คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 677
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 677
ในปัจจุบัน ลิลี่ ลูกสาวของเธอและเวด เข้ากันได้ดีเลยทีเดียว พวกเขากำลังปรึกษาหารือเรื่องการแต่งงาน
เวดมอบสินสอดทองหมั้นให้แก่ซาแมนธาเป็นจำนวนเงิน 8,880,000 เหรียญ
ซาแมนธารู้สึกตื้นตันเป็นอย่างยิ่ง เธอจึงตื่นแต่เช้าเพื่อออกไปหาซื้อเสื้อผ้า เนื่องจากลูกสาวของเธอกำลังจะแต่งงาน ดังนั้น เธอจึงต้องจัดเตรียมชุดสำหรับงานแต่งงานของลูกสาวของเธอ
เมื่อเธอกำลังจะจ่ายค่าชุดที่เธอเลือก คนสองคนก็เดินเข้ามา
“มากับเรา”
ทั้งสองคนคว้าตัวซาแมนธาเอาไว้
“พวกแกจับฉันทำไม?” ซาแมนธาตกใจกลัว เธอเริ่มตะโกนขอความช่วยเหลือ
สองคนนั้นผลักเธอออกไปอย่างรวดเร็ว พวกเขาก็กระโดดขึ้นและลอยตัวไปในอากาศ จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังหอคอยดาวปรารถนา
…
ที่หอคอยดาวปรารถนา เหล่าผู้นำนิกายต่าง ๆ มารวมตัวกัน
ต่อหน้าผู้นำเหล่านั้น มีคนสี่คนถูกมัดด้วยเชือก!
พวกเขาคือ ซาแมนธา, ลิลี่และพ่อแม่ของแดร์ริล
พ่อแม่ของแดร์ริลอาศัยอยู่ในชนบทมาระยะหนึ่งแล้ว แต่พวกเขาก็ยังถูกตามหาจนเจอ
“พวกคุณ…” ซาแมนธายิ้มเยาะออกมาเล็กน้อย “พวกคุณ นี่มันอะไรกัน?”
ซาแมนธามองดูพ่อแม่ของแดร์ริลด้วยสายตาดูถูก
มันจะต้องเป็นการกระทำของลูกชายที่ไร้ประโยชน์ของพวกเขาแน่ ๆ ! มีบางอย่างผิดพลาดที่เธอและลูกสาวของเธอถูกลากเข้ามาเอี่ยวในเรื่องนี้
แม่ชีแห่งโชคชะตาเดินออกมาช้า ๆ และมองไปที่ซาแมนธาด้วยสายตาเยาะเย้ย “แดร์ริลทรยศต่อจักรวาลโลก เขาสมรู้ร่วมคิดกับกองทัพโลกใหม่และตอนนี้เขากำลังวางแผนทำลายล้างเมืองตงไห่ เขาเป็นลูกเขยของเธอ เธอรู้แล้วใช่ไหมว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ในตอนนี้?”
อะไรนะ!
ซาแมนธาตกตะลึง
แดร์ริลสมรู้ร่วมคิดกับกองทัพโลกใหม่?
เธอเคยเห็นแดร์ริลเป็นคนโง่ที่ไร้ประโยชน์มาโดยตลอด! แต่เธอไม่เคยคิดว่า เขาจะกลายเป็นคนทรยศได้ ดูเหมือนว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องสำหรับลูกสาวของเธอที่จะทิ้งเขาไป
ซาแมนธาพูดด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล “พวกคุณจับผิดคนแล้ว ลูกสาวของฉันไม่เกี่ยวอะไรกับแดร์ริลแล้ว สิ่งที่เขาทำไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเราเลย”
หลังจากนั้น ซาแมนธาก็ชี้ไปที่พ่อแม่ของแดร์ริลและพูดว่า “พวกเขาเป็นพ่อแม่ของแดร์ริล คุณควรจะถามพวกเขาว่าแดร์ริลกลายเป็นคนแบบนั้นได้ยังไง”
ว้าว!
ทุกสายตาจับจ้องไปที่พ่อแม่ของแดร์ริล
เดรกหน้าซีดเซียว เขาพูดด้วยเสียงอันดัง “พวกคุณ ฟังผมนะ! แดร์ริล ลูกชายของผมเป็นคนซื่อสัตย์ ผมกล้าเดิมพันด้วยชีวิตของผมว่าเขาจะไม่มีวันทรยศ!”
เขากล่าวด้วยถ้อยคำที่หนักแน่นและทรงพลัง
เดรกกำหมัดแน่น เขาเชื่อว่าลูกชายของเขาจะไม่มีวันทรยศ!
“ใช่แล้ว…พวกคุณกำลังเข้าใจลูกชายของฉันผิด” ลูน่าแม่ของแดร์ริลกล่าวเสริมด้วยความเป็นกังวล
เธอสอนลูกชายของเธอให้เป็นคนชอบธรรมตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก ลูกชายของเธอจะกลายเป็นคนทรยศได้ยังไง?
ลูน่าไม่มีวันเชื่อคำกล่าวอ้างเหล่านั้น!
“หุบปาก!”
ใบหน้าอันเยือกเย็นของเมแกนแสดงออกมาในขณะที่เธอเดินเข้ามาใกล้และตบเข้าที่ใบหน้าของลูน่าอย่างรวดเร็ว!
เพียะ! เธอออกแรงสุดแรง
ลูน่าร้องด้วยความเจ็บปวด รอยฝ่ามือสีแดงปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ จากนั้น เลือดก็หยดไหลลงมาจากมุมปากของเธอ
“ลูกชายของเธอสวมชุดเกราะของกองทัพโลกใหม่ พวกเราทุกคนเห็นมันกับตา!” เมแกนตะคอกด้วยความโกรธแค้น “พวกแกเป็นพ่อเป็นแม่ของแดร์ริลและนี่คือผลผลิตของครอบครัวของพวกแก พวกแกคงไม่เคยสั่งสอนเขาสินะ? พวกแกมันไม่มีอะไรดีเลย!”
เมแกนตบเข้าที่ใบหน้าของลูน่าอีกครั้ง!
“หยุดนะ! แกจะทำร้ายคนอื่นตามใจแกเช่นนั้นไม่ได้!” เมื่อเห็นว่าภรรยาของเขากำลังถูกทุบตี หัวใจของเดรกก็สั่นเทา เขาตะโกนใส่เมแกนด้วยเสียงอันดัง
“ทำตามใจเหรอ?” แม่ชีแห่งโชคชะตาเดินเข้ามาพร้อมกับดาบยาวและมองดูเดรกด้วยสายตาอันดูถูก “ลูกชายของแกเป็นคนทรยศและนั่นคือความจริง! เขาเป็นคนขี้ขลาด เป็นคนบาปที่ทรยศต่อจักรวาลโลก!”
“ไม่จริง…” เดรกส่ายหัวในขณะที่น้ำเสียงของเขาหนักแน่น “เขาจะไม่มีวันทำแบบนั้น!
แม่ชีแห่งโชคชะตาเย้ยหยัน “แกหมายความว่า พวกเราทุกคนกำลังเข้าใจลูกชายที่แสนดีของแกผิดอย่างนั้นเหรอ? เขานำเหล่าทหารของโลกใหม่มาแอบซุ่มอยู่รอบ ๆ ที่ด้านหลังของภูเขาบนหอคอยดาวปรารถนา หลักฐานชัดเจนขนาดนั้น แกยังกล้าที่จะปฏิเสธอีกเหรอ?”
“ฮ่า ฮ่า…”
เดรกหัวเราะเยาะและกัดฟันของเขา เขากล่าวว่า “เชิญพูดในสิ่งที่พวกแกต้องการ! ฉันไม่มีวันเชื่อคำใส่ร้ายของพวกแก ฉันขอยืนยันว่าลูกชายของฉันไม่ใช่คนแบบนั้น!”
“ยังไม่เชื่ออย่างนั้นเหรอ?” แม่ชีแห่งโชคชะตาของกัดฟัน “เมแกน จัดการพวกมัน”
เมแกนก้าวไปข้างหน้าและยกมือขึ้น เธอตบเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เพียะ! เพียะ! เพียะ!
เธอตบเขาหนักขึ้น หนักขึ้น! ด้วยอายุของเขา เดรกจะทนต่อความเจ็บปวดเช่นนี้ได้ยังไง?
ในขณะที่เสียงตบยังคงดังอยู่ แม่ชีแห่งโชคชะตากล่าวขึ้นจากด้านหลังด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ไม่ว่าจะเป็นพ่อหรือลูกชาย ถ้าแกยังไม่ยอมรับบาปในครั้งนี้ พวกเราจะตีจนกว่าแกจะยอมรับ!”
“ไม่นะ…หยุด…” ลูน่าร้องอ้อนวอน เธอพยายามที่จะหลุดออกไปแต่เธอถูกมัดไว้และไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ น้ำตาของเธอหลั่งไหลลงมา