คุณหนูโลลิคลั่งเนีย ลิสตัน - ตอนที่ 157 ไม่มีเหตุผลที่จะยอมให้ถูกช่วงชิงโลลิ เราจะช่วงชิงโลลิต่างหาก

157 ไม่มีเหตุผลที่จะยอมให้ถูกช่วงชิง เราจะช่วงชิงต่างหาก (แต่ก็ไม่ฆ่า)

“คุณหนู อันตรายนะคะ ดังนั้นกรุณาอย่าออกจากห้องด้วยค่ะ…………ไม่ค่ะ แค่นั้นก็พอแล้ว”

ริโนกิสบอกว่า「แค่นั้นก็พอแล้ว」ฉันได้ยินเสียงที่ดังชัดมาจากนอกห้อง เสียงน่าสนใจที่เชิญชวนให้ออกไป

ฉันไม่ค่อยได้รับอนุญาตจากริโนกิส ดังนั้นฉันจะไม่เกรงใจแล้ว ต้องขอบคุณเลยที่เข้าใจแต่เนิ่น ๆ ว่าคราวนี้ไม่มีเหตุผลที่จะมาหยุดฉันได้ ช่วยประหยัดเวลาได้เยอะเลย

ม๊า ฉันตอนนี้ไม่ใช่「เนีย บุตรีแห่งตระกูลลิสตัน」แต่เป็น「ลิลลี่ ผู้ติดตามของนักผจญภัยริโนะ」ดังนั้นแม้ว่าจะมีอะไรผิดพลาดก็สามารถหาข้อแก้ตัวได้ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญ และผมของฉันก็เป็นสีดำ แม้ว่าจะมีปัญหาบางอย่างเกิดขึ้น ตัวตนของฉันก็ไม่มีทางถูกเปิดเผย

นอกจากนี้เป็นเรื่องจริงที่มั่นใจว่ามีหลายชีวิตที่ตกอยู่ในอันตราย

นี่เป็นกรณีที่ควรจะจัดการด้วยกำลังทั้งหมดอย่างสุดความสามารถและไม่ลังเล ไม่มีพื้นที่ให้เล่น

ฉันสามารถรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ แต่ถ้าเรือโดนปืนใหญ่จนพัง คงเป็นเรื่องแย่มาก

ชีวิตของเหล่าลูกศิษย์และลูกเรือจะตกอยู่ในอันตราย และฉันไม่รู้ว่าเรือความเรือสูงรุ่นใหม่ล่าสุดจากจักรวรรดิการบินแว็ง เดอ ครุช จะมีราคาเท่าไหร่ อาจจะเกินหลายร้อยล้านเลยหรือเปล่า

แม้ว่าฉันจะไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยหรือค่าซ่อมแซมก็ตาม แต่ฉันก็ไม่สามารถปลอยให้บริษัทเซโดนีซึ่งให้การสนับสนุนฉันเป็นอย่างดี ต้องประสบความสูญเสียใด ๆ ได้

ม๊า ที่จริงจะมีเหตุผลหรือไม่มีก็ได้

――พูดตามตรงฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก ความรู้สึกที่จะได้ต่อยใครสักคนอย่างเต็มกำลังเป็นครั้งแรกในระยะเวลายาวนาน

ตอนเย็น การฝึกวันนี้จบลงแล้ว 

ฉันเพิ่งจะพักผ่อนช่วงสั้น ๆ หลังจากล้างเหงื่อในห้องอาบน้ำ

หลังจากการล่าผ่านเกาะลอยฟ้าติดต่อกันสองเกาะแล้ว เรือความเร็วสูงก็มุ่งหน้าสู่เกาะลอยฟ้าที่วางแผนไว้ว่าจะใช้สำหรับพักแรม

จากนั้นก็เกิดความโกลาหลจากโจรสลัดอากาศ

“――ฮะฮา เข้าใจล่ะ”

ตอนที่มุ่งหน้าไปยังโรงจอดกับริโนกิส เหล่าลูกเรือก็รวมตัวกันมาเพื่อขอคำแนะนำด้วย

ฉันเข้าร่วมด้วย และได้ยินสถานการณ์จากทอร์กและกัปตันที่มีสีหน้าจริงจัง

“หรือก็คือ ถัดจากพื้นที่ที่ใช้ชะลอความเร็ว ก็โชคร้ายมีโจรสลัดอากาศดักรออยู่สินะ”

ทั้งสองพยักหน้ายืนยันริโนกิส

หรือก็คือ กำลังบอกประมาณว่า พวกเขาชะลอความเร็วผิดเวลา ในพื้นที่ของโจรสลัดอากาศที่กำลังซุ่มโจมตีเรือสินค้าและถูกเจอตัวเหมือนกัน

ความเร็วในการบินของเรือความเร็วสูงลำนี้ เรือเหาะลำอื่นไม่มีทางเทียบได้ แม้จะตกเป็นเป้าของโจรสลัดอากาศก็ไม่มีทางตามทัน

ทว่า เป็นอีกเรื่องในตอนที่ขึ้นหรือลงจอด

เรือลำนี้เร่งความเร็วได้อย่างรวดเร็วจากแรงระเบิด ส่วนความเร็วในการบินปกติค่อนข้างช้า และเนื่องจากอัตราการเร่งความเร็วที่มากทำให้ต้องชะลอความเร็วก่อนจะลงจอดบนเกาะลอยฟ้า ถ้าไม่ทำก็จะผ่านเลยไป หรือชนเข้ากับเกาะลอยฟ้าได้

แล้วคราวนี้ก็กำลังชะลอความเร็วเพื่อเตรียมลงจอดอยู่

นั่นคือที่ที่พวกเราตกเป็นเป้า

“มีเรือทั้งหมดสามลำ อยู่ข้างหน้าหนึ่งลำ กราบขวาหนึ่งลำ และฝั่งท่าเรือหนึ่งลำ พวกนั้นวางตำแหน่งตัวเองเพื่อปิดกั้นเส้นทางหลบหนี ดังนั้นเราจึงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้”

“ผมแน่ใจว่าริโนะซังน่าจะจำได้ว่าเรือลำนี้ไม่มีอาวุธ……”

นั่นเป็นเรื่องที่ฉันจำได้ว่าได้ยินมาตอนที่ไปเจอกับสกายฟิชในฤดูหนาว

เรือลำนี้ถูกสร้างมาเพื่อวัตถุประสงค์ในการบินอย่างรวดเร็วเท่านั้น ดังนั้นจึงไม่มีอาวุธป้องกันตัวเลย

หากตกเป็นเป้า ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหนี

และเนื่องจากสามารถหนีได้อย่างรวดเร็ว โดยปกติแล้วจึงไม่เป็นปัญหา

ยังไงก็ตาม สถานการณ์ปัจจุบันคือพวกเราไม่สามารถทำอะไรได้ถ้าทางข้างหน้าถูกปิดกั้นเหมือนที่เป็นอยู่ตอนนี้

“――โอ้ย มีเรือโจรสลัดอากาศตั้งสามลำ”

“――ก็ดี ฉันตื่นเต้นอยากรู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้”

“――พวกนายมองโลกแง่ดีเกินไปแล้ว……”

ฉันได้ยินเสียงลูกศิษย์กระซิบอะไรกันบางอย่าง เฟรซา ก็ตื่นเต้นเหมือนกับฉันเลย

“ข้อเรียกร้องจากอีกฝ่ายคืออะไร?”

“ยังไม่มีมาครับ พวกนั้นกำลังปิดล้อมอย่างช้า ๆ เพื่อไม่ให้พวกเราหนีพ้น”

ฟุมุ ถ้าอย่างงั้น――

“หรือว่าพวกนั้นมีเป้าหมายที่เรือลำนี้ ใช่ไหม?”

อืม ฉันเห็นด้วยกับความคิดเห็นของริโนกิส

เรือลำนี้ยังคงเป็นเรือต้นแบบที่ยังต้องมีการปรับปรุง และปัญหามากมาย และอาจมีเรือประเภทเดียวกันน้อยกว่าสิบลำ หรือก็คือค่อนข้างหายาก

เรือลำนี้มีมูลค่ามากกว่าสินค้าใด ๆ อย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น สัตว์อสูรระดับสูงที่ฉันล่าไปเมื่อไม่นานนี้ก็ยังอยู่บนเรือด้วย จำนวนรวมโดยประมาณคือ แปดสิบล้านครัม

สถานการณ์ปัจจุบัน ในส่วนของโจรสลัดอากาศต้องการเรือลำนี้เหนือสิ่งอื่นใด นั่นหมายความว่าจะลงมือกันอย่างระมัดระวังเพื่อให้แน่ใจพวกเราจะไม่มีวันหลบหนีไปได้สินะ

หากพวกนั้นระมัดระวังอย่างมากเพื่อไม่ให้ล้มเหลว อาจทำให้พวกเรามีเวลาเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย

“โดยปกติแล้ว ปัญหาจะได้รับการแก้ไขโดยจ่ายเงิน หรือมอบสินค้าบางส่วนไปให้ เว้นแต่จะมีอะไรเกิดขึ้นจริง ๆ ถึงจะมีคนถูกฆ่าตาย เรือจะไม่ถูกยิง แต่……”

ทอร์กขมวดคิ้ว

“ครั้งนี้ผมไม่รู้ ถ้าผมเป็นโจรสลัดอากาศคงจะเล็งเป้ามาที่เรือลำนี้อย่างแน่นอน”

ก็นั่นสินะ

นี่เป็นเรือเหาะรูปทรงปลาที่มีเอกลักษณ์ และแม้แต่โจรสลัดอากาศก็ต้องเคยเห็นแล้วว่า เรือนี่มาถึงที่นี่ได้เร็วแค่ไหน

เป็นเรือในฝันที่ไม่มีใครตามทัน ทุกคนต้องการไม่เว้นแม้แต่โจรสลัดอากาศ

“――เป็นข้าก็เล็งเรือนี่เหมือนกัน”

“――ฉันด้วย อยากได้สุด ๆ”

“――นา……ข้ารู้ว่าสายเกินไปแล้ว แต่ทำไมก้อนเหล็กแบบนี้ถึงบินไปมาได้กันล่ะ? ไม่แปลกไปหน่อยรึไง?”

――แกนดอล์ฟและฉันเข้ากันได้ดี

“แล้วคุณมีแผนจะทำยังไง?”

“นี่เป็นปัญหานิดหน่อย ปกติแล้วผมคงจะให้ความสำคัญกับความปลอดภัยของริโนะซังกับพรรคพวก และจ่ายเป็นสินค้าหรือเงินไป แต่เมื่อเรือลำนี้กลายเป็นเป้าหมายแล้ว…..”

ฮะฮา เข้าใจล่ะ

ถ้าเป็นเงินจะจ่ายไป แต่พอไม่ใช่แบบนั้นก็กลายเป็นปัญหาสินะ

เมื่อร้านค้ามีขนาดใหญ่เท่ากับบริษัทเซโดนี ปัญหาจะไม่ได้อยู่ที่มูลค่าของเรืออีกต่อไป แต่ปัญหาคือการสูญเสียความไว้วางใจ

เจ้าของเรือความเร็วสูงลำนี้ไม่ใช่บริษัทเซโดนี แต่เป็นใครบางคนในแว็ง เดอ ครุช หรืออาจะเป็นของประเทศเอง ฉันเดาว่านี่เป็นการเช่ามาชั่วคราว หรืออะไรทำนองนั้น

หากเป็นการยืมมาจากคนที่ไว้วางใจเพื่อเป็นหลักฐานความไว้วางใจ ดังนั้นจึงไม่สามารถจะสูญเสียไปได้

――ถ้างั้นคำตอบก็มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น

“ไปฆ่ากันเถอะค่ะ ชิโชว”

“เอ๊ะ”

“เอ๊ะ”

“”เอ๊ะ””

ฉันที่ฟังอย่างเงียบ ๆ แต่ในที่สุดเมื่อฉันพูด ทุกคนก็มีปฏิกิริยาโต้ตอบเดียวกัน ผู้สังเกตการณ์สถานการณ์ภายนอกก็มีปฏิกิริยาเดียวกัน แน่นอนว่าลูกเรือที่มารวมตัวกันที่นี่ก็มีปฏิกิริยาเดียวกัน

“หนูแน่ใจว่าพวกเขากำลังคิดว่าตัวเองโชคดีที่เหยื่อชั้นเลิศตกลงมากับดับของตัวเองแล้ว เพราะอย่างงั้นจะต้องเข้ามางับอย่าไม่ลังเลแน่นอน

แต่เพราะว่าชิโชวอยู่ที่นี่ ความเป็นจริงจะตรงข้ามอย่างแน่นอน

มาฆ่าโจรสลัดอากาศให้หมด เรือ สินค้า และสมัติที่เก็บไว้ก็กวาดเอามาทุกอย่าง จากนั้นก็แบ่งเป็นกอง ๆ ให้ทุกคน ไม่คิดว่าเป็นรายได้เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดีเหรอคะ ที่จริงเป็นพวกเรามากกว่าที่โชคดี”

หากพวกเราจัดการพวกคนร้ายได้อย่างง่ายดาย ทุกคนจะขอบคุณ ทั้งหาเงินได้ด้วย ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ทำ

“ไม่สิ คุ……ลิลลี่ รอเดี๋ยวก่อน”

“ฮะ?”

เป็นนักผจญภัยริโนะที่สับสนให้กับลูกศิษย์ที่กำลังมองไปที่ชิโชวของตัวเอง ทั้งที่ควรเป็นผู้ที่จะสง่างามที่สุดในสถานการณ์นี้ 

“รออะไรเหรอคะ? ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสู้ตั้งแต่แรกแล้วนะคะ ก่อนอื่น ศัตรูไม่รอ และเราไม่สามารถสร้างปัญหาใด ๆ ให้กับบริษัทเซโดนีที่ดูแลพวกเราเป็นอย่างดีได้

อันดับแรก ไม่ได้ฝึกมาเพียงเพื่อแพ้ให้กับโจรจริงไหมคะ? กำลังลังเลอะไรคะ? หรือจะนอนรออยู่ตรงนี้ดีคะ?”

…………….

” ――มาจัดการกันเถอะ！”

ใช่แล้ว ใช่แล้ว นั่นเป็นคำตอบเดียว

ลูกเรือที่ติดตามสถานการณ์อย่างใกล้ชิด ต่างตกใจกับการประกาศสงครามโดยไม่คาดคิด ใช่แล้ว ใช่แล้ว ใครจะไปอยากไปจ่ายสินค้าหรือเงินให้ใต้การคุกคามอย่างใจเย็นกัน ไม่มีใครสามารถยอมรับความไร้เหตุผลแบบนั้นได้

” ――น่าสนใจดี เด็กนั้นอยากจะฆ่าจริง ๆ”

” ――ทำได้ดีนี่……ฉันคิดว่าตัวเองตกหลุมรักซะแล้ว……”

” ――ชิโชว…… ！”

ดูเหมือนว่าเหล่าลูกศิษย์ก็เต็มใจที่จะฆ่าเช่นกัน

“แต่คุณหนูค่ะ ได้โปรดอย่าฆ่านะคะ เพราะอาจจะกลายเป็นปัญหายุ่งยากในภายหลังได้”

ริโนกิสเข้ามากระซิบฉันหลังจากนั้น และฉันก็พยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ

――ชิ งั้นก็ช่วยไม่ได้สินะ ฉันไม่ต้องการสร้างปัญหาให้กับบริษัทเซโดนีซึ่งจะเป็นผู้รับผิดชอบในการทำความสะอาดเรื่องนี้