คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 952

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 952

แววตาของซาร่าเปี่ยมไปด้วยความหวัง

เมื่อเดบร้าเห็นว่าซาร่าออดอ้อนเพียงใด เดบร้าก็หัวเราะชอบใจสาวน้อยคนนี้ เธอหันไปหาแดร์ริลและกล่าว “ทำไมเราไม่พาซาร่าไปดูงานพรุ่งนี้ล่ะ?”

ซาร่ากล่าวถูกแล้วนับตั้งแต่ที่เธอเดินทางมาถึงจักรวาลโลก เดบร้าก็อยากจะออกไปท่องเที่ยวและเรียนรู้วัฒนธรรมของผู้คนที่นี่ให้ดีขึ้นบ้าง เดบร้านั้นสนใจในเรื่องภาพวาดและการประดิษฐ์ตัวอักษรเป็นพิเศษ เธอเป็นเจ้าสำนักพราน เธอมีความชำนาญอย่างมากในเรื่องหมากรุก ดนตรี วรรณกรรม ศิลปะ และแขนงอื่น ๆ อีกมากมาย

เมื่อเธอได้ยินว่านิทรรศการนี้จะจัดแสดงภาพวาดและการประดิษฐ์ตัวอักษรมากมาย เธอก็อยากจะไปลองดู

ในเมื่อ ซาร่าและเดบร้า ตื่นเต้นที่จะไปดูงาน แดร์ริลจึงหัวเราะและพยักหน้าตอบรับ “โอเค ก็ได้! งั้นพรุ่งนี้เราไปดูกัน”

“เย้ ฉันรู้ว่าพี่ดูแลฉันดีที่สุด!” ซาร่าระริกระรี้กับคำตอบของแดร์ริล เธอสวมกอดแดร์ริลทันทีและรีบวิ่งออกไปจากห้องสมุดอย่างมีความสุขตื่นเต้น

…

ที่คฤหาสน์ตระกูลลินดันในเมืองตงไห่

ซาแมนธาอยู่ภายในห้องนั่งเล่น เธอสวมกางเกงยีนส์รัดรูปสีกรมท่า ทรวดทรงที่เย้ายวนใจของเธอสวยเช้งกระเด๊ะขึ้นทุกวัน ในขณะนั้น เธอถืออัลบั้มรูปอยู่ในมือและพลิกเปิดดู

อัลบั้มรูปเต็มไปด้วยรูปถ่ายของลิลี่ เธอจ้องมองดูแต่ละภาพเป็นเวลานานมาก เธอโศกเศร้าและหดหู่อย่างยิ่งยวด

เป็นเวลากว่าหนึ่งปีแล้ว หลังจากลิลี่หนีออกจากพิธีวิวาห์กลางคัน ลิลี่ก็ไม่ได้ติดต่อซาแมนธากลับมาอีกเลยนับตั้งแต่นั้น

ตลอดหนึ่งปีที่ผ่าน ซาแมนธาพยายามทุกวิถีทางเพื่อสืบหาว่าลิลี่อยู่ที่ไหน แต่มันก็ไม่เกิดผลอะไร

ในขณะเดียวกัน เธอก็ต้องอดทนกับข่าวลือต่าง ๆ นา ๆ

มีบางคนถึงกับบอกว่าลิลี่ตายไปนานแล้ว

บางคนยังบอกอีกด้วยว่าลิลี่ติดตามจัสติน ควินน์ไปโลกใหม่ แต่ก็ไม่รู้ได้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน

ไม่ว่าข่าวลือจะเป็นเรื่องอะไร มันก็เสียดแทงหัวใจของซาแมนธาทั้งนั้น

‘ลูกรักของแม่ ตอนนี้ลูกอยู่ไหน? ลูกจะได้ยินเสียงแม่เรียกหาบ้างไหม?’

ซาแมนธาสัมผัสรูปถ่ายเบามือ ขณะที่นำ้ตากำลังคลอเบ้า

ก๊อก! ก๊อก!

ทันใดนั้นก็มีคนเคาะประตู

ซาแมนธาเก็บอัลบั้มรูปลงไป และลุกขึ้นไปเปิดประตู “ใคร?”

เธอสะดุ้งด้วยความประหลาดใจทันทีที่เธอเปิดประตู

มีผู้หญิงเรือนร่างผอมบางเนื้อตัวมอมแมมยืนอยู่ตรงประตู เมื่อซาแมนธาเห็นหน้าของผู้หญิงคนนี้ เธอถึงกับหน้านิ่วคิ้วขมวด

‘ผู้หญิงหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวคนนี้มาได้อยู่ที่นี่ได้ยังไง?’ ความเป็นจริงแล้ว ผู้หญิงคนนี้ที่ยืนอยู่ข้างหน้าเธอคือลิลี่

เมื่อซีซี่ปล่อยตัวเธอออกมา ลิลี่ก็บากบั่นสาหัสสากรรจ์เพื่อที่จะเดินทางกลับมาจักรวาลโลก อย่างน้อยในตอนนี้ลิลี่ก็กลับมาได้อย่างปลอดภัยถึงเมืองตงไห่ และกลับมาบ้านของตัวเอง

ในที่สุด ซาแมนธาก็รวบรวมสติได้และกล่าว “แก…”

เมื่อลิลี่เห็นแม่ของเธอยืนอยู่ตรงหน้า ลิลี่ก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เธอร้องตะโกน “แม่ นี่ลูกเอง ลิลี่ ลูกแม่!”

ซาแมนธาตัวแทบทรุด เธอเกือบจะเสียสมดุล แต่เธอก็อิงขอบประตูไว้ได้ทัน จากนั้นเธอก็จ้องไปที่หน้าลิลี่

“ลิลี่… เธอคือลิลี่…” ซาแมนธาทั้งดีใจและปวดใจในเวลาเดียวกัน เธอโผกอดลิลี่และกล่าว “ลูกน้อยของแม่ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับหน้าลูก?”

เมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น มือของซาแมนธาก็สั่นเทา เธอสัมผัสใบหน้าของลิลี่เบา ๆ หัวใจของเธอก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ

ลูกสาวของเธอเคยมีใบหน้าที่สวยที่สุดราวกับเทพธิดา ลิลี่กลายร่างมาเป็นแบบนี้ได้อย่างไร?

ลิลี่ไม่ได้กล่าวตอบซาแมนธา แม่และลูกสาวสวมกอดกันขณะที่พวกเธอทั้งคู่ร้องห่มร้องไห้