คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 593

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 593
อีกด้านหนึ่งของคู่สาย ใบหน้าของอีวอนเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา เธอไม่ได้ร้องไห้ออกมาเสียงดัง เพราะเป็นห่วงว่าแดร์ริลจะรู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง

เธอกลั้นน้ำตาและแกล้งทำเป็นสุขุมใจเย็น “แดร์ริล ไม่แน่ว่านี่อาจจะเป็นโชคชะตาของเราที่ถูกลิขิตไว้ไม่ให้อยู่ด้วยกัน นายไม่จำเป็นต้องรู้สึกแย่ ฉันจะถูกส่งตัวกลับไปที่บ้าน นายอยู่ไหน? ฉันคิดถึงนาย นายมาอยู่กับฉันในวาระสุดท้ายได้ไหม?”

“ไม่!”

แดร์ริลถึงกับหัวใจสลายเมื่อได้ยินแบบนั้น เขาไม่สามารถจะกลั้นน้ำตาของเขาได้

“อีวอน ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอตาย ไม่มีวัน! เธอจะตายไม่ได้!” แดร์ริลโวยวาย “รอฉันก่อน อีวอน เธอต้องรอฉัน”

ตู้ด!

แดร์ริลวางโทรศัพท์มือถือลงพร้อมกับดวงตาอันแดงก่ำ

“แดร์ริล เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” แด๊กซ์ขมวดคิ้วและกล่าวถาม

ทำไมจู่ ๆ แดร์ริลก็รู้สึกเศร้าโศกเสียใจมากขนาดนี้?

แดร์ริลกำหมัดแน่นและกล่าวตอบด้วยนำ้เสียงอันแหบแห้งของเขา “เข็มเงินพิสุทธิ์ของอีวอนโดนดึงออกไป…”

แดร์ริลร้องไห้ฟูมฟาย “แด๊กซ์ ฉันจะทำยังไงดี? อีวอนมีชีวิตอยู่ได้อีกแค่สามชั่วโมงเท่านั้น ฉันควรจะทำยังไงดี?” น้ำตาของเขาไหลพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย เขาไม่เคยรู้สึกย่ำแย่เท่านี้มาก่อนในช่วงชีวิตยี่สิบปีของเขา เขาไม่เคยรู้สึกสิ้นหวังเท่านี้มาก่อน

อะไร?

แด๊กซ์ตกตะลึงไปชั่วขณะและกำหมัดแน่น แดร์ริลเคยบอกเขาไว้ก่อนหน้านี้ว่าอีวอนยังมีชีวิตอยู่ต่อได้ก็เพราะเข็มเงินพิสุทธิ์ที่ฝังอยู่ในตัวเธอ ซึ่งมันไม่ควรถูกดึงออก

แด๊กซ์โทรหาเชสเตอร์ในอาการกระวนกระวาย “พี่ชายเชสเตอร์ พี่อยู่ที่ไหน?” เขากล่าวถามทันทีหลังจากสายต่อติด

“เราจะถึงในอีกหนึ่งชั่วโมง” เชสเตอร์กล่าวตอบ “แด๊กซ์ อยู่กับแดร์ริลก่อนและรอฉัน”

อะไร? อีกประมาณหนึ่งชั่วโมง?

“พี่ชายเชสเตอร์ มันสายเกินไป…” แด๊กซ์กล่าวตอบ

เขาสามารถเห็นได้ว่าแดร์ริลร้องไห้ฟูมฟายอย่างไร้ซึ่งความหวัง “พี่ชายเชสเตอร์ ถ้าหากแดร์ริลและผมตายบนภูเขาคุนหลุน ได้โปรดช่วยดูแลครอบครัวของพวกเราด้วย!” แด๊กซ์ตะโกน

หลังจากที่เขาได้กล่าว แด๊กซ์ก็คำรามแผดเสียง “สมาชิกสำนักประตูสุราลัยทุกท่าน! ผมคือน้องชายร่วมสาบานของท่านประมุขสำนัก ทุกคน ตามผมมาเพื่อทำลายภูเขาคุนหลุนและเอาโอสถฟีนิกซ์มาให้ได้!”

แด๊กซ์ชูขวานของเขาและโห่ร้องคำราม เขานำสมาชิกสำนักประตูสุราลัยไต่ขึ้นภูเขาคุนหลุน

“แด๊กซ์” แดร์ริลตะคอก

มันคงจะมีสาวกสำนักคุนหลุนนับพันคนอยู่บนภูเขา สมาชิกสำนักประตูสุราลัยนั้นน่าจะเสียเปรียบมากกว่าในเรื่องของจำนวน

ใบหน้าของแดร์ริลแดงก่ำขณะเขาจ้องมองแผ่นหลังของแด๊กซ์เขารู้สึกประหม่าและซาบซึ้ง แด๊กซ์นั้นคือพี่น้องที่ร่วมเป็นร่วมตายของเขาจริง ๆ

ฉิ้ง!

ดาบกลืนโลหิตก็ปรากฏขึ้นในมือของแดร์ริล

“บุกกกก!” แดร์ริลตะโกนและบุกขึ้นไปบนภูเขาคุนหลุน