยานนั้นกว้างมากและใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมงที่จะออกจากที่นี่
แต่เมื่อแดร์ริลวิ่งไปได้ไม่นานก็ต้องหยุดอย่างกะทันหัน!
เขารู้สึกได้ถึงคลื่นพลังงานภายในที่กำลังพัดมาอย่างแรงผ่านทางอากาศ เขามองไปข้างหน้าด้วยสัญชาตญาณก่อนจะรู้สึกตกใจทันที!
แดร์ริลเห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนขวางขวางทางเดินที่เขากำลังจะไปอยู่ไม่ไกล
ผู้ชายคนนั้นสวมเสื้อคลุมและยืนนิ่งราวกับภูเขา! เขาคือเจ้าสำนักคุนหลิน ลีรอย!
ลีรอยกำลังบ่มเพาะพลังด้วยวิถีแห่งด้านมืดอยู่ห้องใกล้ ๆ และสามารถได้ยินอย่างน่าอัศจรรย์จากการเป็นปรมาจารย์ยุทธขั้นที่สาม
ลีรอยได้ยินเสียงแปลก ๆ เมื่อแดร์ริลหนีออกจากห้องใต้ดิน ดังนั้นเขาจึงมาตรวจสอบ
“หึหึหึ ว้าว แดร์ริล ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีใครกล้าเสี่ยงชีวิตมาช่วยขยะเช่นแก?” ลีรอยยิ้มเยาะ เสียงของเขาไม่ได้ดังแต่มันเพียงพอแล้วที่จะทำให้แดร์ริลขนลุก!
‘นี่มัน มันจบแล้ว! การหลบหนีอยู่ตอนนี้’
จิตใจของแดร์ริลปั่นป่วนแต่เขาไม่ยอมแพ้และก้าวไปข้างหน้าก่อนที่จะตะโกนว่า “ผมไม่เคยทะเลาะกับคุณ ทำไมคุณถึงจับผมมา? คุณเรียกผมว่าขยะทำไมคุณไม่ถามตัวคุณเองว่าใครกันแน่ที่เป็นขยะของจริง?”
‘ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าขี้ข้าของโลกใหม่จะกล้าเรียกคนอื่นว่าขยะ’ แดร์ริลคิด
ลีรอยไม่ได้พูดอะไรสักคำและหัวเราะ เขาพุ่งเข้าหาแดร์ริลทันทีและง้างกำปั้นในนาทีถัดไป! เขาเร็วมากจริง ๆ !
หมัดของปรมาจารย์ยุทธขั้นที่สามเร็วมากจริง ๆ ! แดร์ริลไม่สามารถหลบความเร็วนั้นได้!
แดร์ริลเป็นแค่ปรมาจารย์ยุทธขั้นที่หนึ่ง มีความแตกต่างมากระหว่างเขากับลีรอย
แดร์ริลมีเวลาพอที่จะยกแขนขึ้นบังหน้าอกของเขาเท่านั้น!
เสียงกระแทกอย่างแรง!
หมัดของลีรอยชนแขนแดร์ริลอย่างหนักและทำให้เกิดเสียงดังอย่างแรงก่อนที่จะทำให้เขาลอยออกไป! เขาลอยไปหลายสิบเมตรและอาเจียนออกมาเป็นเลือด!
“แดร์ริล!” เสียงอีวอนแหบแห้งอย่างมาก เธอวิ่งไปหาแดร์ริลอย่างรวดเร็วและคุกเข่าต่อหน้าเขาทั้งน้ำตา “แดร์ริล คุณเป็นอะไรไหม…”
“ผมไม่เป็นไร…” แดร์ริลกัดฟันขณะที่เขาพ่นเลือดออกมาอีกครั้ง!
“หึหึหึ นายเป็นขยะที่ค่อนข้างโชคดีนะ” ลีรอยพูดเมื่อเขายืนอยู่ตรงนั้นและตรวจสอบอีวอนก่อนที่เขาจะพยักหน้าและพูดต่อ “ผู้หญิงคนนี้สวยดีนี่ น่าเสียดายที่แกจะไม่ได้มีความสุขกับเธออีกต่อไป แกต้องตายสำหรับการที่แกพยายามจะหนี!”
ลีรอยบินพุ่งไปหาแดร์ริลทันทีที่พูดเสร็จและกำลังจะฟาดฝ่ามือไปที่เขา!
ลีรอยเร็วเกินไปไม่มีทางเลยที่แดร์ริลจะหลบการโจมตีของเขาได้!
“ไม่!” อีวอนตะโกนอย่างสุดเสียง! แดร์ริลได้รับบาดเจ็บอย่างมากจากหมัดของลีรอย และถ้าเขาถูกฟาดด้วยฝ่ามืออีกครั้ง เขาจะต้องจบชีวิตอย่างแน่นอน!