คุณหนูโลลิคลั่งเนีย ลิสตัน - ตอนที่ 152 ก่อนวันโลลิชุดฤดูร้อน
152 ก่อนวันหยุดฤดูร้อน
――「อุโอ้วววววววววววววววว！ ตัวฉ๊านนนน！ เร็วที่สุด！”
อืม ไม่ว่าจะได้ยินกี่ครั้ง ก็ยังเป็นเสียงคำรามที่เต็มไปด้วยอารมณ์
อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันหยุดฤดูร้อนแล้ว และภาพสะท้อนที่ถ่ายทำโดยสถานีกึ่งออกอากาศของสถาบันก็ได้รับสิทธิ์ในการออกอากาศเรียบร้อยแล้ว ถือว่าพวกเขาได้รับชัยชนะครั้งแรกนับตั้งแต่เปิดตัวมา
ใช่แล้ว เป็นชัยชนะ
เนื่องจากไม่สามารถออกอากาศด้วยตัวเองได้ เว้นแต่สถานีออกอากาศของเมืองหลวงพิจารณาว่าสามารถใช้งานได้ นี่จึงถือว่าเป็นเกมเดิมพันครั้งประวัติศาสตร์ที่ชี้ขาดชัยชนะหรือพ่ายแพ้
ม๊า การต่อสู้ที่แท้จริงจะเริ่มต่อจากนี้ไป ฉันไม่คิดว่าเราจะจมอยู่กับชัยชนะเพียงครั้งเดียวได้ตลอดไป
ทว่า นี่คงเพียงพอแล้วสำหรับการเปิดตัว
และ ท่าทางองอาจของคิคิเนียที่ร้องไห้ออกมาดัง ๆ ด้วยน้ำตาแห่งอารมณ์ก็เพียงพอที่จะสร้างความประทับใจอย่างมากให้กับการปรากฎตัวครั้งแรกบนเมจิกวิชั่นแล้วอย่างแน่นอน
คิดว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี
กะแล้วว่ารูปแบบการแข่งขันต้องเป็นที่สนใจ ด้วยบทสรุปที่เข้าใจง่ายตั้งแต่ต้นจนจบ ฉันจึงได้ดูการออกอากาศซ้ำสองครั้งแล้ว
「ส่วนที่น่าสนใจ」เช่น มีคนเหยียบผิดและร่วงจากคานทรงตัว หรือคนตกลงไปในแอ่งโคลนอย่างตระการตา และรูปโฉบอันโดดเด่นของกลุ่มคนอันดับสูงสุดที่สามารถเอาชนะอุปสรรคมาได้อย่างงดงาม ทำให้มีชื่อเสียงค่อนข้างดี อย่างน้อยก็ในหอพักหญิงชั้นประถม
และ เมื่อฉันได้ดูเสียงโห่ร้องของคิคิเนีย เมื่อเธอได้รับชัยชนะอันน่าทึ่งหลายครั้ง ก็เป็นข้อพิสูจน์ถึงคำแนะนำตัวก่อนหน้าที่พูดถึงความสามารถด้านกีฬาที่ยอดเยี่ยมของเธอ
ยังไงก็ตาม ในที่สุดนี่ก็ถือเป็นชัยชนะ
การต่อสู้ของสถานีกึ่งออกอากาศของสถาบันคือต่อจากนี้เป็นต้นไป
“ฟู๊ว เร็วที่สุดจนทิ้งคุณหนูไว้ข้างหลังได้เลยรึคะ? ฮา อา แปลก แปลก แปลก”
ริโนกิสหัวเราะผานจมูก และพึมพำด้วยเสียงต่ำ เธอเป็นสาวใช้ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะโดยเฉพาะต่อคำพูดของเด็ก ๆ
――ซ้า
ฉันได้ดูจนจบก็เพราะฉายขึ้นมาอย่างกะทันหัน แต่ต่อจากนี้ไป ฉันต้องรีบเคลียร์การบ้านที่น่ารังเกียจ จึงปิดภาพสะท้อนบนเมจิกวิชั่นลง
“ได้ไปบอกพวกอันเซลไว้แล้วใช่ไหม?”
“เอ๊ะ? ค่ะ ดิฉันบอกพวกเขาแล้วว่าจะตอบกลับหลังจากกำหนดตารางงานได้แล้ว แต่ก็เห็นได้ชัดว่าตั้งตารอกันเลย และจะพยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ”
อะ ตั้งตารอเลยเหรอ ดูท่าความพร้อมที่จะไปสูงมาก
“ทางคุณหนูล่ะคะ?”
“แกนดอล์ฟบอกว่าจะเข้าร่วมอย่างแน่นอน เขาบอกว่าเขาจะร้องไห้แน่ ๆ ถ้าฉันทิ้งเขาไว้ข้างหลังล่ะ”
“ดิฉันคิดว่าคุณหนูใจอ่อนกับเจ้าหมอนั่นมากไปแล้วนะคะ ไปเลาะกระดูกหมอนั่นสักสอง สามชิ้นเป็นบทเรียนกันเถอะค่ะ”
ไม่เอาสิ ไม่มีทนเท่าริโนกิสได้สักหน่อย ฉันไม่พูดอะไรเพราะเนื้อหาของความเห็นที่พูดมานั้นไร้สาระ แต่
“คำตอบของลินเนตต์ก็ยังเป็นตามนั้นสินะ”
ตอนที่ฉันเรียกเธอมาในระหว่างการฝึกซ้อมของวันนี้ ริโนกิสก็อยู่ด้วย
พวกเราฟังคำตอบของเธอด้วยกัน
ม๊า ฉันรู้ก่อนที่จะเรียกเธอมาซะอีก
เธอบอกว่า เธอขอโทษที่ไปด้วยไม่ได้ เพราะไม่สามารถทิ้งพี่นีลไว้ได้
“ทำตัวหยาบคายไม่น้อยเลยนะคะที่ปฏิเสธคำเชิญของคุณหนูแบบนี้ ไปเลาะกระดูกสักสอง สามชิ้นเป็นบทเรียนกันเถอะค่ะ”
ถ้าตอบรับคำเชิญก็จะเป็น「อวดดีเกินไป」แต่ถ้าปฏิเสธก็จะเป็น「หยาบคาย」สินะ แย่ๆๆๆ แต่ก็แน่วแน่สมกับเป็นริโนกิสตามปกติ
“ยังไงก็เถอะ สมาชิกส่วนใหญ่ก็ตัดสินใจแล้ว ที่เหลือคือกำหนดการสินะ”
ฉันหวังว่าจะมีเวลาสักหนึ่งสัปดาห์หรือประมาณนั้น……
ดูเหมือนว่าตารางงานนรกจะกลับมาอีกครั้ง แต่ฉันอยากจะพยายามจัดกำหนดการให้ลงตัวที่สุด
“อ๊า แล้วก็บริษัทเซโดนีแจ้งว่าจะจัดเตรียมเรือความเร็วสูงไว้ให้ ดังนั้นทางนั้นเลยอยากให้รีบแจ้งไปเมื่อตัดสินใจกำหนดการได้แล้วค่ะ”
“ทำได้ดีมาก”
เป็นเรื่องดีที่สามารถยึดเรือความเร็วสูงเอาไว้ได้
ในส่วนของสถานีกึ่งออกอากาศของสถาบัน ตอนนี้พวกเขาได้รับสิทธิ์ในการออกอากาศมาแล้ว ดังนั้นก็มาถึงขั้นตอนสุดท้าย
เมื่อมีสถานการณ์ยุ่งยาก หรือปัญหาเกิดขึ้น ฉันอาจถูกเรียกได้ แต่จะดีกว่าถ้าฉันไม่ต้องมาปรากฎตัวหลายครั้ง เพราะยังไงฉันก็ยังไม่ได้สังกัดอยู่กับพวกเขา
แทนที่จะไปยุ่งเรื่องนั้น มาพูดเรื่องเงินหนึ่งพันล้านครัมดีกว่า
วันหยุดฤดูร้อนซึ่งใกล้เข้ามาแล้วเป็นช่วงเวลาชี้ขาด
ราชาบอกฉันว่า「สี่ร้อยล้านก็ถือว่าใช้ได้」สำหรับตอนนี้ สี่ร้อยล้าน……ฉันมีเงินเก็บรวมอยู่ประมาณสองร้อยล้าน หากฉันสามารถหาเงินที่เหลืออีกสองร้อยล้านได้ การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ขนาดใหญ่ในระดับประเทศจะถูกจัดขึ้นได้
ยิ่งมากยิ่งดี ดังนั้นฉันจึงอยากหาเงินให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
เพราะเขาอยากจะทำให้เหมือนกับงานเทศกาล แปลว่าต้องอยากทำให้ยิ่งใหญ่ตระการตาสุด ๆ
――และ ฉันจึงได้ตัดสินใจที่จะพาเหล่าลูกศิษย์ไปด้วยกันในการเดินทางออกล่ารอบหน้า
จะง่ายกว่านี้หากมีคนมากกว่านี้ แค่สองคน……พูดอีกอย่างคือ แทนที่จะมีแค่นักผจญภัยริโนะกับลูกศิษย์ การล่าจะดูน่าเชื่อถือกว่า หากเป็นกลุ่มคนขนาดใหญ่ที่ดูแข็งแกร่งกันพอสมควรออกล่ากันอย่างคึกคัก
ฤดูร้อนที่จะมาถึงนี้เป็นช่วงเวลาชี้ขาดอย่างแท้จริง และฉันวางแผนที่จะไปล่าอย่างมีสีสันมากขึ้นอีกหน่อย ถ้าทำสำเร็จคิดว่าจะมีรายได้มากกว่าห้าร้อยล้าน
จำนวนเงินที่จะได้รับในคราวเดียวครั้งนี้ มากเกินกว่าที่นักผจญภัยริโนะที่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นตัวแทนของเมืองหลวงจะสามารถหาได้ตามลำพัง ดังนั้นฉันจึงอยากจะแสดงให้เห็นว่าคราวนี้พวกเรามาทำงานกันเป็นปาร์ตี้
นอกจากนี้ เนื่องจากฉันไม่เวลามากพอที่จะดูแลคนอื่นนอกจากริโนกิส ดังนั้นครั้งนี้ฉันจึงทำหน้าที่ดูแลลูกศิษย์เดินทางเพื่อหาประสบการณ์ทักษะในการต่อสู้ไปด้วย
ฉันอยากเห็นว่าพวกเขาจะพัฒนาขึ้นมากขนาดไหนในการต่อสู้จริง
“ได้ดูไหม?”
อืม
“ก่อนอื่นควรเคาะประตูก่อนน่ะ”
เรเลียเรดที่มาแช่อยู่ที่ห้องนี่ทุกคืนในเวลาก่อนนอน ช่วงนี้เริ่มเข้ามาแบบไม่เคาะประตูแล้ว
นี่ไม่ดีเลย
แม้ว่าเธอจะยังเด็ก แต่ฉันต้องบอกว่าเธอขาดความสุภาพเรียบร้อยในฐานะลูกสาวขุนนาง
“แต่ก็เปิดให้ก่อนทุกครั้งเลยนิหน่า”
ม๊า ปัญหาอาจเกิดจากการตอบสนองที่เร็วเกินไปของริโนกิสที่สัมผัสได้ว่าเธอกำลังจะมา และเปิดประตูก่อนที่เธอจะเคาะ
“แล้วได้ดูบ้างไหม? ตอนนี้กำลังออกอากาศซ้ำอยู่เลย”
น่าจะเรื่องเส้นทางแห่งอุปสรรคสินะ
“ก็นิดหน่อยนะ”
เรเลียเรดนั่งลงที่โต๊ะด้วยท่าทางเหมือนเจ้าของห้องซะแล้ว ก่อนที่จะเปิดเมจิกวิชั่นที่ฉันปิดไปก่อนหน้านี้
ตอนนี้เกิดขึ้นทุกคืน จนฉันชินไปซะแล้ว ปล่อยให้เธออยู่คนเดียวไปก่อน ฉันจะต้องเอาชนะการบ้านที่น่ารังเกียจที่หัวฉันเข้าไม่ถึงอย่างยิ่งนี่ให้สำเร็จก่อน
“ภาพนี่ดีกว่าที่ฉันคิดเอาไว้ซะอีก กะแล้วว่าถ้าได้มีส่วนร่วมตั้งแต่ขั้นตอนวางแผน ความรู้สึกร่วมจะต่างออกไปมากจริง ๆ “
ฉันเห็นด้วย ทุกวันนี้ ฉันไม่ค่อยพูดอะไรมากในกระบวนการวางแผน
มีปัญหาเล็กน้อยก่อนการแข่งขัน แต่เราก็สามารถจัดการหาวิธีแก้ไขให้ผ่านไปได้
ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าสามารถเข้าสู่ช่วงวันหยุดฤดูร้อนได้อย่างสบายใจ