คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 551
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 551
“แน่นอน!” แดร์ริลพยักหน้า อย่างน้อยก็ยังพอมีหวังแม้จะริบหรี่
ซูซานถอนหายใจขณะเธอขบริมฝีปากของเธอ “อีกอย่าง ฉันบอกวิธีช่วยชีวิตเธอได้ แต่นายต้องสัญญาอะไรบางอย่างกับฉัน” ตอนนั้นเธอดูขัดใจเล็กน้อย
“อาซูซาน อะไรก็ได้ว่ามาเลยครับ” แดร์ริลตอบอย่างไม่ลังเล พยักหน้ารัว ๆ
ซูซานถอนหายใจก่อนจะมองไปที่แดร์ริลอย่างจริงจัง “เรื่องนี้มันเกี่ยวกับตอนที่เรเชลหลอกนายให้เข้าไปในป่าลูกท้อเบ่งบาน ฉันไม่อยากให้นายไปบอกกับพ่อทูนหัวและก็ห้ามพูดถึงเรื่องนี้อีก”
ฉะนั้นเรื่องนี้มันก็เป็นเพราะเหตุการณ์นั้น
“ผมสัญญา ผมจะไม่พูดถึงมันอีก” แดร์ริลตอบสัญญาในทันทีเขาพยักหน้า เรื่องแค่นี้มันเทียบไม่ได้กับชีวิตของอีวอน
ซูซานฉีกยิ้ม “เยี่ยม ฉันจะบอกนาย สภาพของสาวน้อยคนนี้ถูกดูดกลืนด้วยวิถีแห่งด้านมืด วิถีแห่งด้านมืดเป็นวิชาบ่มเพาะที่เก่าแก่นานนับพันปี มันมาจากโลกใหม่ ไม่แน่บางทีคนจากโลกใหม่ที่มีทักษะวิชานี้อาจช่วยชีวิตเธอได้”
“ถ้านายพาเธอไปที่โลกใหม่ได้ บางทีมันอาจจะยังพอมีโอกาสอยู่ ยังไงก็ตามเธอเหลือเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ฉันไม่คิดว่านายจะช่วยเธอไว้ได้ทันเวลา”
‘โลกใหม่?’ แดร์ริลสงสัยด้วยความปลาบปลื้มใจ
เป็นความจริงที่ลีรอย เฮนเดอร์สัน ได้รับคัมภีร์วิถีแห่งด้านมืดมาจากจักรพรรดิโลกใหม่! อีเว็ตต์เป็นเจ้าหญิงแห่งโลกใหม่ ฉะนั้นไม่แน่ว่าเธออาจมีหนทางแก้ไข?
“อีวอน ผมขอออกไปโทรศัพท์ก่อนนะ!” แดร์ริลกล่าวอย่างวิตกกังวลก่อนจะเดินออกไป
ด้านนอก เขาคว้าโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรไปหาอีเว็ตต์ ในชุมนุมรวมห้องเรียนครั้งล่าสุด เขาได้แลกเบอร์โทรติดต่อกันระหว่างอีเว็ตต์
…
อีเว็ตต์และลิลี่กำลังนั่งดูหนัง พวกเธอเป็นจุดศูนย์กลางความสนใจในโรงภาพยนตร์บรรดาเด็กผู้ชายให้ความสนใจไปที่พวกเขามากกว่าดูหนัง
“ลิลี่ สามีของเธออยู่ที่ไหน?” อีเว็ตต์ถามขึ้นมาในทันใด
เธอยังคงรู้สึกอับอายจากการถูกมัดไว้กับต้นไม้แล้วถูกแดร์ริลทรมานโดยใช้วิชาค่ายกลต่าง ๆ จนกระทั่งเธอขอร้องให้เขาหยุด อย่างไรก็ตามนี่เป็นความอาฆาตแค้นของเธอกับแดร์ริล มันไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับเธอที่จะเป็นเพื่อนซี้กับลิลี่
อีเว็ตต์เห็นว่าลิลี่ไม่รู้ว่าแดร์ริลคือดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย
“สามีฉันเหรอ?” ลิลี่ถามกลับพร้อมกับถังป๊อปคอร์นในมือ “สามีฉันไม่กลับบ้านมาสองวันแล้ว ฉันติดต่อเขาไม่ได้ ทำไมเธอถึงถามหาเขา” ลิลี่หัวเราะ
“ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่ถามดู” อีเว็ตต์เลือดขึ้นหน้าเธอโกรธจัดเมื่อคิดถึงว่าแดร์ริลแกล้งเธอไว้อย่างไร
ที่แย่ไปกว่านั้นคือตอนที่สิบสององครักษ์กำลังจะจับตัวแดร์ริล ก็มีผู้ชายกับผู้หญิงเข้ามาช่วยชีวิตเขาไว้ อีเว็ตต์ออกตามหาเขามาโดยตลอดตั้งแต่นั้น เพื่อที่จะแก้แค้นกับความอัปยศอดสู อย่างไรก็ตามมันเหมือนกับว่าเขาได้หายตัวไปจากพื้นโลก
ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของอีเว็ตต์ก็ดังขึ้น โรงภาพยนต์คือสถานที่สงวนความเงียบ เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้อีเว็ตต์ตกเป็นศูนย์กลางของความสนใจในทันที
“ลิลี่ รอฉันก่อนฉันจำเป็นต้องรับสายนี้” เธอกล่าวกับลิลี่ เธอค่อย ๆ ลุกขึ้นเดินอย่างช้า ๆ และยิ้มขออภัย จากนั้นก็เดินออกมาจากห้องฉาย
เธอคิดว่ามันน่าจะมาจากคนคุยสักคนของเธอ แต่เธอก็ตกตะลึงเมื่อเห็นว่ามันมาจากแดร์ริล เขากล้าดีอย่างไรถึงโทรมาหาเธอ?
เธอขบริมฝีปากและรับสาย
“อีเว็ตต์ ฉันจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือ เธอต้องช่วยฉัน” แดร์ริลกล่าวอย่างวิตกกังวล
‘บ้าไปแล้วแดร์ริล! นายทำให้ฉันขายขี้หน้าแต่นายกลับมาขอให้ฉันช่วย? ฉัน เจ้าหญิงอีเว็ตต์ไม่เคยก้มหัวและขอวิงวอนใคร ฉันยังไม่ได้ชำระแค้นกับความอับอายในครั้งนั้นแต่นายมาขอให้ฉันช่วยนาย? ฝันไปเถอะ!” อีเวตต์คิด
เธอหัวเราะราวกับวายร้าย “แดร์ริล ดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย นายเป็นถึงประมุขสำนักประตูสุราลัย ทำไมนายจะต้องการความช่วยเหลือจากฉัน?”
“อีเว็ตต์ น้องสาวที่แสนดีของฉัน เธอต้องช่วยฉัน!” แดร์ริลกล่าวตอบอย่างกระวนกระวายใจ
“น้องสาว? ใครน้องสาวแก?” อีเว็ตต์กระทืบเท้าอย่างโมโหจัด
“ในระหว่างการร่ายรำวิชาค่ายกล เธอเองก็เรียกฉันว่าพี่ชาย ฉันแก่กว่าเธอ มันก็ปกติไม่ใช่เหรอที่ฉันเรียกเธอว่าน้องสาว?” แดร์ริลอธิบายอย่างช่วยไม่ได้ ตอนแรกเขาอยากจะพูดแบบนี้เพื่อตีซี้กับอีเว็ตต์มากขึ้น ใครจะรู้ว่ามันยิ่งทำให้เธอเกรี้ยวกราดไปกว่าเดิม
“แกกล้าดียังไงมาพูดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้!” อีเว็ตต์โวยวายตะคอกอย่างโมโหจัด
ก่อนหน้านี้ แดร์ริลใช้วิชาค่ายกลทำให้เธอรู้สึกจักกะจี้ยุบยิบ อีกอย่างเธอแค่เพียงวิงวอนเขาด้วยการเรียกเขาว่าพี่ชาย ตอนนี้มันกลายเป็นอดีตไปแล้ว เขากล้าดีอย่างไรถึงกระตุกต่อมมันขึ้นมาอีก!