คุณหนูโลลิคลั่งเนีย ลิสตัน - ตอนที่ 144 งานแต่งงาน ปิดฉากพ่อบ้านใจกล้า
144 งานแต่งงาน ปิดฉาก
แผ่นคริสตัลเวทมนตร์ขนาดใหญ่ส่งผลกระทบอย่างมาก
แม้ว่าฉันจะบอกเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่การชิงโจมตีก่อน ยัดเยียดให้กับแขกผู้ทรงเกียรติด้วยการโจมตีอย่างกระทันหัน จะเป็นปัญหาอย่างมากหากไม่ได้ผล
ม๊า หลังจากนี้ก็จะเป็นเหมือนกับงานเลี้ยงบุฟเฟ่ต์จึงคงไม่มีผลกระทบต่อความก้าวหน้ามากนัก
และได้รับการยืนยันแล้วว่าไม่ใช่แผนคั่นเวลา
” ――ทำได้ดีมาก”
ที่มุมหนึ่งของสวนที่มีการเสิร์ฟอาหารทีละจาน
ทีมถ่ายทำถูกรวบรวมมาโดยฮิเอโร่ นำโดยเมียร์โก คริสโต โครเวน และฉันกับริโนกิส ได้รับคำชมเชยโดยตรงจากรักษาการผู้อำนวยการ
กวินและคาคานะยังคงทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลก็มาอยู่ด้วยกัน แต่ไม่ได้เข้าร่วมการพูดคุย ……ม๊า ยังไงก็มีความสนิทสนมกันแล้ว
“ตารางสำหรับการถ่ายทำครั้งนี้ค่อนข้างจะวุ่นวาย แต่ในที่สุดก็มาถึงจุดที่ทุกคนสามารถผ่อนคลายกันได้แล้ว ที่เหลือก็แค่ถ่ายทำงานเลี้ยง และการแสดงความบันเทิงตามแผนที่วางไว้”
เมื่อมาถึงจุดนี้ก็เหมือนกับว่าการถ่ายทำจบลงแล้ว
เนื่องจากแขกที่มาที่นี่มีความกังวลใจเกี่ยวกับหน้าตาของตนเอง พวกเราจึงตัดสินใจงดไว้การกระทำที่อาจสร้างความขุ่นเคืองใจอย่างการเหลือหลักฐานไว้ในภาพสะท้อน การถ่ายทำจึงถูกจำกัดไว้
……พอเป็นแบบนั้นก็เหมือนจุดสิ้นสุดมาถึงแล้ว
ครั้งนี้เหนื่อยมาก
ฉันรู้สึกว่าครั้งนี้ยากเป็นพิเศษ เพราะฉันต้องถ่ายทำอย่างต่อเนื่องมาตั้งแต่ดินแดนลิสตัน
“เช่นนั้น ให้แยกย้ายกันได้ชั่วคราว”
ด้วยคำพูดนั้น ความตึงเครียดของทุกคนก็ผ่อนคลายลง
หลังจากงานที่ต้องทำงานเหมือนถูกไล่ล่าทั้งวันทั้งคืน ในที่สุดก็จะได้รับอิสระกันแล้ว แม้ว่าจะเป็นเพียงชั่วคราวก็ตาม
……ม๊า ฉันรู้สึกได้ว่าจะไม่รวมบางคน
“แบบนี้ใช้ได้ไหม?”
“อ้า รู้วิธีใช้งานดีนิ? ――ใช่ ทำแบบนั้นต่อไป หนักใช่ไหมล่ะ”
“ก็นะ เอาเรื่องอยู่น้า เป็นตากล้องเนี่ย”
ทีมงานถ่ายทำไม่ใช่แขกรับเชิญ ดงันั้นหลังจากแยกย้ายกันแล้ว พวกเขาจึงไปร่วมตัวกันที่ห้องที่ตระกูลฮาสกิตันเตรียมไว้ให้
นี่คือห้องที่ขอไว้เพื่อฝากสัมภาระไว้ ถึงตอนนี้ พวกเขาอาจจะกำลังทานของว่างจากงานปาร์ตี้ หรืองีบหลับไปแล้ว
และ 「บางคน」ที่ยังคงอยู่ที่มุมหนึ่งของสวน แม้ว่าจะได้ยินเสียงบอกให้แยกย้ายกันได้แล้ว
คนที่ถือกล้องเดินตามเสียงของฮิเอโร่คือ คริสโต
แม้ว่ารูปลักษณ์ภายนอกจะไม่ค่อยเหมือนเจ้าชาย แต่ แต่ในบรรดาแขกรับเชิญทั้งหมด มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถกล่าวได้ว่าสามารถใช้กล้องได้อย่างมั่นใจ
ดังนั้น หลังรับฟังความต้องการส่วนตัวของเจ้าตัวแล้ว จึงได้ตัดสินใจให้คริสโตได้สัมผัสประสบการณ์ในการถ่ายทำ
“หากมีปัญหาอะไรให้ถามเมียร์โก้ได้เลย”
“เข้าใจแล้ว ฝากด้วยนะ เมียร์โก้ ――ไปกันเถอะ โครเวน ไปถ่ายหน้าเจ้าพวกเด็กเหลือขอกัน”
“อย่าตื่นเต้นมากเกินจนไปล้มซะละ”
เมื่อคริสโตเริ่มวิ่งโดยแบกกล้องไว้บนไหล่ เมียร์โก้กับโครเวน รวมทั้งผู้ดูแลกวินและคาคาน่าก็จากไปเช่นกัน
――ผลกระทบจากเมจิกวิชั่นนั่นรุนแรง
โดยเฉพาะเด็ก ๆ ได้รับผลกระทบอย่างมาก
งานปาร์ตี้ของผู้ใหญ่นั้นน่าเบื่อเสมอ ทุกคนเป็นเหมือนศพที่ฟื้นตื่นมาพบของเล่นสุดเจ๋ง
แผ่นคริสตัลเวทมนตร์ขนาดใหญ่ที่เตรียมไว้ในโถงทางเข้า เดิมตั้งใจที่จะนำออกไปเพื่อทำความสะอาดทันที แต่เนื่องจากมีการร้องของอย่างมากจากผู้ใหญ่และเด็กบางคน จึงตัดสินใจทิ้งไว้ตามเดิม ตอนนี้ภาพสะท้อนเพื่อการประชาสัมพันธ์ที่ฮิเอโร่นำมาน่าจะกำลังฉายอยู่
และครั้งนี้ ได้เข้าสู่ขั้นตอนกิจกรรมทดลองให้「คนจากแว็ง เดอ ครุชได้ลองถ่าย・ถูกถ่ายจริง」
หากสามารถสร้างความประทับใจที่ดีได้ การเสนอก็จะมีประสิทธิภาพมากขึ้น――หรือมากกว่านั้น เรากำลังพูดถึงคริสโตที่เก่งในการเล่าเรื่อง ดังนั้นมั่นใจได้ว่าเขาจะทำได้ดีอย่างแน่นอน
“เนีย ขอบคุณมากนะสำหรับครั้งนี้”
หลังจากแต่ละคนจากไป ก็เหลือเพียงฮิเอโร่กับฉันเท่านั้น
ฉันเองก็มีสิ่งที่ต้องทำอีกสองสามอย่าง เนื่องจากฉันควรจะต้องเข้าร่วมในงานปาร์ตี้ในระดับหนึ่งฉันจึงเป็น「บางคน」ที่ว่า และไม่สามารถกลับห้องได้
นอกจากนี้ ริโนกิสยังถูกขอให้กลับไปพร้อมกับทีมงาน เธอไม่ได้แต่งชุดที่เป็นทางการ แต่อยู่ในชุดสาวใช้ นั่นอาจจะทำให้เกิดความสับสนได้ หากเธอเข้าไปปะปนกับคนรับใช้ของที่นี่
“เพราะเป็นงานค่ะ”
ยี่สิบล้านครัม
เป็นงานที่ลำบากอย่างแน่นอน มีเรื่องที่ต้องกังวลมากมาย ร่วมทั้งตารางงานที่ไม่สมเหตุสมก็แย่มากเช่นกัน
ทว่า――นอกเหนือจากเงินแล้ว ฉันก็คิดว่านี่เป็นงานที่จำเป็น
“สำเร็จสินะคะ?”
“ก็ไม่ผิดพลาดล่ะนะ”
ฮิเอโร่มองไปที่แขกทั้งเด็กและผู้ใหญ่ พูดคุยและหัวเราะในงานปาร์ตี้บุฟเฟ่ต์
“เราสามารถแสดงให้พวกเขาเห็นเมจิกวิชั่นได้โดยตรง แค่นั้นก็ถือเป็นความสำเร็จ ณ จุดนี้แล้ว”
ฟุมุ ก็อะไรประมาณนั้น
……ไม่สิ นั่นสินะ อาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้
นี่คือครั้งแรกในการถ่ายทำงานแต่งงาน
เป็นเรื่องยากกว่าที่การทำสัญญานั้นจะเกิดขึ้น ฉันได้ยินมาว่าต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะได้รับอนุญาตในที่สุด
การขยายแผนต่อไปขึ้นอยู่กับการตีความอย่างกว้าง ๆ และเส้นสายที่จะได้จากงานแต่งงานที่มีทั้งการถ่ายทำทั้งภาพสะท้อนของเมจิกวิชั่นเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
“ต้องขอบคุณซัคเฟิร์ดซามะกับฟิเลเดียซามะเลยนะคะ”
พวกเราได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานแต่งงานของพวกเขา ทั้งยังได้รับอนุญาตและการสนับสนุน สิ่งนี้คงเป็นไปไม่ได้หากไม่ได้รับความร่วมมือจากพวกเขา
“นั่นสินะ เพื่อไม่ให้ความร่วมมือที่ไม่คาดคิดต้องเสียเปล่า เราอยากจะขายให้ได้”
อุมุ
“หวังว่าจะเป็นไปได้ด้วยดีนะคะ”
ฉันเองก็มีส่วนร่วมในกิจกรรมเพื่อส่งเสริมเมจิกวิชั่น ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหน ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ ก็จะก้าวหน้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น น่าหงุดหงิด
แม้แต่ในอาร์ตัวร์ก็ตาม
ถ้าเป็นอย่างนั้นกับประเทศอื่นจะยากขนาดไหนกัน ฉันไม่สามารถจินตนาการได้เลย
“ก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น ……ม๊า ดูนั่น หากว่าพวกเขายังไม่คิดอะไร หรือยังไม่ต้องการ เราก็จะเลิกพยายามขายให้กับประเทศนี้ล่ะ”
นั่นก็เป็นทางเลือกด้วยเหรอ?
“――ขออภัย ไม่ทราบว่าท่านคือ เจ้าชายฮิเอโร่แห่งอาณาจักรอาร์ตัวร์ใช่หรือไม่?”
ขณะที่พวกเรากำลังแอบคุยกันอยู่ที่มุมสวน ก็มีชายชราสุภาพบุรุษ ผู้มีหนวดเคราสีขาวเข้าทัก
“――ใช่แล้ว เราเอง ฮิเอโร่・อาร์ตัวร์”
ฮิเอโร่ตอบด้วยรอยยิ้มนักขายที่เต็มไปด้วยความรู้สึกอันงดงามของเจ้าชาย
“――กระผมได้ยินเกี่ยวกับภาพที่เคลื่อนไหวนั้น มาจากแซคคุง พออยากจะรู้รายละเอียดเพิ่มเติมก็โดนบอกว่าให้มาถามกับท่าน”
“――ได้สิ ต้องการถามสิ่งใดก็เชิญได้เลย”
ดูเหมือนผลกระทบจะปรากฎให้เห็นผลในทันที
“เช่นนั้น หม่อมฉันขอตัวก่อนนะเพคะ”
“โอ้ โต๊ะ ขออภัยที่เข้ามาขัดจังหวะการสนทนาด้วยนะคุณหนูน้อย”
“ไม่หรอกค่ะ หนูไม่สามารถขัดจังหวะการสนทนาของผู้ใหญ่ได้”
หลังจากขอตัวกับชายชราสุภาพบุรุษแล้ว ฉันก็ออกมาจากมุมสวน
――ฉันหวังว่ายอดขายจะเป็นไปด้วยดี
ขณะที่ฉันกำลังหาจานเพื่อใส่อะไรมากินอยู่――ก็มีเรื่องเข้ามา เป็นเรื่องที่มาตามที่คาดไว้
“จริงด้วย！ เนีย・ ลิสตันล่ะ！”
“ใช่ไหมล่ะ！？ กะแล้วว่าใช่จริงด้วย！？ เห็นไหมบอกแล้วว่าใช่！？”
“จริงด้วย！ จริงด้วย！”
“เอ๋~？ จริงเหรอ~？ ดูน่ารักกว่าในภาพเคลื่อนไหวอีก”
พวกเด็ก ๆ คงได้ดูรายการประชาสัมพันธ์ที่โถงทางเข้าแล้ว แต่จู่ ๆ ก็เข้ามารุมล้อมฉันไว้ทันที
ช่วงอายุคือมีทั้งที้เท่ากันไปจนถึงแก่กว่าเล็กน้อย มีกันน่าจะหกคน ทั้งหมดยังอยู่ในระดับชั้นประถม
“――โอ๊ยๆๆๆ รอก่อน รอก่อน ทำไมไม่แนะนำตัวกันก่อนล่ะ”
ทันทีที่พวกเด็ก ๆ มาถึงอย่างกะทันหัน พวกคริสโตพร้อมกล้องก็วิ่งตามเข้าทมา
“คริสโตซามะเองก็มีปฏิกิริยาคล้ายกันในยามที่พวกเราได้พบกันเป็นครั้งแรกมิใช่หรือคะ?”
“ชู๊ว！ ไหนสัญญาว่าจะไม่พูดถึงแล้วไง”
ฉันจำไม่ได้ว่าเคยสัญญาอย่างงั้น
มีสายตาทั้งอิจฉา, อยากรู้อยากเห็น, โอกาส, และหึงเล็กน้อยสินะ
ฉันโค้งคำนับ หลังแววตาที่เปล่งประกายของเด็ก ๆ จับจ้องมาที่ฉันเป็นจุดเดียว
“――ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี ดิฉัน เนีย・ลิสตันค่ะ”
คาดว่าหลายคนน่าจะกำลังถามฮิเอโร่เกี่ยวกับเมจิกวิชั่น
แขกที่ได้รับเชิญส่วนใหญ่เป็นผู้มีอำนาจ การที่สามารถพูดคุยกับคนเหล่านั้นเกี่ยวกับเมจิกวิชั่นได้โดยตรง……โอกาสได้มาถึงแล้ว
แต่ว่า ปัญหาอยู่ที่พวกเด็ก ๆ ที่มาร่วมงาน ตามความต้องการของผู้ใหญ่
เด็กมีแนวโน้มที่จะสงวนท่าทีน้อยกว่าหากพวกเขาเจอสิ่งที่สนใจเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่
และเมื่อเด็ก ๆ ได้จับกลุ่มกัน พวกเขาก็จะเป็นตัวขัดขวางการสนทนาระหว่างผู้ใหญ่
――จุดนั้น จึงเป็นตาของฉัน
หน้าที่ของฉันคือการจัดการกับพวกเด็ก ๆ
นำทฤษฎีมาที่เห็นในเมจิกวิชั่นมาปฎิบัติจริง นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวลับ ๆ เกี่ยวกับการถ่ายทำเมจิกวิชั่นอีกด้วย แน่นอนว่าเฉพาะเรื่องที่เปิดเผยได้ ในกรณีฉุกเฉิน ฉันก็ยังเชี่ยวชาญการพาพวกเขาเข้านอนอีกด้วย
และ ฉันไม่ได้รังเกียจที่จะถ่ายภาพร่วมกับพวกเด็ก ๆ
ฉากนี้ที่คริสโตกำลังถ่ายทำอยู่ตอนนี้ คงจะเป็นประโยชน์ต่อการประชาสัมพันธ์ที่แว็ง เดอ ครุชอย่างแน่นอน
ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงได้ปล่อยให้ถ่าย และช่วยถ่ายไปแบบเลยตามเลย
ฉากการถ่ายทำเหมือนเป็นการแสดงโชว์ให้ทุกคนที่อยู่ตรงหน้าฉันได้ดู ไม่มีทางที่จะไม่ส่งผลกระทบต่อแขกที่มาชมเรื่องนี้
ฮิเอโร่ทำในสิ่งที่ฮิเอโร่ทำได้
ฉันก็ทำในสิ่งที่ฉันสามารถทำได้
พยายามเพื่อขายให้ได้มากที่สุด
แม้กระทั้งในงานแต่งงานของแว็ง เดอ ครุช ฉันก็ไม่สามารถผ่อนคลายได้จนถึงที่สุด ทุกคนก็ทำในสิ่งที่ทำได้
เมื่ออาทิตย์อัสดง ในที่สุดก็ปิดฉากลงได้โดยไม่มีปัญหาใหญ่ใด ๆ