คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 906
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 906
”ช่างหัวมัน!” แด๊กซ์ไม่สนใจกับเรื่องที่แดร์ริลสงสัย เขาหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าว “ทันทีที่เราไปถึงสำนักประกายแสง เราจะฆ่าพวกมันให้สิ้นซาก!”
เชสเตอร์ส่ายหัวและขมวดคิ้ว “เราจะประมาทไม่ได้ เราน่าจะรอดูสถานการณ์ก่อน”
จากนั้นเชสเตอร์ก็ออกคำสั่งให้กับสาวกที่ยืนอยู่เคียงข้าง “ไปสืบมาว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมทุกคนในยุทธจักรของโลกใหม่ถึงมุ่งหน้าไปที่สำนักประกายแสง?”
“ขอรับ!”
จากนั้นสาวกก็รีบจากไปอย่างรวดเร็ว
ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็กลับมาและรายงานด้วยความเคารพ “ท่านประมุข ผมลองไปดูรอบ ๆ มาแล้ว สืบได้ว่าเจ้าสำนักประกายแสงลอร่า แฮนสันและรองเจ้าสำนักมัตเตโอ แฮนสันเป็นพี่น้องกัน และวันพรุ่งนี้คือวันเกิดของพวกเขา ผู้คนจึงกำลังหลั่งไหลไปร่วมเฉลิมฉลอง”
เจ้าสำนักประกายแสงลอร่า นั้นเกิดก่อนมัตเตโอไม่กี่ชั่วโมง ฉะนั้นพวกเขาทั้งคู่จึงเกิดวันเดียวกัน
สำนักประกายแสง เป็นสำนักที่เก่าแก่ที่สุดในโลกใหม่ พวกเขามีพลังแห่งธรรมชาติ
เมื่อพี่น้องตระกูลแฮนสัน ขึ้นเป็นผู้คุมสำนักประกายแสงผู้คนจากสำนักอื่น ๆ จึงแห่แหนเข้าไปอวยพรวันเกิดพวกเขาด้วยตัวเองเป็นการส่วนตัว มันคือวันแห่งการเฉลิมฉลองของยุทธจักรโลกใหม่
วันเกิด?
แดร์ริล แด๊กซ์และเชสเตอร์ต่างหันมามองหน้ากันเมื่อได้ยินเรื่องที่สาวกรายงาน
เปรี้ยง!
แด๊กซ์เอามือทุบโต๊ะ เขาระงับความโมโหไว้ไม่อยู่ “ให้ตายสิพับผ่า! มันยังมีหน้ามากล้าจัดงานวันเกิดอีกเหรอ!”
เชสเตอร์เย้ยหยัน “ในเมื่อมันเป็นงานเฉลิมฉลองวันเกิด มัตเตโอจะต้องปรากฏตัวที่แท่นบูชาแน่นอน มันคงจะเป็นโอกาสที่ดีของเรา!”
เชสเตอร์นั้นรู้สึกตื่นเต้นเป็นลิงโลด!
เชสเตอร์เคยได้ยินมาว่ามัตเตโอชอบท่องเที่ยวไปทั่วยุทธภพ ทำให้มัตเตโอไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งและตามหาตัวได้ยาก
เชสเตอร์จึงเป็นกังวลว่าพวกเขาจะไม่ได้เจอกับมัตเตโอที่สำนักประกายแสง
แดร์ริลกระแอมอยู่ในลำคอ เขากำหมัดแน่นจากนั้นก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย “ในเมื่อเป็นวันเกิดของพวกมัน เราจะไปร่วมงานมือเปล่าได้ยังไงล่ะ?”
เขาโมโหเลือดร้อนอยู่ตลอดเวลา เพราะในหัวของเขาคิดถึงแต่ลิลี่
‘ลิลี่ต้องตายเพราะเงื้อมมือของมัน มันยังมีหน้ามาจัดงานวันเกิดอีก?!’ แดร์ริลกัดฟันกรอด เขาออกคำสั่งให้กับสาวก “ไปตามหาช่างฝีมือดีระดับพระกาฬของเมืองมาให้ฉัน ในเมื่อพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของมัตเตโอ แฮนสันทั้งที ฉันอยากจะเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับสำนักประกายแสง”
โรงเตี๊ยมที่อยู่ถัดไปจากของแดร์ริล แลนวินนั่งอยู่ในห้องของเธอ เธอกำลังนวดน่องที่อ่อนล้าและกำลังพักผ่อน
ลิลี่ยืนอยู่ที่หน้าต่างขณะที่เธอมองออกไปด้วยความฉงนงวยงง
ลิลี่และแลนวินสะกดรอยตามแดร์ริลมาตลอดทาง
พวกเธอสองคนเริ่มต้นสะกดรอยตามจากคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์ และพวกเธอก็ตามเขาไปที่พระราชวังฟูเหยา จากนั้นก็วกกลับมาที่โลกใหม่
ในตอนที่ลีรอย เฮนเดอร์สัน จุดไฟเผาพระราชวังฟูเหยา ลิลี่ก็แอบเฝ้าดูจากมุมที่ซ่อนตัวอยู่
ลิลี่วิตกกังวลมากกับแดร์ริลในสถานการณ์ตอนนั้น เธอกลัวว่าอาจจะมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับแดร์ริล เธอเกือบจะรีบวิ่งเข้าไปในกองไฟเพื่อช่วยเขา
เมื่อเธอเห็นว่าแดร์ริลยังมีชีวิตอยู่และปลอดภัยดี เธอก็รู้สึกโล่งอกอย่างอธิบายไม่ถูก
ตลอดการเดินทาง อารมณ์ของลิลี่ก็อ่อนไหวมากกับความปลอดภัยของแดร์ริล
ในตอนนี้ เธออยู่ในโรงเตี๊ยมที่ห่างจากโรงแรมของแดร์ริลและพี่น้องร่วมสาบานเพียงแค่ไม่กี่ก้าว ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้น เธอก็สามารถไปอยู่ต่อหน้าแดร์ริลได้ภายในชั่วพริบตา
อย่างไรก็ตาม ลิลี่ก็พยายามอย่างที่สุดที่จะหักห้ามใจตัวเอง
เธอไม่กล้าที่จะไปเผชิญหน้ากับแดร์ริล! เธอไม่ต้องการให้สามีเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวเธอ เธอเต็มใจที่คอยเฝ้าระวังและปกป้องแดร์ริลจากระยะไกล เธอเลือกที่จะเฝ้าดูเขาไปเรื่อย ๆ และเท่านี้มันก็เพียงพอแล้วสำหรับเธอ