คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 981
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 981
’อะไร?’ แดร์ริลตกตะลึงไปชั่วขณะ เขารู้สึกราวกับมีหมัดร่องหนต่อยเข้าที่หัวใจ เขาแผดเสียงแหบแห้ง “ทำไม? ลิลี่ ทำไมเธอไม่อยากเจอฉัน ทำไม? บอกฉันมา…”
เขาเศร้าโศกเสียใจมาก และกล่าวด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
“แดร์ริล ความสัมพันธ์ของเรามันจบไปตั้งแต่ปีที่แล้ว ได้โปรด อย่ามาหาฉันอีกเลย เข้าใจไหม?” ลิลี่ห้ามตัวเองไม่ได้ที่จะต้องคร่ำครวญเมื่อภาพในวันวานยังคงฉายซ้ำอยู่ในใจ น้ำตาไหลนองอาบน้ำ
‘สามีที่รัก ฉันคิดถึงนายแทบขาดใจ ฉันอยากจะกอดนาย คุดคู้ในอ้อมแขนและเล่าเรื่องราวทั้งหมด แต่ฉันทำใจจะให้นายมาเห็นสภาพฉันตอนนี้ไม่ได้ ฉันทำไม่ได้… ได้โปรดลืมฉันไปสักที’ ลิลี่คิด
แดร์ริลรู้สึกจุกอกเมื่อได้ยินกับคำกล่าวของลิลี่และโวยวาย “จบแล้วเหรอ? ถ้าจบจริงทำไมเธอจะต้องลำบากไปตามหาฉันที่โลกใหม่? ฉันรู้ว่าเธอถูกไอ้จัสติน ควินน์มันหลอกและได้รับบาดเจ็บจากฝีมือของสำนักประกายแสง ฉันแก้แค้นให้เธอแล้ว ลิลี่ ได้โปรด เล่าให้ฉันฟังทีว่าเธอต้องผ่านอะไรมาบ้าง?”
แดร์ริลไม่ปักใจเชื่อว่าลิลี่จะใจร้ายใจดำขนาดนี้ มันจะต้องมีเหตุผลที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง
แดร์ริลรู้สึกเจ็บปวดอย่างอธิบายไม่ได้ และรู้สึกเวทนาอยู่ในใจเมื่อคิดเช่นนั้น “ลิลี่ฉันจะอยู่เคียงข้างร่วมทุกข์กับเธอเอง ไม่ว่าเธอจะรู้สึกทรมานใจแค่ไหน เปิดประตูก่อนได้ไหม”
ร่างกายของลิลี่อ่อนเปลี้ยเพลียแรงแทบจะลุกขึ้นยืนไม่ได้เมื่อได้ยินเสียงร้องตะโกนของแดร์ริล เธอสะอื้นและส่ายหัว “แดร์ริล ฉันไม่เป็นอะไร ได้โปรดทิ้งฉันไป ฉันไม่อยากเจอนาย ฉันไม่…”
เสียงของเธอค่อย ๆ เบาลง จนในตอนท้ายเธอสะอื้นไห้อย่างหนักจนแทบจะสลบได้ทุกเมื่อ
ในขณะนี้ หัวใจของลิลี่ปวดร้าวจนใกล้จะแตกสลาย
อย่างไรก็ตาม ลิลี่ก็กัดฟันและอดกลั้นกับความอยากที่จะเปิดประตู
เธอรู้สึกหวาดกลัว! เธอกลัวว่าแดร์ริลจะมาเห็นสภาพของเธอและไม่กล้าที่จะเจอหน้าแดร์ริล
“ลิลี่!” แดร์ริลเหงื่อแตกไหลท่วมหน้าผาก แน่นอนที่เขาจะพังประตูเข้าไปได้อย่างง่ายดายทุกเมื่อ แต่ลิลี่ยืนอยู่หลังประตูในตอนนี้ จะเกิดอะไรขึ้นกับลิลี่ ถ้าเขาพังประตูเข้าไปอย่างแรง?
“ลิลี่ ฉันขอร้องให้เธอเปิดประตู ฉันขอร้องลิลี่… ฉันขอร้อง!” แดร์ริลโอดครวญและต่อยกำแพงสองสามทีพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา
แกร็ง!
ในเวลาเดียวกัน มีเสียงดังขึ้นมาจากด้านล่าง และวิลเลียมก็เดินเข้าด้วยรอยยิ้มผูกพยาบาท เขามาพร้อมกับผู้ชายอีกสองสามคนที่เดินตามหลังเข้ามาด้วย
ซาแมนธาที่อยู่ด้านล่างก็ตื่นตัวทันทีและเดินเข้าไปหาพวกเขาอย่างรวดเร็วก่อนจะตวาดเสียงใส่วิลเลียม “แกมาทำอะไรที่นี่?”
วิลเลียมหัวเราะเยาะเย้ย “ฉันมาทำอะไรที่นี่? ลืมไปแล้วหรือไง? ฉันบอกไปแล้วว่าฉันจะเข้ามาเอาเงินวันนี้ พวกเธอจะต้องจำนองคฤหาสน์ถ้าเธอหาเงินห้าสิบล้านมาให้ฉันไม่ได้”
วิลเลียมยิ้มอย่างชั่วร้ายขณะที่เขากล่าว “เธอเห็นพวกที่ฉันพามาด้วยไหม? พวกเขาคือนายหน้าอสังหาริมทรัพย์”
หลังจากนั้น เขาก็หันหลังกลับและกล่าวกับนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ที่พามา “พวกคุณทุกคนเชิญตรงนี้ พวกคุณคือคนที่เก่งที่สุดในวงการนี้ใช่ไหม? ช่วยประเมินราคาคฤหาสน์หลังนี้ให้ฉันหน่อย”
นายหน้าอสังหาริมทรัพย์สองสามคนที่ถือชื่อรายการอยู่ในมือก็มุ่งหน้าไปที่ห้องนอนของซาแมนธาและเริ่มประเมินราคาโดยทันที เมื่อวิลเลียมกล่าวเช่นนั้น พวกเขาก็ไม่มีท่าทีเคารพยำเกรงต่อซาแมนธาเลยแม้แต่น้อย
“แก… ใครอนุญาตให้แกเข้าไปในห้องนอนฉัน ออกไป! ไสหัวออกไป! วิลเลียม ลินดัน แกมันโหดเหี้ยมอำมหิต! ลูกสาวฉันลำบากหาเงินมาเพื่อซื้อคฤหาสน์หลังนี้ มันไม่ใช่ของตระกูลลินดัน” ซาแมนธาหน้าซีดเซียวและต้องการจะไล่คนพวกนี้ออไป แต่เธอเป็นเพียงแค่ผู้หญิงที่ไม่มีอำนาจหรือเรี่ยวแรงอะไรมายับยั้ง
วิลเลียมยิ้มอย่างน่ารังเกียจ “เงินของลูกสาวแก? ก่อนหน้านี้ลิลี่ทำให้งานให้กับอสังหาริมทรัพย์ของตระกูล เงินที่เธอหามาได้ยังไงมันก็เป็นของตระกูลอยู่ดีไม่ใช่เหรอ? จะย้ายออกเองหรือจะให้ฉันหาคนมาโยนพวกแกออกไป”
เขากวาดสายตาไปรอบห้องในขณะที่เขากล่าวเช่นนั้น “แล้ว ลูกสาวที่หน้าตาขี้เหร่ของแกอยู่ไหน เธอหนีแอบไปเพราะหาเงินไม่ได้ใช่ไหม?”
“สารเลว! พวกแกทั้งหมดไสหัวออกไปให้พ้น!”
ทันใดนั้น เสียงร้องตะโกนก็ดังลั่นมาจากชั้นสอง ขณะที่แดร์ริลก้าวลงบันไดมาชั้นล่างด้วยท่าทางที่เย็นชา
“ไอหย๊า ดูเหมือนพวกแกจะแอบซ่อนผู้ชายไว้ในบ้านด้วย ฉัน…” วิลเลียนเงยหน้าขึ้นอย่างหยิ่งผยองซึ่งไปสบสายตาของแดร์ริลพอดี ก่อนจะเริ่มตัวสั่นและแทบจะทรุดลงไปกับพื้น
‘แดร์ริล ดาร์บี้?!’
มีข่าวลือว่าแดร์ริลเสียชีวิตในปล่องภูเขาไฟเมื่อปีที่แล้ว อย่างไรก็ตามก็มีข่าวลือตามมาอีกว่าเขายังไม่ตายและเพิ่งจะไปพักพิงอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์
กระนั้นก็ดี ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้? เขาไม่ได้หย่าขาดกับลิลี่ไปแล้วเหรอ?