คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 871
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 871
ทันทีที่ออกคำสั่ง สาวกหญิงกว่าสิบคนเข้าประชิดรายล้อมรอบตัวเขาและชักกระบี่ออกมา!
อย่างไรก็ตาม ลีรอยก็ยืนหยัดอยู่ตรงนั้นอย่างไม่หวาดหวั่น
เส้นลมปราณของเขาเพิ่งจะฟื้นตัวกลับคืนมาและเขาจำเป็นที่จะต้องดูดซับพลังจิตวิญญาณของผู้หญิงเพื่อเติมเต็มกำลังภายในของเขา เขาได้ใช้วิถีแห่งด้านมืดอีกครั้ง
สาวกพระราชวังฟูเหยาบุกเข้ามาถูกจังหวะ ในตอนที่เขากำลังต้องการจะเติมเต็มพลังพอดี
ปัง!
ลีรอยกางฝ่ามือออกมาทั้ง 5 นิ้ว และเอาฝ่ามือตบหัวสาวกหญิงสองคนโดยที่พวกเธอไม่ทันได้ตั้งตัว!
สาวกหญิงสองคนนั้นสั่นสะท้านในทันที และก่อนที่พวกเธอจะทันได้ตอบโต้กำลังภายในของพวกเธอก็ถูกเขาดูดออกไปอย่างรวดเร็ว สีหน้าของพวกเธอซีดเซียวลงทันทีและล้มลงนอนกองกับพื้น!
ลีรอยเย้ยหยัน ‘วิถีแห่งด้านมืดมันช่างน่าพิศวงยิ่งนัก’ เขาไม่ได้บ่มเพาะวิถีแห่งด้านมืดมานานเป็นปีแล้ว และคิดว่าการบ่มเพาะพลังของเขาที่เขาเพิ่งจะกลับมาฝึกฝนอีกครั้งจะช้ากว่าคนปกติทั่วไป ถึงแม้ว่าเส้นลมปราณของเขาจะหายดีแล้ว แต่อย่างไรก็ตามเขารู้สึกประหลาดใจขณะที่เขาสัมผัสได้ว่ากำลังภายในของเขาที่อยู่ในบริเวณสนามพลังของเขาปะทุขึ้นมาหลังจากดูดซับพลังจิตวิญญาณของสาวกหญิงสองคน!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
ก่อนที่บรรดาสาวกหญิงจะได้ตอบสนอง ลีรอยก็บุกเข้าไปหาพวกเธอและใช้ฝ่ามือดูดซับพลังเหล่าสาวกหญิง ในเวลานั้น เขาสามารถดูดซับพละกำลังของสาวกหญิงได้ถึงเจ็ดแปดคนเลยทีเดียว!
สาวกหญิงเหล่านั้นเป็นสาวกระดับสูงทั้งหมด!
หึ!
สาวกหญิงที่เหลือหายใจเข้าแรงด้วยความหวาดผวาหลังจากที่ได้เห็นชะตากรรมของพี่น้องตัวเองและไม่กล้าที่จะขยับตัวบุกเข้าไป!
“ฟังฉันให้ดี เหล่าลูกศิษย์สาวก!” ลีรอยกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ด้วยดวงตาที่แข็งกร้าว “ฉันไม่อยากจะฆ่าพวกแกทั้งหมดทิ้ง อีกอย่างทุกคนที่นี่ในพระราชวังฟูเหยาจะต้องเชื่อฟังฉันนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป! ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้มั่นใจว่าชะตากรรมของพวกแกจะต้องแย่กว่าความตาย!”
ลีรอยเดินไปที่กำแพงแล้วเคาะเบา ๆ ทันทีที่เขาพูดจบ
แกร็ก!
หลังจากนั้นก็มีช่องลับที่ซ่อนอยู่โพล่ขึ้นมาบนผนังกำแพงและภายในช่องลับก็มีตราประทับขนาดใหญ่อยู่
หลังจากที่เขาอาศัยอยู่ภายในพระราชวังฟูเหยามานานเป็นปี ลีรอยก็รู้จักทุกซอกทุกมุมของพระราชวังฟูเหยาเป็นอย่างดี! ซึ่งใครก็ตามที่ได้ครอบครองตราประทับนี้ก็สามารถจะถูกพิจารณาให้ขึ้นเป็นเจ้าพระราชวังฟูเหยาได้!
ความสัมพันธ์ระหว่างเจ็ดเทพธิดานั้นดีต่อกันเสมอมา ฉะนั้นตราประทับขนาดใหญ่นี้จึงถูกเก็บซ่อนไว้ในที่ลับ
ลีรอยถือตราประทับขนาดใหญ่ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าและกวาดสายตามองไปรอบ ๆหาบรรดาสาวกของเขา “พวกแกยังจะไม่คุกเข่าทำความเคารพฉันอีกเหรอ? ตอนนี้ฉันขึ้นเป็นเจ้าพระราชวังฟูเหยาแล้ว พวกแกคงจะไม่ตายดีถ้าหากไม่ยอมคุกเข่าและบูชาฉัน!”
บรรดาสาวกหญิงพระราชวังฟูเหยาต่างสบสายตากัน พวกเธอสามารถบอกได้ว่าลีรอยนั้นทรงพลังมาก และไม่มีใครกล้าที่จะขัดขืนเขา พวกเธอไม่มีทางเลือกนอกจากจะต้องกัดฟันและก้มลงคาราวะอย่างอ่อนน้อมถ่อนตน
ทั้งเจ็ดเทพธิดาต่างเดือดดาลเมื่อเห็นเช่นนี้
เทพธิดาหก เวนดี้ขบริมฝีปากแรงและตะคอกเสียงดังขึ้นมาในทันที “ลีรอย ไอ้คนเนรคุณ! เราไม่น่าต้อนรับแกเข้ามาเลย!”
เทพธิดาหกมักจะเป็นคนที่สงบเสงี่ยม อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอได้เห็นหน้าของลีรอยมันก็เพียงพอที่จะทำให้เธออารมณ์เสีย เธอโกรธจนตัวสั่น!
ลีรอยฉีกยิ้มชั่วร้ายและจ้องมองไปที่เจ็ดเทพธิดาอย่างหมกมุ่นในกาม เขาค่อย ๆเพ่งพินิจจ้องมองไปที่พวกเธอทีละคน จนในที่สุดสายตาเขาก็ตกไปอยู่ที่เทพธิดาตัวน้อย ทั้งเจ็ดเทพธิดามีความสวยเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวในแบบของพวกเธอ แต่เทพธิดาตัวน้อยนั้นน่ารักที่สุดในบรรดาพวกเธอทั้งหมด แม้ว่าเธอจะยังอ่อนวัย แต่รูปลักษณ์และความเย้ายวนของเธอก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร
ลีรอยฉีกยิ้มและกล่าว “เจ็ดเจ้าพระราชวัง พวกเธอจะมองค้อนฉันไปทำไม? ฟังให้ดี พวกเธอเหล่าเทพธิดาที่ผู้ชายต่างเฝ้าฝันถึงควรจะเริ่มรับใช้ปรนนิบัติฉันนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปได้แล้ว”
ลีรอยเดินเข้าไปหาพวกเธอช้า ๆ และเอื้อมฝ่ามือออกไป เพื่อสะกัดจุดปิดผนึกเจ็ดเทพธิดาอย่างรวดเร็ว!