คุณหนูโลลิคลั่งเนีย ลิสตัน - ตอนที่ 143 งานแต่งงาน ส่วนหลัง
143 งานแต่งงาน ส่วนหลัง
“ฮือออออออออฮืออออออ……ซู๊ดดดด…… ！”
สุดท้ายแล้ว กลับกลายเป็นซัตเฟิร์ดที่ร้องไห้หนักยิ่งกว่าฟิเลเดีย
“คุณร้องไห้มากเกินไปแล้วน๊า……”
แม้แต่เจ้าสาวยังต้องตะลึงกับการร้องไห้ของเจ้าบ่าว
ฟิเลเดียค่อนข้างจะดูสบายดีหลังจากที่ผ่านคลื่นลูกแรกไปได้แล้ว บางทีเธออาจจะหยุด เพราะตกใจกับการร้องไห้ของซัคเฟิร์ด
“――จบเท่านี้ค่ะ”
เมื่อภาพสะท้อนจบลงแล้ว ฉันก็เก็บแผ่นคริสตัลเวทมนตร์คืนที่ นอกจากเจ้าสาวและเจ้าบ่าวแล้ว ดูเหมือนว่าแม้แต่สาวใช้ที่รออยู่ก็ออกอาการไม่ใช่น้อยเหมือนกัน
“ขอบคุณมากนะ เนีย นี่เป็นภาพที่วิเศษจริง ๆ “
แม้ว่าภาพสะท้อนจะจบลงแล้ว ฟิเลเดียก็ยังคงยิ้มอยู่ และทิ้งซัคเฟิร์ดที่กำผ้าเช็ดหน้าที่เปียกโชกไว้ด้านหลัง
“ฉันอยากจะส่งคำขอบคุณไปให้เจ้าชายฮิเอโร่มากจริง ๆ เขาคนนั้นอุตส่าห์จัดเตรียมสิ่งนี้ให้เป็นของขวัญสำหรับวันแต่งงานของเพื่อน”
แผ่นคริสตัลเวทมนตร์กับ「หินเวทมนตร์แห่งคำอวยพร」เป็นของขวัญสำหรับทั้งสองคน แน่นอนว่าหลังจากนี้จะมีภาพทั้งหมดที่ถ่ายในงานแต่งงานด้วย
――ทั้งหมดนี้ก็ยังอยู่ในข้อกำหนดเช่นกัน ห้ามมีให้นำภาพที่ถ่ายทพในประเทศนี้กลับไปยังอาร์ตัวร์
หลังจากให้สัญญากับข้อกำหนดเหล่านั้นแล้ว ในที่สุดก็ได้รับอนุญาตให้ถ่ายทำได้
อย่างที่คริสโตว่าไว้ จักรพรรดิแว็ง เดอ ครุชทรงระแวงระวังเป็นอย่างยิ่ง ถ้ายังจำทัศนคติที่หวาดระแวงของคาคานะในตอนแรกได้ มั่นใจได้ว่าทัศนคติของเธออาจเป็นสิ่งที่จักรพรรดิรู้สึกอย่างแน่นอน
เมื่อความเข้าใจดำเนินไป การตอบสนองอาจมีการเปลี่ยนแปลง แต่นั่นก็ให้เป็นเรื่องหลังจากนี้
ภาพสะท้อนทั้งหมดที่ถ่ายในงานแต่งงานนี้จะได้รับการตัดต่อเพื่อให้รับชมได้ง่ายขึ้นและจะถูกเก็บรักษาไว้
และเดาว่าพวกเขาน่าจะเอาไปแสดงให้กลุ่มคนที่ไม่สามารถมางานแต่งงานได้――อย่างน้อยก็คงเอาไปโชว์ให้ปู่ย่าตายายของฟิเลเดียได้ดู คิดว่าน่าจะเป็นแบบนั้น
“ม๊า ดูเหมือนว่าแซคจะจิตใจอ่อนไหวไปสักหน่อย ……ดีเลยเน๊ะ”
ฟิเลเดียพูดอย่างจริงใจ
วันนี้ฉันสามารถเชิญได้เฉพาะแขกที่เกี่ยวข้องกับครอบครัวของฉัน และคู่ควรกับสถานะครอบครัวของฉันเท่านั้น แต่คนที่ฉันอยากจะให้ร่วมแสดงความยินดีจริง ๆ คือทุกคนที่อยู่ในภาพเมื่อกี้นี้
คนที่กลายเป็นเพื่อยสนิทกันโดยไม่ต้องคำนึงถึงสถานะทางครอบครัว หรือสถานะทางสังคม หัวเราะไปด้วยกัน โกรธกัน และร้องไห้ด้วยกันที่ชูกาคุคัง ฉันยังได้เห็นเพื่อนบางคนที่ไม่ได้เจอมาสักพักแล้ว
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะพูดว่า『ยินดีด้วยสำหรับการแต่งงานของคุณ』เหมือนกันหมด แต่คำพูดเหล่านั้นมีน้ำหนักที่แตกต่างไป ที่สัมผัสเข้าไปในใจฉัน”
เห็นด้วย
อย่างที่ได้เห็นในภาพสะท้อน ตอนที่ไปถ่ายทำรับคำอวยพรมา มีบางคนที่ร้องไห้ขณะกล่าวคำอวยพร
พวกเขาร้องไห้ให้กันและกัน
เป็นข้อพิสูจน์ถึงความรู้สึกที่มีให้ต่อกัน
“ขะ ขอโทษที……จู่ ๆ ข้าก็รู้สึกตื้นตันใจมากไปหน่อย ตอนที่ได้เห็นพวกเพื่อน ๆ กับบอาจารย์ที่ไม่ได้เจอกันมาสักพักแล้ว……”
ดูเหมือนว่าซัคเฟิร์ดจะสงบลงได้แล้ว
“ข้าไม่ได้ร้องไห้มากขนาดนี้มาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว แสดงท่าทางน่าอายให้เห็นซะแล้วสิ”
“จริงเลย จริงในจริง เพราะเป็นเรื่องจริงเน๊ะ”
อืม……เจ้าสาวอาจจะพูดจาจิกเจ็บไปสักหน่อย แต่ฉันก็เข้าใจสิ่งที่เธอต้องการจะสื่อ
“แต่ก็เป็นเรื่องที่น่าคิดถึงจริง ๆ ในตอนที่ข้าได้เห็นเพื่อนที่ไม่ได้เจอมาเป็นสิบปี……ความทรงจำของข้า เมื่อตอนที่ยังเด็กวัยประมาณเนียก็กลับฟื้นคืนมาหา วันเวลาที่ได้วิ่งไปรอบสวน เสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยโคลน เมื่อเทียบกับตัวเองในตอนนี้ ก็รู้สึกว่าตัวเอง ตะ เติบโตขึ้นแหละ……”
ไม่ใช่ว่านั่นเป็นเรื่องที่พ่อเจ้าสาวต้องนึกหรอกเหรอ? เป็นเรื่องที่หวนรำลึกได้ว่าลูกสาวของตนเองเติบโตขึ้นมากแค่ไหนน่ะ?
“แต่ก็ไม่แย่จริงไหม ได้ร้องไห้จนแห้งตั้งแต่ตอนนี้เลยน่ะ”
อุมุ
มีเรื่องที่แตกต่างจากที่คาดไว้เล็กน้อย แต่ก็ดูเหมือนว่าจะทำถูกแล้วที่มาโชว์ให้พวกเขาดูก่อน
……เจ้าบ่าวที่ร้องไห้มากกว่าเจ้าสาว เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงมาก่อน
ไม่สิ ม๊า ช่างไปก่อน
“อันที่จริง มีอีกอย่างหนึ่งที่หนูอยากจะบอกค่ะ――”
แม้ว่าจะมีทางเลือกที่จะไม่พูดอยู่ก็ตาม
เมื่อพิจารณาถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ฉันตัดสินใจว่าเป็นความคิดที่ดีที่จะบอกให้พวกเขารู้ โดยเฉพาะเจ้าบ่าว ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะบอกออกไป
คงไม่มีโอกาสแบบนี้อีกแล้ว
ดังนั้น พวกฉันจึงแสวงหาเส้นทางที่ดีที่สุด
เจ้าสาวกำลังแต่งหน้าใหม่
ขณะเดียวกัน เจ้าบ่าวก็ล้างหน้าให้สะอาด และเปลี่ยนเสื้อที่แขนเสื้อเปียกจนชุ่ม
เมื่อแขกที่ยืนส่งคู่แต่งงานที่วิหารมาถึงกันอย่างช้า ๆ และรวมตัวกันที่โถงทางเข้า ทั้งสองคนก็ปรากฎตัวอีกครั้ง
ซัคเฟิร์ด เจ้าบ่าวมีใบหน้าที่คมเข้มมากจนแทบไม่อยากจะเชื่อว่าเขาพึ่งจะร้องไห้ใหญ่ไป ส่วน ฟิเลเดีย เจ้าสาวก็มีบรรยากาศที่เคร่งขรึมมากจนไม่น่าเชื่อว่าเธอพึ่งพูดอะไรอย่าง「ร้องไห้จนแห้ง」ไป
ท่าทางการยืนเคียงข้างกันทำให้ทั้งคู่ดูเหมาะสมกันอย่างยิ่ง
บางทีบุคลิกของพวกเขาก็เข้ากันเช่นกัน เจ้าสาวที่เข้มงวดนิดหน่อย ส่วนเจ้าบ่าวก็ใจกว้าง
ในฐานะคนที่ได้มีโอกาสร่วมงานแต่งงาน ผมก็อยากให้พวกเขามีความสุขนับจากนี้ไปจริง ๆ
เจ้าบ่าวและเจ้าสาวที่ได้รับการต้อนรับด้วยเสียงปรบมือจากแขก ควรค่อย ๆ ลงมาจากชั้นสอง…….แต่พวกเขาไม่ลงมา
เป็นเพราะฉันบอกเอาไว้ก่อน
เพราะเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ ควรได้เตรียมใจไว้ให้พร้อม เพราะจะร้องไห้อีกไม่ได้
――ทันใดนั้นไฟในโถงทางเข้าก็หรี่ลง
นอกจากนี้ในเวลาเดียวกัน เหล่าคนใช้ที่รออยู่บริเวณริมกำแพงก็ปิดม่านหน้าต่างแต่ละบาน ป้องกันไม่ให้แสงจากภายนอกเข้ามาให้มากที่สุด
ดีเยี่ยม เนื่องจากมีการฝึกซ้อมกันตั้งแต่เช้าจึงเป็นการประสานงานที่สมบูรณ์แบบ
ในโถงทางเข้าซึ่งจู่ ๆ ก็มืดลงอย่างกะทันหัน ความโกลาหลเริ่มแพร่กระจายออกไปราวกับว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น ――มีคนอุทานว่า「อ้า」
――「แซค！ ฟิล！ ยินดีด้วยสำหรับการแต่งงาน！”
ด้านซ้ายมือ……หรือทางด้านขวามือจากมุมมองของเจ้าบ่าวและเจ้าสาว คนที่ตัวใหญ่เกินกว่าจะเป็นมนุษย์ธรรมดาปรากฎตัวออกมา
ทุกคนประหลาดใจ
ผู้หญิงและเด็กหลายคนต่างตกใจมากจนกรีดร้อง
ฉันก็ประหลาดใจเหมือนกัน
ฉันได้เห็นขั้นตอนการเตรียมการก็จริง แต่ฉันไม่เคยได้เห็นแผ่นคริสตัลเวทมนตร์ที่ใหญ่โต ――เกินส่วนสูงของมนุษย์มากขนาดนี้มาก่อน
นี่เป็นแผ่นคริสตัลเวทมนตร์ขนาดใหญ่ที่พัฒนาขึ้นมาใหม่ใช่ไหมน่ะ น่าประทับใจมากจริง ๆ
――ภาพสะท้อนนี้ เป็นเวอร์ชั่นตัดต่อใหม่ของ「คำอวยพร」ที่ถ่ายทำโดยกลุ่มที่หนึ่งกับกลุ่มที่สองเมื่อวานนี้
มีการตัดข้อความส่วนตัวที่ส่งถึงเจ้าบ่าวเจ้าสาวออกเพื่อให้จบก่อนที่จะเบื่อ ตัวเนื้อหาเป็นการต่อ「ขอแสดงความยินดีด้วย」จากหลาย ๆ คนเข้าด้วยกัน
ถึงจะเกิดความรู้สึกเดจาวูจากภาพสะท้อนของกลุ่มที่หนึ่ง ก็ยังสุดยอดอยู่ดี
ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาไปถ่ายทำกันที่โรงเรียนของแว็ง เดอ ครุช……ชูกาคุคังแต่ภาพสะท้อนก็ยุ่งเหยิงมาก นักเรียนจำนวนมากที่มารวมตัวกัน ต่างแยกกันพูด「ขอแสดงความยินดีด้วย」ดูเหมือนกับการแนะนำโรงเรียนที่ฉันถ่ายกับฮิลเดโทร่าเมื่อปีที่แล้วเลย
ยังไงก็ตาม ก็ค่อนข้างน่าตกใจ
แม้แต่ฉันที่คุ้นเคยกับเมจิกวิชั่นยังยังต้องรู้สึกประหลาดใจ ผลกระทบครั้งนี้คงสร้างแรงสะเทือนต่อผู้คนชาวแว็ง เดอ ครุชที่ยังไม่คุ้นชินกับอะไรแบบนี้อย่างรุนแรงแน่นอน
ภาพสะท้อนจบลงในพริบตา
แขกทั้งประหลาดใจทั้งงุนงงไม่สามารถละสายตาจากสิ่งน่าตกใจที่อยู่ตรงหน้าได้ จึงไม่มีใครที่ขยับจากจุดนั้นเลยแม้แต่น้อย แม้ว่าจะกลับมาสว่างแล้วก็ตาม
เจ้าบ่าวเป็นคนแรกที่เคลื่อนไหว
ดูเหมือนเขาจะร้องไห้อีกครั้งและรีบกลับไปที่ห้องรับรองพร้อมกับเจ้าสาว