คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 616
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 616
คนที่ยังไม่ตายเนื้อตัวก็ถูกปกคลุมไปด้วยคราบเลือด พวกเขายังคงเข่นฆ่ากันเองต่อไปและมีทีท่าว่าจะไม่มีวันเลิกรากันในเร็ว ๆนี้
มีผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ดูเหมือนจะไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ
เธอคือลินดา โฮลท์
ลินดาพิงตัวกับท่อนไม้ท่อนหนึ่งขณะที่เธอพูดคุยกับตัวเองอย่างสะเทือนอารมณ์ เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังประสาทหลอน แต่ภาพลวงตาของเธอแตกต่างจากคนอื่นที่เหลือ
แดร์ริลเข้าไปหาเธอเพื่อที่เขาจะได้ฟังในสิ่งที่เธอพูดคุยกับตัวเอง
“ถึงแม้ว่าสำนักเกาะลูกท้อเบ่งบานจะเป็นสำนักเล็ก ๆ เราก็จะไม่มีวันทรยศ พวกแกทั้งหมดออกไปให้พ้นเดี๋ยวนี้! ไสหัวกลับไปจากที่ที่พวกแกควรอยู่ กลับไปโลกใหม่ซะ”
แดร์ริลตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขานับถือในการตัดสินใจของเธอ
ดูเหมือนว่าโลกใหม่ จะแอบไปรับสมัครสำนักเกาะลูกท้อเบ่งบานให้เข้าร่วมด้วย แต่พวกเขาก็ไม่ได้ยอมทำตามกับข้อเสนอ
แดร์ริลประทับใจกับการตัดสินใจของลินดา เขาเดินเข้าไปหาเธอและปิดผนึกจุดอัตตาของเธออย่างไม่ลังเล
ลินดาตัวสั่นสะเทือนและจิตใจของเธอก็ปลอดโปร่งในทันที
ลินดาใจหายที่เห็นแดร์ริลอยู่ตรงหน้าของเธอ “แดร์ริล นายมาทำอะไรที่นี่?”
และเธอยังตกใจอีกด้วย เมื่อเห็นกลุ่มคนที่กำลังห้ำหันกันเอง “พวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่?”
แดร์ริลฉีกยิ้มขณะมองไปที่เธอ “เธอกำลังเห็นภาพหลอน ที่นี่มันอันตรายมาก เธอควรจะรีบออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้”
จากนั้นแดร์ริลก็หันหลังกลับและเดินไปหาอีเว็ตต์
ลินดาตกตะลึงเมื่อเธอเห็นแดร์ริลเดินจากไป เขาคือคนที่ช่วยพาเธอหลุดออกจากภวังค์ภาพลวงตา
ทุกคนต่างกล่าวหาว่าแดร์ริลคือต้นเหตุทำให้คุณปู่ของเขาเสียชีวิต ล่วงละเมิดน้องสะใภ้ของเขาเองและยังไปเข้าร่วมกับนิกายตำหนักอมตะ อย่างไรก็ตามลินดากลับรู้สึกว่าแดร์ริลไม่เหมือนปีศาจมารร้ายอย่างที่พวกเขาบอกว่าแดร์ริลเป็น
อีเว็ตต์หยอกล้อเขาเมื่อแดร์ริลกลับมาหาเธอ “ช่างเป็นสุภาพบุรุษอะไรเยี่ยงนี้ ท่านประมุขดาร์บี้! นายไม่สนใจคนอื่นเลยและยังมีหน้าเข้าไปช่วยไว้แค่ลูกสาวของสำนักเกาะลูกท้อเบ่งบานด้วย”
เธอกล่าวเสริม “ลินดาทั้งเด็กทั้งสวย ถึงแม้ว่าผมของเธอจะเป็นสีขาวแต่ก็ยังดูมีเสน่ห์ นายสนใจเธองั้นเหรอ?”
แดร์ริลฉีกยิ้มแต่ไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม
แดร์ริลช่วยชีวิตลินดาไว้ เพราะเธอไม่ได้เข้าร่วมกับโลกใหม่ เขาจะไปบอกเรื่องนี้ให้อีเว็ตต์ฟังได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตามเขาก็หักห้ามใจตัวเองไม่ได้ที่ต้องยียวนเธอ “เจ้าหญิง ได้โปรดเถอะ คุณอิจฉาใช่ไหม?”
อีเว็ตต์ขบริมฝีปากของเธอและกล่าวสวน “แกหลงตัวเองเกินไปแล้ว!”
แดร์ริลกล้าดีอย่างไร ถึงมาพูดกับเธอเช่นนี้!
“ถ้าอย่างนั้น ฉันคงไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีกลูกสาวที่รักของฉัน” แดร์ริลโบกมืออย่างไม่ถือสา
“แก…” อีเว็ตต์โกรธเคืองมาก เธอง้างมือไปทุบแดร์ริล
เธอยังคงเขินอายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
แดร์ริลหัวเราะและเริ่มวิ่งหนี อีเว็ตต์ก็วิ่งไล่ตามหลังเขาไป
เมื่อองครักษ์หนูและองครักษ์วัวฟื้นกลับคืนมามีสติ แดร์ริลและอีเว็ตต์ก็วิ่งพ้นออกไปสายตาพวกเขาแล้ว
“เจ้าหญิง!” องค์รักษ์วัวตะโกน
“ฉันคิดว่าเธอไล่ตามแดร์ริลไป” องค์รักษ์หนูกล่าวตอบ
“แล้วแกจะมัวยืนเซ่ออยู่ทำไมตรงนี้เล่า? ไปตามหาเธอเร็วเข้า! ไร้ประโยชน์จริง ๆ” องค์รักษ์วัวตะคอก
“ไอ้ห่า! แกก็ต้องรับผิดชอบชีวิตเจ้าหญิงด้วยเหมือนกัน!” องค์รักษ์หนูกล่าวตอบ ทั้งสองคนโต้เถียงกันขณะมุ่งหน้าออกตามหาอีเว็ตต์